İngiliz Bakan Cameron, "İsrail'in uluslararası hukuku ihlal etmiş olabileceğini" söyledi

İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron, İsrail'in Gazze'de uluslararası hukuku ihlal etmiş olabileceğinden endişe duyduğunu belirtti

Birleşik Krallık Parlamentosu Parlamento Kayıt Birimi tarafından yayınlanan, İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron'un 9 Ocak 2024'te Londra'da Avam Kamarası Dışişleri Komitesi önünde konuşmasını gösteren bir video klip (AFP)
Birleşik Krallık Parlamentosu Parlamento Kayıt Birimi tarafından yayınlanan, İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron'un 9 Ocak 2024'te Londra'da Avam Kamarası Dışişleri Komitesi önünde konuşmasını gösteren bir video klip (AFP)
TT

İngiliz Bakan Cameron, "İsrail'in uluslararası hukuku ihlal etmiş olabileceğini" söyledi

Birleşik Krallık Parlamentosu Parlamento Kayıt Birimi tarafından yayınlanan, İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron'un 9 Ocak 2024'te Londra'da Avam Kamarası Dışişleri Komitesi önünde konuşmasını gösteren bir video klip (AFP)
Birleşik Krallık Parlamentosu Parlamento Kayıt Birimi tarafından yayınlanan, İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron'un 9 Ocak 2024'te Londra'da Avam Kamarası Dışişleri Komitesi önünde konuşmasını gösteren bir video klip (AFP)

Cameron, İngiltere Parlamentosunun Dış İlişkiler Komitesi Oturumunda milletvekillerinin gündemdeki konulara ilişkin sorularını yanıtladı.

Dış İlişkiler Komitesi Başkanı Alicia Kearns’in, “Gazze Şeridi'nin İsrail tarafından işgal edilip edilmediği konusunda, İngiltere’nin yasal pozisyonunun ne olduğunu” sorusuna Cameron, şu yanıtı verdi:

Bizim pozisyonumuz, İsrail'in Hamas'a karşı bir kampanya yürüttüğü yönündedir. Bunun uluslararası insancıl hukuka uygun olup olmadığını düzenli olarak kontrol etmeli ve değerlendirmeliyiz. İsrail'in kendisini işgalci bir güç olarak gördüğünü sanmıyorum ancak bunun doğru olup olmadığı konusunda hukuki tavsiye almak isterim.

Cameron’ın yanıtının ardından Kearns, Dışişleri Bakanı'na "İngiliz yasalarına göre Gazze'nin işgal altındaki topraklar olarak kabul edildiğini" söyledi ve bunun kayıtlara geçmesi için Cameron'dan teyit etmesini istedi.

Bakan Cameron ise "Bunun yasal tanımını tam olarak bilmiyorum. Geri dönüp kontrol etmem gerekecek." şeklinde konuştu.

Bunun üzerine, Kearns, Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Philip Barton'a dönerek "Sanırım hepimiz Dışişleri Bakanlığının resmi yasal pozisyonunun ne olduğunu bildiğini biliyoruz." ifadesini kullandı.

Barton da "işgal altındaki Filistin toprakları" ifadesinin kullanılmasının yasal durumdan ziyade bir tanımlama olduğunu ve yazılı tavsiye verilmesi gerektiğini söyledi.

Öte yandan, Cameron, İsrail'in Gazze'ye daha fazla yardım ulaştırmak için çok daha fazlasını yapması gerektiğini belirtti.

İngiliz Bakan, İsrail'in uluslararası hukuku ihlal eden eylemlerde bulunmasından "endişeli"

Bakan Cameron, İsrail'in herhangi bir şekilde uluslararası hukuku ihlal ettiğine dair hükümet avukatlarından yasal tavsiye alıp almadığı sorusunu yanıtlamaktan kaçınması üzerine kendisine aynı soru tekrar yöneltildi.

Bunun üzerine Cameron, "İsrail'in uluslararası hukuku ihlal edebilecek bir eylemde bulunmasından mı endişe ediyorum çünkü bu bina bombalandı ya da başka bir şey oldu? Evet, tabii ki bu konuda endişeliyim." yanıtını verdi.

Cameron, belirli bir olayın uluslararası hukuku ihlal edip etmediği konusunda her zaman bir "soru işareti" olduğunu ve avukatların bunu inceleyerek kendisine tavsiyede bulunacağını söyledi.

Ancak Cameron, İsrail'in uluslararası hukuku açıkça ihlal ettiğini söyleyen hukuki tavsiye almadığını da sözlerine ekledi.

İsrail'in Gazze'ye su akışını yeniden başlatması gerekip gerekmediği sorusuna ise Cameron, şu yanıtı verdi:

Ben bir hukukçu değilim. Benim görüşüm suyu açmaları gerektiği yönünde çünkü Gazze'nin kuzeyinde çatışma fiilen sona ermiş durumda ve bu nedenle Gazze'nin kuzeyine daha fazla su ve elektrik götürmek çok iyi bir şey olacaktır.

Cameron, Güney Afrika'nın İsrail aleyhine "soykırım" davası açmasını doğru bulmadığını söyledi

Bakan Cameron, Güney Afrika Cumhuriyeti'nin İsrail aleyhine Uluslararası Adalet Divanında (UAD) "soykırım" davası açmasını doğru bulmadığını söyleyerek şu değerlendirmelerde bulundu:

Bunun yararlı olduğunu düşünmüyorum. Buna katılmıyorum. Doğru olduğunu da düşünmüyorum. Soykırım gibi terimler etrafında dolaşmamamız gerektiğini düşünüyorum. Soykırımı tanımlamak devletlerin değil mahkemelerin görevidir. Bizim görüşümüz İsrail'in kendini savunma hakkına sahip olduğu yönündedir.



İran ve müzakereler öncesinde kartları toplama

Fotoğraf: İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi (AFP)
Fotoğraf: İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi (AFP)
TT

İran ve müzakereler öncesinde kartları toplama

Fotoğraf: İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi (AFP)
Fotoğraf: İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi (AFP)

Hasan Fahs

Tahran ve Moskova arasında pozisyon ve hedeflerde bir ayrışma veya uzaklaşma olduğunu düşündüren atmosfere ve Rusya'nın ihaneti, İsrail saldırılarına karşı koymak için gerekli desteği sağlamayı reddetmesi nedeniyle İran sokaklarını saran hayal kırıklığı hissine rağmen, iki taraf arasında perde arkasında yaşananlar bu hissin ve görüntüye dayalı tutumların ötesine geçiyor. Zira Tahran'ın düşüşü, her şeyden önce Moskova'yı kuşatma, hatta devirme yolunun artık açık olduğu anlamına geliyor. Bu durum, özellikle Rus mevkidaşı Vladimir Putin'in tutumundan duyduğu derin rahatsızlığı dile getiren Başkan Trump başta olmak üzere, ABD yönetiminin tutumlarındaki tırmandırma ile birlikte netleşmeye başladı. Trump son olarak Washington'un bunların bedelini ödemeyeceğini vurgulayarak, Ukrayna'ya silah sevk etme kararı ile birlikte Rusya'ya yönelik vergileri artırma kararı aldı.

Tahran'ın düşmesi, ikinci olarak, Çin'in Kuşak ve Yol Girişimi’ne trajik bir şekilde son verecek ve Trump'ın Çin'i kuşatma ve ekonomik ve siyasi emellerine nokta koyma hedefini daha gerçekçi ve ulaşılabilir kılacaktır. Zira İran toprakları, Batı Asya’daki kara bağlantısı projesindeki en önemli ve jeo-ekonomik bağlantıyı oluşturuyor. Buradan yola çıkarak, Çin'in Şanghay İşbirliği Örgütü Dışişleri Bakanları Konferansı kapsamında Çin'in başkenti Pekin'de İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi ile Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov arasında bir görüşme gerçekleşmesini kolaylaştırma çabası anlaşılabilir. Bu görüşme, Arakçi'nin Çinli mevkidaşı Dışişleri Bakanı Wang Yi ile yaptığı ön görüşmenin akabinde, Çin Devlet Başkanı Şi Jinping ile yaptığı görüşmenin ardından gerçekleşti.

Rus bakanın belirli bir tutum benimsememe konusundaki ısrarı -veya başka bir deyişle, İran-Amerikan nükleer krizi konusunda açık ve net bir tavır beyan etme konusundaki isteksizliği- ile Lavrov'un Rusya'nın barışçıl nükleer enerji hakkı konusunda İran'ın yanında durduğu açıklaması göz önüne alındığında, Lavrov, ülkesinin İran'ın kendi topraklarında zenginleştirme faaliyetlerinde bulunma hakkı talebine ilişkin tutumunu bir şekilde belirsiz bıraktı. Bu durum, Moskova'nın bu ilişkiyi, Washington ile yaşanan krize çözümler ve çıkış yolları sunmak için kullanmasına olanak tanıyor. En azından İran'ın zenginleştirilmiş uranyum stoku ve Rusya'ya nakledilerek İran'ın gelecekteki ihtiyaçlarını karşılamak üzere elektrik üretimi için yakıta dönüştürülmesi olasılığı konusunda.

Ancak, her iki yöndeki bu ikili görüşmeler, yeni bir diplomatik çerçeve oluşturabilir. Söz konusu çerçevenin de 16 Ekim'de, BM Güvenlik Konseyi'nin 2231 sayılı kararının sona ermesinden, 7. Bölüm kapsamında İran'a karşı uluslararası yaptırımların yeniden devreye alınmasına yönelik “tetik mekanizmasının” çökmesinden önceki üç ay boyunca, bir sonraki aşamanın şekillenmesine katkıda bulunması bekleniyor.

Her iki tarafın, yani Amerikalılar ile İranlıların, bu sefer doğrudan müzakere masasına döneceğine şüphe yok. Bu nedenle, her iki taraf da müzakere masasına oturmadan önce gücünü pekiştirecek kartları toplamaya çalışıyor. Washington askeri eyleme başvurmakla tehdit ederken ve askeri seçeneğe geri dönebileceğini deklare ederken, aynı zamanda Güvenlik Konseyi'ne başvurma ve tetik mekanizmasını aktifleştirme hakkına sahip olan Avrupa “troykası”ndaki (üçlüsü) müttefiklerinin nüfuzuna güveniyor.

Buna karşılık, Tahran'ın elindeki seçeneklerden biri, bir ay önce 13 Haziran'da şafak vaktinde düzenlenen saldırıda olduğu gibi hazırlıksız yakalanmamak için olası bir askeri çatışmaya hazırlık seviyesini yükseltmektir. Tahran ayrıca, Avrupa üçlüsünün Washington ile koordinasyon halinde başvurabileceği herhangi bir kararı engellemek için diplomatik seçeneği de aktifleştirecektir. Yani hem Moskova'yı hem de Pekin'i 5 Ağustos'tan önce nükleer anlaşmadan çekildiklerini açıklamaya ikna etmek için çalışması gerekecektir. Bu durumda iki ülke, 2015 anlaşmasına bağlı kalmaları halinde kaybettikleri veto haklarını geri kazanacak, böylece Washington ve üçlünün alabileceği herhangi bir karara karşı bu hakkı kullanabileceklerdir.

Tahran, eşzamanlı füze kabiliyetlerini yeniden değerlendirerek askeri hazırlıklarının seviyesini yükseltiyor ve bu kabiliyetleri müzakere masasında görüşmeye zorlayabilecek herhangi bir baskıyı kabul etmeyi reddediyor. Bununla birlikte bakım ve muharebe kabiliyetleri açısından, gelişmiş SU-35 savaş uçaklarının kendi istediği koşullar altında tedariki konusunda Moskova ile yaşadığı mevcut anlaşmazlığı, ihtiyaçlarını karşılayabilecek Çin savaş uçaklarına yönelerek aşmaya çalışıyor. Zira Çin'in koşulları daha az karmaşık ve daha dinamik. Bu hazırlıklar veya Tahran'ın deyimiyle “parmağını tetikte tutmak”, özellikle de güçlü bir konumda olduğunu hissettiği için diplomatik sürece geri dönmeyi reddettiği anlamına gelmiyor. Eski Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif'in, rejimin ve İran'ın tarihindeki bu kritik anda Dini Lider'in diplomasinin rolü hakkındaki sözlerini tekrarlaması, İran rejiminin diplomatik ve siyasi seçeneği destekleme ve askeri seçeneğe geri dönme ihtimalini savuşturma arzusunun birçok göstergesini taşıyor olabilir. Zarif'in de dediği gibi, Dini Lider diplomatik çabaları İran’ın gücünün temel taşlarından biri olarak nitelendirdi ve bunlara başvurmanın diğer tüm seçeneklerin veya güç yapılarının yokluğu veya kaybı anlamına gelmediğini belirtti. Çünkü “diplomasiyle elde edilebilecek bir şey savaşla elde edilmemelidir ve diplomatik seçenek kesinlikle daha az maliyetlidir.” Bakan Arakçi de tüm temaslarında, Şanghay İşbirliği Örgütü, BRICS ülkeleri ve hatta Avrupa üçlüsündeki mevkidaşlarıyla yaptığı çeşitli toplantı ve istişarelerde bu seçeneğe bağlı kalıyor. Washington ile müzakere masasına dönme olasılığını, Güvenlik Konseyi ve Avrupa üçlüsü tarafından İran nükleer tesislerine yönelik ABD-İsrail ortak saldırısının açıkça kınanmasına ilave olarak, yaptırımların yeniden uygulanması seçeneğinin, yani “tetik mekanizmasının” geri çekilmesi koşuluna bağlıyor. Zira tetik mekanizmasının aktifleştirilmesi “troyka” ülkelerini müzakerelerin dışında bırakabilir. Bu durum da İran'ı Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu ve müfettişleriyle iş birliğini askıya alma kararının ardından tansiyonu daha da yükseltecek adımlar atmaya zorlayabilir.

Arakçi'nin belirgin sert tutumu, İran'ın müzakereler konusunda isteksiz olduğu anlamına gelmiyor. Aksine, İran’ın müzakerelere güçlü bir konumda katılmaya çalıştığını gösteriyor. Çünkü İran, herkese güç ve kudrete sahip olduğunu ve bu gücü kullanabileceğini kanıtladığına, ABD-İsrail saldırısına verdiği yanıtla da bunu gösterdiğine inanıyor. Dolayısıyla, diplomatik fırsat, bu gücü ve elde ettiği başarıları pekiştirmek için en uygun yol ve en etkili mekanizmadır.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.