Hafter Macron’la görüşmesinde ‘ateşkese’ hazır olduğunu söyledi

Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve LUO Komutanı Halife Hafter 2018 (GETTY)
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve LUO Komutanı Halife Hafter 2018 (GETTY)
TT

Hafter Macron’la görüşmesinde ‘ateşkese’ hazır olduğunu söyledi

Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve LUO Komutanı Halife Hafter 2018 (GETTY)
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve LUO Komutanı Halife Hafter 2018 (GETTY)

Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, dün Libya Ulusal Ordusu (LUO) Komutanı Halife Hafter'i Elysee Sarayı'nda kabul etti.  Fransız cumhurbaşkanlığı kaynaklarından alınan bilgiye göre; Hafter, Paris'te gerçekleşen görüşmede Macron’a ‘’Ulusal Mutabakat Hükümeti’nin uyması durumunda ateşkes imzalamaya hazır olduğunu’’ söyledi.   
Ancak Berlin Konferansı’nda belirtilen şartlar aksine, Hafter’in ele geçirdiği yerleri terk etmeyerek ateşkes seçeneği üzerinde durduğu bildirildi.
Halife Hafter’in ofisinden yapılan açıklamada Hafter’in Paris’e, Cumhurbaşkanı Macron’un resmi daveti sonucu gittiği belirtilerek şu ifadelere yer verildi:  “Mareşal Hafter Elysee Sarayı’nda Macron, Savunma ve İçişleri bakanları ile genelkurmay başkanı tarafından karşılandı. Görüşmede terörle mücadele ve yasadışı göç konuları başta olmak üzere ikili ilişkiler ele alındı. Cumhurbaşkanı Macron LUO’nun terörle mücadelede üstlendiği rolünü övdü ve bölgede istikrarın sağlanmasını desteklediğini vurguladı.’’
Öte yandan Libya meselesini yakından takip eden kaynaklar, Fransızların Halife Hafter’i Paris’e davet etmesinin asıl amacının, Libya’daki son durumu değerlendirmek ve bu görüşme uyarınca bazı konularda tutum takınmak olduğunu bildirdi. Fransa aynı zamanda Berlin Konferansı kararlarının uygulanması için de çaba gösterdiğini dünyaya göstermek istiyor, böylelikle Libya konusunda dışarıda bırakılmayacağını vurgulamış oluyor. Aynı kaynaklara göre, Paris’te Halife Hafter’in savaşı kazanıp tüm Libya’da kontrolü sağlayıp sağlayamayacağı konusunda şüpheler var. Dolayısıyla Fransızlar LUO’nun geçen sene Nisan ayında başlattığı operasyonların sonucunun ne olacağını bizzat Hafter ile görüşüp değerlendirmeyi ve Libya içinde aktif bir şekilde yeniden yer almayı planlıyor.
Fransız diplomatik kaynakları, Paris’in Libya meselesini Rusya ve Türkiye’nin kontrolüne bırakmak istemediğini, dolayısıyla bir oyun kurucu olarak müdahil olmak istediklerini aktardı.
Hafter Fransa’ya ilk defa davet edilmiyor, geçen yıl Mayıs ayında, Ulusal Mutabakat Hükümeti Başkanı Fayiz es-Serrac’ın Paris ziyaretinden birkaç gün sonra Hafter de bu ülkeye gitmişti. Hafter Cumhurbaşkanı Macron ve Dışişleri Bakanı Jean-Yves Le Drian ile ikili görüşmeler gerçekleştirmişti. Macron Libya konusunda Fransız diplomasisini harekete geçirerek, Temmuz 2017 ve Mayıs 2018’de iki konferans düzenlemiş, ancak bu çabalar herhangi bir sonuç vermemişti. Başarısızlığın nedenlerinden biri olarak, bazı Avrupa ülkelerinin Paris’i LUO taraftarı tutum takınmakla suçlaması ve Libya’da iktidarın nasıl paylaşılması gerektiği hususundaki kafa karışıklığı olarak görülüyor.
Macron Serrac hükümetini siyasi meşruiyetin temsilcisi olarak değerlendirirken, Libya Ulusal Ordusunu da askeri meşruiyetin temsilcisi addediyor. Geçen yıl yayınlanan Jean Gisenel'in ‘Fransız Dış İstihbaratının Gizli Hikâyesi’ başlıklı kitapta, Fransa’nın ‘Hafter ve Serrac kartlarını birlikte oynadığı’ iddia edilmişti. Bir yandan Hafter’e lojistik ve istihbarat desteği sağlarken, öte yandan hükümet güçlerini eğitmek için askeri uzmanlar gönderiyordu. Geçtiğimiz Temmuz ayında ABD Dışişleri Bakanlığı soruşturmasında, ‘’LUO’ya Fransa üzerinden gelişmiş silahlar verildiği, bu silahların kullanımının zor olmasının da bölgede Fransız askeri uzmanlarının bulunduğu anlamına geldiği’’ ifadeleri yer almıştı. Yani Hafter’in Trablus operasyonları devam ederken, Fransızların desteği de sürmekteydi.
Berlin Konferansı’ndan bu yana, Fransız hükümeti ‘uluslararası uzlaşıyı’ desteklediğini açıklıyor. Ancak görülen o ki bu açıklamalar, Fransa’nın farklı bir tutum sergilemesine engel teşkil etmiyor. Fransa ayrıca Türkiye’nin Libya politikalarını en sert eleştiren ülkeler arasında yer alıyor. Paris hükümeti, Ankara’nın Libya’ya Suriyeli savaşçıları taşımasını ve Yunanistan ile (Güney) Kıbrıs’ın haklarını ihlal ederek tek taraflı ekonomik anlaşmalar yapmasını eleştiriyor.
Fransız Dışişleri Bakanı Jean-Yves Le Drian, geçtiğimiz hafta, hem Hafter’in hem de Serrac’ın Berlin Konferansı kararlarına saygı duymaları gerektiğini söylemişti. Ayrıca istifa eden BM Özel Libya Temsilcisi Gassan Selame yerine birinin acil bir şekilde atanması gerektiği üzerinde durmuştu. Selame defalarca, Libya’ya müdahil olan tarafları ‘ikiyüzlülükle suçlamış’ verilen sözlerle eylemlerin birbirini tutmadığını ifade etmişti. Fransa Libya’yı tüm Afrika’daki çıkarları kapsamında değerlendiriyor. Afrika’dan gelen yasa dışı göçmenler genelde Libya üzerinden deniz yoluyla Fransa’ya yöneliyor.



Yeni Suriye: Müttefikler çatışması ve Rusya'nın dönüşü

Suriye'deki yeni yönetimin lideri Ahmed eş-Şera
Suriye'deki yeni yönetimin lideri Ahmed eş-Şera
TT

Yeni Suriye: Müttefikler çatışması ve Rusya'nın dönüşü

Suriye'deki yeni yönetimin lideri Ahmed eş-Şera
Suriye'deki yeni yönetimin lideri Ahmed eş-Şera

İbrahim Hamidi

Kesin olan şu ki, Şam'ın müttefiklerinin ajandalarının öne çıktığı ve çatıştığı, Suriye üzerine mücadelenin yeniden alevlendiği yeni bir aşamayla karşı karşıyayız.

Suriye yeni bir aşamaya girdi. Rejimin geçen yıl sonunda devrilmesinden bu yana süregelen “balayı” sona erdi. Fırat'ın doğusundaki Haseke'de düzenlenen “Bileşenler Birliği Konferansı”, “Kürt dosyası” konusundaki Fransa-Türkiye anlaşmazlığı, “Dürzi dosyası” ile ilgili Amman Diyaloğu ve Rusya'nın rolünün temkinli bir şekilde geri dönüşü gibi birçok gelişme buna işaret ediyor.

Kuzeydoğu Suriye'deki Özerk Yönetim tarafından düzenlenen “Bileşenler Konferansı”nın Fransa'nın desteği ve ABD'nin onayı olmadan düzenlenmesi imkânsız. Çünkü her iki ülkenin askeri ve özel kuvvetleri, uluslararası koalisyonun bir parçası olarak Fırat'ın doğusunda bulunuyor. Dürzi Şeyhi Hikmet el-Hicri ve “Alevi Konseyi” Başkanı Gazal Gazal'ın konferansa katılımı da salt bir tesadüf olarak değerlendirilemez. Aksine bu, hükümetin ve “Sünni çoğunluğun” tutumuna karşı çıkan bir “Azınlık ittifakı”nın oluşumunun başlangıcını işaret ediyor.

Öyleyse Suriye'de ademi merkeziyetçi sisteme doğru bir eğilim var. Bu eğilim, konferansın sonunda ademi merkeziyetçilik ilkesini, yeni anayasa taslağının hazırlanmasını ve ülkede yeni bir ordu kurulmasını destekleyen sonuç bildirgesinde açıkça görülüyordu. Daha sonra atılan adımlar da bu eğilimi pekiştirdi; üç Dürzi dini otorite, tutumlarını birleştirme yönünde adımlar attı. Şeyh Hamud el-Hinavi ve Yusuf el-Cerbu, Hicri'nin açıkladıklarına benzer tutumlar içeren ve hükümeti ve davranışlarını açıkça eleştiren, ayrıca uluslararası soruşturma çağrısında bulunan, İsrail de dahil olmak üzere birçok ülkenin tutumlarını referans gösteren bir video yayınladılar.

Bileşenler Birliği Konferansı’nı takip eden bir diğer adım, Ürdün ve ABD'nin Amman'da hükümet ile Dürzi dini otoriteleri arasında, çeşitli ülkelerden yetkililerin katılımıyla, bakanlar düzeyinde bir müzakere süreci için hazırlıklara başlamasıydı. Aslında bu süreç iki karmaşık meselenin, yani Kürt meselesi ile Dürzi meselesinin ele alınmasında uluslararası Paris sürecine bölgesel bir alternatif oluşturma arzusunu yansıtıyor.

Tüm bilgiler, Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan'ın birkaç gün önce Şam'da eş-Şara ile yaptığı görüşmede verdiği mesajın, Paris sürecini dondurmayı amaçladığını gösteriyor. “Bileşenler Konferansı” da Fransız sürecini baltalama arzusunu pekiştirdi

Paris, Ürdün sınırındaki güney şehirlerinin geleceğini görüşmek üzere Suriye-İsrail görüşmelerine ev sahipliği yapmıştı. Tel Aviv, güneydeki tüm ağır ve orta silahların çekilmesi Süveyda, Dera ve Kuneytra illerinde İsrail hava desteğiyle yerel konseyler ve bağımsız yönetimlerin kurulması da dahil olmak üzere bir talep listesi sunmuştu. Paris ayrıca, 10 Mart'ta Kürt meselesini ve Cumhurbaşkanı Ahmed Şara ile Suriye Demokratik Güçleri Lideri Mazlum Abdi arasındaki anlaşmanın uygulanmasını ele alan Suriye-Amerikan-Fransız görüşmelerine de ev sahipliği yaptı.

Tüm bilgiler, Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan'ın birkaç gün önce Şam'da Şara ile yaptığı görüşmede verdiği mesajın, Paris sürecini dondurmayı amaçladığını gösteriyor. Ankara Paris'i “Kürtlere taraftar”, Paris de Ankara'yı Şara hükümetine taraftar gördüğünden, “Bileşenler Konferansı” Fransız sürecini baltalama arzusunu pekiştirdi. Sonuç olarak Suriye hükümeti, Paris'te Kürtlerle müzakerelerin askıya alındığını resmen duyurdu.

Kürtlerle ilgili Fransa-Türkiye ve Dürzi sorunu ile güneydeki düzenlemeler konusunda Türkiye-İsrail arasındaki çatışma, Suriye hükümetinin “müttefik ittifakı”nda çatlakların oluşmaya başladığının göstergeleri. Arap, bölge ve Batı ülkelerinin Şam'ın tutumunu desteklediği aylar sona erdi ve Suriye'de dış ajandalar arasındaki çatışma dönemi başladı.

Kartları daha da karıştırmaya başlayan bir diğer gelişme ise Batı'nın tutumundaki değişim belirtilerinin ardından, Rusya'nın Suriye'deki rolünün geri döneceğine dair göstergedir

Kartları daha da karıştırmaya başlayan bir diğer gelişme ise Rusya'nın Suriye'deki rolünün geri döneceğine dair göstergedir. Dışişleri Bakanı Esad eş-Şeybani, Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra ve İstihbarat Direktörü Hüseyin Selame'nin Moskova ziyareti ve Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Rus yetkililerle yaptıkları görüşmeler, Şam ile Moskova arasında yeni bir ilişkinin başlangıcı niteliğinde ve şu temel konuları ele alıyor: Suriye'ye yeniden Rus silahlarının tedarik edilmesi, Hmeymim ve Tartus üslerinin ortak yönetimi, ekonomik ilişkiler, Suriye'nin çeşitli bölgelerinde Rus devriyeleri yapılması ve Beşşar Esed ile Moskova'da ikamet eden üst düzey rejim yetkililerinin kaderi.

Son yedi ayda “sınırsız Batı desteği” alan Şam, sahil bölgesi ve Süveyda'daki olaylar ve İsrail'in devam eden saldırı ve işgallerinin ardından büyük olasılıkla Batılı ülkelerin söylemlerinde, taleplerinde ve eylemlerinde bir değişim algılamaya başladı. Bu sebeple de Rusya'ya belirli hedefler doğrultusunda el uzatmak istedi. Bu hedefler; Batı ile birlikte doğulu bir denge kurmak, İsrail hareketlerini kontrol etmek, Suriye sahil bölgesinde istikrarı sağlamak, Kamışlı Havalimanı'nı işleterek ve kuzeydoğu Suriye'de devriye gezerek sahada askeri bir denge sağlamak. Türkiye’nin Moskova ile yeni Suriye arasındaki yakınlaşmadan uzak olması mümkün değil.

ABD ve Avrupa ülkeleri, Ukrayna'da savaşan Rusya'nın Suriye'ye dönmesine izin verecek mi? Şam, ademi merkeziyetçi idareleri kabul edecek mi? Bileşenler arasındaki koordinasyon siyasi koordinasyondan askeri koordinasyona mı kayacak? Şam, değişen sahneye, taleplere ve söylemlere nasıl yanıt verecek? Askeri olarak dahil olan taraflar -ABD, Türkiye, Rusya ve İsrail- arasındaki ilişkinin niteliği nedir?

Bu soruların birçok cevabı var, ancak kesin olan bir şey var; Şam'ın müttefiklerinin ajandalarının öne çıktığı ve çatıştığı, Suriye üzerindeki ve içindeki çatışmanın yeniden alevlendiği yeni bir aşamayla karşı karşıyayız.