İtalya ve Fransa arasında göçmen krizi büyüyor

Göçmen krizi, Roma ve Paris arasındaki diplomatik savaşı kızıştırıyor

İtalya polisi, 12 Nisan’da Katanya limanındaki göçmenlerin kimlik tespitini yaparken (AP)
İtalya polisi, 12 Nisan’da Katanya limanındaki göçmenlerin kimlik tespitini yaparken (AP)
TT

İtalya ve Fransa arasında göçmen krizi büyüyor

İtalya polisi, 12 Nisan’da Katanya limanındaki göçmenlerin kimlik tespitini yaparken (AP)
İtalya polisi, 12 Nisan’da Katanya limanındaki göçmenlerin kimlik tespitini yaparken (AP)

Göçmenler, 10 yılı aşkın bir süredir İtalya’da özellikle muhafazakar ve aşırı sağ partilerde seçim kampanyalarının gündemini oluştururken, bütün Avrupa siyasi sahnesini uzun soluklu etkileyen bu olguya yaklaşımda ortak bir politika üzerinde uzlaşmaya yönelik Avrupa çabaları hala başarılı olmuş değil.

Böyle bir durumda, göçmen sorununun İtalya siyasetinde tartışmanın  ana eksenlerden biri haline gelmesi doğal. Hele de son seçimlerin sonuçları, sağcı partilerin hızlı yükselişinin ve iktidar savaşından galip çıkmalarının arkasındaki etkenin, her Avrupa ülkesini etkileyen bu soruna karşı sergiledikleri sert tavırlar olduğunu göstermişken. Fransa İçişleri Bakanı Gerald Darmanin’in İtalya Başbakanı Giorgia Meloni’nin göç krizini çözemediği yönündeki açıklamalarının ardından Roma ile Paris arasında patlak veren son kriz, Paris ile Roma arasında aylardır devam eden ‘diplomatik savaşın’ sadece bir bölümünü oluşturuyor. İki ülke arasındaki diplomatik savaş, yakın iç ve Avrupa seçimleriyle ülkedeki gerginliğin artması ve bölgesel düzeyde stratejik pozisyonları ele geçirme mücadelesi bağlamında yer alıyor.

17 Nisan'da kurtarılan 300 göçmenin Sicilya'daki Katanya Limanı’na ulaşma anı (AP)
17 Nisan'da kurtarılan 300 göçmenin Sicilya'daki Katanya Limanı’na ulaşma anı (AP)

Gelecek yıl baharda yapılması planlanan Avrupa seçimleri, Fransa Cumhurbaşkanı’nın popülaritesi için hassas bir sınav teşkil ederken, geçen yılki seçimlerde kritik bir zafer kazanan İtalya Başbakanı’nın da sandıktaki ilk imtihanı olacak. Bu bakımdan, hiç şüphesiz seçimler, Fransız bakanın açıklamaları ve bunun akabinde İtalya tarafından gelen tepkilerin arkasındaki ana saiklerden birini oluşturuyordu.

Rakamlarla gerçekler: Geçen yıl Afrika kıyılarından Avrupa’ya gelen yasa dışı göçmenlerin sayısı 130 bin

Ancak bir yumuşama veya ateşkese doğru gidildiğine dair bir işaret olmaksızın aylardır sahneleri tekrar eden bu krizin esas faktörü, Akdeniz üzerinden Avrupa’ya akan yasadışı göçmen sayısı. Bu yılın başından itibaren sayıları neredeyse 50 bine ulaştı. Bunlardan 36 bini İtalya kıyılarına indi. Son 12 ayda Afrika kıyılarından Avrupa'ya gelenlerin sayısı 130 bini geçti. Avrupalı ​​ve uluslararası kuruluşlar, özellikle Sudan'da yaşanan son olaylardan sonra bu sayının önümüzdeki aylarda önemli bir artış kaydederek 300 bine ulaşacağını tahmin ediyor.

Gittikçe kötüleşen bu sahnenin karşısında Avrupa Birliği'nin (AB) göç sorununu ele almak için ortak bir politika üzerinde anlaşmaya varma girişimlerinde başarısız olmasının ardından geçtiğimiz ay İtalya hükümeti göç sebebiyle olağanüstü hal (OHAL) ilan etmişti. Bu, 2011'de Silvio Berlusconi'nin son hükümeti dışında, daha önce başka hiçbir Avrupa hükümeti tarafından alınmamış bir önlem. İnsan hakları ve hukuk çevrelerinde sert bir şekilde eleştirilen bu karar, şu anda Avrupa İnsan Hakları Ofisi tarafından inceleniyor.

İtalya hükümeti OHAL ilan etme hamlesinin arkasındaki gerekçenin, geçtiğimiz aylarda yasadışı göçmen sayısında yaşanan ciddi artışın ve yazın gelmesi ve hava koşullarının düzelmesiyle bu sayıda patlama yaşanma ihtimalinin olduğunu söylüyor. Bu gerekçeye, 130 binden fazla göçmenle dolup taşan kabul merkezlerindeki sınırlı kapasite de ekleniyor. Bununla birlikte bu kararın, göç akınlarının yükünü paylaşmak için ortak bir Avrupa politikasına ulaşmanın artık ertelemeye ve beklemeye gelmeyeceğine ve İtalya'nın bu yükü daha fazla tek başına taşımak istemediğine dair başta Fransa olmak üzere Avrupalı ​​ortaklara yönelik açık bir mesaj taşıdığına şüphe yok.

OHAL ilanı, İtalya hükümetinin göçmen sorununu çözmek için uygun gördüğü kararları parlamentoya başvurmadan almasına izin veriyor ve aynı zamanda, İtalya'ya gelen veya şu anda İtalya'da bulunan yasa dışı göçmenlerin sınır dışı edilmesine de kapıları ardına kadar açıyor.

Avrupa’daki göçmenlik politikaları insan hakları çevrelerinin eleştirileriyle karşı karşıya (AP)
Avrupa’daki göçmenlik politikaları insan hakları çevrelerinin eleştirileriyle karşı karşıya (AP)

Denizde yardım gemileri işleten sivil toplum kuruluşları (STK), mevcut Ulaştırma Bakanı ve eski İçişleri Bakanı Matteo Salvini tarafından alınan tedbirler kapsamındaki OHAL kararını protesto ederek bunu ‘kendilerine açılmış bir savaş olarak’ nitelendirdiler. Salvini tarafından alınan tedbirler, kendisinin tehlikede olan insanlara yardım edilmesini engellemek ve uluslararası insancıl hukuk ve Avrupa insan hakları anlaşmalarının hükümlerini ihlal etmek suçlamalarıyla İtalyan yargısı önünde birden fazla kez yargılanmasına sebep olmuştu.



Donald Trump'ın müzakere stratejisinin ardındaki psikolojik yöntem

ABD Başkanı Donald Trump (Reuters)
ABD Başkanı Donald Trump (Reuters)
TT

Donald Trump'ın müzakere stratejisinin ardındaki psikolojik yöntem

ABD Başkanı Donald Trump (Reuters)
ABD Başkanı Donald Trump (Reuters)

Donald Trump, ABD Başkanı olmadan önce de ‘sıra dışı’ bir kişiliğe sahipti. Trump, 1987 tarihli The Art of the Deal (Anlaşma Sanatı) adlı kitabında bu kişiliğini müzakerelerde ve iş anlaşmalarında nasıl kullandığını ele aldı. Ruh sağlığı ve davranış bilimleri üzerine bir internet sitesi olan Psychology Today'e göre kitapta, okuyuculara büyük düşünmeleri, seçenekleri en üst düzeye çıkarmaları ve müzakere ederken eğlenmeleri tavsiye ediliyordu.

Kişiliğinize bağlı olarak, bu taktikleri okumak size Trump'ın insan etkileşimlerine yaklaşımını ‘alkışlamak’ ya da ‘alay etmek’ için bir neden verebilir. Trump, başkan olarak ikinci dönemine girerken, bu taktikleri uluslararası ölçekte ‘şüphesiz’ uyguladı. Elbette bunu ne kadar çok yaparsa kutuplaşma ve tepki de o kadar büyük olur.

Peki Trump'ın kişiliği ve müzakere yaklaşımı neden bu kadar kutuplaştırıcı?

Anlaşma Sanatı adlı kitabının yayınlanmasından yıllar önce, Trump'ın ikna konusundaki genel yaklaşımı, Amerikalı etki araştırmacısı ve ikna ve müzakere alanlarında uzman Robert Cialdini ve meslektaşlarının ‘yüzüne kapıyı çarpma’ tekniği olarak adlandırdıkları şeydi.

Yüzüne kapıyı çarpma tekniği, sosyal psikolojide kullanılan bir teknik ve birinden bir şey istediğinizde sizi reddetmeyeceğini garanti eden bir ikna yöntemidir. Bu tekniğin prensibi, önce isteğinizi iki katına çıkarmanız veya abartmanız, istediğinizden çok daha fazlasını istemeniz, ardından karşı tarafın hayır demesini beklemeniz ve sonra ilk isteğinize kıyasla daha az olacak orijinal isteğinizi istemenizdir ve isteğiniz genellikle daha makul olarak kabul edilecektir.

Cialdini, Influence kitabının son baskısında bu yaklaşımın çok ikna edici olduğuna dikkat çekiyor. Aslında bu teknik, birkaç nedenden dolayı işe yaramakta. Talebin muhatabı başlangıçtaki abartılı teklifi kabul edebilir. Bu durumda, müzakereci gerçekten istediğinden daha fazlasını elde eder. Alıcı ilk talebi reddederse, genellikle daha makul olan ikinci talebi kabul etmek zorunda hisseder. Böylece müzakereci her iki durumda da kazanır.

Etkili olmasına rağmen bu yaklaşımın riskleri ve sakıncaları da yok değil. Örneğin, aşırı abartılı bir ilk talep alıcı için aşağılayıcı olabilir ve bu da ters etki yaratabilir. Alıcı, talebin mantıksız olacak kadar büyük olduğunu anlayabilirse, sonraki tekliflere daha az açık hale gelebilir.

Bu tekniğin bir diğer dezavantajı da etkinliğinin hem müzakerecinin hem de alıcının kimliğine (itibarına) bağlı olmasıdır. Bu nedenle, bu tekniğin yanlış kullanımı, ilgili kişiler arasındaki güven ve iyi niyet ilişkisine zarar verebilir ve gelecekteki müzakerelerin başarısını en aza indirebilir.

Yukarıdakilere dayanarak, Trump'ın neden kutuplaştırıcı bir figür olduğu açıktır. Sert bir müzakereci olarak algılandığında, anlaşmalar yaptığına şüphe yok. Bir diplomat olarak görüldüğünde ise yaklaşımı köprüleri inşa etmekten ziyade köprüleri yıkmaya daha uygun olabilir.

Şarku’l Avsat’ın Psychology Today'den aktardığına göre, müzakerede ‘yüzüne kapıyı çarpma’ tekniği gibi tek bir yaklaşıma güvenmek genellikle etkisizdir; bu teknik bir sorunu şimdi çözebilir, ancak daha sonra başka bir sorun yaratacaktır. İster sıradan bir insan olun, ister ABD Başkanı, iknaya dengeli ve düşünceli bir yaklaşım başarı için şarttır.