Trump, hakkında dava açan Başsavcı Willis'in "romantik ilişkisi" için mahkemeye yeni kanıtlar sundu

Eski ABD Başkanı Donald Trump, "2020 seçim sonuçlarına müdahale girişimi" suçlamasıyla Georgia'da hakkında dava açan Fulton County bölgesi Başsavcısı Fani Willis'in uygun olmayan "romantik ilişkisi" üzerine yeni deliller sundu.

AA
AA
TT

Trump, hakkında dava açan Başsavcı Willis'in "romantik ilişkisi" için mahkemeye yeni kanıtlar sundu

AA
AA

Trump, kendisiyle ilgili soruşturma için Willis'in işe aldığı ve soruşturma ekibine liderlik eden savcı Nathan Wade'in cep telefonu kayıtlarını mahkemeye teslim etti.

Trump'ın mahkeme celbi ile Wade'in telefon şirketinden ocak-kasım 2021 tarihleri arasını kapsayan kayıtlara göre, bu sürede Wade'in Willis'in evine en az 35 defa gittiği, Willis'i yaklaşık 2 bin kere aradığı ve 12 bin civarında mesaj attığı ortaya çıktı.

Kayıtların konum analizlerinde Wade'in bazı geceler Willis'in evine geç saatlerde gidip sabaha kadar kaldığı tespit edildi.

"Uygunsuz ilişkileri nedeniyle Trump davasından diskalifiye edilmeleri" için Atlanta'da 16 Şubat’ta yapılan duruşmada Willis, savcı Wade ile aralarındaki ilişkinin 2022'de başlayıp bir süre önce de sona erdiğini söylemiş ve ilişkilerinin Trump'ın dava sürecini etkilemediğini savunmuştu.

Willis, Wade ile beraber gittikleri tatillerde ödemeleri Wade'in ticari kredi kartıyla yaptığını ve kendisinin daha sonra payına düşen miktarı savcıya nakit olarak ödediğini ifade etmiş, Trump'ın davası üzerinden herhangi bir finansal kazanç sağlamadığını öne sürmüştü.

Trump ve aynı davada sanık olan Michael Roman, kendileriyle ilgili soruşturma yürüten Willis'in ekibine aldığı Wade ile ortaya çıkan gizli ilişkisi ve bu ilişkiden sağlanan ekonomik çıkar nedeniyle davadan çekilmesi gerektiğini savunuyor.

Uzmanlar, mahkemeye sunulan son telefon kayıtlarının Başsavcı Willis'in Trump davasından "diskalifiye" edilmesi tartışmalarını hızlandırabileceğine işaret ediyor.

Başsavcı ile Savcı arasındaki ilişki

Georgia'daki "2020 seçim sonuçlarına müdahale girişimi" davasında Trump ile yargılanan 18 kişiden biri olan Roman, Başsavcı Willis'in "romantik ilişkisini" mahkemeye taşıyarak davadan "diskalifiye" edilmesini ve kendilerine açılan davanın da düşürülmesini talep etmişti.

Roman, Willis'in, Wade ile "gizli ilişkinin kamuoyunu dolandırmaya yönelik bir eylem" olduğunu savunmuş, Wade'e yapılan ödemelerden Willis'in de "kişisel olarak faydalandığını" öne sürmüştü.

ABD Temsilciler Meclisi Yargı Komitesi de Willis hakkındaki "uygun olmayan romantik ilişki" iddiaları hakkında inceleme başlatarak, Willis'ten bu konuda ve Trump davasını kapsayan hususlarda belge talebinde bulunmuştu.

Trump'a açılan Georgia'daki dava

Georgia'nın Atlanta kentinde, "eyaletteki 2020 başkanlık seçimi sonuçlarına müdahale girişimi" iddiasını uzun süredir soruşturan Fulton bölgesi savcılarının sundukları deliller ve tanık ifadelerinin ardından Trump'a yeni suçlamalar isnat edilen iddianame 14 Ağustos'ta kamuoyuna açıklanmıştı.

98 sayfalık 41 suçlamanın yer aldığı iddianamede, Trump'a, aralarında "bir kamu görevlisinin yeminini bozmaya teşvik", "yalan beyanda bulunmak için komplo kurma" ve "eyaletin yolsuzluk ve şantajla mücadele ile ilgili kanunu ihlal etme" başlıklarının da bulunduğu 13 suç isnat edilmişti.

Trump'ın yanı sıra aralarında eski avukatları Rudy Giuliani ve John Eastman ile eski Beyaz Saray Özel Kalem Müdürü Mark Meadows'un da bulunduğu 18 kişiye daha suçlama yöneltilmişti.

Trump, hakkındaki dava nedeniyle Başsavcı Willis'i "radikal sol bölge savcısı" sözleriyle eleştirmiş, "Willis, cadı avı için kampanya yürüttü ve kampanya yapmaya, para toplamaya devam ediyor. Bu cadı avı, sahtekar Joe Biden'ın Adalet Bakanlığı ile sıkı koordinasyon içinde." şeklinde ifadeler kullanmıştı.



Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
TT

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)

Refik Huri

Suriye'nin birliğine ve toprak bütünlüğüne saygı gösterilmesi yönündeki resmi Arap ve uluslararası çağrıların yanında, Suriye'nin bölünmesi yönünde seslerin yükselmesi şaşırtıcı değil. İlginç olan, bölünmeyi savunanların üç temel hususu göz ardı etmeleridir. Birincisi, Suriye'nin 2011 yılından bu yana bölgesel veya uluslararası bir gücün ya da her ikisinin kontrolünde olan kısımlara bölünmüş olduğudur. İkincisi, rejimin yıkılmasından sonraki doğal eğilim, bölünmeden birleşmeye doğru gitmektir; bölünmeyi resmen veya zorla kökleştirmek değildir. Üçüncüsü, Suriye haritası bölge haritasından izole bir harita değildir, dolayısıyla aktörler ister yerel ister bölgesel veya küresel olsunlar, bu haritayla oynamak, diğer haritalarla oynamaya kapalı bir süreç değildir.

Lübnan ve ardından Irak'tan öğrendiğimiz ders Sykes-Picot haritalarının, yüz yıldan fazla bir süredir milliyetçi birleştirme çabalarının ve mezhepçi bölme çabalarının başarısına direndiğidir. Ne ülkeler arasındaki birlik girişimleri başarılı oldu ne de bölünmeler gerçekleşti. Sir Mark Sykes ve François Georges-Picot'nun bölge hakkındaki bilgisizliklerine, İngiliz ve Fransız stratejik tercihler, iki manda ülkesi arasındaki petrol ve diğer hususlarla ilgili rekabet nedeniyle heterojen grupları kapsayan sınırlar çizmekte keyfi davrandıklarına dair hikayelere rağmen, bölge ülkelerinin haritaları iç içe geçmiş ve birbiriyle bağlantılıdır.

Diğer bir deyişle Suriye'de haritanın değişmesi, Lübnan, Irak, Filistin, Türkiye ve İran'daki haritaların da değişmesi anlamına geliyor. Bu da bir tür ayırma ve bir tür ilhak demektir. Zayıf ülkelerden toprak almak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen güçlü ülkelere eklemektir. Burada Osmanlı İmparatorluğu'nun özellikle Halep ve Musul'u ilhak etme hayallerine, Velayeti Fakih’in “Gizli İmam'ın zuhuru ve devletinin kurulması” için her şeyi ilhak etme ve dünyayı yönetme hayalleri, Suriye'deki Golan Tepeleri, Hermon Dağı'nın zirvesi, su kaynakları, Batı Şeria ve tabii Gazze’yi kapsayan ve hatta Güney Lübnan'da Evveli Nehri'ne kadar uzanan “Büyük İsrail” hayalleri ekleniyor.

Ayırma ve ilhak denkleminin gerçekten başarılı olması durumunda bölgede nasıl bir tablonun ortaya çıkacağını bilmeyen yoktur. Topraklarını kaybeden ülkeler ile kendilerine ait olmayan toprakları ilhak eden ülkeler arasında bir barış, kalkınma ve iş birliği tablosu olmayacağı kesindir. Aksine çatışmalara ve savaşlara sahne olacaktır. Dahası sadece İsrail ile toprağı kurtarmak için bir yüz yıl daha sürecek askeri çatışma yaşanmayacak, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu ile Pers İmparatorluğu arasındaki yüzyıllar süren çatışmalara da geri dönülecektir. Bu ikisi arasındaki çatışma ise sadece nüfuz için değildir.

Bölgesel oyunun, ister şiddetli çatışma bağlamında isterse her bir bölgesel gücün kendine özgü alanlarda nüfuzunu artırma ve böylece yeni bir bölgesel güvenlik sistemi düzenleme anlayışı bağlamında olsun, Türkiye, İran ve İsrail ile sınırlı olduğu düşünülemez. Uluslararası oyun daha büyük. Fransız siyaset bilimci Bertrand Badie'nin “ittifakların giderek ortadan kalktığı ve mevcut gerçekliğe damga vuran bir aşırı akışkanlığın hâkim olduğu, böylece korunan müttefik veya vekilin asıl güç karşısında bir tür bağımsız hareket etme marjına sahip olduğu bir döneme giriş” olarak adlandırdığı bir dönemde, fırsat verilen devlet dışı güçler olgusunun rolü açıktır.

Rusya Ukrayna savaşıyla meşgulse de Suriye'deki Hmeymim Hava Üssü ve Tartus Deniz Üssü'nün korunması için de aktif olarak çalışıyor. Ukrayna savaşında bile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in yürüttüğü savaş Ukrayna'dan çok daha büyük bir savaştır. Şarku'l Avsat'ın  Indepenedent Arabia'dan aktardığı analize göre Soğuk Savaş sonrasında Batı'nın Rusya'ya karşı haddini aşma durumunu “düzeltmek” ve Moskova'nın büyük bir gücün odak noktası olduğunu kanıtlamak için yapılan bir savaştır.

Mara Karlin'in “Topyekûn Savaş” ile ilgili bir makalesinde söylediği gibi, ABD “Kızıldeniz'in güvenliğini sağlamada başarısız olduysa ve Hint ile Pasifik Okyanuslarını güvence altına alma gücü ile ilgili soru karşısında durduysa” da Ortadoğu ve Uzakdoğu’da büyük oyunu oynamaya kararlı. Çin, ABD tarafından korunan Tayvan'ı geri almakla çok ilgilense ve 130 ülkenin katıldığı “Kuşak ve Yol” projesi konusunda çok rahat olsa da kendisine nüfuz alanları aramaya zorlayan devasa bir deniz ve hava kuvveti inşa ediyor. Ortadoğu ise sadece ticaretten ibaret değil.

Ayırma ve ilhak konuşmaları ile ilgili olarak George Washington Üniversitesi'nde siyaset bilimi ve uluslararası sorunlar profesörü Mark Lynch, “Ortadoğu'nun sonu”ndan bahsediyor. Neden? Çünkü ona göre “eski bir harita yeni bir gerçekliği çarpıtıyor.” Ortadoğu artık Amerikan üniversitelerinin ve ABD Dışişleri Bakanlığı'nın haritalarındaki gibi Arap dünyası, İsrail, Türkiye ve İran’dan ibaret değil. ABD Merkez Komutanlığı haritasına göre artık Afganistan, Cibuti, Eritre, Etiyopya, Kenya, Pakistan ve Somali'yi de kapsıyor. Edgar Morin'in dediği gibi “Hayatın tümü belirsizlik denizinde yüzmektir.”

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.