Türkiye 3 özel talepte bulundu: Ankara-Bağdat-Erbil hattındaki yoğun hareketliliğin arkasında ne var?

Türkiye, terör örgütü PKK’ya odaklanırken Irak'ı ise su meselesi meşgul ediyor.

Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, salı günü Erbil'e yaptığı ziyarette Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) lideri Mesud Barzani ile bir araya geldi. (Millî Savunma Bakanlığı)
Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, salı günü Erbil'e yaptığı ziyarette Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) lideri Mesud Barzani ile bir araya geldi. (Millî Savunma Bakanlığı)
TT

Türkiye 3 özel talepte bulundu: Ankara-Bağdat-Erbil hattındaki yoğun hareketliliğin arkasında ne var?

Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, salı günü Erbil'e yaptığı ziyarette Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) lideri Mesud Barzani ile bir araya geldi. (Millî Savunma Bakanlığı)
Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, salı günü Erbil'e yaptığı ziyarette Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) lideri Mesud Barzani ile bir araya geldi. (Millî Savunma Bakanlığı)

Ankara-Bağdat-Erbil hattında son aylarda, özellikle PKK'nın faaliyetleriyle mücadele edilmesi, örgüte desteğin kesilmesi ve Irak'ın Türkiye ve Suriye ile olan sınırlarının kontrol altına alınmasına yönelik tedbirlerin uygulamaya konulması üzerinde yoğunlaşan bir hareketlilik yaşandı.

Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, Genelkurmay Başkanı Metin Gürak ile birlikte salı ve çarşamba günü Bağdat ve Erbil'i ziyaret etti.

Şarku'l Avsat'a konuşan Türk kaynaklar, son gelişmelerin Bağdat ve Erbil'e PKK tehdidini ortadan kaldırma ısrarı konusunda açık bir mesaj vermeyi amaçladığını ifade ederken, Ankara’nın PKK’nın sadece Türkiye için değil, Irak için de tehdit oluşturduğunu söylediğini aktardı. Kaynaklara göre Ankara bu tehdidin ortadan kaldırılması için Irak’a destek vermeye hazır.

m6um
Irak Başbakanı Muhammed Şiya es-Sudani, Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler’i kabul etti. (Irak Başbakanlık Ofisi)

Kaynaklar, Güler'in Irak Başbakanı Muhammed Şiya es-Sudani, Cumhurbaşkanı Abdullatif Reşid, Savunma Bakanı Sabit el-Abbasi ve Irak Kürt Bölgesel Yönetimi'ndeki (IKBY) yetkililerle yaptığı görüşmede, merkezi hükümetin kendi yetki alanları üzerinde kontrol kurması için 3 özel talepte bulunduğunu söyledi. Kaynakların söylediğine göre bu üç talep şunlar: Irak-Suriye sınır bölgelerine denetim getirilmesi, PKK’nın faaliyetlerinin durdurulması ve özellikle Bafel Talabani liderliğindeki Kürdistan Yurtseverler Birliği'nin (KYB) onlara sağladığı desteğin engellenmesi için somut adımlar atılması.

Diplomatik ve güvenlik toplantıları, iki ülkenin dışişleri ve savunma bakanları ile istihbarat teşkilatları başkanlarının 19 Aralık'ta Ankara'da yaptığı toplantıyla başladı. Bunu, Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT) Başkanı İbrahim Kalın'ın 23 ve 28 Ocak'ta Bağdat ve Erbil'i ziyareti, ardından salı ve çarşamba günü Milli Savunma Bakanı'nın Genelkurmay Başkanı'yla birlikte aynı kentleri ziyareti izledi.

Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgiye göre Ankara bu görüşmelerde, Bağdat hükümeti ve Erbil yönetiminden ‘teröre karşı daha somut iş birliği istediğini’ vurguladı. Bunun gerçekleşmemesi halinde Süleymaniye'ye karşı daha fazla önlem almak zorunda kalabileceği konusunda uyardı.

Ankara son dönemde Bağdat ve Erbil'le iş birliğinden duyduğu memnuniyeti ve PKK’nın Irak için de tehdit oluşturduğu gerçeğini anladıklarını ifade etti. Ancak KYB'nin PKK'ya destek sağladığı yönündeki iddialar nedeniyle Süleymaniye şehrinin bir ‘gerilim yatağı’ olduğuna inanıyor.

h8oç
Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler, Erbil'de Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) Başkanı Neçirvan Barzani ile görüştü. (Millî Savunma Bakanlığı)

PKK'nın, Ankara toplantısından sadece 4 gün sonra Kuzey Irak'ta düzenlenen Pençe-Kilit operasyonuna katılan Türk kuvvetlerine yönelik saldırısı, 9 askerin şehit olmasına yol açtı. Ardından 23 Ocak'ta 12 Türk askerinin şehit edildiği ikinci saldırı Ankara'nın sesini yükseltmesine neden oldu.

Süleymaniye krizi

Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, Güler'in Bağdat ve Erbil ziyaretinden birkaç gün önce geçen hafta Süleymaniye'ye yönelik yeni tedbirler alınacağı uyarısında bulunmuştu.

Fidan daha önce “Bölücü terör örgütü PKK, Irak'taki siyasi nüfuzunu artırmaya çalışıyor. PKK bağlantılı bazı siyasi oluşumların Irak parlamentolarında farklı isimler altında seçimlere girmeye çalıştığını görüyoruz. PKK, Irak'taki nüfuzunu artırmayı amaçlıyor” ifadelerini kullanmıştı.

Fidan, 4 Şubat'ta yaptığı açıklamalarda PKK ile iş birliği nedeniyle KYB'nin Türkiye'nin ‘düşmanı’ olduğunu ve bu konunun artık resmi politika haline geldiğini ifade etmişti.

Fidan ayrıca “Terörle mücadelede Erbil'le tam bir iş birliğimiz var. Özellikle PKK konusunda hassasiyetlerimizi paylaşıyorlar. Onlarla iş birliği anlamında ilişkilerimizi her geçen gün geliştiriyoruz. Bunu söylemekte bir sakınca görmüyorum” dedi.

Ankara'da yapılan değerlendirmeler, PKK'nın Irak ve Suriye'de süregelen siyasi ve askeri güç boşluğundan ve siyasi bölünmüşlükten yararlanmaya devam ettiğini gösteriyor. Özellikle Irak'ta 1990'lı yıllardan itibaren devlet otoritesinin zayıflaması, PKK'nın faaliyetinin artmasındaki en önemli faktör.

Güvenlik uzmanı Abdullah Ağar'a göre, PKK'nın Irak'ın Kandil ve Metina gibi dağlık bölgelerinin yanı sıra Sincar, Mahmur, Süleymaniye ve Kerkük'te artan nüfuzu da Ankara'nın endişe duyduğu gelişmeler arasında yer alıyor.

Ankara'nın fark ettiği bir diğer gelişme ise PKK'nın kontrol ettiği bölgelerde yayılma stratejisi izlemesi ve böylece Sincar gibi Suriye-Irak sınırındaki önemli bir geçiş bölgesinde varlığını pekiştirmesidir.

swdevrbt5ny
Irak Cumhurbaşkanı Abdullatif Reşid salı günü Bağdat'a yaptığı ziyarette Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler’i kabul etti. (Millî Savunma Bakanlığı)

Gözlemciler, bu faktörlere rağmen Bağdat'ın Türkiye ile ilişkilerde Dicle ve Fırat nehirlerinden kaynaklanan su sorununu öncelikli görmesinin, PKK ile mücadelede iş birliğine ilişkin adımlar atılmasını engelleyen bir diğer faktör olduğunu söylüyor.

Bu nedenle gözlemciler, Ankara'nın 19 Aralık'ta yaptığı toplantının gündemine su konusunu da aldığını ve sorunun çözümüne yönelik mevcut mekanizmaların çalışmaya devam edeceğinin teyit edildiğini belirtti.

Zorunlu iş birliği

Irak Ulusal Güvenlik Danışmanı Kasım el-Araci, Bağdat'ta Güler'le yaptığı görüşmede, ‘güvenlik dosyasının tüm dosyalar üzerinde baskı oluşturan ana dosya olduğunu’ ifade etti. Medya ofisi tarafından yapılan açıklamaya göre, ‘terörist unsurları takip etmek için güvenlik ve istihbarat iş birliği ve bilgi alışverişi yoluyla bu dosyayı sonlandırmaya yönelik gerçek bir irade’ olduğuna dikkati çekti.

Ağar, Türkiye ile Irak arasında PKK'ya karşı ortak operasyon ihtimalinin devam ettiğine ve Türkiye'nin bu konuda Irak'a büyük yardım sağlamaya hazır olduğuna inanıyor.

MİT’in operasyonları devam ediyor

Öte yandan MİT dün (Perşembe) aranan teröristler listesinde kırmızı kategoride yer alan ve İnterpol tarafından kırmızı bültenle aranan terör örgütü PKK’nın konsey üyesi ‘Şivan Gever’ kod adlı terörist Yunus Demir'in öldürüldüğünü açıkladı.

Güvenlik kaynakları, PKK yönetiminin Demir'i Pençe-Kilit operasyonuna katılan Türk güçlerini hedef almak üzere özel olarak görevlendirdiğini ve bölgedeki güçlere saldırı düzenlemek isteyen bir terör grubuna eğitim verdiğini söyledi.



Naim Kasım ve Halil el-Hayya'nın konuşmaları arasında

Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım (Video konuşmasından)
Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım (Video konuşmasından)
TT

Naim Kasım ve Halil el-Hayya'nın konuşmaları arasında

Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım (Video konuşmasından)
Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım (Video konuşmasından)

Macid Kayali

Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım konuşmasını içinde bulunduğumuz kasım ayının 20’sinde yaptı. Ardından Halil el-Hayya'nın aynı ayın 21'indeki konuşması geldi. Halil Hayya, İsrail'in Siyasi Büro'nun eski başkanlarına (İsmail Heniyye ve Yahya Sinvar) zaman ve içerik açısından birbirine yakın dönemlerde düzenlediği suikastların ardından Hamas liderleri arasında en önde gelen konuma yerleşti.

Son 20 yılda “direniş ve karşı koyma” ekseninin ön saflarında yer alan, “örümcek ipliğinden daha zayıf” ve çöküşün eşiğinde olduğu varsayılan bir devlet olan İsrail'in varlığına meydan okuyan bu iki hareket, Hamas'ın 7 Ekim 2023'teki Aksa Tufanı saldırısının ve Hizbullah’ın Gazze’ye destek cephesini açmasının ardından, İsrail saldırılarının merkezinde oldular. Gerek Aksa Tufanı gerek destek cephesi, arenalar birliği ile karşılıklı ordular ve füzeler fırlatma fikrine dayanıyordu.

Ancak yaklaşık 14 ay sonra ortaya çıkan sonuç, Filistinliler ve Lübnanlılar için yeni, korkunç bir Nekbe’yi (felaketi) açığa çıkardı. İsrail'in hayali “angajman kurallarını” umursamadığı, “uzun süreli bir savaş" yürütebileceği, yüksek insani ve ekonomik maliyetlere katlanabilecek kapasitede olduğu, Aksa Tufanı günündeki yenilgisini ve askeri, istihbari ve insani kayıplarını, Filistinlilerin durumunu, Lübnan ve belki de Suriye ve Irak'ın durumunu değiştirmeye çalışacak bir fırsata dönüştürebileceği ve İran'ı dizginleyebileceği görüldü.

Sonuç olarak, Gazze’ye yönelik abluka kalkacağına kendisi harabeye döndü ve acımasız bir askeri işgale maruz kaldı. Yaklaşık 2 milyon Filistinli, asgari yaşam standartlarından yoksun, hapishane benzeri izole alanlarda yaşıyor. Bu durum artık Güney Lübnan'ı, Beyrut'un güney banliyösünü ve Bekaa Vadisi'ndeki bazı bölgeleri de kapsıyor. İsrail zayıflamak yerine kurulduğu günden bu yana her zamankinden daha güçlü hale geldi. Bu mücadele aynı zamanda İsraillileri birleştirdi ve İsrail'in ABD ile ilişkilerini eskisinden daha da güçlendirdi.

Sorun şu ki, Hamas ve Hizbullah'ın geri kalan liderleri tüm bunları henüz idrak etmiş değiller. Halen bir tür inat ve gerçeklerin, güç dengesinin, Filistinlilerin ve Lübnanlıların koşullarındaki korkunç kötüleşmenin inkarı içindeler. Hatta daha önceki gerçekçi olmayan tezlerden veya yanılsamalardan geri adım atılmasına rağmen, İsrail saldırıları sonucunda Hizbullah ve Hamas’ın zayıfladığını bile inkar ediyorlar.

Başlangıçta her iki tarafın da savaş başlatma veya direnişi sürdürme çağrılarının ardından (Bkz. Muhammed ed-Dayf'in 7 Ekim 2023'teki konuşması ve Nasrallah'ın suikastından birkaç gün öncesine kadar yaptığı konuşmalar), şimdi yaptıkları ateşkes ve çatışmaların durdurulması talebi bunu temsil ediyor. Kasım ve Hayya yukarıda bahsettiğimiz konuşmalarında bu konuda ve savaşın sürdürülmesinde ısrar edenin İsrail olduğunu varsaymakta hemfikirlerdi.

Hemfikir oldukları bir diğer nokta koşullar öne sürmekti. Kasım'a göre müzakereler iki çatı altında sürüyor; tam bir ateşkes, Lübnan'ın egemenliğinin korunması ve İsrail'in Lübnan'ın egemenliğini ihlal etmesine, Lübnan'a girip istediği gibi öldürmesine izin verilmemesi. Hayya ise şunu vurguladı: Gazze Şeridi'ndeki savaş durmadan ve yerinden edilenler geri dönmeden takas anlaşması olmayacak. Burada fikrimiz şu; bu tezler tamamen doğru, geçerli ve meşru, ancak savaş öncesinde ne Hizbullah ne de Hamas bu tezlere göre hareket etmiyordu. Hayya'nın istediği Aksa Tufanı öncesi Gazze'nin artık mevcut olmadığı ve aynı durumun Lübnan'daki bazı bölgeler için de geçerli olduğu unutulmamalı.

Kendine güvenen her siyasi hareket veya ulusal kurtuluş hareketi başarısızlığını, yenilgisini veya acizliğini itiraf edebilir. Buna karşılık inat ve inkar, bu hareketin halkının çıkarlarına yabancı olduğunu gösterir

İki taraf ayrıca arenalar birliğinin geçerliliğini yitirdiği konusunda da birleştiler. Zira İran kendisini çatışmanın dışında tuttu, Suriye rejimi ilgilenmedi, Hizbullah, değişen koşullar ve gerçekler nedeniyle Gazze'den desteğini çekti. Buna rağmen en büyük felaket, Hayya'nın sanki başka bir kıtada yaşıyormuş gibi “Müslüman Arap milletini sahip olduğu güç ve imkanlar” ile “düşmanı savaşı durdurmaya zorlayamamakla” suçlamasıydı. Sanki güç denklemlerinde hiçbir şey değişmemiş ya da İsrail ordusuyla yaşanan çatışmalar veya zaman zaman orayı burayı bombalamalar, İsrail'in bu soykırım savaşında Filistinlilere ve Lübnanlılara yaptıklarını ve bunun sonucunda ortaya çıkan korkunç trajedileri dengeliyormuş gibi söylenen sözler, bu iki konuşmanın gerçeklikten kopuk olduğuna dikkat çekiyor. Nitekim Kasım şöyle diyor: İsrail bizi yenemez ve kendi koşullarını bize dayatamaz. Söz, karadaki çatışmalar, füze ve İHA saldırıları ile savaş meydanınındır. Uzun süre devam edecek gücümüz var. Uzun bir savaşa hazırlandık. Şu anda müzakere ediyoruz ancak ateş altında olduğumuz için değil çünkü İsrail de ateş altında.”

Bu kopukluk, Hizbullah ve Hamas’ın savaş öncesi dönemdeki slogan ve konuşmalarını da kapsadı. Kasım'ın şu sözleri de bunu gösteriyor gibi: “Cumhurbaşkanının Meclis aracılığıyla anayasaya uygun şekilde seçilmesine etkin katkımızı sunacağız. Siyasi adımlarımız (Taif) çatısı altında olacaktır. İnşa etmek ve korumak için siyasi alanda da var olacağız.”

Hayya ise, Hamas’ın Gazze Şeridi'ni yönetmek için bir komite kurulmasını kabul ettiğinden bahsetti. Oysa savaştan önce Gazze’nin yönetiminde müttefik olsa bile kendisine herhangi bir tarafın ortak olmasını kabul etmiyordu. Hayya şunu da söylüyor: “İç ulusal uzlaşmaya varılmasına katkıda bulunabilecek hiçbir fırsatı göz ardı etmiyoruz ve sorumluluk sahibi olarak bunun için çalışıyoruz.”

Elbette kendine güvenen her siyasi veya ulusal kurtuluş hareketi başarısızlığını, yenilgisini veya acizliğini itiraf edebilir. Buna karşılık inat ve inkar, bu hareketin kendi halkının çıkarlarına yabancı olduğunu ya da sadece bir otorite olarak varlığını sürdürmeyi önemsediğini gösterir. Bu, sözler ve eylemler, sloganlar ve olasılıklar, hayal ve gerçeklik arasında büyük bir farkın olduğu, kamu yararının veya halkın çıkarının, özel çıkar veya otoritenin yararı lehine yok sayıldığı Arap siyasi yaşamında yaygındır.

Örneğin altmışlı ve yetmişli yılların terminolojisine göre “milliyetçi” ve “ilerici” rejimler ile birlikte, Filistin'in kurtuluşu, Filistin davasının merkeziliği, Arap birliğinin, özgürlüğün ve sosyalizmin sağlanması gibi “büyük” olarak tanımlanan davaların zor olduğu sonucuna varmıştık. O dönemde geçim sorunları ve vatandaşların hakları meseleleri önemsiz meselelermiş gibiydi. Öte yandan Haziran 1967 savaşında İsrail daha da genişledi ve Ekim 1973 savaşı düzenli ordular arasındaki son Arap-İsrail savaşı oldu. Ardından Mısır'ın 1979'da İsrail ile Camp David Anlaşması'nı imzalaması ve bununla normalleşme yolunun açılması ile birlikte Arap-İsrail çatışmasının bitişine tanık olduk. Araplar arasında ekonomik entegrasyon düzeyinde de olsa birlik meselesine gelince, Suriye, Mısır ve Irak'taki rejimler arasında yaşanan yabancılaşma ve husumet nedeniyle çöktü. Bu arada vatandaşlık kavramının eksikliği ve devletin gelişmemiş olması nedeniyle özgürlük ve sosyalizm fikirlerinin kaderi de daha iyi olmadı.

İsrail, Filistin ulusal hareketinin içini boşaltmak ve onu bir ulusal kurtuluş hareketinden bir otoriteye ve ardından iki otoriteye dönüştürmek için kullandığı stratejilerde başarılı olmuş gibi görünüyor. Bu başarı Filistin ulusal hareketinin kaybetmesine ve fedakarlıkların boşa gitmesine yol açtı.

Sonuç olarak Arap dünyasındaki tüm siyasi hareketler bu acı kaderden kurtulamadı. Milliyetçi, solcu ve İslamcı eğilimleri ile tümü, başarısızlık, acizlik, eksiklik ve kırılganlıkta korkunç bir noktaya ulaştılar. Herhangi birinin başarıları yerine, toplumlarından izole olduklarının ve kaybolduklarının gözlemlendiği bir kerteye vardılar.

Filistin örneğinde bile İsrail, Filistin ulusal hareketinin içini boşaltmak ve onu bir ulusal kurtuluş hareketinden bir otoriteye ve ardından iki otoriteye dönüştürmek için kullandığı stratejilerde başarılı olmuş gibi görünüyor. Bu başarı Filistin ulusal hareketinin kaybetmesine ve fedakarlıkların boşa gitmesine, halkı, toprağı ve davayı özdeşleştiren birleştirici bir ulusal vizyonun, yatırım yapılabilecek mümkün, sürdürülebilir ve uygulanabilir bir mücadele stratejisinin eksikliğine yol açtı.

Elbette tüm bu söylediklerimiz işgal olduğu sürece direnişin meşruluğunun teyit edilmesini de içeriyor ve İsrail sömürgecidir, yerleşimcidir, ırkçıdır, saldırgandır. Ancak güç dengesini, iç ve dış siyasi verileri anlamaya, fedakarlıkları siyasi başarılar için kullanma imkanına, birikime ve kademe kademe zafere ulaşmaya dayalı direniş yaklaşımı ile karşılıklı ordular şeklinde savaşma, ölümcül darbe indirme arasında büyük bir fark vardır. Zira son ikisi İsrail'in üstün olduğu, Filistinlileri yok etmek için bütünüyle kontrolsüz hareket ettiği alandır. Bu felaketin önlenmesi için kaçınılması gereken de bu ikisiydi.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.