Vietnam, rehabilitasyondan kaçan yüzlerce bağımlı için operasyon başlattı
2016'da polisler, güneydeki Dong Nai eyaletindeki zorunlu rehabilitasyon merkezinden kaçmaya çalışan uyuşturucu bağımlılarını engellemeye çalışıyor (AFP)
Vietnam, yaklaşık 200 uyuşturucu bağımlısının devlete ait aşırı kalabalık bir rehabilitasyon merkezinden kaçmasının ardından büyük bir polis operasyonu başlattı.
Hafta sonu kaçan kişiler, güneybatıdaki Mekong Deltası bölgesinde uyuşturucu bağımlılığı nedeniyle mahkeme kararıyla tedavi görüyorlardı.
Devlet tarafından işletilen Vietnam Haber Ajansı'nın bildirdiğine göre, 100'den biraz fazla kişi pazartesi sabahı yakalanıp Sóc Trăng Uyuşturucu Bağımlılığı Tedavi Merkezi'ne geri gönderildi ancak kayıplara karışan 97 kişi için arama çalışmaları devam ediyor.
Cumartesi gecesi tesiste yaşanan "iç çekişme" sonrasında çıkan bir kavga gardiyanların dikkatini dağıtırken, hastalar da toplu olarak kaçtı.
Firar edenlerin çoğu yatakhanelerinin kapılarını kırarak ana girişten kaçtı ve çok sayıda demir parmaklığı aştı. Bazıları da tesisin duvarlarından birinde açtıkları delikten dışarı çıktı.
Merkezin müdür yardımcısı Nguyen Van Phuoc, Vietnam Haber Ajansı'na yaptığı açıklamada, bağımlılardan birinin, tesiste tedaviye devam etmesi için ailesi tarafından ikna edildikten sonra geri döndüğünü söyledi.
9 Kasım 2016'da çekilen bu fotoğrafta güneydeki Ba Ria-Vung Tau eyaletindeki, uyuşturucu bağımlıları için hizmet veren rehabilitasyon merkezinden kaçan mahkumlar, toplu firarın ardından polis eşliğinde merkezlerine geri götürülürken görülüyor (AFP)
Vietnam, uyuşturucuyla ilgili dünyadaki en katı yasalarından bazılarına sahip olmasına rağmen önemli bir uyuşturucu kaçakçılığı merkezi.
Ülkede 30 binden fazla uyuşturucu bağımlısı devlete ait rehabilitasyon tesislerinde zorunlu tedavi görüyor. Hastalar, ülkede yaygın olan uyuşturucu bağımlılığıyla mücadeleye yönelik yasa ve politikaları kapsamında iki yıla kadar merkezde kalmak zorunda.
Tutuklananların çoğunun, şiddetli yoksunluk semptomları riskine rağmen soğuk hindi diye bilinen uyuşturucu almayı derhal bırakma uygulamasına tabi tutulması gerekiyor. Hastalar kuralları ihlal ettikleri takdirde hücre hapsine alınma riskiyle karşı karşıya kalıyor.
16 Kasım 2017'de çekilen fotoğrafta, kuzeydeki Hai Phong kentinde bulunan, uyuşturucu bağımlıları için hizmet veren rehabilitasyon merkezinin yemekhanesinde öğle yemeği yiyen mahkumlar görülüyor (AFP)
Rehabilitasyon merkezlerinin çoğunun aşırı kalabalık olmasının yanı sıra bakım, destek ve gözetim sağlayacak personel sayısının yetersiz kaldığı da bildiriliyor.
Phuoc, Soc Trang merkezinde 460'dan fazla uyuşturucu bağımlısının olduğunu ancak sadece 60 personelin çalıştığını söyledi ve güvenliğin sağlanması için daha fazla personel ve ekipmana acil ihtiyaç duyulduğunu vurguladı.
Geçen yıl Vietnam'ın Ho Chi Minh şehrinde polis, bazıları diş macunu tüplerine gizlenmiş 50 kilogram uyuşturucuyu ülkeye soktukları iddiasıyla 65 kişiyi tutuklamıştı. Yetkililer geçen ay uçuş görevlilerinin taşıdığı 327 diş macunu tüpünün yaklaşık yarısının uyuşturucu içerdiğini belirtmişti.
Hindistan ve Pakistan neden diğer ülkeler gibi savaşmıyor?https://turkish.aawsat.com/d%C3%BCnya/5141148-hindistan-ve-pakistan-neden-di%C4%9Fer-%C3%BClkeler-gibi-sava%C5%9Fm%C4%B1yor
Hindistan ve Pakistan neden diğer ülkeler gibi savaşmıyor?
Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)
AP, Hindistan ve Pakistan arasındaki gerilime dikkat çekerek, iki ülkenin 1947'de İngiltere'den bağımsızlıklarını kazanmalarından bu yana üç büyük çaplı savaşa sahne olduğunu belirtti. İki komşu ayrıca, dünyanın en soğuk ve en yüksek rakımlı savaş alanı olarak tanımlanan bir buzulun tepesindeki çatışma da dahil olmak üzere onlarca çatışmaya tanık oldular.
Son gerginlik, Hindistan'ın Pakistan'ı suçladığı, İslamabad'ın ise herhangi bir dahli olduğunu reddettiği, turistlere yönelik ölümcül bir silahlı saldırının ardından yaşandı.
Hindistan ve Pakistan diğer ülkeler gibi savaşmıyor. Buradaki başat faktör, büyük saldırıları caydırmanın ayırt edici bir aracı ve durum kötüleşse bile çatışmanın kontrolden çıkmayacağının garantisi olan nükleer cephanelikleri.
Keşmir'in Pakistan tarafından yönetilen kısmının başkenti Muzafferabad'da Hindistan saldırıları sonucu yıkılan bir caminin yakınında nöbet tutan askerler (AFP)
Hindistan ve Pakistan neden bu şekilde savaşıyor? Çünkü nükleer cephanelikleri birbirlerini yok edebilecek kapasitede.
Şarku’l Avsat’ın AP’den aktardığına göre konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Pakistanlı güvenlik analisti Seyyid Muhammed Ali şu ifadeleri kullandı: “Pakistan ve Hindistan diğer tarafı defalarca yok etmeye yetecek kadar nükleer silaha sahip. Nükleer silahları, Karşılıklı Garantili İmha (MAD) senaryosu yaratıyor. Her iki ülke de stoklarının boyutunu ve kapsamını diğerine MAD garantisini hatırlatacak şekilde bilinçli olarak geliştirdi.”
Her iki ülke de nükleer kapasitelerini açıklamıyor, ancak her birinin 170 ila 180 arasında kısa, uzun ve orta menzilli savaş başlığına sahip olduğuna inanılıyor. Her iki ülke de bu silahları hedeflerine ulaştırmak için farklı sistemlere sahip.
Ali, cephaneliklerin daha fazla çatışmayı önlemek ve caydırmak için savunma amaçlı bir hamle olduğunu, çünkü ‘iki tarafın da böyle bir savaşı başlatmayı göze alamayacağını ya da bundan bir şey elde etmeyi umamayacağını’ söylüyor.
İlk bakışta öyle gelmeyebilir ama nükleer silahlar karşı tarafa aşırı tepki veremeyeceğini hatırlatır. Ancak cephaneliklerini çevreleyen gizlilik, Pakistan ya da Hindistan'ın nükleer bir ilk saldırıda hayatta kalıp kalamayacağının ve ‘ikinci saldırı kabiliyeti’ olarak adlandırılan misilleme yapıp yapamayacağının belirsiz olduğu anlamına geliyor.
Pakistan'ın Lahor kenti yakınlarında Hindistan saldırısında hasar gören hükümet sağlık ve eğitim kompleksinin yönetim binası önünde duran arama kurtarma görevlileri (Reuters)
Bu kabiliyet, nükleer gerilime yol açabilecek saldırganlığı önleyerek bir düşmanın ilk saldırı yoluyla nükleer bir savaşı kazanmaya çalışmasını engeller. Bu kabiliyet olmadan, teoride, bir tarafın diğerine savaş başlığı fırlatmasını engelleyecek hiçbir şey yoktur.
Keşmir anlaşmazlığın merkezinde
Hindistan ve Pakistan, her birinin bağımsızlığını kazandığı 1947'den bu yana Keşmir üzerinde hak iddia ediyor ve sınır çatışmaları on yıllardır bölgeyi istikrarsızlaştırıyor.
Keşmir, Hindistan yönetimine karşı direnen silahlı isyancıların bulunduğu, iki ülke arasında bölünmüş tartışmalı bir Himalaya bölgesidir.
Her iki ülke de Keşmir'in bir bölümünü kontrol ediyor. Bölge yoğun bir şekilde askerileştirilmiş bir sınırla bölünmüş durumda.
Ezeli rakipler üç savaşlarından ikisini de Keşmir için yapmışlardır.
Birçok Keşmirli Müslüman, isyancıların bölgeyi Pakistan yönetimi altında ya da bağımsız bir devlet olarak birleştirme hedefini destekliyor.
Hindistan kontrolündeki Keşmir'de yaşanan sınır çatışmaları ve militan saldırıları Yeni Delhi'nin İslamabad'a karşı giderek daha sert bir tutum takınmasına ve onu ‘terörizmle’ suçlamasına neden oldu.
Son çatışmada Hindistan, geçen ay gerçekleşen silahlı katliamla bağlantılı olarak Pakistan destekli militanlar tarafından kullanılan yerleri vurarak Pakistan'ı cezalandırdı.
Geleneksel askeri dengesizlik
Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü'nün (IISS) Askeri Denge Raporu'na göre Hindistan 2025 yılında 74,4 milyar dolar harcamayla dünyanın en büyük savunma harcaması yapan ülkesi ve dünyanın en büyük silah ithalatçılarından biri.
Pakistan ise geçen yıl 10 milyar dolar harcadı. Pakistan, komşusuna kıyasla iki kat daha fazla aktif silahlı kuvvete sahip olan zengin Hindistan'la asla boy ölçüşemez.
Hindistan'ın silahlı kuvvetleri geleneksel olarak Pakistan'a odaklanmış olsa da, mücadele etmesi gereken bir başka nükleer komşusu da Çin. Hindistan, Hint Okyanusu'ndaki deniz güvenliği konusunda giderek daha fazla endişe duyuyor.
Bunlar Pakistan'ın güvenlik modelinde dikkate almak zorunda olmadığı iki faktör.
Pakistan'ın uzun ve dar yapısı, ordunun dış politikadaki büyük rolü ile birleşince silahlı kuvvetlerin hareketli olmasını ve savunmaya öncelik vermesini kolaylaştırıyor.
Tırmanma ve gerilimi azaltma modeli
Ne Pakistan ne de Hindistan diğerine karşı askeri hamlelerini duyurmak için acele etmiyor. Mevcut düşmanlıkların alevlenmesinden de anlaşılacağı üzere, saldırıların ve misillemelerin teyit edilmesi biraz zaman alabilir.
Ancak her ikisi de diğerinin kontrolündeki topraklarda ve hava sahasında operasyonlar yürütüyor.
Bu operasyonlar bazen kontrol noktalarına, tesislere ya da militanlar tarafından kullanıldığı iddia edilen yerlere zarar vermeyi amaçlıyor. Aynı zamanda liderleri kamuoyunun baskısına boyun eğmeye ve yanlış hesaplama potansiyeline sahip bir şekilde karşılık vermeye zorlamak, onları utandırmak veya kışkırtmak da amaçlanıyor.
Bu faaliyetlerin çoğu Keşmir'i Hindistan ve Pakistan arasında bölen Kontrol Hattı boyunca gerçekleşiyor.
Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)
Bu hattın medya ve kamuoyundan büyük ölçüde izole edilmiş olması, saldırı veya misilleme iddialarının bağımsız olarak doğrulanmasını zorlaştırıyor.
Bu tür olaylar, iki ülkenin nükleer kapasiteleri göz önüne alındığında uluslararası endişeleri arttırmakta, dikkatleri Hindistan ve Pakistan'a ve nihayetinde Keşmir üzerindeki rekabet eden iddialarına geri çekmektedir.
Her iki ülkenin de kaynaklar için rekabet etmesini gerektirecek bir durum söz konusu değil
Pakistan'ın muazzam bir maden zenginliği var, ancak Hindistan'ın bundan faydalanmak gibi bir arzusu yok. Hinduların çoğunlukta olduğu Hindistan ile Müslümanların çoğunlukta olduğu Pakistan arasında temel ideolojik farklılıklar olsa da birbirlerine hükmetmek ya da birbirlerini etkilemek gibi bir amaçları yok.
Keşmir dışında birbirlerinin topraklarında hak iddia etmek ya da hegemonya kurmak gibi bir niyetleri de yok.
