Netanyahu'nun Budapeşte ziyareti... Macaristan UCM'den çekiliyor

Uluslararası Adalet Divanı amblemi (Reuters)
Uluslararası Adalet Divanı amblemi (Reuters)
TT

Netanyahu'nun Budapeşte ziyareti... Macaristan UCM'den çekiliyor

Uluslararası Adalet Divanı amblemi (Reuters)
Uluslararası Adalet Divanı amblemi (Reuters)

Macaristan bugün, İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun Budapeşte ziyaretinin ilk gününde, yargı organının Netanyahu hakkında tutuklama emri çıkarmasının ardından Uluslararası Ceza Mahkemesi'nden (UCM) çekilme niyetini açıkladı.

Macaristan Başbakanı Viktor Orban'ın ofisinin direktörü Gergely Gulyas Facebook'ta yaptığı paylaşımda, “Macaristan UCM'nden ayrılıyor. Çekilme süreci, Macaristan'ın anayasal ve uluslararası hukuki yükümlülükleri doğrultusunda başlayacak” ifadelerini kullandı.

Macar hükümetinin açıklaması, Macaristan Başbakanı Viktor Orban'ın Netanyahu'yu, İsrail Başbakanı’nın 2023'ten bu yana Avrupa'ya yapacağı ilk ziyaret için Budapeşte'de kabul etmesi sırasında geldi.

Macaristan Başbakanı Viktor Orban Netanyahu'yu geçtiğimiz kasım ayında, UCM'nin Netanyahu hakkında savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan tutuklama emri çıkarmasından bir gün sonra davet etmişti.

Orban, Avrupa Birliği (AB) üyesi olan Macaristan'ın mahkemeyi kuran anlaşmanın imzacısı olmasına rağmen tutuklama kararını uygulamayacağı sözünü vermişti.

Orban daha önce yaptığı açıklamada, mahkemenin kararının ‘devam eden bir anlaşmazlığa siyasi amaçlarla müdahale ettiğini’ belirtmişti.

Bir ülkenin UCM’den çekilmesi, genellikle resmi bir mektup şeklindeki çekilme belgesinin Birleşmiş Milletler (BM) Genel Sekreteri'nin ofisine tevdi edilmesinden bir yıl sonra yürürlüğe girer.

Artan baskılar

UCM 21 Kasım'da Netanyahu ve eski Savunma Bakanı Yoav Gallant hakkında insanlığa karşı suçlar ve açlığın bir silah olarak kullanılması da dâhil olmak üzere savaş suçlarından tutuklama emri çıkardı.

Gazze Şeridi’ndeki savaş, Hamas'ın 7 Ekim 2023'te İsrail yerleşimlerine düzenlediği bir saldırıyla tetiklenmişti.

Orban'ın kendisini davet etmesinin ardından Netanyahu, mevkidaşına ‘ahlaki duruşu’ için teşekkür ederek karşılık verdi.

Ziyaret sırasında Orban'ın, Trump'ın Gazze Şeridi'ndeki iki milyondan fazla Filistinlinin Mısır ve Ürdün gibi komşu ülkelere yerleştirilmesi önerisinde Netanyahu'yu desteklemesi bekleniyor.

Netanyahu'nun ziyareti, hükümetinin bir iç güvenlik şefi ile bir başsavcı atama çabaları ve siyasetçilerin yargıç atama yetkisini genişletmesi nedeniyle artan baskılarla karşı karşıya olduğu bir döneme denk geliyor.

İsrail Başbakanı ayrıca, iki yardımcısının tutuklanmasının ardından Katar'dan bazı üst düzey çalışanlarına ödeme yapıldığı iddiasıyla açılan soruşturmada da ifade verdi.

Netanyahu'nun eski danışmanı Moshe Klugaft, “Netanyahu'nun taktiklerinden biri de İsrail gündemini kontrol etmektir” diyerek, Macaristan ziyaretinin kendisine günlerce sürecek tartışmaları belirleme fırsatı verdiğini söyledi.

Netanyahu: Cesur bir karar

Netanyahu, Budapeşte ziyareti sırasında Macaristan'ın UCM'den çekilmesinin ‘cesur ve ilkeli’ bir karar olduğunu söyledi.

Almanya: Hukuk için kötü bir gün

Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock, İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun UCM'nin tutuklama kararına rağmen Macaristan'a yaptığı ziyareti kınadı.

Brüksel'de düzenlenen NATO dışişleri bakanları toplantısında konuşan Baerbock, “Bu uluslararası ceza hukuku için kötü bir gün. Avrupa'da hiç kimsenin hukukun üstünde olmadığını her zaman açıkça söyledim” ifadelerini kullandı.



Trump kabul etmez ama Çin'le ticaret savaşında gözünü ilk kırpan o oldu

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP
TT

Trump kabul etmez ama Çin'le ticaret savaşında gözünü ilk kırpan o oldu

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP

ABD Masters Turnuvası'nda golf izleme, bu oyunu bizzat oynama, masaları gezme ve Mar-a-Lago'da yemek yiyenleri selamlama arasında Donald Trump'ın Bertrand Russell'ı incelemek için çok az zaman bulduğunu tahmin etmek makul olur.

Bu üzücü çünkü Britanyalı filozofun 1922'de yayımlanan Çin Sorunu kitabını özümsemek, sadece bu pasajla bile ona ve Amerika'ya fayda sağlayabilir:

Çin ulusu dünyadaki en sabırlı ulus, yüzyılları diğer ulusların on yılları gördüğü gibi görüyor. Temelde yok edilemez ve beklemeye gücü yeter.

Mandarin dilinde Donald Trump'ın bile dikkatini çekebilecek bir başka kısa ifade de var: Birebir çevrildiğinde "Acı yemek" anlamına gelen "chi ku", şikayet etmeden acı çekmek manasında kullanılıyor.

Russell'ın gözlemlediği gibi, Çin'in kültürünü ve yaklaşımını böyle özdeyişler tanımlar. Bugün Pekin'in, ABD'nin dünyanın en kalabalık ülkesiyle ekonomik rekabetini çarpıcı bir şekilde tırmandırmasına karşı kullandığı stratejinin ardında onlar yatıyor.

ABD Başkanı halihazırda göz kırptı ya da göz kırpıyormuş gibi göründü. Cuma günü Çin, ABD'den ithal edilen mallara uygulanan vergiyi yüzde 84'ten yüzde 125'e çıkararak Trump'ın tarifelerine karşılık verdi. Hafta sonu ABD'nin akıllı telefonları, bilgisayarları ve diğer tüketici elektroniği ürünlerini kendi vergi artışlarından muaf tuttuğu açıklandı. Bu bir geri adım gibi görünüyordu.

ABD Ticaret Bakanı Howard Lutnick ise "Hayır" dedi. Bu ürünler belirli ülkelere uygulananların haricindeki vergilerle yakında karşılaşacaktı. Daha sonra Trump, bir sosyal medya paylaşımında bu ürünlere muafiyet tanınmadığını iddia ederek kararlı bir tavır sergiledi. Büyük harfler ortaya çıktı:

Tarifelere yönelik yürüteceğimiz ulusal güvenlik soruşturmalarında Yarı İletkenlere ve TÜM ELEKTRONİK TEDARİK ZİNCİRİNE bakıyoruz.

Yine de mevcut muafiyet, bir geri adım gibi görünüyordu.

Başkan Şi her zamanki gibi hiçbir şey söylemedi. Gelecek günlerde ve haftalarda daha fazlasını bekleyebiliriz: Bir tarafta kas gösterme ve bağırma, karşı cephede sakin metanet.

Bu, Çin'in sarsılmayacağı anlamına gelmiyor. Trump ve çevresinin hesaplarına göre Çin'in ABD'ye ihtiyacı var. Trump'ın sürekli atıfta bulunduğu bu devasa ticaret dengesizliği olmadan, Çin'in ihracatı için buna denk bir pazar yok. Şi ve çalışma arkadaşlarının, ülkelerinin hızla artan refahı, nüfusunu beslemesi ve aynı zamanda şişen orta sınıfın servetindeki artışı körüklemesi için ABD'ye bel bağladığını düşünüyorlar.

Ticaret söz konusu olduğunda, ABD-Çin mücadelesi yeni bir mesele değil. Hatta Trump ilk döneminde ikisi arasındaki eşitsizliğin üstesinden gelmeye çalıştı. Çin, dış ticareti teşvik etmeyi sürdürürken iç tüketimi ve kendi kendine yetmeyi artırma anlamına gelen "ikili dolaşım" veya "yeni kalkınma modeliyle" yanıt verdi.

Trump ikinci kez şansını deniyor. Ancak daha az odaklanmış bir şekilde, üç hedefi tek bir saldırıya dönüştürüyor: Federal geliri artırmak, Kanada ve Meksika gibi ülkeleri uyuşturucu tedariki gibi finansal olmayan nedenlerle cezalandırmak ve daha eşit bir ticaret dengesi sağlamak. Bu, üç danışman grubunu içeriyordu ve bir karmaşa reçetesi oluşturdu.

Aynı zamanda ekonomiyi siyasetle harmanlamaya çalıştı ve tarifeler söz konusu olduğunda ikisi birbiriyle kaynaşmıyor. Ekonomistlere her zaman tarifelerin kötü bir fikir olduğu, dayatılmaması ve bunlara cevap verilmemesi gerektiği öğretilir. Ancak Trump, Amerika'nın siyasi onayını aldığına ve çoğu Amerikalının kendisini destekleyeceğine inanıyor.

Trump bu hamlenin yaklaştığının sinyalini defalarca verdi. Çinliler hazırlık yapabilmiştir. Trump ilk salvoyu yaptığına göre, Amerika'nın üç hedefi vurmak için bir füze ateşlemeye çalışmasını izleyebilirler.

Trump, Çin'in ticaret fazlasına odaklanırken, ABD yönetiminin kendilerine önemli miktarda borçlu olmasından kaynaklanan kilit bir karta sahip olduklarının bilincindeki Çin, öncesinde Trump'ı ikinci bir devlet ziyaretine davet ederek muhtemelen eldeki tek kartını oynayan Birleşik Krallık'ın aksine, metanetini koruyup güvende kalabilir.

Çin, Amerikan dolarlarını doğrudan elden çıkarmasa da sertliğini başka yollarla ifade edebilir: ABD yatırımlarını yavaşlatarak, daha az yatırım yaparak ve sermayeyi başka yerlere yönlendirerek. Çin'in elindeki bir diğer güvence de üretimdeki küresel hakimiyetinin Amerika'nın finansal hizmetler ve yapay zekadaki hegemonyasıyla eşleşmesi. Dağınık ABD yaklaşımının artırdığı bölünmeden de faydalanabilirler. Avrupa, Pekin'e yaklaşmaya hazırlanma işaretlerini halihazırda gösteriyor.

Her iki süpergücün de canı yanacaktır, bunu yapmayacak kadar birbirlerine bağımlılar. Ancak ABD'nin yüksekten atmasını da bir zafer olasılığı gibi yorumlamak da bir hata olabilir. Bir uzlaşma sağlamak zorundalar. Bunun her iki lidere de itibar kaybettirmeden başarılması kritik önemde.

Trump ne söylerse söylesin ve Şi de ne söylemezse söylemesin, rekabetlerinin nereye varacağı neredeyse kesin.

Independent Türkçe