Yemen krizini sona erdirmenin giriş noktası: Riyad görüşmeleri

Gözlemciler, Şarku'l Avsat’a “Yemenli liderler gelecek nesillerin geleceği için taviz vermekle ilgileniyor”

Yemen Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, geçtiğimiz Ağustos ayında Riyad'da ABD'nin Yemen elçisi ile yaptığı toplantıda (SABA)
Yemen Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, geçtiğimiz Ağustos ayında Riyad'da ABD'nin Yemen elçisi ile yaptığı toplantıda (SABA)
TT

Yemen krizini sona erdirmenin giriş noktası: Riyad görüşmeleri

Yemen Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, geçtiğimiz Ağustos ayında Riyad'da ABD'nin Yemen elçisi ile yaptığı toplantıda (SABA)
Yemen Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, geçtiğimiz Ağustos ayında Riyad'da ABD'nin Yemen elçisi ile yaptığı toplantıda (SABA)

Yemen'de, Husi grubu da dahil olmak üzere Yemenli taraflar arasında Riyad'da gerçekleşecek görüşmelere ilişkin bölgesel ve uluslararası beklenti, Yemenli ve Batılı kaynaklar, görüşmelerin tarafların geçen Ramazan ayında vardıkları barış taslağı çerçevesinde yoğunlaşmasını bekliyordu.

Gözlemciler, Riyad ve Maskat'ın dosyada tüm ağırlıklarını kullanarak yaptıkları çabaların, insani yönü ilgilendiren aşamayı öne çıkardığını ve bunun, ardından gelecek askeri ve siyasi yönlerin ana ve mantıklı girişi olduğunu düşünüyor. Yemenli liderlerin, gelecek nesillerin geleceği için büyük tavizlerde bulunma sorumluluğunun etik ve ulusal olarak kendileri üzerinde olduğunu düşünüyorlar.

Şarku'l Avsat, geçtiğimiz Nisan ayında yaptığı bir haberde, Yemen barış planının ülkede tam bir ateşkes, tüm kara, deniz ve hava sınır kapılarının açılması, Merkez Bankası'nın birleştirilmesi ve tüm esir ve tutukluların (tümü karşılığında tümü) serbest bırakılması üzerine odaklanacağını ortaya çıkarmıştı. Öte yandan, Riyad, Sana heyetine davetin, 2021 yılının Mart ayında ilan edilen Suudi Arabistan girişimi temelinde ve geçtiğimiz Nisan ayı ortasında Yemen'in başkentinde Suudi Arabistan Büyükelçisi Muhammed el-Caber ile yaptığı görüşmelerin bir sonucu olarak yapıldığını duyurdu.

FOTOĞRAF ALTI:  Suudi Arabistan'ın Yemen Büyükelçisi Muhammed el-Cabir geçtiğimiz Nisan ayında Sana'ya yaptığı ziyarette iken (Şarku'l Avsat)
Suudi Arabistan'ın Yemen Büyükelçisi Muhammed el-Cabir geçtiğimiz Nisan ayında Sana'ya yaptığı ziyarette iken (Şarku'l Avsat)

Kimliğini açıklamak istemeyen üst düzey bir Yemenli yetkili, Şarku'l Avsat’a yaptığı açıklamada mevcut Riyad müzakerelerinin, Ramazan ayında açıklanan barış taslağı çerçevesinde yürütüldüğünü belirtti ve daha fazla ayrıntı vermekten kaçındı.

Öte yandan, Şarku'l Avsat’a konuşan bir Batılı diplomat, barış taslağının bir süredir masada olduğunu söyledi ve bazı endişelerini dile getirdi. Diplomat, "Husiler her şeyi ele geçirmek istiyor gibi görünüyor. Husiler ile herhangi bir şeyin beklenmesi zor, bekleyip sonuçları görmemiz gerekiyor" dedi.

Husi Heyetinin Başkanı Muhammed Abdusselam geçtiğimiz Perşembe günü Riyad'a varır varmaz Şarku'l Avsat’a yaptığı açıklamada "Barış, üzerinde çalışılan ilk seçenektir" dedi. Riyad müzakerelerinin, insani, askeri ve siyasi tüm dosyalarda somut ilerleme ile sonuçlanmasını umduğunu ifade ederek, Yemen, komşu ülkeler ve bölge için barış ve istikrar getireceğini söyledi.

Hükümet, adil ve kapsamlı bir barışa ulaşmak için tüm girişimlere açık olmaya devam edeceğini vurguladı. Bunun, üç referans doğrultusunda gerçekleşecek ve darbenin sona ermesini, devlet kurumlarının yeniden kurulmasını, Yemen'de barış, istikrar ve kalkınmayı sağlaması bekleniyor.

FOTOĞRAF ALTI:  Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, Ağustos ayı sonlarında Körfez İşbirliği Konseyi Genel Sekreteri ve beraberindeki heyetle Aden'de yaptığı toplantıda (SABA)
Cumhurbaşkanlığı Liderlik Konseyi Başkanı, Ağustos ayı sonlarında Körfez İşbirliği Konseyi Genel Sekreteri ve beraberindeki heyetle Aden'de yaptığı toplantıda (SABA)

Yemen cumhurbaşkanlığı kaynaklarına göre, planın ilk aşaması, ateşkes ilan edilmesi, ardından Merkez Bankası'nı birleştirmek, mahkum değişimi (hepsi karşılığında hepsi) için teknik komiteler oluşturmak ve taraflar arasında güven inşa etmek olacak. Ardından, Yemenlilerin devlet şeklini nasıl gördüklerini belirlemek için doğrudan müzakereler aşaması gelecek ve ardından geçiş dönemi başlayacak.

Plan ayrıca, tüm kapıların açılmasını ve kara, deniz ve hava kapılarındaki kısıtlamaların kaldırılmasını içeriyor. Bu hem Husi hem de meşru bölgelerde normal şekilde çalışmaya geri dönecekleri anlamına geliyor. Ayrıca, Suudi Arabistan desteğiyle kapsamlı bir ekonomik reform süreci de kapsıyor.

Yemen'de karar alma süreci hakkında bilgi sahibi Yemenli bir yetkili, Riyad'daki mevcut görüşmelerden çıkacak herhangi bir anlaşmanın, daha önce barış taslağında bahsedilen üç aşamadan öteye geçmeyeceğine inanıyor. Yetkili, Şarku'l Avsat'a verdiği demeçte, "Bu aşamalar, aslında 2021 yılının Mart ayındaki Suudi Arabistan girişiminden kaynaklanıyor" dedi.

İnsani dosya krizi sona erdirmek için bir giriş noktası

Ayrıca, eski Yemen Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Mustafa en-Numan, Suudi Arabistan ve Umman'ın çabalarının, insani tarafla ilgili aşamanın uygulanmasına odaklandığını, bunun askeri ve siyasi taraflarda takip edecek olan şeyin ana girişi olduğu temelinde görüyor.

Numan, Şarku'l Avsat'a verdiği demeçte şu ifadeleri kullandı: "Riyad ve Maskat'ın yaptığı çabaların başında, insani tarafla ilgili aşamayı uygulamaya olan bağlılıkları geliyor. Bu aşamayı, askeri ve siyasi taraflarda takip edecek olan şeyin ana ve mantıklı giriş noktası olarak görüyorlar."

Mustafa en-Numan, "Riyad ve Maskat, her ikisi de öncelikle Yemen halkının yaşadığı insani trajediye son vermeye yardımcı olacak bir anlaşmaya varmak için tüm ağırlıklarını ve etkilerini kullanıyorlar. Ayrıca, Tahran ve Riyad arasındaki olumlu ilişkiler de devam eden müzakereleri kolaylaştırmaya katkıda bulunuyor" dedi.

 Gözlemcilere göre Suudi-İran ilişkilerinin Çin himayesi altına geri dönmesi, Yemen krizi üzerinde olumlu bir etki yarattı (Şarku'l Avsat)
Gözlemcilere göre Suudi-İran ilişkilerinin Çin himayesi altına geri dönmesi, Yemen krizi üzerinde olumlu bir etki yarattı (Şarku'l Avsat)

Ancak, Yemenli siyasetçi ve diplomat, "Sonuçta mesele, Yemenli liderlerin sorumluluğudur ve gelecek nesiller için endişe duyarak büyük tavizlerde bulunmaları için ahlaki ve ulusal bir görevi vardır. Herkesin, Riyad'ın bir hayır kurumu olmadığını ve halkına odaklanmak istediği taahhütleri olduğunu anlaması gerekir" dedi.

Geçtiğimiz Nisan ayında tartışılan barış planına dönersek, Yemen Cumhurbaşkanlığı kaynakları, hükümet tarafının, Husilerin herhangi bir hile veya geri adım atmaması için garantiler talep ettiğini açıkladı. Husiler herhangi bir hile veya manipülasyon yaparsa, Yemen hükümetinin tüm bu taahhütlerden feragat edeceğini ve uluslararası toplumun bu hareketi caydırması gerektiğini söyledi.

Aynı kaynaklara göre, Nisan ayındaki görüşmelerde tüm dosyalar, Güney sorunu da dahil olmak üzere ele alındı. Kaynaklar, "Güney sorunu da dahil olmak üzere tüm dosyalar çok kapsamlı bir şekilde ele alındı. Bu, devletteki siyasi sürecin tarafları arasında anlaşmazlıklar olduğu bir konudur, ancak onlar bunu çözmek için çalışıyorlar. Süreç uzun ve zaman alıyor" dedi.

Kaynaklar, "İki yıllık bir geçiş dönemi yerine beş veya üç yıllık bir geçiş dönemi de dahil olmak üzere seçenekler var. Bu, taahhütlere ve garantilere bağlıdır. Taraflara, özellikle geçiş dönemi konusunda başka seçenekler varsa, karar verme hakkı verildi. Güneyliler, geçiş döneminin, bir referandum veya kader tayini ile sonuçlanacak bir devlet şeklini içermesi gerektiğine inanıyorlar. Başkanlık Konseyi, Güneyli üyeleri ez-Zubeydi, el-Bahsani, el-Alimi ve Ebu Zaraa’ya, Ana dosyalar içerisinde tartışılmak üzere güney meselesine ilişkin bir kavram taslağı hazırlama görevi verdi” şeklinde konuştu.



Bölgesel güç dengeleri

 İsrail, ilk kez içeride derin bir darbe aldı ve iç hedefler benzeri görülmemiş şekilde vuruldu (AFP
İsrail, ilk kez içeride derin bir darbe aldı ve iç hedefler benzeri görülmemiş şekilde vuruldu (AFP
TT

Bölgesel güç dengeleri

 İsrail, ilk kez içeride derin bir darbe aldı ve iç hedefler benzeri görülmemiş şekilde vuruldu (AFP
İsrail, ilk kez içeride derin bir darbe aldı ve iç hedefler benzeri görülmemiş şekilde vuruldu (AFP

Mustafa Feki

Ortadoğu, Doğu Akdeniz ve Arap Körfezi, son zamanlarda karşılaştıkları krizlerin büyüklüğünü önemli ölçüde vurgulayan benzeri görülmemiş ve zor koşullar yaşadı. Bu krizler, yalnızca sınırlı bir bölgesel sorun olmaktan çıkıp büyük bir uluslararası sorun haline geldiler.

Bölgedeki kanlı diziyle başlarsak, ki bu nihayetinde Filistin topraklarının İsrail tarafından vahşice işgal edilmesinin beklenen bir sonucu gibi görünüyor, 7 Ekim 2023 tarihinin işgalin dirençli Filistin halkına her düzeyde uyguladığı baskının otomatik ve doğal bir sonucu olduğunu hemen fark ederiz. Söz konusu baskı, şiddet döngüsünün genişlemesine ve Gazze'nin mevcut koşulları altında yaşanmaz bir alana dönüşmesine yol açtı. Öldürülmemesi gereken on binlerce çocuk, kadın ve sivili içeren şehit kafileleri her gün birbirini takip ediyor. Karşı karşıya kaldıkları katliamlar hem kardeşlerinden hem de dostlarından hiçbir insani yardım veya destek alamadan katlandıkları zor yaşam koşulları unutulamaz.

Son İran-İsrail çatışmasındaki ateşkesin, Gazze'deki acı verici duruma olumlu bir yansıması olabilir, ne var ki İsrail'in uzlaşmazlığı ve Netanyahu modelinin sabah akşam yaydığı nefret dolu söylemlerin temsil ettiği güç despotluğu, acıların devam edeceğinin, güven ve barış kıyısından hâlâ uzak olunduğunun en iyi kanıtı.

Belki okuyucuyla birlikte ülkelerin ağırlıklarını, gerçekleşen dönüşümlerin doğasını ve bazı tarafların ağırlıkları açısından bölgesel borsa üzerindeki etkilerini düşünebilir ve aşağıdaki kanıtları gözlemleyebiliriz:

İlk olarak, bir yandan Lübnan'da Hizbullah'ın başına gelenlere, diğer yandan Suriye'de yaşananlara bakıldığında, İran toplamda kaybeden gibi görünüyor. Tahran, Esed ailesinin yönetimi boyunca sadakatini sürdüren itaatkar bir müttefikini kaybetti. Buna ilaveten, ABD'nin tam desteğiyle İsrail, İran'ın nükleer projesinin temellerini büyük ölçüde yok etti. İran ayrıca siyasi yaşamının, askeri mevkilerinin ve bilimsel uzmanlıklarının en ön saflarından onlarca şehit verdi.

Burada, İran'ın direndiğini ve inkar edilmesi zor birçok güçlü karşılık verdiğini dolaylı olarak kabul etmeliyiz. İsrail'e gönderdiği füze ve insansız hava araçlarının, on binlerce sakinini İran saldırılarından kaçmak için sığınaklara yönelmeye zorladığını itiraf etmeliyiz. Ancak, bu elbette, İsrail Hava Kuvvetleri'nin İran'ın kalelerini vurması, İran içindeki bir dizi önemli ekonomik ve askeri konumda hayati öneme sahip arterleri hedef almasıyla kıyaslanamaz.

ABD Başkanı Donald Trump, başlangıcından itibaren İran-İsrail çatışmasının baş vaftiz babası rolünü oynadı. Gelişmelerin ayrıntılarına doğrudan kişisel olarak müdahale etti. Öyle ki hem İran hem de İsrail tarafı kazandıklarını iddia ettikleri bir zafer veya rakiplerine karşı sağladıklarını iddia ettikleri bir üstünlükle gururlanarak savaştan çıktılar. Her halükarda durum ve medyatik gelişmeler alanı yorumlara açık, tüm tarafların bakış açılarının kabul edilmesine olanak tanıyor. Zira silahlı çatışmalar geride bir kazanan bırakmaz, aksine kayıp ve zararları tüm taraflara dağıtır.

Burada, İran nükleer programının geçici bir süreliğine de olsa çökertilmesinin, Netanyahu için gurur duyacağı yanıltıcı bir zafer olduğuna dikkat etmeliyiz. Bu zafer, onu siyasi durumunu ve İsrail hükümetinin başkanı olarak konumunu güçlendirebilecek bir erken genel seçim çağrısında bulunmaya itebilir. Tahran ve Tel Aviv arasında yaklaşık iki hafta süren bu askeri çatışma hakkında ne söylenirse söylensin, İsrail'in imajına bir çizik atıldığını, her koşulda etkilendiğini dürüstçe belirtmeliyiz. İran, bölgedeki en büyük askeri cephaneliğe karşı mücadelede kahramanlıktan veya cesaretten yoksun olmayan bir duruş sergiledi. İsrail'e verilen Amerikan desteği, o savaşta gerçek belirleyici faktördü, kimsenin itiraz edemeyeceği ve olaylar tarafından gölgede bırakılmış gibi görünen bir kriterdi. Zira İsrail ilk kez içeride derin bir darbe aldı, iç hedefler benzeri görülmemiş bir şekilde vuruldu. Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia’dan aktardığı analize göre bu da yenilmez ordu efsanesinin ve son on yıllarda yarattığımız büyük putun ne sandığımız kadar sağlam ne de hayal ettiğimiz kadar güçlü olmadığını teyit etti.

İkincisi; eğer şimdi uzun bir geçmişe ve geniş topraklara sahip bir İslam devleti olarak İran'dan bahsedeceksek, kendisinin üstünden atlanması zor birkaç hatasını kaydetmeliyiz. Bunların ilki, arenalar birliği dediğimiz şey ve son kırk yıldır komşu ülkelerde onlar aracılığıyla savaştığı çeşitli kollardır. Lübnan'daki Hizbullah ile başlayıp Suriye ve Irak'tan geçerek Yemen'deki Ensarullah-Husi grubuna kadar uzanan bu kollar, kanlı çatışmaların ve tekrarlanan çekişmelerin bir tarafı olarak kendini dayattı. Böylece İran Batı'nın, Batı Asya, Arap Yarımadası, Arap Körfez bölgesi ve hatta Kuzey Afrika'daki Araplar, Türkler, Kürtler ve diğer etnik gruplara karşı kullandığı bir korkuluğa dönüştü.

İran'ın benimsediği kollar inşa etme politikası, İran'da İslam Devrimi'nin patlak vermesi ve Şah'ın Şubat 1979'da devrilmesi ile başlayan geniş çaplı bir kaosa yol açtı. Ama iş bununla bitmedi. İran, Arap Körfez bölgesindeki Amerikan hedeflerini vurmaya çalışarak ve Katar hava sahasını ihlal ederek de büyük bir hata yaptı. İlave olarak, İran'ın hatalarına sık sık tahammül eden, işlerine karışmasını ve yanlışlarını görmezden gelen Körfez'de de tahribat yaratmaya çalıştı. İşleri daha da kötüleştiren ise İran parlamentosunun, bu hayati bölgede dünya petrol nakliyatının yüzde 20'sinin geçtiği, büyük öneme sahip bir ticaret ve deniz yolu olan Hürmüz Boğazı'nı kapatma kararı almasıydı.

İran'ın son eylemleriyle Körfez’in duygularını geçici de olsa kendisine karşı yabancılaştırarak kaybettiğine şüphe yok. Oysa Körfez ülkeleri, Maşrık (Levant) ülkeleri, Mısır ve diğerleri, İsrail'in İran'a yönelik saldırganlığını en başından kınadılar. Tahran, düşman listesine geçici de olsa başka ülkeler eklemek yerine dostlarının desteğini almaya çalışmalıydı.

Bu nedenle, İran'ın çok şey kaybettiğine, yalnızca Beyaz Saray'daki güçlü adamın, Tahran ve Tel Aviv arasındaki savaşı sona erdirme başarısını kendisine nispet etmeye çalışan Donald Trump'ın göreceli, geçici memnuniyetini elde ettiğine inanıyorum. Trump daha önce de Pakistan ve Hindistan arasındaki ateşkesi kendisine mal etmişti. Buna bir de ABD’nin Tahran'daki rejimi devirmeye çalışmadığını, bunun yerine yalnızca İran nükleer projesini yok etmeyi ve onu en azından gelecekte aciz hale getirmeyi amaçladığını defalarca dile getirenin de o olduğunu eklemeliyiz.

Üçüncüsü; nükleer programını kaybeden İran'ın, siyasi rejiminin devamı ve onu zayıflatma girişimlerini durdurma konusunda geçici bir kabul kazandığı açıkça ortaya çıktı. İran’ın artık sona eren bu çatışmada en önemli ve en öne çıkan devlet olduğuna şüphe yok. Ancak, Trump'ın gözdesi Recep Tayyip Erdoğan liderliğindeki Türk tarafını da göz ardı etmemeliyiz. Türkiye'nin bir Avrupa-Asya, Akdeniz ve Ortadoğu ülkesi, NATO'nun aktif bir üyesi, bölgede ve genel olarak güç denkleminde hem İsrail hem de İran ile birlikte hesaba katılması gereken bir güç olduğunu aklımızda tutmalıyız. Türkiye de Suriye'de yaptıkları ve Körfez'de elde ettikleri sayesinde ve ayrıca ABD’nin bölgedeki politikalarından duyduğu memnuniyet sayesinde yaşananlardan kazançlı çıktı.

Güç dengesinin, Körfez ülkelerinin de şu ana kadar kazandığını gösterdiğine inanıyorum, çünkü İran tarihsel olarak dost bir ülke ancak onlarla ilişkileri varlığı inkar edilemez veya görmezden gelinemez endişelerden yoksun değil. Biz Araplar olarak, İranlı ve Türk komşularımızın, akıllardan hiç çıkmayan adil Arap davası, yani tüm sonuçları, tarihsel gelişmeleri ve onu çevreleyen koşullarıyla Filistin davası için kalıcı bir çözüme ulaşmada aktif oyuncular olmalarını umut ediyoruz.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.