​Çin Devlet Başkanı, Kovid-19’un 1949'dan bu yana yaşanan en ciddi sağlık krizi olduğunu duyurdu

Karantinaya alınan Güney Kore’nin Daegu bölgesinde görevli iki sağlık çalışanı. (AFP)
Karantinaya alınan Güney Kore’nin Daegu bölgesinde görevli iki sağlık çalışanı. (AFP)
TT

​Çin Devlet Başkanı, Kovid-19’un 1949'dan bu yana yaşanan en ciddi sağlık krizi olduğunu duyurdu

Karantinaya alınan Güney Kore’nin Daegu bölgesinde görevli iki sağlık çalışanı. (AFP)
Karantinaya alınan Güney Kore’nin Daegu bölgesinde görevli iki sağlık çalışanı. (AFP)

Çin Devlet Başkanı Şi Cinping dün, koronavirüsün 1949'da Komünist rejimin kurulmasından bu yana ülkenin karşı karşıya kaldığı en ciddi sağlık krizi olduğunu belirttiği açıklamasında salgın ile mücadelede eksikler olduğunu kabul etti.
Şi Cinping, devlet televizyonunda yer alan konuşmasında virüs ile mücadelede sırasında ortaya çıkan bariz boşluklardan ders alınması gerektiğini vurguladı. 
AFP’nin haberine göre Çinli lider, ölü sayısının 2 bin 442’ye yükselmesi, vaka sayısının ise 76 bin 936’ya ulaşmasına neden olan salgının büyük bir kriz olduğuna dikkat çekti.
Komünist rejim, aralık ayında patlak veren koronavirüse karşı önlem almada geç kalındığı iddiasıyla son haftalarda yoğun bir şekilde eleştirilmişti. 
Çin, 2002-2003 yılları arasında Hong Kong da dâhil ülkede yaklaşık 650 kişinin ölümüne neden olan SARS salgının da çıkış noktasıydı.
Şi, SARS ile karşılaştırıldığında koronavirüs salgınının önlenmesi ve kontrolü açısından daha zor göründüğünü ifade etti.
Pekin hükümeti, virüsün yayılmasını önlemek için bir ay önce salgının patlak verdiği 11 milyonluk Wuhan şehrini tamamen karantina altına almıştı.
Salgının kaçınılmaz olarak ekonomi ve toplum üzerinde güçlü bir etkisi olacağını kabul eden Şi, virüsün sonuçlarının kısa vadeli ve kontrol edilebilir olacağının altını çizdi.
Güney Kore ve Japonya da virüsün yayılması nedeniyle sorunlar yaşıyor. Seul yönetimi, çoğu Hristiyan gruplardan olmak üzere 602 vakanın teşhis edilmesinin ardından alarm seviyesini en üst düzeye çıkardı. Japonya Sağlık Bakanı da Diamond Princess gemisinde yaşanan krizin yanlış idare edilmesinden dolayı özür diledi.
AFP’nin haberine göre Seul’da dün vaka sayısı 169’aölü sayısı da üç kişi daha artarak beşe çıktı. Zirâ Güney Kore, Çin’in ardından salgının en fazla yayıldığı ikinci ülke konumunda.
Güney Kore Devlet Başkanı Moon Jae-in, bir hükümet toplantısı sırasında yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Kovid-19 salgını şu an bir dönüm noktasındadır. Önümüzdeki birkaç gün belirleyici olacaktır. Hükümet, salgınla mücadele amaçlı tedbirleri güçlendirmek için uzmanların önerileri doğrultusunda alarm seviyesini en üst düzeye çıkaracak.”
Güney Kore Hastalıkları Kontrol ve Önleme Merkezi (KCDC), 169 yeni vaka arasında Daegu’daki bir kilise cemaatinden 95 kişinin bulunduğunu duyurdu.
Virüs, şubat ayı başlarında 61 yaşındaki bir kadına bulaşmasının ardından Daegu'da 4 kilse görevlisine sıçramıştı.
KCDC Başkanı Jung Eun-kyeong’un açıklamalarına göre kilisenin yaklaşık 9 bin 300 üyesi karantina altına alındı ya da evlerinden çıkmaları yasaklandı. Yaklaşık bin 240’ında da virüs semptomları görüldü.
Söz konusu kilise dün artan endişelerin ardından özür diledi. Durumun hızlı bir şekilde kontrol altına alınması için sağlık görevlileriyle birlikte çalışılacağı kaydedildi.
Daegu Belediye Başkanı, bölgedeki vaka sayısının dün 247’ye çıktığını, yaklaşık 40 kilometre uzaklıktaki Cheongdo’da bir hastanede ise virüs nedeniyle bir ölüm meydana geldiğini söyledi.
Yaklaşık 2 buçuk milyon nüfuslu Daegu'daki durumu “ulusal kriz” olarak niteleyen Güney Kore Devlet Başkanı, tıbbi ekipmanların ve personelin sağlanması konusunda “tam destek” verileceğini vurguladı. Yetkililer de Daegu ve Cheong’un “özel bakım bölgeleri” olduğunu bildirdi.
Ülkedeki vakalardan 18’inin İsrail’i ziyaret ettiği, aralarından birinin de virüse seyahat öncesinde yakalandığı belirtildi.
ABD Dışişleri Bakanlığı, birçok ülke gibi Güney Kore'ye seyahat edenler için uyarı seviyesini artırdı. ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi, “yaşça büyük vatandaşların, aciliyet dışındaki yolculuklarını ertelemeleri” çağrısında bulundu. İngiltere de vatandaşlarına “zorunlu nedenler dışında Daegu ve Chengdu'ya gitmemeleri” tavsiyesinde bulundu.
Diğer yandan Japonya Sağlık Bakanlığı, koronavirüs nedeniyle iki hafta karantina altında tutulan Diamond Princess gemisindeki üçüncü bir yolcunun daha öldüğünü duyurdu. Japonya, Diamond Princess’de yayılan salgına dair gerekenlerin yapılmadığına yönelik eleştirilerle karşı karşıya. Gemiden tahliye edilen en az 20 yabancıya dün ülkelerine döndükten sonra virüs teşhisi konduğu doğrulandı.
Japonya Sağlık Bakanlığı'ndan yapılan açıklamada, daha önce karantina altındaki gemiden tahliye edilerek hastanede tedavi altına alınan 80'li yaşlarda bir erkek hastanın öldüğü, belirtildi.
Sağlıklı oldukları tespit edilen bin yolcu geçen hafta gemiden tahliye edilmişti.
Söz konusu kişilerden 60’lı yaşlarındaki bir kadın, çarşamba günü gemiden ayrılarak Tokyo’nun kuzeyindeki Tochigi’ye gitmek üzere trene binmişti. AFP’nin haberine göre daha sonra ateşlenen kadında cumartesi günü virüs tespit edildi. Sağlık Bakanlığı da karantina döneminde bazı yolcuların kontrol edilmeden serbest bırakıldığını doğruladı. 



Trump, savaş ve aldatmaca

Trump, savaş ve aldatmaca
TT

Trump, savaş ve aldatmaca

Trump, savaş ve aldatmaca

Steve Hewitt

18 Haziran'da, Beyaz Saray'a iki yeni bayrak direği dikilirken, Başkan Donald Trump ülkenin bayrağını değil, diplomatik aldatmacanın bayrağını göndere çekiyordu. Trump, İsrail'in İran'ı hedef alan saldırılarının ardından İran'a yönelik politikası hakkında belirsiz ifadeler kullanmak için bu anı kullandı. Bayrak direklerinden birinin yanında, kask takmış inşaat işçileriyle çevrili bir şekilde konuşurken, muhabirlerle dallanıp budaklanan bir iletişimde bulundu.

Sahneyi incelerken “Önümüzdeki hafta çok büyük olacak, belki bir haftadan az, belki de daha az” dedi gizemli bir ses tonuyla ve İran ile nükleer programı hakkında diplomatik görüşmelerin hâlâ mümkün olduğuna işaret etti.

Ertesi gün, Beyaz Saray Basın Sekreteri Trump'ın “önümüzdeki iki hafta içinde savaşa girip girmeme konusunda bir karar vereceğini” söyleyen bir açıklamasını okudu.

Bu, kasıtlı bir aldatmacaydı, çünkü karar çoktan verilmişti ve Amerikan B-2 bombardıman uçaklarına iki gün sonra Missouri'deki üslerinden kalkış yaparak, yaklaşık 30 bin pound ağırlığında birkaç bombayı İran nükleer tesislerinin üzerine bırakmak üzere 37 saatlik bir gidiş-dönüş görevine hazır olmaları emri verilmişti.

Bu Amerikan aldatmacası, İsrail aldatmacasının ardından geldi; İsrail, Tahran'ın ABD ile görüşmeleri devam ederken ve saldırıdan iki gün sonra bir toplantı planlanmışken İran’ın nükleer programını hedef almıştı.

Bir düşmanı aldatmak için aldatmacaya başvurmak yeni bir şey değil. Tarih boyunca bu tür davranışların sayısız örneği var

Buradaki soru şu: Devletler arasında bu tür aldatıcı diplomatik davranışlar ne kadar yaygındır? Bu davranışlar kesinlikle nadir ve bu örnek, Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana büyüyen ve uluslararası ilişkilerdeki yerleşik normlardan giderek daha fazla sapan bir hareketin varlığına dair bir kanıt daha sunuyor.

Bir düşmanı aldatmak için aldatmacaya başvurmak yeni bir şey değil. Tarih boyunca bu tür davranışların sayısız örneği var. Ancak önemli fark, aldatmanın tarihsel örneklerinin (daha sonra ele alacağım birkaç istisna dışında) genellikle farklı taraflar arasındaki veya son birkaç yüzyılda ulus devletler arasındaki devam eden çatışmalar sırasında uygulanmış olmasıdır.

grtyuı
ABD Başkanı Donald Trump (Reuters)

Savaşta düşmanı aldatmanın en ünlü örneği binlerce yıl öncesine dayanan ve İngilizcede aldatmanın yaygın bir simgesi haline gelen Truva Atı'dır. Truva ile savaşan Yunan orduları savaş alanını terk etmiş ve Truvalı düşmanlarına bir barış hediyesi olarak büyük bir tahta at bırakmış gibi yaparlar. Elbette atın içinde Yunan askerleri saklanmışlardı, bunlar daha sonra ortaya çıkıp, Truvalıları yenerek şehirlerini ele geçirdiler.

Tiyatro ve filmler yoluyla popüler kültürde kendisine yer bulan önemli bir çağdaş örnekse, İkinci Dünya Savaşı'ndaki Mincemeat (Kıyma) Operasyonu'dur. Bu operasyonda İngiliz istihbaratı Nazi Almanyası'nı 1943'te planlanan Sicilya işgali konusunda yanıltmayı amaçlıyordu. Kraliyet Donanması subayı üniforması giydirilmiş bir serserinin cesedi İspanya kıyılarına atılmış ve cebine Almanları işgalin gerçek hedefinin Sicilya değil Sardunya olduğuna ikna etmek için sahte planlar yerleştirilmişti. Bir yıl sonra, Müttefikler Nazileri benzer bir şekilde aldatmaya çalışarak, uzun zamandır beklenen Fransa çıkarmasının 6 Haziran 1944'te gerçekleştiği gibi Normandiya sahillerinden değil, Pas de Calais'den gerçekleşeceğine ikna etmeye çalışmışlardı.

Bir hükümet, yalnızca bir saldırıyı kamufle etmek amacıyla bir düşmanla neden diplomatik görüşmelere girişsin ki?

Peki ya aldatıcı diplomasi? Diplomasi doğası gereği, müzakereler sırasında güvenilirliği sağlamak için aldatma riskini azaltmalıdır. Ne de olsa, bir hükümet, yalnızca bir saldırıyı kamufle etmek amacıyla bir düşmanla neden diplomatik görüşmelere girişsin ki? Bu durumda bu tür örneklerin nadir görülmesi belki de şaşırtıcı değil. Zira tarihi model, bu tür diplomatik aldatmaya en istekli ülkelerin doğası gereği otoriter olma eğiliminde olduğunu gösteriyor.

ghyjukı
Haziran 1940’da Fransa-Belçika sınırındaki Nazi birliklerini ziyareti sırasında, Birinci Dünya Savaşı’nda ölen askerleri onurlandırmak için Alman Langemark Mezarlığı’na yaptığı ziyaret sırasında Hitler (AFP)

Nazi Almanyası bu tür uygulamalarda ön saflardaydı, yüzyıllardır süregelen normları sürekli ihlal etti ve Holokost sırasında büyük ölçekte kitlesel cinayetler işledi. 1939'da savaşın patlak vermesinden önce Naziler aldatıcı diplomasiye başvurdular. 1938 Münih Konferansı bu tür uygulamaların başlıca örneği olarak öne çıkmaktadır ve 21. yüzyılda kendisine sıklıkla atıfta bulunulmaya devam edilmektedir.

Bilindiği üzere Münih Konferansı Çekoslovakya ve ülkenin nüfusun çoğunluğunun Almanca konuştuğu Sudetenland olarak bilinen bölümüne odaklanmıştı. Adolf Hitler liderliğindeki Naziler, Büyük Almanya projelerinin bir parçası olarak bölgeyi ilhak etmeye çalıştılar. Nazi Almanyası'nı kontrol altına almak ve bir Avrupa savaşından kaçınmak amacıyla Fransa ve Birleşik Krallık liderleri Eylül 1938'in sonlarında Münih'te Hitler ile bir araya geldiler.

Donald Trump, emlak dünyasında şüpheli iş uygulamalarıyla ünlendi. İlk döneminde Beyaz Saray'a girdiğinde, bu alışkanlıkları bir nebze olsun dizginleyebilecek profesyonellerle çevriliydi

Çekoslovak hükümetini görmezden gelerek, liderler Sudetenland'ı Almanya'ya devretme konusunda bir anlaşmaya vardılar. Hitler, Almanya'nın Avrupa'da hiçbir toprakta emelleri olmayacağına söz verdi.

Tarihin bize anlattığı gibi, memnun etme politikası Hitler'i Nazi saldırganlığından vazgeçiremedi. Nitekim Münih toplantısından aylar önce, daha büyük bir Avrupa çatışması için daha geniş askeri hazırlıklarla birlikte Çekoslovakya'yı işgal etme planlarını onaylamıştı. Mart 1939'da Almanya, Çekoslovakya'nın geri kalanını da işgal etti.

Ağustos 1939'da, Naziler Polonya'yı işgal etmeye hazırlanırken Hitler'in elinde başka bir diplomatik numara daha vardı. Hükümeti, Joseph Stalin ve Sovyetler Birliği ile Doğu Avrupa'yı paylaşmaya yönelik iki ülke arasında gizli bir anlaşmayı içeren bir saldırmazlık paktı imzaladı. Ancak Hitler, anlaşmayı yalnızca geçici bir önlem olarak görüyordu, zira Nazi ideolojisi uzun zamandır Sovyetler Birliği'nin bazı kısımları da dahil olmak üzere Doğu Avrupa topraklarını kapsayacak Büyük Almanya idealini benimsiyordu. Sonuç olarak, anlaşmaya yalnızca Sovyetler Birliği'ne yönelik Alman saldırısı ve 22 Haziran 1941'de başlayan Barbarossa Harekatı hazırlıklarına dair istihbarat raporlarına ve diğer kanıtlara inanmayı defalarca reddeden Stalin kanmış görünüyor.

ymum
Tahran'ın merkezinde, hizmette olan İran balistik füzelerini tasvir eden ve Farsça “İsrail bir örümcek ağından daha zayıftır” yazan bir reklam panosu, 15 Nisan 2024 (AFP)

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre geçmişteki dersler göz önüne alındığında, ABD'nin İran'a karşı eyleminin korkunç sonuçları olabilir. Askeri saldırılar düzenlemek için bir kamuflaj olarak görüşmelerin kullanıldığı İran örneği göz önüne alındığında, herhangi bir hükümet, hatta ABD'ye karşı sınırlı bir düşmanlığı olan bir hükümet bile neden diplomatik görüşmelere katılsın ki? Örneğin Kuzey Kore, Trump yönetimi de dahil olmak üzere ABD yönetimleri ile gelecekte herhangi bir diplomatik görüşmede bulunmaya meyilli olur mu? Bilhassa İsrail'e olan mutlak desteği göz önüne alındığında, ABD'nin dürüst bir aracı olduğu fikri uzun zamandır sorgulanırken, bugünkü eylemleri bu fikri tam anlamıyla paramparça ediyor.

Donald Trump, emlak dünyasında şüpheli iş uygulamalarıyla ünlendi. İlk döneminde Beyaz Saray'a girdiğinde, bu alışkanlıkları bir nebze olsun dizginleyebilecek profesyonellerle çevriliydi. İkinci döneminde ise yakın çevresi pozisyonlarını neredeyse yalnızca Trump'a olan mutlak sadakatleri sayesinde koruyor. Yönetiminin hem içeride hem de uluslararası alandaki yaklaşımı, gittikçe Trump'ın kişisel değerlerini yansıtıyor.