عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli istihbarat subayı: "Devletin elinde uzaylıların yaptığı bir araç var"

Ulusal Jeouzamsal İstihbarat Ajansı'nın eski bir üyesi, hükümetin UFO'larla ilgili olası kanıtları sakladığını iddia ediyor

AP
AP
TT
TT

ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli istihbarat subayı: "Devletin elinde uzaylıların yaptığı bir araç var"

AP
AP

ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli bir askerin iddiaları gündeme bomba gibi düştü. Emekli asker  ABD yönetiminin UFO'ların varlığını kanıtlayabilecek materyaller ele geçirdiğini, bunların arasında "insan kaynaklı olmayan" sağlam durumda bir aracın da yer aldığını fakat bunu kamuoyundan gizlediklerini söyledi.

Ulusal Jeouzamsal İstihbarat Ajansı ve Ulusal Keşif Ofisi'nin eski bir üyesi olan emekli David Charles Grusch, araçlar hakkında çeşitli haber kuruluşlarıyla konuşarak bu bilgiyi ortaya çıkardı.

NewsNation'a konuşan Grusch, "Bunlar, insan kaynaklı olmayan teknik araçları (isterseniz buna uzay aracı deyin), iniş yapmış ya da düşmüş insan kaynaklı olmayan yabancı araçları topluyorlar" dedi.

The Debrief'e göre Grusch, Ulusal Jeouzamsal İstihbarat Ajansı'nın tanımlanamayan hava olayları (UAP) analizi için çok gizli/hassas bölümlere ayrılmış bilgi yetkisine sahip kıdemli teknik danışmanı olarak görev yaptı.

Ayrıca Ulusal Keşif Ofisi'nde kıdemli istihbarat subayı olarak da hizmet verdi. İstihbarat subayı olarak toplam 14 yıllık deneyimine sahip.

Ancak Grusch, UAP'de görev yaptığı süre boyunca araçların fiziksel kanıtlarını içeren bir materyal kurtarma programına erişiminin reddedildiğini söylüyor.

NewsNation'a konuşan Grusch, "Bunun tamamen delilik olduğunu düşündüm ve ilk başta kandırıldığımı, bunun bir oyun olduğunu sandım" dedi.

İnsanlar bana güvenmeye başladı. Bana yaklaşmaya başladılar. Birçoğunu neredeyse tüm kariyerim boyunca tanıdığım, bir programın içinde olduğunu söyleyen çok sayıda kıdemli, eski istihbarat subayı bana geldi.

The Debrief'e yaptığı açıklamada Grusch, ABD Kongresi'ne UFO'larla ilgili pek çok rapor hazırladığını fakat geçen yıl materyal kurtarma programı hakkında sayfalarca gizli bilgi ve veri sağlamaya karar verdiğini söyledi.

The Indenpendent'ın haberine göre, Grusch, Kongre'nin materyal kurtarma programını düzgünce denetlemesinin engellendiğini iddia ediyor.

The Debrief'e verilen belgenin gizli olmayan bir versiyonunda, "Kongre'nin UAP programını meşru şekilde denetlemesini bilerek ve kasten engellemek için" UAP'yle ilgili bilgilerin Kongre'den saklandığı veya gizlendiğine dair Grusch'ın doğrudan bilgi sahibi olduğu belirtiliyor.

Bu dava dilekçesine göre Temmuz 2021'de saklanan bilgiler hakkında ABD Savunma Bakanlığı Başmüfettişi'ne gizli bilgiler veren Grusch, kimliğinin açık edildiğine inanıyor.

Halihazırda Grusch, gizli bilgileri ifşa ettiği için misillemeyle karşılaştığını iddia ederek ifşacı olarak korunmak için şikayette bulunuyor.

Grusch'a göre ABD İstihbarat Topluluğu Başmüfettişi, Temmuz 2022'de kendisinin dilekçesini "inandırıcı" ve "acil" buldu ve Ulusal İstihbarat Direktörü'ne, ABD Senatosu Seçilmiş İstihbarat Komitesi'ne ve Temsilciler Meclisi Daimi Seçilmiş İstihbarat Komitesi'ne belgenin bir özeti verildi.

Grusch, bu ifşanın "ontolojik bir şok" ve "dünya uluslarının önceliklerini yeniden değerlendirmeleri yönünde geneli birleştiren bir mesele" olmasını umduğunu söyledi.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
TT
TT

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)

Refik Huri

Suriye'nin birliğine ve toprak bütünlüğüne saygı gösterilmesi yönündeki resmi Arap ve uluslararası çağrıların yanında, Suriye'nin bölünmesi yönünde seslerin yükselmesi şaşırtıcı değil. İlginç olan, bölünmeyi savunanların üç temel hususu göz ardı etmeleridir. Birincisi, Suriye'nin 2011 yılından bu yana bölgesel veya uluslararası bir gücün ya da her ikisinin kontrolünde olan kısımlara bölünmüş olduğudur. İkincisi, rejimin yıkılmasından sonraki doğal eğilim, bölünmeden birleşmeye doğru gitmektir; bölünmeyi resmen veya zorla kökleştirmek değildir. Üçüncüsü, Suriye haritası bölge haritasından izole bir harita değildir, dolayısıyla aktörler ister yerel ister bölgesel veya küresel olsunlar, bu haritayla oynamak, diğer haritalarla oynamaya kapalı bir süreç değildir.

Lübnan ve ardından Irak'tan öğrendiğimiz ders Sykes-Picot haritalarının, yüz yıldan fazla bir süredir milliyetçi birleştirme çabalarının ve mezhepçi bölme çabalarının başarısına direndiğidir. Ne ülkeler arasındaki birlik girişimleri başarılı oldu ne de bölünmeler gerçekleşti. Sir Mark Sykes ve François Georges-Picot'nun bölge hakkındaki bilgisizliklerine, İngiliz ve Fransız stratejik tercihler, iki manda ülkesi arasındaki petrol ve diğer hususlarla ilgili rekabet nedeniyle heterojen grupları kapsayan sınırlar çizmekte keyfi davrandıklarına dair hikayelere rağmen, bölge ülkelerinin haritaları iç içe geçmiş ve birbiriyle bağlantılıdır.

Diğer bir deyişle Suriye'de haritanın değişmesi, Lübnan, Irak, Filistin, Türkiye ve İran'daki haritaların da değişmesi anlamına geliyor. Bu da bir tür ayırma ve bir tür ilhak demektir. Zayıf ülkelerden toprak almak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen güçlü ülkelere eklemektir. Burada Osmanlı İmparatorluğu'nun özellikle Halep ve Musul'u ilhak etme hayallerine, Velayeti Fakih’in “Gizli İmam'ın zuhuru ve devletinin kurulması” için her şeyi ilhak etme ve dünyayı yönetme hayalleri, Suriye'deki Golan Tepeleri, Hermon Dağı'nın zirvesi, su kaynakları, Batı Şeria ve tabii Gazze’yi kapsayan ve hatta Güney Lübnan'da Evveli Nehri'ne kadar uzanan “Büyük İsrail” hayalleri ekleniyor.

Ayırma ve ilhak denkleminin gerçekten başarılı olması durumunda bölgede nasıl bir tablonun ortaya çıkacağını bilmeyen yoktur. Topraklarını kaybeden ülkeler ile kendilerine ait olmayan toprakları ilhak eden ülkeler arasında bir barış, kalkınma ve iş birliği tablosu olmayacağı kesindir. Aksine çatışmalara ve savaşlara sahne olacaktır. Dahası sadece İsrail ile toprağı kurtarmak için bir yüz yıl daha sürecek askeri çatışma yaşanmayacak, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu ile Pers İmparatorluğu arasındaki yüzyıllar süren çatışmalara da geri dönülecektir. Bu ikisi arasındaki çatışma ise sadece nüfuz için değildir.

Bölgesel oyunun, ister şiddetli çatışma bağlamında isterse her bir bölgesel gücün kendine özgü alanlarda nüfuzunu artırma ve böylece yeni bir bölgesel güvenlik sistemi düzenleme anlayışı bağlamında olsun, Türkiye, İran ve İsrail ile sınırlı olduğu düşünülemez. Uluslararası oyun daha büyük. Fransız siyaset bilimci Bertrand Badie'nin “ittifakların giderek ortadan kalktığı ve mevcut gerçekliğe damga vuran bir aşırı akışkanlığın hâkim olduğu, böylece korunan müttefik veya vekilin asıl güç karşısında bir tür bağımsız hareket etme marjına sahip olduğu bir döneme giriş” olarak adlandırdığı bir dönemde, fırsat verilen devlet dışı güçler olgusunun rolü açıktır.

Rusya Ukrayna savaşıyla meşgulse de Suriye'deki Hmeymim Hava Üssü ve Tartus Deniz Üssü'nün korunması için de aktif olarak çalışıyor. Ukrayna savaşında bile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in yürüttüğü savaş Ukrayna'dan çok daha büyük bir savaştır. Şarku'l Avsat'ın  Indepenedent Arabia'dan aktardığı analize göre Soğuk Savaş sonrasında Batı'nın Rusya'ya karşı haddini aşma durumunu “düzeltmek” ve Moskova'nın büyük bir gücün odak noktası olduğunu kanıtlamak için yapılan bir savaştır.

Mara Karlin'in “Topyekûn Savaş” ile ilgili bir makalesinde söylediği gibi, ABD “Kızıldeniz'in güvenliğini sağlamada başarısız olduysa ve Hint ile Pasifik Okyanuslarını güvence altına alma gücü ile ilgili soru karşısında durduysa” da Ortadoğu ve Uzakdoğu’da büyük oyunu oynamaya kararlı. Çin, ABD tarafından korunan Tayvan'ı geri almakla çok ilgilense ve 130 ülkenin katıldığı “Kuşak ve Yol” projesi konusunda çok rahat olsa da kendisine nüfuz alanları aramaya zorlayan devasa bir deniz ve hava kuvveti inşa ediyor. Ortadoğu ise sadece ticaretten ibaret değil.

Ayırma ve ilhak konuşmaları ile ilgili olarak George Washington Üniversitesi'nde siyaset bilimi ve uluslararası sorunlar profesörü Mark Lynch, “Ortadoğu'nun sonu”ndan bahsediyor. Neden? Çünkü ona göre “eski bir harita yeni bir gerçekliği çarpıtıyor.” Ortadoğu artık Amerikan üniversitelerinin ve ABD Dışişleri Bakanlığı'nın haritalarındaki gibi Arap dünyası, İsrail, Türkiye ve İran’dan ibaret değil. ABD Merkez Komutanlığı haritasına göre artık Afganistan, Cibuti, Eritre, Etiyopya, Kenya, Pakistan ve Somali'yi de kapsıyor. Edgar Morin'in dediği gibi “Hayatın tümü belirsizlik denizinde yüzmektir.”

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.