Hamideti, Sudan'daki savaşı sona erdirme planlarını Guterres'e bildirdi

Ordu ile HDK arasında karşılıklı kaydedilen hava ve top bombardımanında onlarca ölü ve yaralı var

HDK Komutanı Korgeneral Muhammed Hamdan Daklu (Hamideti) (AP)
HDK Komutanı Korgeneral Muhammed Hamdan Daklu (Hamideti) (AP)
TT

Hamideti, Sudan'daki savaşı sona erdirme planlarını Guterres'e bildirdi

HDK Komutanı Korgeneral Muhammed Hamdan Daklu (Hamideti) (AP)
HDK Komutanı Korgeneral Muhammed Hamdan Daklu (Hamideti) (AP)

Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) Komutanı Korgeneral Muhammed Hamdan Daklu (Hamideti), Birleşmiş Milletler (BM) Genel Sekreteri Antonio Guterres ile gerçekleştirdiği telefon görüşmesinde ülkedeki durumu, savaşın etkilerini ve sivillerin acılarının hafifletilmesi ihtiyacını görüştüğünü açıkladı.

X hesabında açıklamada bulunan Hamideti, Genel Sekreter'e ülkedeki mevcut duruma ilişkin ayrıntılı bir açıklama yaptığını açıkladı. Kendi deyimiyle, ‘Burhan darbe milislerinin masum sivillere karşı hava saldırıları, işledikleri cinayetler ve etnik gerekçelerle tutuklamaları dahil olmak üzere gerçekleştirdikleri ciddi ihlallerin boyutundan, insani yardım kuruluşlarının sivillere yardım ulaştırmasının engellenmesinden ve insani yardım çalışanlarının kısıtlanmasından’ bahsettiğini söyledi.

Guterres’e savaşı sona erdirme, krizi kökünden çözmek ve Sudan devletini güvenlik, istikrar, kapsamlı ve kalıcı barışı sağlayacak yeni, adil temeller üzerinde yeniden inşa etmek için müzakereler başlatma vizyonundan bahsettiğini de ekledi. Ramazan Lamamra'nın BM Genel Sekreteri'nin Sudan'daki Özel Temsilcisi olarak atanmasını memnuniyetle karşıladığını Genel Sekreter'e bildirdiğini söyleyen Hamideti, kendisiyle ve tüm BM kuruluşlarıyla işbirliği yapma ve HDK tarafından kontrol edilen bölgelerde vatandaşların karşılaştığı insani koşulların giderilmesine katkıda bulunma konusundaki tam kararlılığını teyit etti.

IGAD zirvesi

Hükümetlerarası Kalkınma Otoritesi (IGAD) Başkanı ve Cibuti Cumhurbaşkanı İsmail Omar Guelleh, Sudan'daki durumu ve Etiyopya ile Somali arasındaki gerilimi görüşmek üzere 18 Ocak'ta örgütün olağanüstü zirvenin Uganda'da yapılması çağrısında bulundu.

IGAD acil durum zirvesi (X hesabı)
IGAD acil durum zirvesi (X hesabı)

Cibuti Dışişleri Bakanlığından yapılan açıklamaya göre, Başkan Guelleh, Aralık ayında Cibuti'de düzenlenen 41. olağanüstü zirvede Burhan ile Hamideti arasında toplantı yapılamaması sonrasında IGAD devlet başkanlarına resmi davet dağıtmıştı.

Adını vermediği siyasi güçlere yönelik bir saldırı başlatan Sudan Ordu Komutanı Yardımcısı Korgeneral Yasir el-Ata, Omdurman'ın kuzeyindeki Vadi Seyyidina Hava Üssünde bir grup subaya hitaben yaptığı konuşmada, “Cancavid’in siyasi kuluçka grubu (HDK anlamına geliyor) bizi iç savaşla korkuturdu. Ancak Sudan'ın tüm kabilelerini kapsayan güçlü ve uyumlu bir ordumuz var ve iç savaş yok. Şimdi bizi uluslararası, yabancı ve bölgesel güçlerle korkutmak istiyorlar. Vallahi cinlerden ve insanlardan oluşan şeytanlar da getirseler korkmayız” vurgusunda bulundu.

Onlarca ölü ve yaralı

Sudan ordusu ile HDK arasında devam eden çatışmalarda dün Hartum'da 33 kişi öldü. Bunlardan 23'ü ordunun Hartum'un güneyindeki Al-Salma bölgesine yönelik hava saldırılarında, 3'ü ise Güney Darfur'un Nyala şehrinde patlayıcı varil kullanımı sonucu öldürüldü.

Sudan savaşı ülkenin birçok bölgesini etkiledi (Reuters)
Sudan savaşı ülkenin birçok bölgesini etkiledi (Reuters)

Müzakere platformuna dönmeleri ve 10. ayına yaklaşan savaşı durdurmaları yönünde uygulanan yoğun uluslararası baskıya rağmen Hartum'un üç şehrinde ordu ile HDK arasındaki çatışmaların yoğunluğu son birkaç günde artış gösterdi.

Gönüllü bir insan hakları kuruluşu olan Emergency Lawyers, X platformundaki hesabından yayınlanan açıklamasında, Hartum'un güneydoğusundaki Soba bölgesine ordunun top atışları yaptığını, 23 sivilin ölümüne, çok sayıda yaralanma ve maddi kayıplara yol açtığını bildirdi. Eş-Şecera bölgesindeki vatandaşlar, savaş başladığından bu yana HDK’nın saldırılarına maruz kalan Zırhlı Birlik bölgesi çevresinde iki taraf arasında sınırlı çatışmaların yaşandığını söyledi.

Ordu uçaklarının ülkenin batısındaki Nyala kentinde birçok noktayı hedef alması, onlarca kişinin ölümüne ve çok sayıda sivilin yaralanmasına neden oldu. Ordunun aylar süren çatışmalar sonrasında 16'ncı Tümen karargahından çekilip orayı taarruz kuvvetlerine bırakmasının ardından uçaklar, geçtiğimiz Ekim ayından bu yana HDK tarafından kontrol edilen Nyala şehrini hedef aldı. Ayrıca Batı Darfur tümeni dahil olmak üzere ordunun bölgedeki tümenlerinin art arda düşüşünün ardından ordunun merkez ve doğudaki Darfur tümenlerinden çekilmesi, HDK’nın Darfur bölgesindeki beş eyaletten dördünün kontrolünü ele geçirmesine neden oldu. Kuzey Darfur Eyaleti'nin başkenti el-Faşir şehri artık ordunun kontrolünde değil.

Vad Medeni ve Kadarif

Ordu, HDK’nın Umm el-Kura’da kontrolünü doğuya, Kadarif Eyaletine doğru genişletmek amacıyla gerçekleştirdiği saldırıyı püskürttüğünü, onlarca askeri aracın imha edildiğini ve 2 araca el konulduğunu açıkladı. Ülkenin merkezindeki El Cezire Eyaleti'nin başkenti Vad Medeni, iki taraf arasında şiddetli çatışmalara sahne oluyor. Ordu bölgede savaş uçaklarını yoğun bir şekilde kullanırken, HDK ise uçaksavarlarla karşılık verdi.

Cezire eyaletindeki çatışmalar binlerce Sudanlıyı Vad Medeni'den kaçmak zorunda bıraktı (AFP)
Cezire eyaletindeki çatışmalar binlerce Sudanlıyı Vad Medeni'den kaçmak zorunda bıraktı (AFP)

Şarku’l Avsat’a konuşan vatandaşlar, 1. Piyade Tümeni karargahı ve Hantub Köprüsü yakınlarındaki el-İnkaz yerleşim bölgesinin yakınında dumanlar yükseldiğini söyledi. Her iki tarafın da ağır silahlarla karşılıklı bombardımana uğradığını, vatandaşların eşyalarını almak için evlerinden çıkamadıklarını, yollarda yayaların olmadığını belirttiler.

Şarku'l Avsat'a konuşan Halk Direniş Komiteleri üyeleri, vatandaşların evlerine düşen top mermileri sonucu ölüm ve yaralanmaların olduğunu doğruladı.

Milli Ümmet Partisi, Güney Kordofan Eyaletinin Dilling şehrinde askeri oluşumlar ve aşiret bileşenleri arasında meydana gelen şiddeti kınadı. Bu gelişmeyi şehirde onlarca yıldır bir arada var olan bileşenler arasında isyana davet ve savaşı tetikleme olarak değerlendirdi.

Milli Ümmet Partisi, Dilling olaylarının, vatandaşların çatışmada araç olarak kullanılması da dahil olmak üzere savaşın devam etmesinin tehlikeli etkilerini doğruladığını belirtti. Bunun bölgede toplumsal barışı ve barış içinde bir arada yaşamayı tehdit ettiğini de ekledi. Parti, kendi deyimiyle aşiret çatışmasının patlak vermesini, vatandaşlara yönelik ağır ihlalleri ve askeri çatışmanın her iki tarafın karşılıklı silahlanması yoluyla aşiret çatışmasına dönüşmesini kınadı.

Parti, bölgedeki Nuba ve Havazma Arap sakinlerini itidalli davranmaya, askeri çatışmaya girme çağrılarına kapılmaya son vermeye çağırdı. İki tarafa da aklın ve bilgeliğin sesine başvurma, savaşı sona erdirmek için barışçıl bir çözüm benimseme, kabileleri ve sivilleri askeri çatışmalara dahil etmeme çağrısında bulundu. Ayrıca Abdulaziz el-Hilu liderliğindeki Sudan Halk Kurtuluş Hareketi’ne çatışmanın kontrol altına alınmasına katkı sağlaması ve Dilling’de kabile çatışması yaratmaya yönelik planı engellemesi çağrısında bulundu.

Milli Ümmet Partisi, savaşın devamının artan yansımalarının ülkeyi felaket bir duruma sürükleyeceğini söyledi (AFP)
Milli Ümmet Partisi, savaşın devamının artan yansımalarının ülkeyi felaket bir duruma sürükleyeceğini söyledi (AFP)

Çarşamba ve Perşembe günleri, HDK’nın şehri kontrol etmek amacıyla bölgeye girmesinin ardından şiddetli çatışmalar patlak verdi. Bazı raporlar, ordu ile Abdulaziz el-Hilu güçleri arasındaki koordinasyonun saldırıyı püskürtmede ve HDK’ya kayıp verdirmede başarılı olduğunu gösterdi.

Hilu güçleri, Güney Sudan'ın ayrılmasından bu yana savaştığı, eyaletin güneyinde kurtarılmış bir bölge olarak görülen Kauda üzerindeki kontrolünü sürdürdüğü Sudan ordusunun yanında çatışmalara katıldığını yalanlamadı veya onaylamadı. Ayrıca Darfur bölgesindeki diğer silahlı hareketler gibi Cuba Barış Anlaşmasını imzalamayı reddetti.



Umman, Suudi Arabistan ve Azerbaycan’da yapılan görüşmeler, bölgeyle ilgili yeni formüller ve istikrar beklentileri

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP
TT

Umman, Suudi Arabistan ve Azerbaycan’da yapılan görüşmeler, bölgeyle ilgili yeni formüller ve istikrar beklentileri

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP

Elie el- Kasifi

Geçtiğimiz hafta bölgedeki gelişmelerle ilgili iki önemli görüşme gerçekleşti. Medyada geniş yer bulan ilk görüşme, İran'ın nükleer programını müzakere etmek üzere Umman'ın başkenti Maskat'ta ABD ve İran heyetleri arasında yapılan müzakere toplantısıydı. Medyanın ilgisini ilki kadar çekemeyen Fazla ikinci toplantı ise Türkiye ve İsrail heyetleri arasında ‘iki taraf arasında sürtüşmeyi önleyecek istikrarlı bir mekanizmaya’ ulaşmak ve Suriye'de iki taraf arasında ‘kırmızı çizgiler’ çizmek amacıyla Azerbaycan'da bir araya geldikleri görüşmeydi.

Bu iki görüşmeden önce, ABD Başkanı Donald Trump ve İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu arasında Beyaz Saray'da bir görüşme gerçekleşti. Bu görüşmeden çıkan ana sonuç, kendince bir ‘barış adamı’ olmaya çalışan ABD Başkanı'nın İran ile müzakere etmeye ve bir anlaşmaya varmaya kararlı olduğuydu. Trump ayrıca ‘barış yapma’ çabalarının, dostları Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Binyamin Netanyahu arasında gerginliğin yaşandığı Suriye'ye de uzanmasını istiyor.

Suudi Arabistan Enerji Bakanı Prens Abdulaziz bin Selman Al Suud pazar günü ABD'li mevkidaşı Chris Wright ile bir araya geldi. Suudi Bakan, ABD ile Suudi Arabistan'ın enerji ve sivil nükleer teknoloji alanlarında iş birliği için bir ön anlaşma imzalamaya yakın olduğunu açıkladı.

Bu açıklama, 2015 yılında eski ABD Başkanı Barack Obama yönetimi ile İran arasında imzalanan ve daha sonraki gelişmelerle meşrulaşan Suudi Arabistan ve diğer Arap ülkelerinin endişelerini arttıran nükleer anlaşmanın ardından bölgede hakim olan atmosferi hatırlattı. O dönemde Riyad'ın sivil bir nükleer program arayışında olduğuna dair söylentiler artmıştı.

Ancak bu açıklama, ABD Başkanı'nın ikinci dönemindeki ilk yurtdışı ziyareti olarak mayıs ayı ortalarında gerçekleştirmesi beklenen Riyad ziyaretinin arifesinde gelmesi ve bu ziyaretin ABD'nin Ortadoğu stratejisinin başlıklarını ortaya koyması açısından büyük önem taşıyor. Ancak burada ‘İsrail'in Filistin topraklarındaki ve bölgedeki saldırgan politikalarında ısrar etmesiyle giderek karmaşıklaşan bölgede Trump'ın ‘büyük bir pazarlık’ peşinde mi yoksa uzun vadeli çözümleri erteleyerek ya da umursamayarak, öngörülebilir gelecekte bölgenin özelliklerine dair esnek bir algı içerisinde ‘perakende anlaşmalar’ peşinde mi?’ diye sorulması gerekiyor.

Bu bağlamda, ABD Enerji Bakanı Wright’ın Riyad'dan yaptığı açıklamaya İsrail'in verdiği tepki dikkat çekiciydi. Muhalefet lideri Yair Lapid, Tel Aviv'in Washington'dan Suudi Arabistan topraklarında uranyum zenginleştirilmesine açık bir yasak getirmesini istemesi gerektiğini söyledi. Bu durum, Washington'ın İsrail'i bölgede kabul görmesi sürecini genişletme girişiminden, Gazze Şeridi'nde devam eden savaşın bu süreci engelleyen sonuçlarına ve İran'ın bölgesel nüfuzunun azalmasının ardından bölgedeki güç dengesine ilişkin yeni bir harita çizme girişimine kadar bölgedeki dosyaların birbiriyle bağlantılı olduğunu gösteriyor.

ABD'nin garantisi, Lübnan'da İsrail ve Suriye arasındaki çelişkileri yönetmek için yeterli olmasa da aralarındaki çatışmanın doğrudan savaş sınırlarına tırmanmasını önlemek için her zaman mevcuttu.

Açıklamanın en can alıcı noktası ise ABD yönetiminin İran'ın nükleer dosyasını ele alma planına atıfta bulunmasıdır. ABD'nin tutumundan Washington'ın İran'ın nükleer programını İsrail'in istediği gibi Libya tarzında tasfiye etmek istemediği, ancak İran'ın nükleer silaha sahip olmaması olduğu ve bunun Tahran tarafından da teyit edildiği sonucu çıkarılabilir. Diğer bir deyişle, Trump yönetimi İran'ın sivil amaçlı nükleer programının devam etmesini önemsemiyor. Bu durum daha çok İsrail'de bir endişe yaratıyor. Fakat daha da önemlisi, Bakan Wright'ın pazar günü Riyad'dan yaptığı açıklamada yer alan Amerikan algısına göre yeni bölgesel dengeleri anlamak için yeni bir bakış açısı yaratıyor.

Nihayetinde tüm bu toplantıların ortak paydası, bölgeyi kendi çıkarlarına uygun şekilde dizayn etmeye çalışan bir oyuncu olarak ABD’dir. Bu, ABD'nin sürekli değişime tabi olan eski bir çabası olsa da İsrail'in Gazze Şeridi'ne yönelik savaşı, tıpkı ABD'nin ‘Yeni Ortadoğu’ projesini hayata geçiren Irak işgali sonrasında olduğu gibi, bu çabayı yeniden alevlendirdi. Ancak bu süreç İran'ın Irak, Suriye, Lübnan ve Yemen olmak üzere dört Arap ülkesinin başkentini kontrol etmesiyle sona erdi.

drgty
Suriye'nin güney sınırı boyunca İsrail tarafından ilhak edilen Golan Tepeleri'ndeki bir bölgede bir Merkava savaş tankını inceleyen bir İsrail askeri, 25 Mart 2025 (AFP)

Buradaki akıllara ‘eğer bölge şu anda ters bir yörüngeye girmişse, yani İran'ın bölgedeki nüfuzunun azaldığı bir yörüngeye girmişse, Tahran'ın bıraktığı boşluğu kim, nasıl dolduracak?’ sorusu geliyor.

İsrail ve Türkiye'nin Suriye'de karşı karşıya gelmesi, bu boşluğu doldurma mücadelesinde önemli bir kısmı oluştursa da bu çatışma, İran ve İsrail arasında Suriye topraklarında on yıldan fazla bir süredir tanık olunan çatışmadan farklı olacak gibi görünüyor. Buradaki en belirgin fark ise Washington'ın Tel Aviv ve Ankara arasında arabulucu rolü oynayarak, Suriye'de her iki taraf için de kırmızı çizgiler konusunda bir anlaşmaya varmaya çalışmasıdır. Bu anlaşma, 1976 yılında Suriye ordusunun Lübnan'a girmesinin önünü açan ve ABD himayesinde Lübnan'da İsrail ile Suriye arasında imzalanan kırmızı çizgiler anlaşmasını anımsatıyor.

Ancak 1976-1982 yılları arasında Lübnan'da olduğu gibi, Amerikan garantisi Lübnan topraklarında İsrail ve Suriye arasındaki çelişkileri yönetmek için yeterli olmadı. Ancak ikisinin de istemediği doğrudan bir savaşı önlemek için her zaman hazır bulundu. Aynı senaryonun Suriye’de de tekrarlanması ve Washington'ın Suriye topraklarında Tel Aviv ve Ankara arasındaki tüm çelişkileri yönetemese de aralarındaki çatışmanın iki tarafın da istemediği doğrudan bir askeri çatışmaya dönüşmesini engellemek için müdahale edebilmesi ihtimali de söz konusu.

İsrail'in Suriye ve Lübnan'daki saldırganlığı, güvenliğini sağlama iddialarının ötesine geçerek bölgedeki uzun vadeli hedeflerini gerçekleştirmeye, öncelikle de kendi çıkar haritasına uymayan yeni bölgesel nüfuz haritalarının çizilmesini engellemeye yönelik bir saldırganlıktır.

Ancak İsrail'in Suriye'ye müdahalesi, Tel Aviv'in Suriye topraklarındaki ısrarlı saldırganlığını meşrulaştırmak için öne sürdüğü ve İsrail içinde bazı çevrelerin sorgulamaya başladığı başlıklarla hiçbir ilgisi olmayan başka bir başlığa atıfta bulunuyor. İsrail'in Suriye'deki ‘korkularının’ ne askeri açıdan ne de Suriye'deki yeni rejimin öncelikleri açısından sağlam bir gerekçesi var. Bu öncelikler temelde ekonomik ve sosyal meseleler ve bunların şiddetlenmesini sınırlandırmak için Arap dünyasından ve uluslararası toplumdan en geniş desteği alabilmekle ilgili.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre Lübnan ile sınırdaki beş noktada askerlerini konuşlandıran ve hava saldırılarına devam eden İsrail, 27 Kasım'dan bu yana Lübnan’a karşı gerçekleştirdiği bombardımanlarda 14 kadın ve 9 çocuğun ölümüne neden olurken kendisine karşı askeri eylem planladıklarını doğrulayacak hiçbir delil olmamasına rağmen Hizbullah kadrolarına düzenlediği suikastlarla ateşkes anlaşmasını ihlal etmeye devam ediyor. Tüm bunların İsrail'in ‘güvenlik kaygıları’ ile de ilgisi yok. Çünkü kendi lehine olan ateşkes anlaşmasının bu ‘endişeleri’ ortadan kaldırması gerekirdi. Ancak İsrail, bölgesel konumunu güçlendirmek ve bölgenin yeni hatlarını etkilemek için mümkün olduğunca çok kart toplamaya çalışıyor.

fgrtyu
Lübnan'ın güneyindeki sınır kasabası Ayterun’da İsrail’in bombardımanında yıkılan binaların önünden geçiyor Şii bir din adamı (AFP)

Sonuç olarak, İsrail'in Gazze Şeridi'ne yönelik savaşı, ilk haftalarından bu yana, 7 Ekim 2023'teki Hamas’ın Aksa Tufanı Operasyonu’na verilen tepkinin ötesine geçerek İsrail'in Filistin toprakları üzerindeki uzun vadeli hedeflerine ulaşmak için bir araca dönüştü. Bu hedeflerin başında, yaşanılabilir bir Filistin devletinin kurulması için her türlü coğrafi, sosyal ve siyasi zeminin baltalanması geliyor.

Bu durum, Suriye'deki değişimin varlıklarını kanıtlamalarının ve bölgesel nüfuzlarını güçlendirmelerinin yolunu açtığı yükselen bölgesel güçler ile bölgede kendi entegrasyonu pahasına da olsa bölgesel istikrarsızlaştırma kartını oynayan İsrail arasında büyük çelişkiler yarattı. Başka bir deyişle, İsrail'in Filistin toprakları ve ötesiyle ilgili mevcut stratejisi, Tel Aviv'in normalleşme ve barış yollarına, bu yolların Filistin topraklarındaki politikalarıyla çelişmesi halinde bağlı kalmayacağını teyit ediyor. Bu saldırgan politikalar, mevcut sağcı hükümet koalisyonunun devamı için bir gereklilik haline gelmiştir.

İran’ın ve bölgedeki vekillerinin teslim olması o kadar da ‘mantıklı’ görünmüyor. Zira İran'ın kendi sınırları içine dönmeye ve yayılmacı projesinden ve vekillerinden tamamen vazgeçmeye hazır olduğu teorisine güvenmek zor.

Dolayısıyla, İsrail bölgesel bir mesele olarak İran’ın bölgedeki nüfuzunu zayıflattıysa, kendisi de giderek daha belirgin ve kötüleşen bir bölgesel mesele haline geldi. Sanki İran meselesi bir süreliğine İsrail meselesini gölgede bırakmış gibi, bu da bölgedeki İran-İsrail çatışmasının karmaşık dinamiğini yansıtıyor. Bu bağlamda tanık olunan tüm korkunç suçlar ve zulümlerle birlikte Gazze Şeridi'ndeki savaşın, İsrail'in Filistinliler ve bölge halklarıyla kolayca uzlaşma yolunu izleyebileceğini hayal etmek oldukça güç. Bu da bölgesel istikrar beklentilerini değerlendirmede kilit bir faktör olarak karşımıza çıkıyor.

İran'ın Trump’ın ‘önerisini’ kabul etmesinin temel faktörü olan içinde bulunduğu boğucu ekonomik kriz nedeniyle rejimine karşı risk haline gelen içerideki tehlikeler kötüleştiğinden kendi sınırlarına dönmeye ve yayılmacı projesinden tamamen vazgeçmeye hazır olduğu teorisine güvenmenin de zor olduğu bir gerçek. Fakat bu, Tahran'ın bölgedeki uyuyan hücrelerini yeniden harekete geçirmek için gelecekte fırsat kollamayacağı anlamına gelmiyor.