Sudan Ordu Komutanı Burhan: Bizi savaş öncesine götürecek bir barış istemiyoruz

Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Ordu Komutanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, Afrika Birliği'nin Sudan'ın iç işlerine müdahalesini reddetti.

Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Ordu Komutanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, cumartesi günü Sudan'ın güneybatısındaki Damazin kentinde bir ordu üssünü ziyaret etti. (Sudan Egemenlik Konseyi Facebook sayfası)
Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Ordu Komutanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, cumartesi günü Sudan'ın güneybatısındaki Damazin kentinde bir ordu üssünü ziyaret etti. (Sudan Egemenlik Konseyi Facebook sayfası)
TT

Sudan Ordu Komutanı Burhan: Bizi savaş öncesine götürecek bir barış istemiyoruz

Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Ordu Komutanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, cumartesi günü Sudan'ın güneybatısındaki Damazin kentinde bir ordu üssünü ziyaret etti. (Sudan Egemenlik Konseyi Facebook sayfası)
Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Ordu Komutanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, cumartesi günü Sudan'ın güneybatısındaki Damazin kentinde bir ordu üssünü ziyaret etti. (Sudan Egemenlik Konseyi Facebook sayfası)

Sudan Egemenlik Konseyi Başkanı ve Genelkurmay Başkanı Korgeneral Abdulfettah el-Burhan, Afrika Birliği'nin (AfB) Sudan’a yönelik her türlü dış müdahalesini reddettiğini belirtti. Burhan, dün (cumartesi) yaptığı açıklamada barış girişimlerini reddetmediğini ancak Sudan'da ordu ile Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) arasındaki durumu savaştan önceki hale döndürecek bir barış istemediğini vurguladı.

Geçtiğimiz birkaç gün içinde Sudan Dışişleri Bakanlığı ile AfB arasında, veri savaşı ve sözlü ‘anlaşmazlıklar’ zemininde ciddi bir diplomatik kriz patlak verdi. Söz konusu kriz, AfB Komisyonu Başkanı Musa Faki Muhammed’in HDK’den bir yetkiliyle yaptığı ve ‘isyancı milis gücünün’ meşruluğunu kabul ettiği görüşmenin ardından gerçekleşti. Faki ‘çifte standartla’ suçlandı. Bu arada bir AfB sözcüsü, Sudan Dışişleri Bakanlığı’nın açıklamalarının dilini ‘yozlaşmış’ olarak nitelendirdi ve savaşı durdurmayı amaçlayan Sudanlı taraflarla temasları durdurmayı reddetti.

Burhan, dün (cumartesi) ülkenin güneybatısında bulunan Mavi Nil eyaletindeki bir askeri üsse yaptığı ziyarette, ülkesinin AfB’nin yardımı olmadan da ayakta kalabileceğini ifade etti.

Başkanlığını yaptığı Sudan Egemenlik Konseyi'nin “barış girişimlerini reddetmediğini” vurgulayan Burhan şu ifadeleri kullandı: “AfB'nin ülkemizin iç işlerine karışmasına izin veremeyiz. Şu anda bizi 15 Nisan'dan (ordu ile HDK arasında savaşın başladığı tarih) öncesine götüren bir barış yok. Barışı reddetmiyoruz. Bizim görüşümüz, barışın, başka bir ordu kurmaya çalışan, başkalarına saldıran, devleti hukuk dışı yollarla kontrol etmeye çalışan herkesten kurtulduktan sonra geleceği yönündedir. AfB'ye mesajımız şudur; Eğer yaklaşımınız buysa, yardımınıza ihtiyacımız yok. Hükümetlerarası Kalkınma Otoritesi (IGAD) rotasından saparsa biz Sudanlılar sorunlarımızı kimseye ihtiyaç duymadan çözebilecek kapasitedeyiz.”

(foto altı) Ordu ile Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) arasında yaklaşık 5 aydır devam eden savaş sonucu Hartum'un mahallelerinde atık yığınları oluştu. (arşiv)
Ordu ile Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) arasında yaklaşık 5 aydır devam eden savaş sonucu Hartum'un mahallelerinde atık yığınları oluştu. (arşiv)

Bazı bölgesel kuruluşların krizi doğru göremediğini belirten Burhan, “Barışı reddetmediğini, bunun kanıtının da Cidde platformu da dahil olmak üzere birçok girişimi kabul etmesi olduğunu, ancak ülkeyi 15 Nisan öncesindeki durumuna döndürecek barışı kategorik olarak kabul etmediğini” söyledi.

HDK milislerinin terör örgütü olarak sınıflandırılması çağrısında bulunan Burhan, “Her milletten paralı askerleri kullandığı suçlara tanık oluyoruz” dedi. Burhan, Abdulaziz Adam el-Hilu liderliğindeki Sudan Halk Kurtuluş Hareketi-Kuzey (SPLM-N) ve Joseph Touka grubuna barış sürecine katılma çağrısını yeniledi. İki isyancı grup son dönemde Güney Kordofan ve Mavi Nil eyaletlerinde orduyla askeri çatışmalara girdi.

El-Faşir'de çatışmalar yeniden başladı

Buna paralel olarak Kuzey Darfur eyaletinin başkenti el-Faşir şehrinde de sivil kayıpların yaşandığı şiddetli çatışmalar yaşandı. El-Faşir Direniş Komiteleri Koordinasyon Komitesi’nin Facebook hesabı üzerinden yaptığı açıklamada şu ifadeler yer aldı: “Şehrin kuzeyinde çatışmalar yeniden başladı ve ağır silahlar kullanıldı. HDK’nin bulunduğu kuzey ve doğu bölgelerde vatandaşlar arasında panik ve gerginlik ortamı hâkim oldu.”

(foto altı) Kuzey Darfur eyaletinin başkenti el-Faşir’de eylül ayı başında yaşanan çatışmaların yol açtığı yıkım. (AFP)
Kuzey Darfur eyaletinin başkenti el-Faşir’de eylül ayı başında yaşanan çatışmaların yol açtığı yıkım. (AFP)

Şarku’l Avsat’a konuşan görgü tanıkları, HDK’nin çeşitli yönlerden saldırı başlattığını, birçok mahalleyi ve pazar yerini hedef aldığını bildirdi. 2020 Cuba Barış Anlaşması’nı imzalayan silahlı gruplar, sivillerin güvenliğini sağlamak ve korumak için el-Faşir'de ortak güçler konuşlandırdı. Öte yandan bölge sakinleri, eski Omdurman şehrinin mahallelerinde ordu ile HDK arasında çatışma ve karşılıklı topçu atışlarının yaşandığını aktardı. Ayrıca HDK’nin, Nil'in doğusundaki Hac Yusuf bölgesinde bulunan Hattab’da Sudan ordusuna ait bir üsse saldırı düzenlediği yönünde haberler var.

Yardımın engellenmesi

Buna karşılık HDK, dün (cumartesi) yaptığı açıklamada, devrik rejimin kalıntılarını ülkenin doğusundaki Port Sudan şehrinde insani yardımları yağmalamak ve Hartum, Darfur ve Kordofan'a erişimi engellemekle suçladı. Açıklama, Darfur Bölgesi Başkanı Mini Arko Minawi'nin, bazı isimsiz tarafları, vatandaşları zor insani koşullarla karşı karşıya olan Darfur bölgesine insani yardımın ulaşmasını engellemeye çalışmakla suçladığı uyarılarına yanıt olarak geldi. HDK tarafından yapılan açıklamanın devamında şu ifadeler yer aldı: “Darfur'daki el-Faşir, Nyala ve el-Cuneyne havalimanlarını ve Kuzey Kordofan'daki el-Ubeyd Havaalanını açarak iş birliği yapmaya hazır olduğumuzu teyit ettik. Ancak ordu komutanları bunu sahte bahanelerle reddetti.”

HDK, eski rejimin unsurlarının savaş döngüsünü haklı çıkarmak ve genişletmek için insani yardım dosyasını istismar etme girişimlerine karşı güçlü bir şekilde uyarıda bulundu.



Yeni Emeviler

Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
TT

Yeni Emeviler

Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde

Husam İytani

Arap-İslam tarihinde gelip geçen hanedanlar ve devletler arasında Emeviler, Arap kimliğini canlandırma projesinin bayrağını taşıyacak aday olarak öne çıktı. Beşşar Esed ve rejiminin devrilmesinden sonra Emeviler’den daha fazla bahsedilir oldu. Öyle ki, bazıları Emevi politikası ve kültürünün propagandasını yapmaya başladı.

Bu projenin bayrağını taşımak için neden Emevilerin tercih edildiğini anlamak zor değil. Bu sebep de Esed rejimi, Hizbullah, Irak’ta otoritenin büyük bir bölümü ile Yemen'deki Husiler'in içinde yer aldığı azınlık ittifakını oluşturan “direniş ekseni”nin sonunu duyurmaktan başka bir şey değil. İran önderliğindeki eksen gücünün zirvesinde iken, Lübnan’da (Avncı) Özgür Yurtsever Hareket de destekçi sıralarında oturuyordu.

Ancak “yeni Emeviler” meselenin sadece Maşrık’ın (Levant) kaderini belirleme konusunda Arap kontrolünün yeniden sağlanması meselesinden ibaret olmadığını, aynı zamanda bu görevi Sünni Arap Müslümanların üstlenmesine, direniş ekseninin başını çeken mezhep ve dini grupların, son dönemde yaşadıkları yenilgiler ve Esed rejiminin çökmesiyle bir kenara itilmesine kadar uzandığını söylemekten kaçınıyorlar.

Ancak “tarihi” Emeviler belirsiz bir tercih gibi görünüyor. En azından bunu söyleyebiliriz.  Zira Emeviler hakkında sahip olduğumuz bilgilerin büyük çoğunluğunun devletin yıkılmasından sonra yazıldığı ve onlara karşı açıkça düşman bir tavırdan geri kalınmadığı konusunda görüş birliği vardır. Onlar hakkında elimizdeki en eski kitap, Emeviler döneminin sonlarında doğup Abbasiler döneminin başlarında kitabını yazan Halife bin Hayyat'ın kitabı olabilir. Emevi devletinin bir asır bile sürmediğini, yöneticilerinin bir yandan fetihlerle, diğer yandan da iç ve kabileler arası savaşlarla meşgul olduklarını da belirtmeden geçmeyelim. Öte yandan modern arkeoloji ve nümizmatik, Emeviler hakkında şu anda dolaşımda olanlardan farklı bilgiler sunmaktadır. Emevi tarihiyle ilgili dolaşımda olan anlatılar arasındaki çelişkilerin ayrıntılarına girmeden, Ürdün’deki Kusayr Amre’de keşfedilenler, Emevi tarihi hakkında bütün bilinenleri sorgulamak için yeterlidir.

Emeviliği canlandırmak, geçmişi geleceğe rehber kılan bir rüya haline getiren Baas ideolojisiyle aynı kaynaktan besleniyor

Dini açıdan Emevi Halifeliğinin Sünni mezhebine mensubiyeti, sadece Şiiliğin kurucusu olarak görülen İmam Ali bin Ebu Talib ile yaşadığı ihtilaf üzerinden tespit edilmektedir. Bu ise Sünnilik ve Şiiliğin ancak daha sonraki dönemlerde iki ayrı mezhep olarak ortaya çıktığı gibi bazı gerçekleri göz ardı etmektedir. Emevilerin, mutlak ve monarşik yönetimi meşrulaştırmak için Cebriyye’yi bir devlet doktrini olarak benimsedikleri doğrudur; ancak Emeviler dönemi bir bütün olarak belirli fıkıh akımlarının ortaya çıkışına tanık olmamıştır. Bunların çıkışı Abbasiler dönemine kadar ertelenmiştir.

Dini- fıkhi açıdan durum bu şekildedir. Öte yandan mevcut kaynaklara dayanırsak, Emevi imparatorluk projesinin devletlerin devamlılığı için yeterli unsurlara dayanmadığını görüyoruz. Emeviler dönemindeki fetihlerin hızı bizi şaşırtsa da örneğin, “Endülüs’ten Sind’e kadar uzanan” halifeliğin, sadece fetihlerden elde edilen ganimetlerin dağıtımının esas alındığı bir vergi sistemine dayandığını görürüz. Ancak kaynakların tükenmesi, Yezid bin Velid'in “kesintici” diye adlandırılmasına neden olan maaşlarda yaptığı kesintiler gibi devletin askerlerine karşı yükümlülüklerini yerine getirme gücünün azalması, bunun isyan ve hoşnutsuzluk hareketlerini körüklemesi sebebiyle bu fetihler de durdu.

Burada önemli olan, romantik milliyetçiliği andıran, basit bir canlandırma eğilimi ve çocuksu bir tarih anlayışı taşıyan imparatorluk projesi, bugün Suriye'de gördüğümüz türden, kuruluşu büyük engellerle karşı karşıya olan bir devletin sloganı olmaya uygun mudur?

Açıktır ki, Emeviliği yeniden canlandırmayı siyasi bir fikir olarak ortaya atanlar, bu sloganın, Endülüs ve Sind’de dalgalanan Emevi devletinin bayraklarıyla sınırlı görünen anlamını benimsemekle yetinmektedirler. İsrail tankları ülkenin güneyinde ilerlerken, devletin yeniden birleşme ve iç uzlaşı umutları şu ana kadar parlak görünmezken, ekonomide kayda değer bir iyileşmenin görülmediği bir dönemde, fetih övgüleri söylemenin anlamını hesaba katmadıkları açıktır.

Bu söylediklerimiz, mirasa, (hayali bile olsa) tarihe ya da toplumun beklenti ve hayallerine yönelik bir saldırı değildir. Bilakis söylenmesi gereken, bizi o devirlerden, köprülerin altından çok suların aktığı bin iki yüz yılı aşan bir zamanın ayırdığıdır. Geçmişe dönmenin çoğu zaman tarihe nesnel olarak bakıldığında hiçbir temeli olmayan yanılsamalara yatırım yapmak olduğudur. Dahası bu, Emeviliği canlandırmanın, geçmişi geleceğe rehber kılan bir rüya haline getiren Baas ideolojisiyle aynı kaynaktan beslendiğini göstermektedir. Baas Partisi’nin sonu ise kötü bir şekilde devrilene kadar geçmişi, bugünü ve geleceği mahveden Irak ve Suriye Baası olarak ikiye bölünmek oldu.

O halde yeni Emevilerin, okul kitapları, müfredat ve Feyruz'un seslendirdiği Said Akl’ın şiirleri çıkarıldığında, bu sloganlarından geriye ne kalacağını kendilerine sormaları daha iyi olmaz mı?

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.