عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler

​“Yumurta çocuk” internetin yeni fenomeni oldu

​“Yumurta çocuk” internetin yeni fenomeni oldu
    Kahire / Ahmed Abdulmuttalib
TT
TT

​“Yumurta çocuk” internetin yeni fenomeni oldu

​“Yumurta çocuk” internetin yeni fenomeni oldu

Yeni Zelanda’da geçen cuma günü iki camiye düzenlenen ve 50 kişinin ölümüne sebep olan terör saldırısının ardından Avustralyalı Senatör Fraser Anning’in yaptığı ırkçı açıklamalara tepkiler sürüyor. Avustralyalı bir gencin Anning’in kafasında yumurta kırması, sosyal medya ve haber ajanslarının ilk gündem maddesi haline geldi.
Avustralyalı Senatör Fraser Anning, Christchurch kentindeki katliamdan sadece birkaç saat sonra yaptığı bir açıklamada Yeni Zelanda’daki camilere yapılan saldırının gerçek sebebinin “Müslüman fanatiklerin” ülkeye göç etmesine izin verilmesinin olduğunu söylemişti. Senatör açıklamasından sonra, Avustralya Başbakanı Scott Morrison ve siyasetçiler tarafından büyük bir tepki ile karşılaştı.
Morrison gazetecilere yaptığı açıklamada, Anning’in söz konusu korkunç terör saldırısı ile göçmen sorununu karıştırdığını belirterek İslam karşıtı söylemlerini kınadı. Morrison, bu türde görüşlerin tiksindirici olduğunu ve Avustralya’da yeri bulunmadığını kaydetti.

Avustralyalı genç Will Connolly, sözleriyle tartışmalara sebep olan Queensland’de basın açıklaması yapan Fraser Anning’in kafasında yumurta kırdı. Senatör, olaya müdahale edilmeden önce genci darp etti.
17 yaşındaki genç, görüntülerin yayılmasıyla “yumurta çocuk” lakabıyla sosyal medyanın yeni fenomeni oldu. Polis tarafından kısa bir süreliğine gözaltına alınan Connolly yapılan soruşturmanın ardından serbest bırakıldı.
Collony’in bu davranışı Twitter’da birçok kişi tarafından “kahramanlık” olarak değerlendirildi. Bir Twitter kullanıcısı yayınladığı mesajında “Yumurta çocuk dünyaya baskı, nefret ve kötülük karşısında hiçbir dine, yaşa ve ırka sahip olmadığını kanıtladı. Senin sadece temiz bir kalbe ihtiyacın var. Yumurta Çocuk da altın bir kalbe sahip” ifadelerini kullandı.
Amerikalı oyuncu Chelsea Peretti, Avustralyalı gencin eylemini takdir ederek “Yumurta çocuğun videosu beni neden ağlattı” isimli bir şarkı söyledi. Yeni Zelandalı rock grubu Unknown Mortal Orchestra da “Yumurta çocuk enerjisi” mesajı yayınladı.
Gençler için bağış toplayan internet sitesi GoFundMe de Yeni Zelanda’daki terör saldırısı mağdurları için  “Hakkını talep etmenin zorlukları ve daha fazla yumurta” isimli bir bağış kampanyası başlattı. “Connolly, bu paranın büyük bir kısmının mağdurlara verileceğini doğruladı” açıklamasında bulunulan site üzerinden şu ana kadar 30 bin dolar bağış toplandı. Huffington Post gazetesi, Connolly’nin üzerinde “1917” yazan gömlek giydiğine dikkat çekti. Gazete, söz konusu tarihin Avustralya başbakanı Billy Hughes’un beyazlar tarafından Queensland’de darp edildiği tarih olduğunu yazdı.
Ancak Avustralyalı genç kahraman geri adım atmışa benziyor. Zira bugün yayınladığı videoda “Siyasetçilere yumurta ile vurmayın. Bir anda 30 çift ayakkabı ile çiğnenebilirsiniz. Bunu sert yollarla öğrendim”  dedi.
Anning’in sicili kabarık
Senatör Fraser Anning ilk kez tartışmalara neden olmuyor. Anning, daha önce de birçok ırkçı açıklamalarda bulunmuştu. Geçen ağustos ayında da “Göçmen Sorununun Nihai Çözümü” için halk oylaması ve ayrımcı politikalarla “Beyaz Avustralya’ya”  geri dönülmesi çağrısı yaparak tepki çekmişti.
Yeni Zelandalı yetkililer, katliamından sonra beyaz ırkın üstünlüğüne inanan ve radikal olduğu düşünülen Avustralyalı terörist, 28 yaşındaki Brenton Tarrant’a suçlamalarda bulundu. Tarrant dün hapishane elbisesi giydirilerek gözaltında tutulduğu Christchurch Bölge Mahkemesi’nde tutuklandı. Polis, 5 Nisan’da tekrar mahkemeye çıkacak olan suçluya başka suçlamalar da yöneltileceğini bildirdi. Başbakan Jacinda Ardern de söz konusu terör saldırısının Yeni Zelanda’daki en kötü toplu katliam olduğunu ve güvenlik önlemlerinin en üst seviyeye çıkarıldığını duyurdu.
Christchurch kentindeki camilere yapılan saldırıyı Facebook üzerinden yayınlanmış, Twitter'dan yaptığı açıklamada ise göçmenleri 'istilacı' olarak tanımlanmıştı.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Uluslararası sistem: Zenginlik, güç ve akıllı liderliğin yokluğu

Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
TT
TT

Uluslararası sistem: Zenginlik, güç ve akıllı liderliğin yokluğu

Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
Amerikan ve Çin bayrakları (AP)

Nebil Fehmi

Çağdaş uluslararası sistemin biçimi ve kutuplar hakkında çeşitli soru işaretleri bulunuyor; Amerikan ve Rus iki kutupluluğu geri mi dönecek, Rusya'nın yerini Çin mi alacak, ya da dünyada üç kutup var olmaya devam mı edecek? Yahut sadece ABD veya Çin’in tek kutup olduğu bir sistem tarafından mı yönetileceğiz? Hiçbir tarafın tek taraflı karar alma yetkisine sahip olmadığı dengeli, çok taraflı bir sistemin kurulma olasılığı nedir? Yoksa güçlü, çatışan tarafların çoğaldığı çok kutuplu bir sistemin eşiğinde miyiz? Bunlar çalkantılı, hassas ve tehlikeli bir geçiş döneminde sorulan çeşitli ve farklı sorular.

Dikkatler her zaman en zengin ve en güçlü tarafların üzerindedir ve onlar, savaş ve barış, inşa etme ve yıkma, ekonomi ve finans, sanayi ve ticaret gibi alanların birbirinden farklı olmasına ve hatta bazen birbiriyle çelişmesine rağmen, belli alanlarda en başarılı ve seçkin olanlar olarak kabul edilirler.

Zenginlik ve güce dair değerlendirme, buna dahil edilen çeşitli yaklaşımlar ve kriterlerle birlikte şartlara ve durumlara göre değişir. Bir ülkede zenginliği belirlemede kişi başına düşen milli gelir doğru ölçüt olursa, dünyanın en zengin ülkesinin Lüksemburg olduğunu, onu Singapur ve Çin'in Makao bölgesinin izlediğini görürüz. Bu sıralamada dünyanın en büyük ekonomisi ABD 10. sırada yer alırken, dünyanın beşinci büyük ekonomisi Hindistan ise 124. sırada yer alacaktır. Zenginlik için doğru ölçüt, kişi başına düşen milli gelire paralel olarak satın alma gücü olursa, ülkelerin şu şekilde sıralandığını göreceğiz: Çin, ABD, Hindistan, Rusya, Japonya, Almanya, Endonezya, Brezilya, Fransa ve İngiltere.

Askeri harcamaların 2,46 trilyon dolara ulaştığı ve en fazla harcama yapan ülke olan ABD'nin bunun 824 milyar dolardan fazlasını üstlendiği bir dünyada gücün değerlendirilmesi için ölçütler belirlemeye çalışırsak, bunlara askeri ve siyasi kabiliyetleri eklemeli, dahası buna öncelik vermeliyiz. Buna ilave olarak, bildiğimiz gibi güç mutlak değildir. Her durum ve her arenanın coğrafi yapısına bağlı olarak karada, denizde ve havada uzun ve kısa vadeli askeri yaklaşımlar, genel bir bakış açısıyla, bölgesel veya uluslararası düzeydeki siyasi hedefler ve iddialar vardır.

Batı-ABD-Avrupa'nın hırs ve emellerinin rekabet ettiği, ancak Rusya ve hatta Çin'in Avrasya perspektifinden farklılaştığı herkesçe biliniyor. Bunların hepsi ise Latin Amerika, Afrika ve Asya'nın büyük bölümündeki ülkelerin siyasi perspektifleri ve hedefleri ile ayrışıyorlar. Birinin uluslararası iddia ve emelleri, diğerinin ise sadece ulusal veya bölgesel iddia ve emelleri olduğu için doğrudan askeri çatışmaya girmeleri imkânsız olan ülkelerin askeri kabiliyetlerini karşılaştırmanın anlamı nedir? Okyanuslara ve denizlere hâkim geniş ülkeler ile denize kıyısı olmayan küçük ülkeler arasında, denizde ve karada kimin daha üstün kabiliyetlere sahip olduğunun önemi nedir?

Halkların ihtiyaçlarını karşılamak ve ülkelerin çıkarlarını korumak için maddi ve askeri imkânlara ihtiyaç duyulur, ancak zenginlik ve güce aşırı vurgu yapılıyor. Zenginliğin veya gücün kalıcı olduğunu, baskın zenginliğin zararlı, kaba kuvvetin ise adaletsiz olduğunu varsaymanın yanlış olduğunu düşünüyorum.

Zaman içinde yaşanan siyasal ve küresel gelişmeler devletler düzeyinde geniş çaplı değişimlere yol açtı. Bunlar arasında şunlar sayılabilir; eski Avrupa sömürgeciliğinin aşınmasına ve çöküşüne eşlik eden gelişmeler, Sovyetler Birliği ile ABD arasındaki Soğuk Savaş’ın dönemsel olarak sona ermesi. Enerji şirketlerinin, dünyanın en büyük ve en zengin şirketleri listesindeki kontrolünün telekomünikasyon, programlama, dijitalleşme, teknoloji şirketleri lehine kaybolması, bunların daha önce hayal bile edilemeyen seviyelerdeki zenginlik merdivenlerini hızla tırmanması. Bu gelişmeler uluslararası sistemin biçimini ve niteliğini, güç tanımını, savaşların niteliğini değiştirdi, savaşlar daha ölümcül hale geldi ve artık daha uzak mesafelerden yönetilmeye başlandı.

Güç ve servet açısından baskın oyuncular genellikle orta veya uzun vadede pozisyonlarını korurlar ve liderlik kademeli olarak aktarılır. Bunlar, denklemleri ve rekabeti değiştiren önemli anların ortaya çıkmasıyla hızlanabilir. Bu anlar şunlarla bağlantılıdır; dünya savaşları gibi siyasi olaylar, kurtuluş hareketleri gibi yeni politik eğilimler veya geçen yüzyılın sanayi devrimi veya son 50 yıldaki teknolojik ve iletişim devrimi gibi teknolojik atılımlardan kaynaklanan ekonomik ve sosyal gelişmeler. Bunun nedeni dünyanın zenginlik oranlarının ve güç dengelerinin değiştiği sürekli bir değişim halinde olmasıdır.

Ancak liderlik tamamen farklı bir konudur. Zenginlik ve gücü aşar ve başkalarını etkileme, başkalarının uzun süreler boyunca örnek almak istediği pozisyonları, politikaları ve deneyimleri benimseme yeteneği gibi birkaç başka hususu da kapsar. Bunların sahiplerinden haklara saygı duymaları, yanlış ve hataları reddetmeleri, genel yararı göz önünde bulundurmaları, başkalarının umduğu ve arzuladığı bir örnek ve deneyim olmaları beklenir. Sovyetlerin geçen yüzyılda öncülük ettiği sosyalist felsefe ve yakın on yıllara kadar ABD'nin öncülük ettiği Batılı liberal sistem bunlara örnektir. Bunlardan biri başarısız olup dağıldı, diğerinin içeride ve dışarıda çifte standart uyguladığı ifşa oldu ve bu da ona parlaklığını ve güvenilirliğini kaybettirdi. Bağlantısızlar Hareketi, dünyanın vicdanı ve dengesi için başka bir alternatif sunmak amacıyla hızla yükseldi. Ancak, üyeleri istikrarlı bir uluslararası düzene en çok ihtiyaç duyan orta gelirli ülkeler olmasına rağmen, üyeleri günlük sorunlara ve kısa vadeli hırslara daldıkça parlaklığını ve itibarını kaybetti.

Bugün dünya zenginlik ve güçle dolup taşıyor, ancak sağlam, bilge ve dengeli bir liderlikten yoksun. Sistemlerimiz ve kurumlarımız şu anda çalkantılı bir aşamadan geçiyor ve hangi ülkelerin veya kuruluşların uluslararası düzeyde gelecekte liderlik rolünü hak ettiği ve üstleneceği henüz belli değil. Bu, meseleleri kontrol altına almak ve büyümelerini önlemek için acilen bazı proaktif, geçici adımlar atmamızı gerektiriyor. Kriz yönetimi kavramına benzer şekilde, uluslararası sistemin tamamen çökmesini ve dağılmasını önleyecek, aynı zamanda mevcut uluslararası sistemi küresel siyasal gerçeklikle daha uyumlu, işler tekrar kontrolden çıkmadan önce gelecekteki zorluklarla başa çıkabilecek hale getirecek reform yollarını bulmaya yönelik araştırmaları ve ciddi çabaları yoğunlaştırmayı amaçlamalıyız.