عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

Biden'dan öğrenci kredisi borçlarını silme sözü

Yüksek Mahkeme'nin öğrenci kredisi borçlarını iptal planını hükümsüz kılmasının ardından Biden yönetimi, "mümkün olduğunca çok sayıda borçluya mümkün olduğunca çabuk öğrenci borcu yardımı sağlamak için alternatif bir yol izlemeyi sürdürdüğünü" duyurdu

AP
AP
TT
TT

Biden'dan öğrenci kredisi borçlarını silme sözü

AP
AP

Biden yönetimi, bazı borçluların öğrenci kredisi borçlarının geri kalanını gelecek aydan itibaren sildirebileceklerini duyurdu.

ABD Başkanı Joe Biden 12 Ocak'ta yaptığı açıklamada, 12 bin dolardan az kredi alan ve 10 yıldır geri ödemede olan borçluların, Değerli Bir Eğitimde Tasarruf (Saving on a Valuable Education, SAVE) planına kayıtlı oldukları sürece kalan kredilerinin şubattan itibaren iptal edileceğini söyledi.

Bu hamlenin kaç Amerikalıyı kapsayacağı henüz belli değil.

Beyaz Saray, SAVE planının planlanandan 6 ay önce geldiğini açıkladı. Açıklamanın devamında, "Bu eylem özellikle devlet üniversitesinde okuyan borçlulara, düşük gelirli borçlulara ve kredilerini geri ödemekte zorlananlara yardımcı olacaktır" dendi.

Açıklamaya göre, yaklaşık 7 milyon borçlu SAVE planına kayıtlı ve halihazırda 3,6 milyonunun kredileri iptal edildi.

Biden ayrıca Yüksek Mahkeme'nin geçen yıl aldığı ve Başkan'ın öğrenci kredisi borçlarını genel olarak iptal etme yetkisinin bulunmadığına hükmeden kararına da değindi.

Hayal kırıklığı yaratan kararın ardından yapılan açıklamada, "mümkün olduğunca çok sayıda borçluya mümkün olduğunca çabuk öğrenci borcu yardımı sağlamak için alternatif bir yol izlemeyi sürdürdüyoruz" dendi.

Biden öğrenci borçlarının silinmesini uzun zamandır savunuyor. Cuma günkü eylem, Başkan'ın bir kampanya sözünü tuttuğunu gösteriyor.

Biden, uygun olan herkesi studentaid.gov adresinden SAVE planına kaydolmaya teşvik etti.

Öğrenci Borçlarının Silinmesine Dair Güncelleme: Yönetimimiz SAVE planına kayıtlı borçlular için öğrenci borcu iptalini planlanandan önce uygulamaya koyuyor. Gelecek aydan itibaren, uygun borçluların kalan borçları iptal edilecek. Daha fazla bilgi için: http://StudentAid.gov/SAVE.

Birçok önde gelen siyasi figür cuma günü bu duyuruyu övdü.

Senato Çoğunluk Lideri Chuck Schumer, "Bu, borçlular ve üniversiteye erişip erişemeyeceklerini merak eden öğrenciler için iyi bir haber" diye yazdı. 

Bu, anlamlı öğrenci borçlarını iptal etme hareketimizde önemli bir adım. Biden yönetimini harekete geçtiği için alkışlıyorum.

Senatör Elizabeth Warren ise şöyle yazdı:

Yaşasın! Massachusetts ve ülke genelindeki borçlular için daha fazla öğrenci borcu yardımı geliyor.

New Mexico Temsilcisi Melanie Stansbury de destek verdi:

Bu harika bir adım. Sırada: Tüm öğrenci borçlarını iptal edelim.

Demokratik Ulusal Kongre Başkanı Jaime Harrison, X'te şunları yazdı:

Başkan @JoeBiden ve yönetiminin Amerikan halkının yaşamlarını iyileştirmek için nasıl çalıştığının bir başka örneği! Başka hiçbir Başkan öğrenci kredisi krizini ele almak için bu kadar önemli bir şey yapmadı!

Independent Türkçe

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Lübnan: Cumhuriyetin sancıları

Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
TT
TT

Lübnan: Cumhuriyetin sancıları

Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)

İbrahim Hamidi

ABD ve Fransa'nın sponsorluğunda İsrail ile Hizbullah arasında imzalanan ateşkes anlaşmasının metnine göre Lübnan bir dönüm noktasının eşiğinde. Bu doğum sancıları cumhuriyetin kanının tazelenmesine mi, yoksa yeni üçüncü ya da dördüncü bir cumhuriyetin doğuşuna mı yol açacak?

Bu, el-Mecelle'nin Aralık ayı sayısının kapak haberi ve ateşkesten senaryolar, ordunun rolü, Hizbullah yenilgisinden sonra Şiilerin geleceği, mültecilerin geri dönüşü ve toplum mühendisliğine kadar konuyu her yönüyle ele alıyoruz.

Lübnan, 60 günlük ateşkes, Hizbullah ile İsrail'in güneyden çekilmesi, boşluğu Lübnan ordusu ile BM’ye bağlı UNIFIL güçlerinin doldurması, her iki taraftan da yerinden edilenlerin geri dönmesi, Meclis'in cumhurbaşkanını seçmek için toplanması, başbakanın atanması, hükümetin kurulması ve yeniden imar ile karşı karşıya bulunuyor.

Aylarca süren müzakereler ve bir yılı aşkın süredir Gazze için sürdürülen “destek savaşı”nın ardından gelen anlaşma uygulanırsa, ülke, cumhuriyetin temellerine dönüşe ya da yeni bir doğuşa tanık olacak. Lübnan Cumhuriyeti, şu anda bildiğimiz mezhepçi kotaların öncesinde, Fransız Mandası döneminde doğmuştu. İlk anayasa hazırlanıp 1926 yılında Katolik hukukçu Şarl Debbas cumhurbaşkanı seçildiğinde doğdu. O dönemde başbakanlık da Maruni Hıristiyanların elindeydi.

Bazıları, Birinci Cumhuriyet'in 1926'da doğduğuna ve 1943'te cumhurbaşkanı seçilen Şeyh Bişara el-Huri’ye kadar bir dizi Hıristiyan cumhurbaşkanı tarafından yönetildiğine inanıyor. Huri Sünni olan başbakanı Riyad el-Sulh ile ittifak kurdu ve ikisi birlikte, cumhurbaşkanlığını Marunilere, başbakanlığı Sünnilere ve meclis başkanlığını Şiilere tahsis eden sözlü bir ulusal uzlaşının temelini attılar. Saib Selam'ın anılarında, 1943'te Sabri Hamada’nın Şii olduğu için değil, en yaşlı milletvekili olduğu için yasama organının başına getirildiğini söylediğine de dikkat çekelim.

Bu nedenle pek çok kişi Birinci Cumhuriyet'in ulusal sözleşme ile doğduğuna inanıyor ve kendisi 21 Kasım 1943'teki bağımsızlık ilanına da tanıklık etti. Birinci Cumhuriyetin 1926 Anayasası ile değil de 1943 yılında doğduğunu düşünürsek, bu cumhuriyet 1975 yılında iç savaşın başlamasıyla mı yıkıldı yoksa savaşın sonuna ve 1989'daki İkinci Cumhuriyet'in başlangıcı olan Taif Konferansı’na kadar mı devam etti?

Birinci cumhuriyet 1943'ten 1975'e, ikincisi 1975'ten 1989'a ve üçüncüsü o zamandan bu yana mı?

Adı ne olursa olsun, mevcut cumhuriyetin belki de en belirgin özelliği, Taif Anlaşması’nın Hıristiyan cumhurbaşkanı pahasına Sünni başbakanı güçlendirmesiydi. Başbakan Refik Hariri'nin 2005'te suikasta kurban gitmesiyle sona eren Suriye varlığını kabul etmesiydi. Temmuz 2006 savaşı ve Hizbullah’ın İran'ın nüfuzunu genişletmek için ülke içinde ve bölgesel olarak artan rolü ile sonuçlanmasıydı.

Hizbullah ve İran'ın baskın rolünün gerilemesi ve muhaliflerinin beklentileri karşısında Lübnan yeni bir doğuşla mı karşı karşıya?

Zafer sloganları bir yana, Hizbullah'ın büyük bir yenilgiye uğradığı tartışılamaz. Zira Lübnan süreci Gazze sürecinden ayrıldı. İsrail, aralarında Hasan Nasrallah'ın da bulunduğu askeri ve sembolik liderlerini öldürdü, iletişim ve liderlik yapısını dağıttı. 1701 sayılı kararın uygulanmasını, Litani Nehri'nin arkasına çekilmeyi, dahası belki de bir İsrail tampon bölgesinin oluşturulmasını, silah tedarikinin kesilmesini ve füze üretiminin engellenmesini kabul etmek zorunda kaldı. Bunlara bir de Hizbullah’ın kuluçka ortamının ödediği muazzam insani ve ekonomik bedel ekleniyor.

Hizbullah ve İran'ın baskın rolünün gerilemesi ve muhaliflerinin beklentileri karşısında Lübnan yeni bir doğuşla mı karşı karşıya? Netanyahu, (bu sayımızda ona da özel bir dosya ayırdığımız) ABD başkanı seçilen Trump ile olan ilişkisinden ve Beyaz Saray'ın başına geçmeden önce “savaşları bitirmesi” için ona verdiği “armağan”dan destek alarak şunlarda ısrar ediyor; Hizbullah'ın kendisini yeniden silahlandırmamasını veya askeri yapısını yeniden inşa etmemesini garanti altına almak için Lübnan'da bir gözetim mekanizması kurulması, en büyük düşman olan İran'ın denetim ve “maksimum baskı” altında tutulması. Odağını özellikle Gazze Şeridi'ne kaydıran İsrail, Lübnan’da herhangi bir ihlal ile başa çıkılmaması durumunda Lübnan'a müdahale etme olanağına sahip olmak istiyor. Tel Aviv bu “haktan” vazgeçmezken, Hizbullah ve Lübnan da bunu kabul edemez.

Milisler ve rejimler bir noktada buluşmaktadır, o da dışarıda yenildikleri zaman içeride zafer aramaları, uzaktaki bir düşman tarafından yaralandıklarında ise yakın komşularından intikam almalarıdır

Burada şu sorular ortaya çıkıyor; bu durum Lübnan'da siyasi olarak nasıl ifade bulacak? Eski siyasi sözleşmenin yeniden canlandırılmasında veya yenisinin formüle edilmesinde bölgesel ve uluslararası güçlerin rolü nedir? Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdunnasır'ın Haziran 1967 savaşından sonra çıkıp “yenilgiyi” kabul etmesi gibi, Hizbullah'ın yeni Genel Sekreteri Naim Kasım da neden çıkıp yenilgiyi kabul etmekte gecikti? Neden Hizbullah ve İran'a sadık olanlar yaşananları bir “zafer” veya “direniş” olarak değerlendirmekte ısrar ediyor?

Herhangi bir savaşın insani ve ekonomik maliyeti konusunda devlet ile milislerin farklı davrandıkları doğru, ancak devletler ile örgütlerin zaman ve tarihle ilişkilerinde farklı oldukları da doğrudur. En tehlikelisi ise milislerin ve rejimlerin bir noktada buluşmasıdır, o da dışarıda yenildikleri zaman içeride zafer aramaları, uzaktaki bir düşman tarafından yaralandıklarında ise yakın komşularından intikam almalarıdır.

Kapak konusu olan Lübnan dosyası ve Başkan Donald Trump'ın seçilmesi ve bunun Ortadoğu ve dünyadaki yansımalarına ilişkin özel dosyaya ek olarak, Aralık sayısında siyaset, ekonomi, bilim ve kültür üzerine yazılar, analizler ve röportajlar da yer alıyor.

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.