Gabon'dan ders… Afrika'daki darbelerin diğer yüzü

Afrikalı yurtseverlerin sömürgecileri kovmadaki başarısına rağmen sömürgecilik, onlar aracılığıyla varlığını sürdürdü / Fotoğraf: AFP
Afrikalı yurtseverlerin sömürgecileri kovmadaki başarısına rağmen sömürgecilik, onlar aracılığıyla varlığını sürdürdü / Fotoğraf: AFP
TT

Gabon'dan ders… Afrika'daki darbelerin diğer yüzü

Afrikalı yurtseverlerin sömürgecileri kovmadaki başarısına rağmen sömürgecilik, onlar aracılığıyla varlığını sürdürdü / Fotoğraf: AFP
Afrikalı yurtseverlerin sömürgecileri kovmadaki başarısına rağmen sömürgecilik, onlar aracılığıyla varlığını sürdürdü / Fotoğraf: AFP

Haşim Ali Hamid Muhammed

Uluslararası toplum ve bölgesel arena, Mali, Burkina Faso ve son olarak Nijer'de daha önceki darbeleri takiben baş gösteren askeri darbelere karşı olumsuz tepkiler gösterdi.

Bu tepkilere rağmen Gabon darbesi ve başkent Librevil'de ordunun yönetimi ele geçirmesi, bazı gözlemciler tarafından bölgedeki geleneksel sömürgecilik sonrası rejimlerin reddedilmesinin yolunu açıyor olarak görülüyor.

Peki Gabon darbesi geçici bir olguyu mu, yoksa Batı Afrika ülkelerinin yeni bir gerçekliği empoze etmeye çalıştığı bir uygulamayı mı temsil ediyor?

Batı ve Orta Afrika'da birbirini izleyen askeri darbeler, Afrika'daki sömürgecilik sonrası rejimlerin yaşadığı politika yaklaşımının gerçek anlamda reddedilmesini temsil ediyor.

Sömürge dönemi, bu ülkelerin çoğunun özgürlük arayışına girmesine yol açan siyasi ve ahlaki baskıyı oluşturdu.

Afrikalı yurtseverlerin ülkelerinin özgürlüklerini elde etme ve sömürgecileri kovmadaki başarısına rağmen, sömürgecilik gerçekliği, devletin ulusal emellerini gerçekleştiremeyen ulusal sistemler üzerinden varlığını sürdürdü.

Aynı şekilde sömürgeciliğin egemenliği, birçok toplumun yaşadığı yoksulluk, etnik sorunlar ve istikrarsızlık karşısında Afrika'nın zenginliğinin tükenmesi şeklinde temsil edildi.

Dikkate değer bir olgu

Gözlemciler, Afrika ordusunun siyasi değişim yaratma ve iktidara gelme konusundaki ısrarını, Batı ve Orta Afrika ülkelerinde tekrarlanmasının yanı sıra, bölgesel ve uluslararası aktörlerin uyguladığı yaptırımlara kayıtsız kalması nedeniyle dikkati hak eden bir olgu olarak görüyor.

Gabon'daki askeri darbe, Batı ve Orta Afrika ülkelerinin tanık olduğu darbeler arasında sekizinci oldu.

Bundan önce Mali, Gine, Burkina Faso, Çad ve son olarak Nijer'deki askeri darbeler yaşandı.

Dikkat edilmesi gereken paradokslardan biri de bu olayın, üzerinden henüz bir aydan az zaman geçmiş olan Nijer darbesinin hâlâ maruz kaldığı yaptırım ve tehdit koşullarıyla örtüşmesidir.

Nijer ordusu, henüz uluslararası ya da bölgesel olarak tanınmadı.

Aynı zamanda Gabon askeri isyanının liderliğinde, ülkedeki tüm güvenlik ve savunma güçlerini temsil eden Cumhuriyet Muhafızları, ordu ve polis üyelerinin katılımına da dikkat çekiliyor.

Darbecilerle bağlantılı Kurumları Geçişi ve Restorasyonu Komitesi'nin (CTRI) belirttiğine göre eski yönetim, ülkeyi kaosa sürükleyebilecek şekilde toplumsal uyumun bozulmasına neden olmakla suçlanıyor.

Ayrıca Gabon Cumhurbaşkanı Ali Bongo, ev hapsine alındı, oğullarından biri vatana ihanet suçlamasıyla tutuklandı. Tüm bunlar, Nijer'deki durumla benzerlik izlenimi veriyor.

Başta Fransa ve ABD olmak üzere Avrupa ülkeleri, daha önceki darbe vakalarında olduğu gibi darbeyi reddederek, geçen günlerde yapılan genel seçimleri kazanmanın sevincini tam olarak yaşamayan Cumhurbaşkanı Bongo'nun serbest bırakılması çağrısında bulundu.

Bongo, oyların yüzde 64,37'sini alarak, yüzde 30,77'ini alan rakibi Albert Ondo Ossa'yı geride bıraktı. 

Lodos devam edecek mi?

Gözlemciler, darbecilerin Cumhurbaşkanı Bongo'nun göreve başlamasını ve bu zaferi engellemelerinin, geçersiz olarak tanımladıkları seçim sürecinin tamamını reddetmekle aynı anlama geldiğine dikkat çekiyor.

Darbeyi düzenlemek ve iktidarı ele geçirmek için onun koşullarından yararlanmak, aynı zamanda darbenin halihazırda askeri yanlısı konvoylar halinde ortaya çıkan muhalefet partilerinin desteğini kazandığı bir zamana denk geliyor.

Ancak sonuçlarının önümüzdeki günlerde ortaya çıkması beklenen halk desteğinin gidişatına dair yeterli bir ölçü veya gösterge olarak bu şu anda doğru değil.

Birçok ülkedeki bağımsızlık sonrası rejimlerin ülkeleri için gerçek bir kalkınma sağlamadaki başarısızlığı, bazı gözlemciler tarafından bu rejimler tarafından önemsenmeyen Afrikalı bir kişiye atfediliyor.

Eski sömürge ülkelerin bu gerçeği kendi çıkarları doğrultusunda istismar edebilmeleri için zenginlikler yağmalanıyor, iç çatışmalar alevleniyor.

Dolayısıyla darbeler, gerçekleşme gerekçesini zorunlu bir oldu bitti olarak görülüyor. 

Afrika meseleleri araştırmacısı Abbas Muhammed Salih, yaptığı açıklamada "Afrika kıtasındaki mevcut darbe dalgası, ulusal hareket ve bağımsızlık hareketlerinin yeni nesil elitlerinin önderlik ettiği sömürgecilik sonrası rejimlere karşı yeni hareketlerdir. Aynı durum, köklü yolsuzluk ve kurumsal yağma nedeniyle Gabon halkını başta petrol olmak üzere doğal kaynaklarının getirisinden mahrum bırakan Ömer Bongo rejimi için de geçerli" ifadelerini kullandı. 

Muhammed Salih, "Daha önceki darbelerde de gördüğümüz gibi, iktidardaki rejimler ve onları destekleyen Batılı ülkelere yönelik hayal kırıklığı, darbe ve iktidarın askeri kontrol altına alınması fikrinin yaygın biçimde kabul görmesine yol açtı. Öyle ki bu dalga domino taşı gibi oldu. Yıpranmış rejimlerin yolsuzluk, kötü yönetim, ekonomik ve sosyal gelişmenin sağlanamaması ve dışa bağımlılık nedeniyle yıkıldığını gördük" dedi. 

Korku ve çıkar

Salih, "Aynı ve tekrarlanan uluslararası tepkiler, endişelerini dile getiren ve anayasal düzenin yeniden tesis edilmesi çağrısı yapanlar vb., darbeler sonucunda ortaya çıkan yeni gerçeklikle başa çıkmak için reddettiği veya çekince duyduğu değişikliği yakında kabul edecek" açıklamasında bulundu. 

Araştırmcı, "Nihayetinde askeri darbeler sonucu yıkılan rejimler, her ne kadar Bongo rejiminde gördüğümüz gibi, bir kısmı anlamından arındırılmış resmi demokrasiler olsa da, gerçek demokrasiler değildi" dedi. 

Abbas Muhammed Salih, "Uluslararası toplumun ve onun ana aktörlerinin, Batılı ülkeler tarafından temsil edilen küresel demokrasi kampı ile Rusya ve Çin gibi uluslararası otokrasi arasındaki bölünmüşlüğü, Afrika kıtasındaki mevcut darbe dalgasına karşı uluslararası ve belki de bölgesel pozisyonları tasvir ediyor. Dış tarafların pozisyonları bir değer ya da ilke niteliğinde değil, daha ziyade Sahel ve Orta Afrika'daki darbe kuşağının genişlemesi nedeniyle tehdit altındaki büyük çıkarlarına ilişkin korkuları yansıtıyor" ifadelerini kullandı. 

Independent Arabia, Independent Türkçe



İsrail, Türkiye-Suriye askeri anlaşmasına nasıl yanıt verecek?

Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşmasının belgelerini imzaladı
Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşmasının belgelerini imzaladı
TT

İsrail, Türkiye-Suriye askeri anlaşmasına nasıl yanıt verecek?

Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşmasının belgelerini imzaladı
Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşmasının belgelerini imzaladı

Ömer Önhon

Suriye'de gerginlik, bir yandan Suriye ordusu ve Arap aşiretleri, diğer yandan Suveyda'daki Dürziler arasında şiddetlenen çatışmalarla devam ederken, Şam ile Kürtler arasındaki müzakereler de tıkanmış durumda.

8 Ağustos'ta, Kürt Halk Koruma Birlikleri’nin (YPG) omurgasını oluşturduğu Suriye Demokratik Güçleri'nin (SDG) girişimiyle Haseke'de düzenlenen, Dürzi lider Hikmet el-Hicri ile Suriye Alevileri Yüksek Konseyi Başkanı Gazal Gazal'ın video konferans yoluyla katıldığı “Ortak Tutum” konferansında, katılımcılar Suriye'de istikrarın ancak ademi merkeziyetçi bir yönetim sistemiyle sağlanabileceğini belirttiler.

 8 Ağustos 2025'te Haseke'de düzenlenen “Bileşenlerin Birliği” Konferansı (North Press)8 Ağustos 2025'te Haseke'de düzenlenen “Bileşenlerin Birliği” Konferansı (North Press)

Bu gelişmeler ışığında, birçok Suriyeli, ülkelerinin geleceği konusundaki tartışmanın artık Suriye'nin bölünüp bölünmeyeceği değil, yeniden birleşip birleşemeyeceği etrafında döndüğüne inanıyor.

Suriye arenası şu anda askeri ve diplomatik düzeyde aktif bir hareketliliğe tanık oluyor. Haseke toplantısının sonuçlarına yanıt olarak Suriye hükümeti, Şam dışında ister Paris'te ister başka bir yerde olsun, Kürtlerle herhangi bir toplantıya katılmayı reddettiğini açıkladı. Öte yandan Fırat Nehri kıyısında ve Deyrizor'da SDG ile aralıklı çatışmalar yaşandığına dair haberler arasında, Suriye ordusu, kuzeydoğudaki belirli bölgelere güçlerini konuşlandırdı.

Türkiye Dışişleri Bakanı, SDG ve İsrail'i eleştirerek, Kürt güçlerinin mart mutabakatı kapsamındaki taahhütlerini yerine getirmediğini ve oyalandığını belirtti

 Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan'ın 7 Ağustos'ta Şam'ı ziyaret edip Cumhurbaşkanı Ahmed eş-Şara ve Suriye Dışişleri Bakanı Esad eş-Şeybani ile görüşmesinden bir hafta sonra, dışişleri ve savunma bakanları ile istihbarat teşkilatı başkanının da aralarında bulunduğu bir Suriye heyeti Ankara'ya doğru yola çıktı. İki ülkenin savunma bakanları, silahlı kuvvetler arasında “ortak eğitim ve danışmanlık koordinasyonu” konusunda bir mutabakat zaptı imzaladı.

 Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara ve Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, Şam, 7 Ağustos 2025 (AFP)Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara ve Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, Şam, 7 Ağustos 2025 (AFP)

Mutabakat, askeri personel değişimi ve terörle mücadele, mayın temizleme, lojistik ve barışı koruma operasyonları alanlarında uzmanlık eğitimi yoluyla Suriye ordusunun kabiliyetlerini geliştirmeyi ve modernize etmeyi amaçlıyor.

İki bakan, yoğun görüşmelerin bağlamını özetledikleri bir basın toplantısı düzenlediler ve mutabakatın imzalanmasının önünü açan ortak cephe oluşturduklarını gösterdiler. Türkiye Dışişleri Bakanı, SDG ve İsrail'i eleştirerek, Kürt güçlerinin 10 Mart mutabakatı kapsamındaki taahhütlerini yerine getirmediğini, oyalandığını ve İsrail'in Suriye dosyasındaki en büyük engel olduğunu belirtti. Türkiye'nin kurnazlık olarak nitelendirdiği şeye daha fazla müsamaha göstermeyeceği konusunda uyardı ve olası askeri seçeneklere açıkça işaret etti.

Suriye Dışişleri Bakanı Şeybani ise İsrail saldırılarının Suriye'nin egemenliğini hedef aldığını ve Suriye içinde mezhep çatışmalarını alevlendirmeyi amaçladığını söyledi.

Suriye krizi, iç içe geçmiş üç eksende kendini gösteriyor:

Birinci eksen, idari ve hukuki, zira Suriye hükümeti, tüm Suriyeli unsurların haklarını güvence altına alacak temeller kurma sözü vermesine rağmen, bu söz henüz pratik adımlara dönüştürülmedi.

İkinci eksen, Selefi olan Heyet Tahrir eş-Şam'a güvenmeyen, aşırılıkçı uygulamalarından korkan ve otoritesine boyun eğmek istemeyen azınlıkların endişeleriyle ilgili.

Üçüncü eksen ise İsrail, Türkiye, ABD ve bazı Arap ülkelerinin olayların gidişatını kendi çıkarlarına göre yönlendirmeye çalıştığı dış güçlerin müdahaleleriyle ilgili.

Ankara ve Tel Aviv arasındaki ilişkiler, son 15 yıldır tekrarlanan krizlere tanık oldu ve özellikle İsrail'in Gazze Şeridi'ni işgalinden bu yana en düşük seviyelerine geriledi

İsrail, Beşşar Esed'i devirmeyi ve İran'ı Suriye'den çıkarmayı başarmış olsa da Cumhurbaşkanı Ahmed Şara ve Heyet Tahrir eş-Şam'a (HTŞ) güvenmiyor. HTŞ'nin büyük bir savaşa hazırlık olarak geçici ateşkes uyguladığına ve yeterince güçlü hissettiğinde silahlarını İsrail'e çevireceğine inanma eğiliminde. Bu nedenle Tel Aviv, Suriye'yi zayıf ve parçalanmış halde tutmanın kendi çıkarlarına hizmet ettiğine inanıyor ve bu amaçla bazı azınlık gruplarını destekliyor ve onları merkezi hükümetten uzaklaşmaya teşvik ediyor.

Türkiye ise farklı düşüncelerle hareket ediyor. Merkezi olmayan bir sistem kurulmasının veya Kürtlere özel statü tanıyan anlaşmaların imzalanmasının, özellikle “Terörsüz Türkiye” girişimi ve anayasa değişikliği tartışmaları ışığında, Türkiye'nin iç koşullarını olumsuz etkileyeceğine inanıyor.

Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşması belgelerini imzalıyor (Dışişleri)Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve Türkiye Savunma Bakanı Yaşar Güler, 13 Ağustos 2025'te Ankara'da savunma anlaşması belgelerini imzalıyor (Dışişleri)

Suriyeli taraflar çözümlerini güç kullanarak dayatmaya çalışırsa yeni bir iç savaş riski devam ediyor ve bu da olası bölünmeye yol açabilir. Daha da kötüsü, Türkiye ve İsrail gibi bölgesel güçler bu çatışmaya doğrudan dahil olabilir.

İki ülke birbirlerinin hareketlerini şüpheyle takip ediyor. İsrail, Ankara'nın Hamas'ı desteklediğine ve Suriye arenası aracılığıyla kendisini çevrelemeye çalıştığına inanırken, Türkiye, İsrail'in Kürt kartını kullandığına, Doğu Akdeniz'de Yunanistan ve Kıbrıslı Rumlarla ittifaklar kurduğuna ve Kongre ile ABD yönetimindeki nüfuzunu baskıyı artırmak için kullandığına inanıyor.

Ankara ve Tel Aviv arasındaki ilişkiler son 15 yılda tekrarlanan krizlere tanık oldu ve özellikle İsrail'in Gazze Şeridi'ni işgalinden bu yana en düşük seviyelerine geriledi. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile Başbakan Binyamin Netanyahu arasındaki ilişkiye kişisel ve ideolojik husumet hakim. Ankara, Netanyahu'nun “Büyük İsrail” planına bağlılığı hakkındaki açıklamalarını doğrudan bir tehdit olarak görüyor.

İsrail ise Türkiye'nin Suriye'deki artan nüfuzunu ve Ahmed Şara hükümetiyle ilişkilerini, İran'ın önceki nüfuzuyla karşılaştırıyor ve Ankara'yı daha büyük bir tehdit olarak görüyor.

İki taraf arasındaki yoğun düşmanlığa rağmen, İsrail ve Türkiye genellikle doğrudan bir çatışmaya girme eğiliminde değiller. Ancak, dar bir bölgedeki çok sayıda taraf ve çatışan çıkarlar göz önüne alındığında, çatışma riski varlığını sürdürüyor

ABD, Suriye dosyasında birincil aktör olmaya devam ediyor ve Başkan Donald Trump'ın Şara hükümetini destekleme kararı, en azından şimdilik yürürlükte. Suriye Özel Temsilcisi Büyükelçi Tom Barrack, onun talimatıyla devam eden krizlere çözüm bulma çabalarını sürdürüyor.

Washington ayrıca iki müttefiki Türkiye ve İsrail arasında doğrudan bir çatışmayı önlemek için çalışıyor ve bu amaçla perde arkasında aktif bir diplomasi yürütüldüğü söyleniyor.

Süveyda’da yaşanan çatışmalar sırasında aşiret savaşçıları,17 Temmuz 2025 (Reuters)Süveyda’da yaşanan çatışmalar sırasında aşiret savaşçıları,17 Temmuz 2025 (Reuters)

İsrail, Suriye içinde Türk askeri üslerinin kurulmasına şiddetle karşı çıkıyor. Ankara ve Şam'ın askeri iş birlikleri kapsamında böyle bir adım atıp atmayacakları ve İsrail'in buna nasıl tepki vereceği sorusu hâlâ cevapsız.Şarku'l Avsat'ın al Majalla'dan aktardığı analize göre bu, bölgesel güç dengesi açısından gerçek bir sınav niteliğinde.

Trump'ın iktidara gelmesinden bu yana Türk-Amerikan ilişkileri önemli ölçüde iyileşti ve Erdoğan, Trump'ın en sevdiği liderlerden biri olmaya devam ediyor. Ancak Trump, kararsızlığıyla tanınıyor ve görüşleri her an değişebilir.

Üst düzey Türk yetkililer, Ankara'nın iç veya dış müdahale durumunda Şam'ın destek talebini görmezden gelmeyeceğini defalarca vurguladı. Ancak, herhangi bir Türk askeri müdahalesi, özellikle halihazırda toparlanma mücadelesi veren bir ekonomi için önemli maliyetler doğurabilecek ABD ile çatışma riskini de taşıyor.

Birden fazla cephede aynı anda zorluklarla ve hem içeride hem de dışarıda artan baskılarla karşı karşıya olan İsrail’e gelince, doğrudan bir çatışmaya girerse kendini zor bir durumda bulacaktır. İki taraf arasındaki yoğun düşmanlığa rağmen, İsrail ve Türkiye genellikle doğrudan çatışmaya girme eğiliminde değiller. Ancak, dar bir bölgedeki çok sayıda taraf ve çatışan çıkar göz önüne alındığında, çatışma riski sınırlı da olsa devam ediyor.

*Bu analiz Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli al Majalla dergisinden çevrilmiştir.