Size kadınları öldürülen, cesetleri çalınan İran hakkında yazıyorum

Almanya'da ikamet eden bir şairin tanıklığı

Irene Blasco
Irene Blasco
TT

Size kadınları öldürülen, cesetleri çalınan İran hakkında yazıyorum

Irene Blasco
Irene Blasco

Andeshi Karrami

Andeshi Karrami, 38 yaşında İranlı bir şair ve yazar. Nisan 2022'de yaratıcı misafirlik için Almanya'ya davet edildi. Alman kültür forumlarında çeşitli toplantılara ve okumalara katıldı. İki Alman dergisinde iki makalesi yayımlandı. Şu anda Alman yazar Heinrich Böll'ün (1917-1985) Köln ilindeki kırsal kasabası Langebruhe'deki evinde, aldığı bursla roman çalışmasını tamamlıyor. Böll, 1972 yılında Nobel Barış Ödülü’ne layık görüldü. Şubat 1974'te Gulag Takım Adaları’nın sahibi Rus yazar Alexander Aleksandr Soljenitsin'i (1918-2008) iki gün evinde ağırladı. Evin önünde bir basın toplantısı düzenleyerek Sovyetler Birliği'nin totaliter rejimine karşı çıkan Rus yazarlara destek verilmesi konusunu ele aldılar. Ölümünün ardından Heinrich Boll'un ailesi, Böll'ün hayatında izlediği geleneğe uygun olarak, 1989'dan beri evini sanatçılar ve yazarlar için bir yuvaya dönüştürmeye karar verdi.

Andeshi Karrami, İran ve ülkedeki kadınların durumu hakkında kaleme aldığı bu metni, ahlak polislerinin 6 Eylül 2022'de Mahsa Amini isimli genç kızın öldürülmesinin ardından İran halkının geniş kesimlerinin Tahran'daki molla rejimini devirmek için yaptığı devrimin ardından yazdı. Bu devrim, geri çekilip sönene kadar bir yıldan fazla sürdü.

“Mahsa Amini'nin öldürülmesinden sonra dünya ülkemin tarihinin küçük bir kısmını gördü. Dünyanın gördüğü şey, İran'ın molla yönetimi altındaki 44 yıllık yaşamının yalnızca bir yılındaki acıydı.”

44 yıldan sadece biri

Bu metin - tanıklık- protestocuların başlığını ‘kadın, yaşam, özgürlük’ olarak belirledikleri devrimden sonra bugün İran'da yaşananları ele alıyor.

Ülkemin, ülkemin insanının, ülkemin kana susamış mollalardan çektiği acıların küçük bir kısmını yazıyorum. Rejimlerinin devam edebilmesi için 44 yıldan fazla bir süre boyunca ülkemdeki erkek ve kadınların kanını döktüler.

İran halkını ve topraklarını selamlamak için yazıyorum. Rejimle savaş halinde yaşayan halk ne mağlup oldu ne de rehavete kapıldı.

Geçtiğimiz yıl Mahsa Amini'nin öldürülmesiyle başlayan ‘kadın, yaşam, özgürlük’ devrimci hareketinin başlangıcından bu yana dünya İran'ı ve İran halkını yeniden ve farklı bir şekilde tanıdı. Dünya, ülkemin tarihinin küçük bir bölümünü gördü. Dünyanın gördüğü şey, İran'ın molla yönetimi altındaki 44 yıllık yaşamının yalnızca bir yılındaki acıydı. İran halkı ‘kadın, yaşam, özgürlük’ sloganlarıyla evlerine döndüğünde sokakları yorgun, üzgün ve kırgın bir halde terk etti. Evlerine, sokaklarda aylarca süren acı ve umut verici protestoların ve sevdiklerinin defnedilmesinin ardından döndüler. Dünya mücadelenin durduğuna ve sona ulaştığına inanıyordu. Yıllardır mücadele eden bizler, İran özgürleşene kadar bu mücadelenin durmayacağını biliyoruz.

Yorulduk mu? Evet yorulduk ve defalarca kırıldık ama tekrar tekrar kalktık ve yine yapacağız.

Fotoğraf Altı:  Mahsa Amini'nin öldürülmesinin ardından İran halkıyla dayanışma amacıyla düzenlenen protesto, İstanbul, Türkiye, 20 Eylül 2022. (AFP)
Mahsa Amini'nin öldürülmesinin ardından İran halkıyla dayanışma amacıyla düzenlenen protesto, İstanbul, Türkiye, 20 Eylül 2022. (AFP)

Mahsa'nın tekrarlanan trajedisi

Armita Garavand da Mahsa Amini gibi öldürüldü. Mahsa'ya olduğu gibi güvenlik güçleri tarafından başına aldığı darbe sonucu hayatını kaybetti. Armita'nın ölümünü duyurmakta 27 günden fazla geciktiler. Ölümün kesin zamanını belirleyenler her zaman onlardır. Kızın ölüm hikâyesini yazmayı tamamlamak ve ölüm zamanını duyurmak için kızın cansız bedenini 27 gün hastanede tuttular. Cinayetlerin kesin zamanını asla bilemeyeceğiz. Bekliyoruz, beklemeye devam ediyoruz, hala umudumuz var.

Armita, bir başka Mahsa. Geçtiğimiz Ekim ayının ilk gününde okula gitmek için metroya bindikten sonra vahşice dövüldüğünü biliyoruz.

Cinayetlerimiz ile ölümümüzün duyurulması arasındaki zaman aralığına alışkın olsak da mucizelere inanmayı sürdürmek istiyoruz. Armita’nın bir gün, ölüm zamanı duyurulmadan uyanacağı mucizesine...

Ne yazık ki bir mucize gerçekleşmesini bekliyoruz. 44 yıldır bekliyoruz. Öldürüldüğümüz tarih ile öldüğümüz tarih arasında her zaman bir boşluk vardır. Bizi öldürüyorlar ve suçları anlatan tüm filmleri siliyorlar. Cinayetlere tanık olan, gören herkesi öldürüyorlar, hapse atıyorlar. Öldürmekle tehdit ederek mağdurların ailelerini evlerine hapsediyorlar.

Ne zaman birimizi öldürseler, ayaklarımızın yolda kaydığını, yere düşüp öldüğümüzü halka ve tüm dünyaya duyuruyorlar. Ya da yemek yiyememekten kaynaklanan halsizlik ve yetersiz beslenmeden öldüğümüzü ilan ediyorlar. Bizi her gün öldürdüklerini, bizi öldüresiye dövenin onlar olduğunu biz biliyoruz, fakat neden öldürdüklerini dünyaya gösteremiyoruz. Diktatörlük rejimi her gün ve her saat tek işiyle meşgul: Öldürüldüğümüze dair kanıtları yok etmek, ailelerimizi evlerinde sıkıştırmak, arkadaşlarımızı öldürmekle tehdit etmek, gazetecilerimizi tutuklamak.

Fotoğraf Altı:  16 yaşındaki İranlı lise öğrencisi Armita Giravand, toplum içinde saçını örtmediği için ahlak polisiyle yaşadığı çatışmanın ardından haftalar sonra komaya girdikten sonra hayatını kaybetti. (AFP)
16 yaşındaki İranlı lise öğrencisi Armita Giravand, toplum içinde saçını örtmediği için ahlak polisiyle yaşadığı çatışmanın ardından haftalar sonra komaya girdikten sonra hayatını kaybetti. (AFP)

Sarina'nın yazdıkları

Sesimiz kesildi, artık sesimiz çıkmıyor Çığlıklarımızın yankısı gezegeni aştı ve artık kimse bizi duymuyor. Sesimiz duyulsa da artık bir faydası olmayacak. Mahsa Amini'nin öldürülmesinin ardından yükselen seslere ne oldu?

Artık duyulmaya ihtiyacımız yok. Evlerimizden sürüklenerek dışarı çıkarıldık. Bir yıldan fazla bir süre boyunca ülkemizin sokaklarında çoğumuzu öldüren, idam eden ve tutuklayanlara karşı sloganlar attık. Her milletin acısını tek başına yaşadığını, kaderiyle tek başına yüzleştiğini anladık.

Birçok ulus bir ulusun çektiği acıyı görebilir ve onun isyanına sempati duyabilir ve ayaklanmanın yayılması diktatörlükten muzdarip uluslara da bulaşabilir. Ancak uzun yıllar zorbalık ve baskı içinde tek başına yaşadıktan sonra, acıyı, isyanı, öfkeyi yaşayarak anlayanlar yalnızca adaletsizlik ve isyan çeken milletlerdir.

İranlılar uyanma ve uyku saatlerinde baskı yaşıyorlar. Eğer uyuyabilirlerse uykuları genellikle kabuslarla gölgeleniyor. Biz yalnızız. Ülkemizin sokaklarında gün içinde birbirimizin yüzüne bakan tek kişi bizleriz ve tüm yüzlerin acının ve sefaletin solgunluğuyla kaplandığını görüyoruz. Yıllardır acıdan yorulmuş yüzler veya 16 yaşındaki Sarina'nın Mahsa Amini öldürüldükten sonra bir gece not defterine yazdığı gibi “Gündüz bile karanlıktı. O gün gökyüzü karanlıktı. Güneş aydınlatmıyordu. Şehrimize kimse gelmiyor. Hava sıcakken de üşüyoruz. Hepimizin kafası karışık. Gelecek olanları bekliyoruz. Kimsenin gelmeyeceğini, beklemememiz gerektiğini çok iyi biliyorduk. Hepimiz nefes alıyorduk. Ama hiçbirimiz hayatta değildik."

Sarina İsmailzade’yi tanıyor musunuz?

Bir yıl iki ay önce, Mahsa'nın öldürülmesinden ve güvenlik güçlerinin onu öldürmesinden tam bir hafta sonra sokaklara çıkmıştı.

“Bugün bizi öldürüyorlar, yarın da ölüm haberini veriyorlar. Bizi öldürüyorlar ve suçları anlatan tüm filmleri siliyorlar. Cinayetlere tanık olan, gören herkesi öldürüyorlar, hapse atıyorlar.”

Kıyafetler için küçük mezarlar

Sarina'nın anne-babasının, elbiselerini soğuk bir mezarın toprağına gömdüğü günden bu yana bir yıl iki ay geçti. Cenazesini çaldılar. Hiç oğlunun parfümünü ve elbiselerini çukura gömen bir adam gördünüz mü?

Bizi öldürüyorlar, cesetlerimizi çalıyorlar. Anne-babalarımızı susturmak için onları rehin alıyorlar. Kıyafet mezarları küçük ama çoktur. Ebeveynlerin üzüntüleri büyük ve dayanılmazdır. Babalar yumruklarını sıkarak oğulları ve kızlarının mezarlarını kazıyorlar. Anneler, ölen evlatlarının cesetlerinin bulunmadığı küçük mezarların üzerine avuç avuç toprak serpiyor.

Ölenlerin elbiseleri dışında boş mezarlar olduğu gibi henüz kanı soğumamış cesetlerin defnedildiği mezarlar da vardır.

Sağ Gözün Son Fotoğrafı

O günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti. O gün bir anne, elleri sıcak kana bulanan çocuğunun cesedine sarıldı ve güvenlik güçlerinin cesedini çalmaması için onunla birlikte kaçtı. “Oğlumun parçalanmış bedenini çatışma alanından çaldım. Dünyanın neresinde hangi anne kalbinin bedenini çalar? Evde sakladım. Kan ve çürümüş et kokusu evimize yayıldı. Ben de kan kusuyordum. Sanki toprağı sürüp kanlı pisliğini kazıyormuşum gibi. Kendimi hamileymişim ve doğum yapmak üzereymiş gibi hissettim! Kocama, ‘Kalk adam, kalk ve mezarlarımızı kaz. Çocuğumuz için küçük bir mezar kaz’ dedim.

O günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti: Henüz dokuz yaşında olan oğlunun cesedinin çürümesinden korkarak, annesi onu onun için dondurma sakladığı buzdolabına koydu. Birkaç gün sonra komşuların evlerinin kapısını çalmaya başladı ve hezeyan gibi görünen bir sesle şöyle dedi: "Buz istiyorum! Çocuğumun vücudu için buz istiyorum!"

Fotoğraf Altı:  İran halkıyla dayanışma amacıyla ve Mahsa Amini'nin ölümünün ardından rejimin uygulamalarını kınayan bir protesto standı, Berlin, Almanya, 10 Aralık 2022 (Reuters)
İran halkıyla dayanışma amacıyla ve Mahsa Amini'nin ölümünün ardından rejimin uygulamalarını kınayan bir protesto standı, Berlin, Almanya, 10 Aralık 2022 (Reuters)

O günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti: Mezarlıkta gelinlikli genç bir kız, öldürülen nişanlısının cenaze törenine katıldı. Beyaz gelinliğiyle birkaç adım öne çıkıp mezarın üzerine bir avuç toprak serpti.

O günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti: Bir anne, başından çıkardığı kırmızı başörtüyü çıkarıp salladı, mezarlığa giden sokakta, çocuğunun tabutu önünde dans etti.

O günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti: Mahabad halkı bir günde üç kez mezarlığa giderken intikam ve özgürlük şarkıları söylediler. Üç gencin hala sıcak olan bedenlerini arka arkaya gömdüler. Mezarlıktan aldıkları çakılları yumruklarına doldurup yeniden sokaklara döndüler, yarın da yine dönecekler. Onların tankları ve silahları var, bizim ise yalnızca sıkılı yumruklarımız var.

Güvenlik güçlerinin gözümüze silah doğrulttuğu günlerin üzerinden bir yıl iki ay geçti.

O günden sonra son şiirimi yazdım: Sağ Gözün Son Fotoğrafı.

Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden tercüme edilmiştir.



PKK'nın kendisini feshettiğini açıklamasının ardından bir grup bugün silahlarını imha etti

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP
TT

PKK'nın kendisini feshettiğini açıklamasının ardından bir grup bugün silahlarını imha etti

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP

PKK yaklaşık 50 yıldır sürdürdüğü silahlı eylemlerine sembolik silah bırakma töreni ile son verdi. 

PKK kurucusu Abdullah Öcalan'ın çağrısı üzerine PKK'lı ilk grup bugün Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi'ne bağlı Süleymaniye'de "silah bırakma" töreni düzenledi. DEM Parti'nin verdiği bilgilere göre, aralarında KCK Yürütme Konseyi Eş Başkanı Besê Hozat'ın bulunduğu 15 kadın 15 erkek toplam 30 PKK'lı silahlarını yakarak imha etti. 26 Kalaşnikof, 1 Kanas, 1 M4, 1 RPG ve 1 Bixi olduğu bildirilen silahlar bir kazana konularak yakıldı.  

Abdullah Öcalan'ın çağrısı üzerine bir grup PKK'lı, gerçekleştirdiği törenle silahlarını imha etti. "Barış ve Demokratik Toplum Grubu" adlı grup, Öcalan'ın çağrısı üzerine bugün Süleymani kırsalında bulunan Casene Mağarasında tören düzenledi.   

Törende, "Bundan sonra özgürlük, demokrasi ve sosyalizm mücadelemizi, demokratik siyaset ve hukuk yöntemiyle yürütmek amacıyla ve demokratik entegrasyon yasalarının çıkarılması temelinde silahlarımızı özgür irademizle imha ediyoruz" açıklaması yapıldı.  Törende açıklamayı KCK Yürütme Konseyi Eş Başkanı Bese Hozat okudu, Kürtçe açıklamayı ise Nedim Seven adlı PKK yöneticisi okudu.

MHP Lideri Bahçeli: PKK’nın kurucu önderliği sözünü tuttu

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeli, PKK'nın silah bırakmasının ardından yaptığı ilk açıklamada, "PKK’nın kurucu önderliği sözünü tutmuş, taahhüdünün ardında durmuş, küresel ve bölgesel tehditleri zamanında görmüştür. Hakikaten hem Türkiye’miz hem de bölgemiz açısından fevkalade önemde günler yaşanmaktadır" dedi.

Türkiye'nin ve mücavir bölgelerin yepyeni ve ümit dolu bir döneme girdiğini belirterek, bölücü terör örgütü PKK'nın fesih ve silah bırakma kararını ve bu kapsamda yaşanan tarihi gelişmeleri "Terörsüz Türkiye" hedefinin bir miladı olarak nitelendirdi.

MHP Lideri Bahçeli Pervin Buldan ve Ahmet Türk ile görüştü

Bahçeli, terör örgütü PKK'nın silahları yakması üzerine DEM Parti İmralı heyetinde yer alan Ahmet Türk ve Pervin Buldan'ı arayarak teşekkür etti.

csdfgh
Fotoğraf: AFP

Töreni izleyen gazeteciler arasında yer alan Independent Türkçe Genel Yayın Yönetmeni Nevzat Çiçek; grubun açıklamasına ilişkin dakikaları şöyle paylaştı: 

11.22 PKK’lı grup alana girdi. 11.31'de Bese Hozat Türkçe açıklamayı okudu. 11.42'de silahlar bırakıldı, 11.43'te silahlar yakıldı. 11.45'te alanı terk ettiler.

11.50: Silah bırakan PKK'lı gruptan açıklama geldi

"Barış ve Demokratik Toplum Grubu” olarak açıklanan grubun açıklaması şöyle:

Halkımıza ve Kamuoyuna;

Demokratik değişim ve dönüşüm sürecine ivme kazandırmak üzere oluşan Barış ve Demokratik Toplum Grubu olarak; burada bulunan ve tarihi demokratik eylemimize tanıklık eden herkesi saygıyla selamlıyoruz. Kürt varlığına yönelik inkar ve imha amaçlı saldırılara karşı savaşmak amacıyla farklı tarihlerde PKK’ye katılmış ve silah kuşanıp farklı bölgelerde mücadele etmiş biz kadın ve erkek özgürlük savaşçıları, bugün buraya Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın 19 Haziran 2025 günü açıklamasında dile getirdiği çağrıya cevap olarak buraya geldik. Gelişimiz aynı zamanda Önder Abdullah Öcalan’ın 27 Şubat 2025 günü açıkladığı Barış ve Demokratik Toplum Çağrısı, 5-7 Mayıs günlerinde yapılan PKK 12. Kongre kararları temelindedir. Barış ve Demokratik Toplum sürecinin pratik başarısı için bir iyi niyet ve kararlılık adımı olarak ve bundan sonra özgürlük, demokrasi ve sosyalizm mücadelemizi, demokratik siyaset ve hukuk yöntemiyle yürütmek amacıyla ve demokratik entegrasyon yasalarının çıkarılması temelinde sizlerin huzurunda silahlarımızı özgür irademizle imha ediyoruz.

Attığımız bu adımın başta kadınlar ve gençler olmak üzere tüm halkımıza, Türkiye ve Ortadoğu halklarına ve tüm insanlığa hayırlı olmasını, barış ve özgürlük getirmesini diliyoruz. Önder Abdullah Öcalan’ın “Silahın değil, siyasetin ve toplumsal barışın gücüne inanıyorum ve sizi de bu ilkeyi hayata geçirmeye çağırıyorum” ifadesine yürekten katılıyor ve bu tarihi ilkenin gereğini yerine getiriyor olmaktan büyük gurur ve onur duyuyoruz.

Biliyoruz şimdiye kadar hiçbir şey kolay, bedelsiz ve mücadelesiz olmadı; tersine her şey her gün ağır bedeller ödeyerek ve dişle-tırnakla mücadele ederek kazanıldı. Elbette bundan sonrası da zorlu bir mücadele ile olacak. Bu gerçeği çok iyi biliyoruz, bu temelde yeni başarılar ve demokratik kazanımlar elde etmek üzere, Önder Abdullah Öcalan’ın fikir ve paradigmasına yürekten inanıyor, kendimize ve yoldaşlar topluluğu olarak kolektif gücümüze güveniyoruz.

Dünyada faşist baskı ve sömürünün arttığı, bölgemiz Ortadoğu’nun kan gölüne döndüğü ve halkımızın barış içinde özgür, eşit ve demokratik bir yaşama her zamankinden daha fazla ihtiyacının olduğu bu ortamda attığımız bu tarihi adımın büyük önemini, doğruluğunu ve aciliyetini görüyor ve hissediyoruz. Umuyoruz ki herkes, kadınlar ve gençler, işçi ve emekçiler, sosyalist ve demokratik güçler, tüm halklar ve insanlık da attığımız bu barış ve demokrasi adımının tarihi değerini görür, anlar ve takdir eder.

Bunlar temelinde halkımızın yaşadığı acının sorumlusu olan tüm bölgesel ve küresel güçleri, halkımızın son derece meşru ve demokratik ulusal haklarına saygı göstermeye, barış ve demokratik çözüm sürecine destek vermeye davet ediyoruz. Başta kadınlar ve gençler, işçi ve emekçiler olmak üzere tüm halkları, demokratik ve sosyalist güçleri, aydın, yazar, akademisyen, hukukçu, sanatçı ve siyasetçileri attığımız bu tarihi adımı doğru anlayarak, bizimle, halkımızla dayanışmaya çağırıyoruz. Yine Önder Abdullah Öcalan’ın fiziki özgürlüğü ve Kürt sorununun demokratik siyasi çözümü için daha aktif mücadele etmeye, küresel düzeyde demokratik, sosyalist enternasyonal mücadeleyi ve dayanışmayı geliştirip, güçlendirmeye çağırıyoruz.

Halkımızı ve tüm siyasi güçlerini, yaşadığımız tarihi sürecin özelliklerini ve Önder Apo’nun geliştirdiği Barış ve Demokratik Toplum sürecini doğru anlayarak, her alandaki eğitsel, örgütsel, eylemsel görevleri başarıyla yerine getirmeye, demokratik yaşamı geliştirmeye çağırıyoruz.

fgrthy
Fotoğraf: Chanel 8

Zulüm ve sömürü son bulacak, özgürlük ve dayanışma kazanacaktır. Barış ve Demokratik Toplum süreci mutlaka başarıya ulaşacaktır.

11.30:  PKK'nın silah imha töreni bitti

Silahlarını imha eden 30 kişinin arasında komuta düzeyinde 4 PKK yöneticisinin de olduğu öğrenildi. Görüntüler servis edilecek. Tören, Süleymaniye’ye bağlı Surdaş nahiyesi sınırlarındaki Casene Mağarası’nda yapıldı

11.20: Buldan: Rahat uyu yoldaş Sırrı

Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Parti) İmralı Heyeti Üyesi Pervin Buldan, X hesabından yaptığı açıklamada süreç görüşmelerinde aktif rol alan ve hayatını kaybeden İmralı Heyeti Üyesi ve TBMM Meclis Başkanvekili Sırrı Süreyya Önder’i andı. “Hayırlı bir Cuma” diyen Buldan, “Biliyorum izliyorsun, görüyorsun, mutlu ve huzurlusun. Rahat uyu yoldaş Sırrı. Bugün silahlar teslim edilecek. Artık gençlerin ölmediği, annelerin ağlamadığı bir gelecek var önümüzde. Barış sana armağan olsun” ifadelerini kullandı.

11.15 : PKK'nın silah imha töreni başladı

Bir grup PKK mensubu şu dakikalarda silahlarını imha ediyor

10.55: Irak, KDP ve KYB temsilcileri alanda

Süleymaniye Valisi Heval Ebubekir, KDP lideri Mesud Barzani’nin temsilcisi Heyman Hewrami, Irak Kürdistan Bölgesi İçişleri Bakanlığı’ndan Tuğgeneral Tariq Ahmed, Kürdistan Yurtseverler Birliği ve Irak İçişleri Bakanlığı temsilcileri törene katılan isimler arasında yer alıyor.

10.46: PKK Süleymaniye'nin Surdaş bölgesindeki Cesane Mağarası'nda silah bırakacak

Cesane Mağarası’na giden yol kapatıldı.

10.30: Heyetler tören alanında

DEM Parti Eş Genel Başkanları Tuncer Bakırhan ve Tülay Hatimoğulları, Demokratik Bölgeler Partisi (DBP) Eş Genel Başkanları Çiğdem Kılıçgün Uçar ve Keskin Bayındır, HDK Eş Sözcüsü Meral Danış Beştaş ile milletvekillerinin de bulunduğu heyet tören alanına vardı.

10.10: Alana doğru hareketlenme başladı

Gazeteciler, siyasetçiler ve sivil toplum örgütleri temsilcileri, Süleymaniye’nin Dukan kasabasından araçlarla törenin düzenleneceği alana doğru hareket etmeye başladı. Töreni izlemek için Dukan'a gelen yüzlerce gazeteci de otel önündeki bekleyişini sürdürüyor.

ferty6u7

Neler yaşandı?

PKK lideri Abdullah Öcalan’ın İmralı Adası’nda 27 Şubat’ta yaptığı çağrının ardından PKK, 5-7 Mayıs tarihlerinde gerçekleştirdiği kongrede fesih ve silah bırakma kararı aldı.

Bu karar kapsamında terör örgütü PKK, yaptığı duyuruda bir grup örgüt mensubunun 11 Temmuz günü Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nin (IKBY) Süleymaniye kentinde düzenlenecek törenle silah bırakacağını bildirdi.

KCK, 7 Temmuz günü yaptığı açıklamada, güvenlik" nedeniyle silah bırakmanın yapılacağı tören alanına gazetecilerin alınmayacağı, törenin canlı yayınlanmayacağı duyurmuştu. Açıklamada, gazetecilerin silah bırakma törenini kurulacak ekranda takip edileceği bildirilmişti.

Kimler katılacak?

Öte yandan; Süleymaniye’nin Raperin ilçesinde gerçekleştirilecek olan sembolik törende 33 ila 44 kişilik bir grup, belirlenecek bir noktada silahlarını imha edecek.

Rudaw'da yer alan habere göre; törene katılması beklenen isimler şunlar:

KCK yöneticileri Bese Hozat ve Mustafa Karasu,

Mesud Barzani'nin temsilcisi Hemin Hawrami,

Kürdistan Bölgesi Başkanı Neçirvan Barzani'nin temsilcisi Dilşad Şahab

Irak İçişleri Bakanlığı temsilcisi,

Kürdistan Bölgesi İçişleri Bakanlığı temsilcisi Tuğgeneral Tarık Ahmed

Kürdistan Yurtseverler Birliği (KYB) temsilcisi

Halkın Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Partisi) Eş başkanları

Demokratik Bölgeler Partisi (DBP) ve Halkların Demokratik Kongresi (HDK) heyetleri.

Independent Türkçe