Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli

Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli
Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli
TT

Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli

Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli
Fransa'da çalıştığı işyerinde ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kalan Cezayirli

Bir Fransız firmasında 20 yıl boyunca çalışan Cezayir asıllı Muhammed Amgar, işi gereği ismini Antuan olarak değiştirmek zorunda kaldı. Bugün emekli olan ve kendine yeten bir maaşı bulunan 63 yaşındaki Muhammed Amgar, Le Parisien gazetesine dün verdiği demeçte hakkını almadığı, saygınlığını ve çalıştığı sırada mahrum bırakıldığı kimliğini geri kazanmadığı sürece de rahat etmeyeceğini belirtti.
Amgar, çalıştığı önceki şirketin yönetimine ayrımcılık ve manevi zarar vermek suçlamasıyla dava açtı. Şikayetinde, şirketin çalışma şartı olarak kendisine Fransızların aşina olduğu bir isme sahip olmasının öne süruldüğünü söyledi.
Yazılım şirketi Intergraph France firmasında pazarlamadan sorumlu mühendis olarak çalışan Muhammed’e şirketteki çalıştığı süre boyunca iş arkadaşları ve müşteriler Antuan diye hitap etti. Hatta kızları bile babası işteyken aradıklarında bu ismi kullanıyorlardı. Muhammed, 1997 - 2017 yılları arasında kimlik karmaşası yaşadı. Zira doğumundan itibaren kullandığı ismini bırakıp Paris'in güney banliyösündeki işyerinde çalışabilmek için Antuan ismini kullanmak zorunda kaldı.
Muhammed Amgar, en yüksek rütbeli meslektaşlarının arasında, yüksek teknik yeterlilik gerektiren bir işte bir Arabın çalışmasından ve "Ulusal Elektrik" ve "Areva" gibi ünlü Fransız şirketleriyle temas kurmasından rahatsız olanların olduğunu söylüyor.
Muhammed bir dizi baskıya ve saygısızlığa maruz kaldı. Bu nedenle açtığı davada ırk ayrımcılığı ve manevi taciz suçlamaları da yer aldı. Muhammed bugün Irkçılık ve Antisemitizme Karşı Uluslararası Birlik (LICRA) adlı kuruluşun desteğini alıyor.
Şirket yönetimi ise çalışanlara baskı uygulandığına dair iddiaları kabul etmeyerek Muhammed’in suçlamalarını mesnetsiz olarak niteliyor.
Dava dosyasında özel işlemlerin kopyaları ve davacının korunaklı resmi sitelere erişimine izin veren talimatlar yer alıyor. Gerçek adı Muhammed olmasına karşın dosyadaki şirket içi yazışmalar, iş e-postası ve iş ziyaret kartında ismi Antuan olarak geçiyor. Aynı şekilde, çalıştığı sırada kazandığı dört takdir ve bir ödül belgesinde de adı Antuan olarak yer alıyor. İşin garibi, aylık maaş bordrolarında iki isim birden mevcut: Muhammed Antuan Amgar.
Söz konusu belgelerin tümü davacının iddiasını kanıtlar nitelikte. Ancak Muhammed 20 yıl önce iş başvurusu sırasında şirketin, ismini değiştirmesi için kendisine baskı yaptığını mahkeme önünde ispat etmesi gerekiyor.
Muhammed tüm sınavları geçmişti ve iş de cebindeydi. Ancak idari sorumlunun sürprizi ile karşılaştı. İdari sorumlu Muhammed’den başka bir isim kullanması gerektiğini belirtti. Muhammed bunu duyunca çok sinirlendi, sustu ve tek kelime dahi etmedi.
Muhammed Amgar o an hissettklerini şu cümlelerle ifade ediyor;
“Kendimi çok aşağılanmış hissettim. Reddetmem gerekiyordu ama yapamadım. Yeni işe başvurmak için önceki çalıştığım yerden istifa etmiştim. Üstelik üç kızım vardı ve ailemden ben sorumluydum.”
Antuan ismi daha önce düşünülmemişti. Aniden ortaya çıktı. Ancak Muhammed Amgar şirket yöneticisinin Philip ismini seçmemesini istediğini belirtti. Çünkü bu isimde şirkette iki çalışan vardı. Aynı iş yerinde çalıştığı yakın arkadaşları bazen ona gerçek ismiyle ya da "momo" diye hitap ediyordu. Ancak yetkili onlara bunu da yasaklamıştı. Yakın arkadaşlarından dördü davada Muhammed lehine ifade vermeyi kabul etti.



Çin Rüyası bitti mi?

Köylü ve işçi çocukları, nepotizmden şikayetçi (Reuters)
Köylü ve işçi çocukları, nepotizmden şikayetçi (Reuters)
TT

Çin Rüyası bitti mi?

Köylü ve işçi çocukları, nepotizmden şikayetçi (Reuters)
Köylü ve işçi çocukları, nepotizmden şikayetçi (Reuters)

Dünyanın hegemonik gücü olma yolunda ilerleyen Çin'de gençler, sınıf atlamanın artık mümkün olmadığından yakınıyor.

Onlarca yıldır okulda ve işte sıkı çalışarak daha rahat yaşamlar sürme hayali kuran gençler artık bu rüyaya pek inanmıyor. 

Halbuki 1980'lerden beri 800 milyonu aşkın Çinli yoksulluktan kurtuldu. Önceden ülkede orta sınıfın emaresi yokken artık bu kesim, 400 milyon kişiye ulaştı. 

Ailelerinde üniversiteye giden ilk kişi olanların sayısı, on milyonlarla ifade ediliyor. 

Ancak artık işçi sınıfından çıkmaya çalışan gençler; ekonomik büyümenin yavaşlaması, iş kıtlığı ve artmayan maaşlardan şikayetçi. 

New York Times, Çin Rüyası'nı yaşayamayan bir kişinin hikayesini aktardı.

Boris Gao'nun ebeveynleri devlet fabrikalarındaki işlerinden çıkarıldıktan sonra annesi ev hanımı, babasıysa taksici olmuş.  

Zar zor geçinen bu ailede büyüyen Gao, 2016'da üniversiteden mezun olduktan sonra biriktirdiği paralarla Hong Kong'da yüksek lisans yapmış.

2024'ten beri doğru düzgün iş bulamadığını anlatıyor. Bir şirket, deneme süresince maaş veremeyeceğini belirtmiş. 

Bir başka firma iki ay maaş vermeyince Boris Gao işten ayrılmış. 

Üçüncü bir şirketse Gao'nun Çin anakarası dışında eğitim almasını şüpheli bulmuş. 

Boris Gao, Çin'de sıklıkla görüldüğü gibi bir iş mülakatında "Ebeveynlerin ne iş yapıyor?" sorusuna maruz kalıp yanıt verince "Ailenin sosyal statüsü düşük" denerek reddedilmiş:

Onlar için azimli olmak bir kusur. Mücadele etmek zorundaysanız yeterince iyi olmadığınızı düşünüyorlar.

Çin'de işçi sınıfının en önemli şikayetlerinden biri, elitlerin çocuklarına servetleriyle birlikte prestijli işleri de miras bırakması. 

Varlıklı kesimlerin çocukları hem iyi eğitim alıyor hem de önemli pozisyonlarda tanıdıklara sahip oluyor. 

Köylü ve işçilerin çocuklarıysa cam tavanlara çarpıyor. Bu şikayetler, internette de dile getiriliyor. 

25-49 yaşlarındaki 5 Çinli erkeğin hikayelerini dinleyen New York Times muhabiri Li Yuan, "Daha iyi bir hayata erişilemiyor" ifadesini kullandı.

Devlet ya da özel sektör fark etmeksizin bu sorunların görüldüğü vurgulandı. 

Amerikan gazetesindeki haberde, benzer durumların ABD gibi gelişmiş ülkelerde de yaşandığına işaret ediliyor. 

Independent Türkçe, New York Times, AP