Dünya bunu ilk kez yaşamıyor

Veba hastalarının temsili resmi / Fotoğraf: vox.com
Veba hastalarının temsili resmi / Fotoğraf: vox.com
TT

Dünya bunu ilk kez yaşamıyor

Veba hastalarının temsili resmi / Fotoğraf: vox.com
Veba hastalarının temsili resmi / Fotoğraf: vox.com

Koronavirüsüyle mücadele küresel çapta devam ederken tarihte yaşanan Pandemik influenza (grip) hastalıkları milyonlarca insanın hayatını kaybetmesine yol açtı. Dünyada 1580’de yaşanan ilk pandemik gribin ardından milyonlarca kişinin öldüğü 7 salgın daha yaşandı.
Dünya Sağlık Örgütünün yeni tip koronavirüsü pandemi (küresel salgın) olarak ilan etmesinin ardından geçmişteki pandemik hastalıklar gündeme geldi. Yüzyıllardır insanlık tarihinin parçası olan pandemik influenza (grip) hastalıkları nedeniyle milyonlarca kişi hayatını kaybetti. ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi (CDC) verilerine göre en eski pandemik grip 1580’de yaşandı. O tarihten günümüze kadar 19. yüzyılda en az 4, 20. yüzyılda ise 3 küresel grip salgını kayıtlara geçti.

İspanyol gribi
Yakın tarihte yaşanan en şiddetli grip salgını ise 1918 yılında yaşanan ve “İspanyol gribi” olarak adlandırılan hastalık oldu. Yaklaşık 500 milyon kişinin yani dünyanın 3’te 1’inin enfekte olduğu salgında dünya genelinde 50 milyon kişi hayatını kaybetti. Salgına yol açan H1N1 alt tipi virüsünün nereden kaynaklandığı konusunda tartışmalar günümüzde de devam ederken, bilim insanları virüsün kuşlarla bağlantılı olduğunu ortaya çıkarmıştı. CDC'ye göre, 1918’deki grip salgınında Birinci Dünya Savaşı’ndan daha fazla Amerikan askeri öldü. 1919 yılında virüs etkisini azalttı. Ancak devam eden 38 yıl boyunca daha düşük seviyelerde mevsimsel olarak ortaya çıktı.

Asya gribi
Daha sonra 1957 yılında ise Asya'da A virüsü alt tipi H2N2 ortaya çıktı. Pandemiye dönüşen hastalık nedeniyle dünya çapında 116 bini ABD’de toplam 1.1 milyon kişi hayatını kaybetti. Bu virüsün de kuşlarla bağlantısı olduğu anlaşılmıştı. Virüs ilk olarak Şubat 1957'de Singapur'da, Nisan 1957'de Hong Kong'da ve aynı yılın yaz aylarında Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kıyı kentlerinde görülmüştü. Bu virüsün etkisi diğer salgınlara göre daha düşük seyrederken, 10 yıl sonra tamamen ortadan kalktı.

Bir milyon kişi öldü
1968'de, Çin kaynaklı bir A (H3N2) virüs de küresel salgına dönüşmüştü. CDC’ye göre dünya genelinde 1 milyon kişinin hayatını kaybettiği salgından en çok etkilenen 65 yaş üstü kesim olmuştu. H3N2 virüsü, mevsimsel grip virüsü olarak küresel çapta hala dolaşmaya devam ediyor.
2009 ilkbaharında yeni bir influenza olan A (H1N1) virüsü ortaya çıktı. İlk kez Amerika Birleşik Devletleri'nde tespit edilen virüs daha sonra hızla dünyaya yayıldı.
CDC'ye göre domuzda gelişen virüs, daha önce hayvanlarda veya insanlarda görülmemiş benzersiz bir grip genleri kombinasyonu içeriyor. CDC verilerine göre, H1N1 salgınının otaya çıktığı yıl 151 bin 700 ila 575 bin 400 kişinin öldüğü tahmin ediliyor. Küresel olarak, ölümlerin yüzde 80'inin 65 yaşından küçük insanlarda meydana geldiği tahmin ediliyor. Dünya Sağlık Örgütü WHO, Ağustos ayında H1N1 virüsünü pandemi ilan etti. Domuz gribi olarak da adlandırılan H1N1 günümüzde mevsimsel olarak hala etkili oluyor.
Günümüzde ise dünya yeni bir pandemi ile mücadele ediyor. Dünya genelinde 126 bin 656 kişide görülen yeni tip korona virüs (Covid-19) salgınında, şu ana kadar toplam 4 bin 640 kişi hayatını kaybetti.



Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash
TT

Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash

Araştırmacılar, otizmin 4 alt tipini keşfederek bu genetik durumun altında yatan biyolojiyi anlamaya yönelik "dönüştürücü bir adım" attı.

Princeton Üniversitesi ve Simons Vakfı'ndan bilim insanları, otizm kohort çalışması SPARK'taki 5 bin çocuğun verilerini analiz ederek bireyleri özellik kombinasyonlarına göre gruplandırdı.

Araştırmacılar belirli özelliklerle ilgili genetik bağlantılar aramak yerine, sosyal etkileşimlerden tekrarlayan davranışlara ve gelişimsel kilometre taşlarına kadar 230'dan fazla özelliği her bir kişide değerlendirdi.

Bu analiz sayesinde otizmin farklı genetik varyasyon modellerine sahip 4 alt tipini tanımlamayı başardılar.

Flatiron Enstitüsü'nde yardımcı araştırmacı bilim insanı ve çalışmanın ortak başyazarı Natalie Sauerwald, "Otizmin tek bir biyolojik hikayesi değil, birden fazla farklı anlatısı olduğunu görüyoruz" diyor.

Bu, geçmişteki genetik çalışmaların neden genellikle yetersiz kaldığını açıklamaya katkı sağlıyor; aslında birbirine karışmış birden fazla farklı bulmacaya baktığımızı fark etmeden bir yapbozu çözmeye çalışıyorduk. Bireyleri ilk başta alt tiplere ayırana kadar resmin tamamını, genetik örüntüleri göremedik.

Bu 4 alt tip Sosyal ve Davranışsal Zorluklar, Gelişimsel Gecikmeyle Birlikte Karma OSB (Otizm Spektrum Bozukluğu), Orta Derecede Zorluklar ve Geniş Çaplı Etkilenme olarak belirlendi.

İlk tip, otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda gelişimsel kilometre taşlarına ulaşan fakat genellikle dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, anksiyete veya depresyon gibi eşlik eden sorunlar yaşayan çocukları kapsıyor.

İkinci tipte gelişimsel kilometre taşlarına ulaşmada gecikme görülürken eşlik eden rahatsızlıklara dair herhangi bir belirtiye rastlanmıyor.

Üçüncü tip olan Orta Derecede Zorluklar'da otizmle ilgili temel davranışlar olsa da diğer gruplar kadar güçlü değil. Otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda kilometre taşlarına ulaşıyor ve eşlik eden rahatsızlıklar görülmüyor.

4. tipte en uç ve geniş kapsamlı zorluklar yaşanıyor.

Katılımcıların yüzde 37'sinin yer aldığı birinci ve yüzde 34'ünün bulunduğu üçüncü tip en yaygın gruplar. Yüzde 19'unu içeren ikinci ve yüzde 10'unun olduğu 4. tiplerse en nadir olanlar. 

Bulgular, genetik farklılıkların "yüzeyde benzeyen klinik görünümlerin ardındaki farklı mekanizmalara işaret ettiğini" vurguluyor.

Örneğin hem Geniş Çaplı Etkilenme hem de Karma OSB gruplarındaki çocuklar gelişimsel gecikme ve zihinsel engellilik gibi bazı önemli özellikleri paylaşıyor. Ancak ilk grupta, ebeveynlerden geçmeyen de novo mutasyonların en yüksek oranı görülürken, ikinci grubun nadir kalıtsal genetik varyantları taşıma olasılığı daha fazla.

Bulgular otizmin sadece 4 alt tipi olduğu anlamına gelmiyor; en az 4 tane bulunduğunu ve bunların hem klinik seviyede hem de genom düzeyinde araştırmalar için anlamlı olduğunu gösteren veri odaklı bir çerçevenin keşfedilmesini sağlıyor.

Otizmle mücadele eden ailelerin, çocuklarının hangi otizm alt tipine sahip olduğunu bilmesi yeni bir netlik, kişiye özel bakım, destek ve topluluk imkanı sunabilir.

Independent Türkçe