Eritreli mülteciler, Avrupa'dan başka seçenek görmüyor

Melilla trajedisinin bir yıl ardından mültecilerin hedefinde Avrupa var.

İspanyol güvenlik güçleri, geçen yıl Melilla'daki sınır tellerinden ülkeye girmeye çalışan çok sayıda göçmeni engelledi. (AP)
İspanyol güvenlik güçleri, geçen yıl Melilla'daki sınır tellerinden ülkeye girmeye çalışan çok sayıda göçmeni engelledi. (AP)
TT

Eritreli mülteciler, Avrupa'dan başka seçenek görmüyor

İspanyol güvenlik güçleri, geçen yıl Melilla'daki sınır tellerinden ülkeye girmeye çalışan çok sayıda göçmeni engelledi. (AP)
İspanyol güvenlik güçleri, geçen yıl Melilla'daki sınır tellerinden ülkeye girmeye çalışan çok sayıda göçmeni engelledi. (AP)

Bir yıl önce onlarca göçmenin İspanya'ya geçmeye çalışırken yaşamını yitirdiği, birçoğunun da kaybolduğu o karanlık günü hatırladığında sessizliğe gömülen Eritreli mülteci Ammar Muhammed Hac, buna rağmen yine de ailesini bir başka trajediden kurtarmak için Avrupa'ya gitmeye kararlı.

23 yaşındaki genç adam, 24 Haziran 2022’de arkadaşlarıyla bir ağacın altında uyuduğunu ve saatler sonra onları kaybettiğini hatırlıyor. O gün yaklaşık iki bin mülteci ve göçmen, İspanya'nın Melilla yerleşim bölgesinde çitlerden tırmanmaya çalışırken polis tarafından geri püskürtülmüştü.

Şu an Rabat’ta yaşayan Ammar, AFP’ye verdiği demeçte, “Hiç unutmayacağım kara bir gündü. Allah’ın takdiriydi, elimizden susmaktan başka bir şey gelmiyor” ifadelerini kullandı.

23 göçmenin bu faciada öldüğünü bildiren Faslı yetkililer, bu trajediyi göçmenlerin çitlerden düşmesine ve izdihama bağladı. Ayrıca göçmenlerin şiddete başvurduğunu öne sürdü. Faslı ve uluslararası insan hakları örgütleri ise ölü sayısının bundan çok daha fazla olduğunu öne sürerek trajedinin nedenlerine yönelik bağımsız bir soruşturma çağrısında bulunuyor. Ayrıca emniyet görevlilerinin aşırı güç kullanımını kınıyor.

O gün yaşadıklarına dair hiçbir detay vermemeyi tercih eden Ammar, “Daha iyi bir yaşam arayışıyla ülkelerimizden kaçıyoruz, bazıları olabilecek en kötü şekilde ölüyor. Subhanallah. Bir trajediden diğerine kaçıyoruz” dedi.

Görsel kaldırıldı.
Sınır tellerini geçmeye çalışan yasa dışı göçmenler. (AP)

Kendi deyimiyle diktatörlükten kaçmak için 2009 yılında 12 kişilik ailesiyle birlikte ülkesinden ayrıldığını belirten Ammar sözleirni şöyle sürdürdü:

“Çocukken zorunlu askerliğe tabi olacak ve eğitimden mahrum kalacaktım. Hayatımın geri kalanını asker olarak geçirecektim, bu yüzden ailemle birlikte Sudan'a kaçtım.”

Avrupa'ya gitmeyi planlamadan önce bir mülteci kampına yerleştikleri Sudan'a kaçtıklarını, yakacak odun dahi bulamadıkları zor koşullarda kaldıklarını belirten Ammar, mültecilerin Libya üzerinden İtalya'ya geldiklerini duyunca Avrupa’da iş arayarak ailesine yeni bir hayat sunmak için heveslendiğini anlatıyor. Sudan'dan Çad, Libya ve Cezayir üzerinden Fas'a götüren zorluklarla dolu bir yolculuğundan bahsederken yolculuğun kaçakçılar ile birlikte bir ay sürdüğünü vurguluyor.

Görsel kaldırıldı.
 Fas'ı Avrupa'dan ayıran sınırdaki teller. (AFP)

Ucda şehrinde Göçmenlere Yardım Derneği Başkanı Hasan Ammari, Fas ile Cezayir sınırının 1994'ten bu yana kapalı olmasına rağmen, düzensiz göçmenlerin kaçakçılar aracılığıyla ya da bazen göçmenlerin kendileri tarafından düzenlenen turlarla her iki yönde de sızmalara tanıklık ettiğini söylüyor.

Ammar Muhammed Hac, söz konusu 24 Haziran öncesinde Avrupa’ya iltica başvurusunda bulunmak için Melilla'ya geçmek üzere bir girişimde bulunduklarını, ancak yetkililer tarafından tutuklanarak Beni Mellal şehrine sürüldüklerini söylüyor. Ancak tekrar geçmeyi denemek için Nador’a döndüğünü belirten Ammar, 24 Haziran'da yaşananların ardından Sudan'daki mülteci kampından ayrıldığı için pişman olduğunu gizlemiyor. “Sınırda öldürülmektense cehennemde yaşamanın daha iyi olduğunu düşündüm” diyen Ammar, başta Sudanlılar olmak üzere diğer hayatta kalanların ülkelerine döndüklerine dikkat çekiyor. Ancak kısa süre sonra bu fikrinden vazgeçerek üçüncü bir Avrupa ülkesine yerleştirilmek için Rabat'taki Birleşmiş Milletler (BM) Mülteciler Yüksek Komiserliği’ne başvurduğunu belirtiyor. Bugün, ailesini geçindirmek için Avrupa'ya gitmekten başka seçeneği olmadığına inanan Ammar, “Fas, şimdiye kadar yaşadığım en iyi ülke, ancak burada hayat zor. BM Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin yardımlarıyla zaman zaman basit işlerle yaşamımı sürdürüyorum” ifadelerini kullanıyor. Başkentin bir mahallesinde diğer göçmenlerle aynı odada yaşayan Ammar’ın diğer on binlerce göçmen gibi hayali, Avrupa Birliği ve Fas'ın düzensiz göçle mücadele çabalarıyla çelişiyor.

Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgilere göre bu konu, Rabat'ın başta komşu İspanya olmak üzere Brüksel ile ilişkilerinde önemli bir yer tutuyor. Resmi bir kaynağın bildirdiğine göre, yılın ilk beş ayında Fas makamları, hiçbiri Nador düzeyinde kayıtlı olmayan yaklaşık 26 bin düzensiz göç girişimini engelledi.



Suyu silah haline getiren İsrail'in verdiği hasar korkunç

Fotoğraf: AP
Fotoğraf: AP
TT

Suyu silah haline getiren İsrail'in verdiği hasar korkunç

Fotoğraf: AP
Fotoğraf: AP

İsrail'in Gazze'ye yönelik saldırılarının geçen yıl şiddetlenmesinden bu yana, sağlık sisteminin çöküşüne, çocuklarda yetersiz beslenmenin hızla artmasına ve Filistinli sivillerin ölümüne trajik bir netlikle tanık olduk. Ancak Gazze Şeridi'ndeki Filistinliler temel su ihtiyaçlarını karşılamak için mücadele ederken, yeraltında daha sessiz bir kriz yaşanıyor.

Ekim 2023'ten önce bile Gazze'nin suyu krizdeydi. Yeraltı sularının en az yüzde 96'sı Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) standartlarına göre tüketime uygun görülmüyordu. Bu büyük ölçüde yeraltı sularının çıkarılmasına aşırı bağımlılıktan kaynaklanıyordu. Aşırı bağımlılık, çıkarılan suyun tuzdan arındırılmadan içilemez hale gelmesine yol açtı.

Araştırmamızın sonuçları ayrıca, 2022 itibarıyla Gazze Şeridi'ndeki hanelerin üçte birinden fazlasının bir önceki yıl su güvensizliği yaşadığını ve Batı Şeria ve Gazze'de ankete katılan yetişkinlerin yaklaşık dörtte birinin orta ila yüksek düzeyde su güvensizliği yaşadığına işaret ediyor. Ve durum sadece daha da kötüye gidecek.

Zaten kırılgan su altyapısı hem hedefli saldırılar hem de savaşın dolaylı etkileri nedeniyle tahrip oldu. İsrail'in insani yardım malzemelerine uyguladığı ablukalar temiz suyun (ve suyun tuzdan arındırılması ve dağıtımı için kritik önem taşıyan yakıtın) ihtiyaç sahibi kişilere ulaşmasını engellemekle kalmadı, İsrail Savunma Kuvvetleri, Hamas tünellerini deniz suyuyla doldurarak sorunu daha da kötüleştirdi ve muhtemelen yeraltı sularının tuzluluk oranını arttırdı.

Ek olarak, Gazze'de suyun arıtılması için yaygın kullanılan bir yöntem olan klor, "çift kullanımlı" (yani hem sivil hem de askeri amaçlar için yararlı) bir madde olarak kabul edildiğinden, Birleşmiş Milletler Yardım ve Çalışma Ajansı (UNRWA) eylülde az miktarda klor dağıtmasına rağmen Ocak 2024'ten bu yana Gazze'ye girmesine izin verilmedi.

Mevcut çatışma boyunca İsrail, Gazze'deki Filistinlilere insani yardım sağlama konusundaki yasal yükümlülüğünü defalarca yerine getirmedi. İsrail hükümetine ait bir su şirketi olan Mekorot'un işlettiği boru hatları aracılığıyla sınır ötesi su transferine getirilen kısıtlamalar, İsrail'den Gazze'ye akan suyun doğası gereği siyasi olduğu yönündeki acımasız gerçeğin altını çiziyor. Sonuçta siviller büyük ölçüde güvenli suya erişimden yoksun bırakılıyor ve bu da zaten vahim olan halk sağlığı krizini daha da derinleştiriyor.

Gazze'deki Filistinlilerin, mevcut su krizinin doğrudan bir sonucu olan arıtılmamış pis su göllerinden kaçınmaya çalışarak molozların arasında dikkatlice ilerledikleri yaygın görüntüleri şüphesiz görmüşsünüzdür. Bu, mevcut su krizinin doğrudan bir sonucu. Washington Post'a konuşan 6 çocuk babası Adel Abu Obeida, kendisinin ve ailesinin "kelimenin tam anlamıyla büyük bir pis su bataklığında yaşadığını" söyledi.

Hayal bile edilemez ama Gazze'deki pek çok kişi için günlük hareketlilik, yeterli drenaj olmadan sokaklarda durgunlaşan büyük atık su havuzlarından kaçınmanın yollarını bulmayı içeriyor.

Kanalizasyon sadece sokaklara değil, aynı zamanda başta Akdeniz olmak üzere çevreye de endişe verici miktarlarda boşaltılıyor. Mart 2024'te günde 60 bin metreküp (yaklaşık 24 olimpik yüzme havuzu) olduğu tahmin ediliyordu. Gazze Şeridi'ndeki hiçbir atık su tesisinin çalışmadığı bildiriliyor.

Yeterli atık su arıtımının olmaması ve içme suyu kaynaklarının kaçınılmaz olarak kirlenmesi, bireyleri patojenlere maruz bırakıp Filistinliler için ciddi sağlık riskleri yaratıyor. Trajik bir şekilde birçok gereksiz ölüm de buna dahil.

Viral karaciğer enfeksiyonu Hepatit A, atık su yaşam alanlarını kirlettiğinde kontrol edilmeden yayılabilir. Aşıyla önlenebilen bu enfeksiyon şiddetli ishale ve karaciğer iltihabına yol açarak sarılığa (gözlerin ve cildin sararması) neden olabilir.

DSÖ'nün tahminlerine göre, Ekim 2023'ten bu yana şüpheli akut Hepatit A vakalarının sayısı 100 bini  aştı. Bir önceki yıl Gazze Şeridi'nde bildirilen 100'den az vaka, bu sayının yanında devede kulak kalıyor.

Göçmen kamplarındaki menenjit salgınları da atık suyun yayılmasına bağlanıyor.

Bu yaz, uluslararası yetkililer Gazze'deki atık suda çocuk felci tespit edildiğini duyurdu ve bunu Ağustos 2024'te teşhis edilen ilk felç vakası izledi. Atık sularda yayılan ve genellikle savaş ve yerinden edilme ortamlarında görülen çocuk felcinin yeniden ortaya çıkması, Gazze'den yaklaşık 25 yıl önce ortadan kaldırılmış olması nedeniyle özellikle dikkat çekici. Benzer şekilde, kolera da ortaya çıkarsa daha da ölümcül olabilir.

Geçici bir çözüm olsa da temiz suyun yanı sıra yakıt, klor ve diğer su, sanitasyon ve hijyen (yıkama) malzemelerinin sağlanması için sınırsız insani yardım erişimine ihtiyaç var. Temiz suya erişime en çok ihtiyaç duyanları desteklemek için ev tipi su arıtma kitleri ve güneş enerjisiyle çalışan küçük ölçekli tuzdan arındırma sistemleri dağıtılmalı.

Yerel mühendislerin ve sanitasyon çalışanlarının hasarlı altyapıda gerekli onarımları yapabilecek kaynaklarla donatılması ve bunu yaparken güvenliklerinin sağlanması da kritik önem taşıyor.

Ancak uzun vadede altyapının yeniden inşa edilmesi gerekecek ve bu çabaya kimin öncülük edeceği ve hatta finanse edeceğine dair sorular şüphesiz bunun gerçekleşmesini geciktirecek.

Her ne kadar suyun silah haline getirilmesi kullanılması yeni bir şey olmasa da (benzer taktikler Ukrayna, Suriye, Etiyopya ve başka yerlerde de uygulandı) yine de uluslararası insancıl hukukun ciddi bir ihlali ve derhal ele almamız gereken bir konu. Su temel bir insan hakkı ve hızlı bir şekilde müdahale edilmezse, anlatılamayacak hasarlar ortaya çıkacak.

Brian Perlman, Johns Hopkins Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi ve UC Berkeley Gazetecilik Enstitüsü ve Berkeley Hukuk İnsan Hakları Merkezi mezunudur. Bu makaleye ayrıca Tulane Üniversitesi, Londra Hijyen & Tropik Tıp Okulu ve Twente Üniversitesi'nden su ve halk sağlığı uzmanları Dr. Shalean Collins, PhD; Dr. Zeina Jamaluddine, PhD ve Dr. Juliane Schillinger, PhD ve Harvard Tıp Fakültesi'nden bulaşıcı hastalıklar uzmanı Dr. Amir Mohareb, MD katkıda bulunmuştur.

Independent Türkçe