Koronavirüs aşısına dair umutlar azalıyor

Koronavirüs aşısına dair umutlar azalıyor
TT

Koronavirüs aşısına dair umutlar azalıyor

Koronavirüs aşısına dair umutlar azalıyor

Yeni tip koronavirüs (Kovid-19) aşısına dair umutlar azalıyor, geriye bu tehditle bir arada yaşamaya alışma seçeneği kalıyor.
Çin, koronavirüs ailesi virüsü SARS (Şiddetli Akut Solunum Sendromu) virüsünün ilk enfeksiyonunu Aralık 2002'de bildirmiş, bu tehdit 2003’te tüm dünyayı sarsar hale gelmişti. Ancak SARS’ın üzerinden 17 yıl geçmesine rağmen bu virüse karşı herhangi bir aşı üretilmedi. O halde niçin koronavirüs ailesinin yeni üyesi olan SARS-CoV-2 (Kovid-19) için aşı üretileceğine güveniliyor?
Bunun cevabı, Kovid-19’un dünyayı aşı üretmeye zorlayacak derecede yaygınlaşmış olması olabilir. Ancak gerçek şu ki, dünya bir SARS aşısı üretmede başarısız olmuştu.
Avustralya’daki Queensland Üniversitesinden Dr. Ian Frazer ancak bağışıklık tepkisini virüsün hedeflediği hücrelere doğru aktif kılacak türden bir aşının başarılı olabileceğini söylüyor. Nitekim aşı bu hücreler haricinde bir yanıta neden olduğu taktirde sonuç aşının yapılmadığı halden çok daha kötü bir hal alıyor. SARS aşısı yolunda ilerlemeyi engelleyen sorunlardan biri de bu husus. Rahim ağzı kanserine neden olan insan papilloma virüsüne (HPV) karşı aşırı geliştirilmesine katkıda bulunan Frazer’ın ifadelerine göre, bu minvalde hayvanlar üzerinde deneyi yapılan aşılardan biri, akciğer iltihaplanmasına neden oldu; ancak aşı verilmemiş olsaydı böyle bir şey gerçekleşmeyecekti.
Frazer, ABC tarafından 27 Nisan'da yayınlanan açıklamasında, virüsün direk üst solunum yollarını hedeflediğini, bu kısmı hedefleyecek bir aşı bulmanın zor olduğunu belirtmişti.
Zirâ bu bölgenin ayrı bir bağışıklık sistemine sahip olması, aşılar tarafından kolayca erişilmesini zor kılıyor. Solunum sistemi, vücudun dış yüzeyi sayılıyor, bu yüzden bu bölgenin hedeflenmesi zorlaşıyor. Sorunun cilt yüzeyindeki bir virüsü öldürmek için aşı bulmaya çalışmakla benzer olduğunu söyleyen Frazer, şu ifadeleri kullanıyor:
“Üst solunum yollarındaki epidermis ve dış hücre tabakası, virüslerin vücuda girmesini önlemek için bariyer görevi görüyor. Virüsü vücut dışında nötralize etmenin bir yolunu bulmak oldukça zordur. Nitekim yalnızca dış hücre tabakası enfekte oluyor.”
Dünyanın dört bir yanından araştırma ekipleri, virüsü yok etmek, onu bir aşıda kullanmak ya da virüsten etkilenen hücreleri antikor üretmeye teşvik etmek için mRNA’nın kullanılması gibi çeşitli teknolojiler üzerinde çalışıyor. Birçoğunun başarısız olduğunu söyleyen Dr. Frazer ise “Yine en olası aday, bağışıklık tepkisini uyarmak için virüsün kimyasal bağlantılı kısmını kullanan bir aşı olacaktır” diyor
Aşı üretilse dahi virüse karşı sonsuz koruma sağlanmayacağını dile getiren Frazer, bundan emin olmak için, soğuk algınlığına neden olan diğer koronavirüsler hakkında bildiklerimize bir göz atmamız gerektiğine değinerek şöyle diyor:
“Soğuk bir enfeksiyonda antikor üretiyoruz ancak bunların etkisi yaşam boyu değil, hatta yıllarca da değil, yalnızca aylarca devam ediyor. Yeni tip koronavirüs enfeksiyonu ardından üretilen doğal bağışıklığın geçmişte gördüğümüz koronavirüslere benzeyeceğini söylemek doğru olur. Nitekim etkisi en fazla birkaç ay sürebilir.”
İngiltere’nin Sağlık Direktörü Prof. Chris Whitty de Cuma günü bir parlamento komitesi huzurunda bu hususlardan bahsederek şu ifadeleri kullanmıştı:
“Bağışıklığı virüse karşı uyarmanın mümkün olmadığını gösteren endişe verici kanıtlar var. Cevabını bilmediğimiz ilk soru şu: Hastalıkla mücadele edildiği sürede virüse karşı doğal bir bağışıklık kazanılıyor mu? Kısacası bilmiyoruz. Bu, aşı üretimini imkansızlaştırmasa da olasılığı aza indiriyor. Bu hastalık karşısında kızamıkta bulunduğu gibi yaşam boyu etkili olacak bir aşı olacağını düşünmüyoruz.”
Dünyanın dikkatli olması gerektiğini vurgulayan Dr. Whitty’nin belirttiğine göre, diğer koronavirüs formlarından elde edilen kanıtlar, bağışıklığın virüs karşısında nispeten hızlı bir şekilde zayıfladığına işaret ediyor.
Uygulanabilir bir aşı olasılığı hakkındaki şüpheler, büyük ölçüde ABD’de ya da İngiltere’de diğer koronavirüs formlarına karşı kullanılacak herhangi bir aşıya onay verilmemesine dayanıyor.
Dünya Sağlık Örgütü (WHO) de Cumartesi günü yaptığı açıklamada bağışıklığın virüse karşı harekete geçirileceği ihtimaline şüpheyle yaklaşıldığı belirtilmişti. WHO, bazı hükümetlerin hastalığı atlatanlar için bağışıklık pasaportu uygulaması getirmesi hakkında yaptığı açıklamada, “Şu anda virüsü atlatan kişilerin kendilerini ikinci bir enfeksiyondan koruyacak antikorlar geliştirdiğine dair herhangi bir kanıt yok” ifadelerini kullandı.
Imperial College London'dan küresel sağlık profesörü Dr. David Nabarro, The Observer’a verdiği röportajda şöyle söylemişti:
“Dünya, bir aşının belki de mümkün olmayacağı gerçeğinin idrakine varmalı. Her virüse karşı güvenli ve etkili bir aşı geliştirmek gerekmez. Nitekim aşı geliştirme söz konusu olduğunda bazı virüsler çok zordur. Bu yüzden yakın gelecekte bu virüsü sürekli bir tehdit olarak ele almanın yollarını bulmamız gerekecek.”
Zevail Bilim ve Teknoloji Şehri’nde Biyomedikal Bilimler Profesörü Dr. Tamer Salim’in ifade ettiğine göre virüsün genetik materyali, RNA olarak bilinen ve DNA’dan oluşan türlerden daha tehlikeli olan bir türe ait.
Grip virüsleri ve hepatit C virüsü gibi genetik materyali RNA olan türler, virüsün zaman zaman biçimini değiştirmesine neden olan mutasyonlara tanık oluyor. Bu da aşı üretimini zorlaştırıyor.
Dr. Salim, sözlerine “Gribe karşı daimi bir aşı yoktur. Ancak virüste meydana gelen mutasyonları içeren bir kokteyl vardır ve bu karışım her yıl değişir. Bu nedenle bir aşı üretilse dahi daimi olmayacaktır. Zirâ virüste meydana gelecek mutasyonların izlenmesi yıldan yıla değişecektir” ifadeleri ile devam ediyor.
Salim, henüz bir aşısı değil de ilacı (sofosbuvir) bulunan hepatit C virüsündeki gibi, virüsün genetik materyalinin katlanmasını durduracak bir ilaç üretmeye odaklanmanın daha önemli olacağına inanıyor.
Dün düzenlenen bir basın toplantısında konuşan WHO Doğu Akdeniz Acil Durum Direktörü Dr. Richard Brennan, geliştirilmekte olan 108 aşı olduğunu, bunların 8'inin ise şu anda klinik çalışma aşamasında bulunduğunu açıkladı. Aynı zamanda dünyanın bu yeni tip virüs hakkında yeni bilgiler elde ettiğini de vurguladı.
Dünyanın virüsle bir arada yaşama yolunda ilerlediğine değinen Brennan; hastanelerin çok sayıda vakayı kaldırabileceğinden emin olmak, işyerlerinde sosyal mesafe prosedürlerine uymak ve sağlık sisteminin hem hastalığı hem de gelişmeleri izlemesi gibi bu doğrultuda dikkate alınması gereken bazı kuralların olduğunu hatırlattı.



Pompeii, Antik Roma betonunun sırlarını açığa çıkardı

Vezüv Yanardağı'nın MS 79'da patlaması sonucu Pompeii yerle bir olmuştu (Reuters)
Vezüv Yanardağı'nın MS 79'da patlaması sonucu Pompeii yerle bir olmuştu (Reuters)
TT

Pompeii, Antik Roma betonunun sırlarını açığa çıkardı

Vezüv Yanardağı'nın MS 79'da patlaması sonucu Pompeii yerle bir olmuştu (Reuters)
Vezüv Yanardağı'nın MS 79'da patlaması sonucu Pompeii yerle bir olmuştu (Reuters)

Pompeii'de keşfedilen bir inşaat alanı, Antik Roma betonunun nasıl üretildiğine ilişkin tartışmalara son noktayı koydu.

Beton, Romalıların Kolezyum ve Pantheon'un yanı sıra hamamlar, büyük binalar, su kemerleri ve köprüler gibi o döneme kadar eşi benzeri görülmemiş yapılar inşa etmelerine olanak sağladı. 

Öte yandan bu betonu nasıl elde ettikleri süregelen bir tartışma konusuydu. Mimar Vitruvius'un MÖ 1. yüzyılda yazdığı formüle göre Romalılar, kalsiyum hidroksit kullanıyor ve kireci suyla karıştırdıktan sonra  volkanik kül gibi diğer malzemeleri karışıma dahil ediyordu.

Ancak bu formülle hazırlanan beton, Roma mimarisinde görülen ve malzemeye kendi kendini onarma kapasitesi kazandıran "kireç topaklarını" oluşturmuyordu.

Vezüv Yanardağı'nın MS 79'da patlaması sonucu Pompeii'de zamanda donup kalmış bir inşaat alanı keşfeden bilim insanları betonun nasıl üretildiğini saptamayı başardı.

Araştırmacılar, yarım kalmış bina inşaatında bitmemiş duvarlar ve beton üretimi için önceden karıştırılmış kuru malzemeler buldu.

Bulguları hakemli dergi Nature Communications'ta 9 Aralık Salı yayımlanan çalışmayı yürüten Admir Masic, son derece iyi korunmuş alan hakkında "Malzemeler, patlamanın şehri zamanda dondurduğu andaki gibi kalmıştı" diyor. 

Bu alanı incelemek, MS 79'a zaman yolculuğu yapmışım ve beton karıştıran işçilerin yanında duruyormuşum hissi yarattı.

Beton karışımı üzerine yapılan kimyasal analiz, Romalıların Vitruvius'un anlattığından farklı bir şekilde, "sıcak karıştırma" denen bir yöntemle ürettiğini ortaya koydu.

Bu yöntemde kalsiyum oksit, doğrudan su ve volkanik kayayla kül karışımıyla birleştiriliyor ve kimyasal reaksiyon karışımı kendiliğinden ısıtıyordu. 

Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nden (MIT) Masic, "Kanıtlarımız, kalsiyum oksidin yapıların betonunda birincil rol oynadığını gösteriyor" diyerek ekliyor: 

Buna karşılık kalsiyum hidroksit genellikle işlenebilirlik ve pürüzsüz yüzeylerin önemli olduğu, harç ve sıvaların kaplamasında kullanılıyordu.

Ayrıca Vitruvius'un anlattığı yöntemin, Pompeii'deki inşaat zamanında artık pek kullanılmıyor olması da muhtemel.

Sıcak karıştırma yöntemi, betonun çatlakları kimyasal yolla onarması nedeniyle öne çıkıyordu. Bu yolla üretilen beton, yapımında kullanılan kirecin beyaz kalıntıları olan "kireç topakları" içeriyor. Bunlar çözünüp yeniden kristalleşerek suyun sızması sonucu oluşabilecek çatlakları onarıyor.

Masic, "Modern betonlar genellikle kendi kendini onarma özelliğinden yoksun" ifadelerini kullanıyor: 

Bu nedenle, bu antik yöntem modern standartlara doğrudan bir alternatif sunmasa da ortaya çıkarılan prensipler, yeni nesil dayanıklı ve düşük karbonlu betonların tasarımına ilham verebilir.

Independent Türkçe, Reuters, New Scientist, Scienc Alert, Nature Communications


Japonya'da kendi kendini süren yolcu gemisi üretildi

Japonya'nın Olympia Dream Seto feribotu bugünden itibaren yarı otonom navigasyona başlayacak (Nippon Vakfı)
Japonya'nın Olympia Dream Seto feribotu bugünden itibaren yarı otonom navigasyona başlayacak (Nippon Vakfı)
TT

Japonya'da kendi kendini süren yolcu gemisi üretildi

Japonya'nın Olympia Dream Seto feribotu bugünden itibaren yarı otonom navigasyona başlayacak (Nippon Vakfı)
Japonya'nın Olympia Dream Seto feribotu bugünden itibaren yarı otonom navigasyona başlayacak (Nippon Vakfı)

Gelişmiş otonom navigasyon sistemine sahip, dünyada bir ilk olan yolcu feribotu Japonya'da görücüye çıktı. Duyuru, gemilerin ticarileştirilmesi projesinde yer alan Asya merkezli bir kâr amacı gütmeyen kuruluş tarafından tanıtıldı.

Olympia Dream Seto feribotu Okayama Prefektörlüğü'ndeki Shin-Okayama limanıyla Kagawa Prefektörlüğü'ndeki Tonosho limanı arasında yolcu taşıyacak ve bugünden itibaren yarı otonom olarak seyire başlayacak.

Azalan ve yaşlanan nüfus, Japonya'yı birçok alanda insan kaynakları kıtlığı kriziyle karşı karşıya bırakıyor.

Bu alanlardan biri de kıyı taşımacılığı sektörü; bazı tahminlere göre mürettebatın yarısından fazlası 50 yaşın üzerinde.

Japonya'da Honshu, Hokkaido, Kyushu ve Shikoku ana adalarıyla bağlantıda kalmak için günlük feribot seferlerine büyük ölçüde bağımlı birçok küçük ada var.

Kuruluş, internet sitesindeki açıklamada "Nippon Vakfı Tam Otonom Gemi Programı, kıyı taşımacılığı için tam otonom seyirin gösterim testlerini gerçekleştirmede dünyaya öncülük ediyor" diye belirtti.

Vakıf, testlerin başarısıyla "bu alanda teknolojik gelişme için daha fazla fırsat yaratmayı, Japonya'nın lojistik, ekonomi ve sosyal platformlarında yeniliği teşvik etmeyi ve ilgili teknolojik gelişmeyi desteklemeyi" amaçladığını açıkladı.

Uzak ada rotalarındaki mürettebat üyelerinin çoğu, rotanın hizmet verdiği bölgeden geliyor ve bu rotalarda mürettebat eksikliği olasılığı var. Bu durum, uzak ada rotalarında hizmetin azaltılmasını kaçınılmaz hale getirecek ve bu bölgelerde yaşayanları rahatsız edecektir. Tam otonom navigasyonun bu sosyal sorunları çözmenin bir yolu olduğuna inanıyoruz.

Nippon Vakfı yöneticisi Mitsuyuki Unno, Olympia Dream Seto yolcu feribotunun en erken gelecek ay sonuna kadar otonom navigasyon kullanarak ticari operasyonlara başlayacağını söyledi.

Teknoloji devleri, karayolu için sürücüsüz otomobiller ve diğer otonom araçlar geliştirme konusunda büyük adımlar atarken, denizlerde bu tür bir seyahat için hâlâ birçok engel bulunuyor.

Örneğin, kara ve deniz arasında telekomünikasyon altyapısının yetersizliği ve denizcilik gemileri için engelden kaçınma teknolojisinin nispeten daha az gelişmiş olması sözkonusu.

Ancak Nesnelerin İnterneti, yapay zeka ve görüntü analizinde dünya lideri olan Japonya'yla uzmanlar, otonom gemi navigasyonunun ülkede hayata geçebileceğini umuyor.

Mevcut projenin önceki bir aşamasında, 2020'yle 2022 arasında Tokyo Körfezi de dahil 5 şirket grubuna ait 6 gemi test edilmişti.

2026'ya kadar sürmesi beklenen projenin mevcut aşaması, çarpışmadan kaçınma ve gemilerin otomatik yanaşma (rıhtıma yanaşma) ve ayrılma (rıhtımdan ayrılma) süreçlerindeki gelişmelerle birlikte teknolojinin uygulanmasını iyileştirmeyi amaçlıyor.

Independent Türkçe


İnsanlar sanılandan 350 bin yıl önce çakmaktaşıyla ateş yakmaya başlamış

Çakmaktaşına vurulduğunda kıvılcım çıkaran pirit, 400 bin yıl önce ateş yakmak için kullanılmaya başlanmış (Craig Williams/British Museum)
Çakmaktaşına vurulduğunda kıvılcım çıkaran pirit, 400 bin yıl önce ateş yakmak için kullanılmaya başlanmış (Craig Williams/British Museum)
TT

İnsanlar sanılandan 350 bin yıl önce çakmaktaşıyla ateş yakmaya başlamış

Çakmaktaşına vurulduğunda kıvılcım çıkaran pirit, 400 bin yıl önce ateş yakmak için kullanılmaya başlanmış (Craig Williams/British Museum)
Çakmaktaşına vurulduğunda kıvılcım çıkaran pirit, 400 bin yıl önce ateş yakmak için kullanılmaya başlanmış (Craig Williams/British Museum)

İnsanların ateş yakmaya sanılandan 350 bin yıl önce başladığı ortaya çıktı.

Ateşi kontrol etmek, daha fazla türden gıdayı tüketme ve zorlu koşullarda hayatta kalma gibi beceriler kazandırdığı için insanlık tarihinin en önemli dönüm noktalarından biri kabul ediliyor.

İnsanların yaklaşık 1 milyon yıl önce doğal  yangınlardan elde edilen ateşi kullanmaya başladığı düşünülüyor. 

Ancak ateşi kendilerinin yakmasının çok daha sonra gerçekleştiği tahmin ediliyor. Bugüne kadar buna dair en eski örnek 50 bin yıl önceyi işaret ediyordu. Fransa'da keşfedilen el baltalarının, ateş yakmak için pirit gibi bir minerale tekrar tekrar vurulduğu belirlenmişti.

Bununla beraber odunları birbirine sürtme yöntemiyle ateş yakmanın, Fransa'daki çakmaktaşı ve pirit yönteminden çok daha eskiye dayandığına inanılıyor. Ancak odunlar organik materyal olduğu için buna dair net kanıtlara ulaşılamıyor. 

British Museum araştırmacılarının liderliğindeki yeni bir çalışmada, Birleşik Krallık'ta (BK) 400 bin yıl önce çakmaktaşıyla ateş yakıldığını gösteren kanıtlar bulundu.

Bilim insanları BK'nin Barnham köyündeki eski bir kil ocağına odaklandı. 1900'lerin başlarında taş aletlerin keşfedildiği bu alanda ateş yakıldığına dair ilk işaretler 2014'te ortaya çıkmış ancak kesin bir sonuca varılamamıştı.

Bulguları önde gelen hakemli dergi Nature'da dün (10 Aralık) yayımlanan çalışmada iki küçük oksitlenmiş pirit parçası tespit edildi. 

Araştırmacılar ateş yakmada kullanılan piritin bölgede son derece nadir olduğunu ve muhtemelen onlarca kilometre uzaktan getirildiğini söylüyor.

fgthyju
Barnham'da keşfedilen piritin ateş yakmak için kullanıldığı tespit edildi (Jordan Mansfield/Pathways to Ancient Britain Projec) 

Jeokimyasal testler de bölgedeki kil tabakasının 700 derecenin üzerinde sıcaklıklara kadar ısıtıldığını gösteriyor. Bulgular tek seferlik bir kullanımdan ziyade, defalarca yakılan bir kamp ateşi veya ocağın varlığına işaret ediyor.

Çalışmanın ortak liderliğini üstlenen Rob Davis, "Bu olağanüstü keşif, bu dönüm noktasını yaklaşık 350 bin yıl geriye çekiyor" diyerek ekliyor:

Bunun muazzam sonuçları var. Ateşi yakma ve kontrol etme yeteneği, insan evrimini değiştiren pratik ve sosyal faydalarıyla insanlık tarihinin en kritik dönüm noktalarından biri.

Bilim insanları buradaki ateşi Neandertallerin yaktığını tahmin ediyor. Makalenin yazarlarından Chris Stringer, "Elbette, türümüz (Homo sapiens) Afrika'da evrimleşirken, bu insanlar Britanya ve Avrupa'da yaşıyordu. Bizim türümüz de bu bilgiye sahip olabilir ancak elimizde kanıt yok" diye açıklıyor.

Ateşi kontrol etme becerisinin 400 bin yıl önce başlaması, insan evrimindeki kritik değişimlerde daha önemli bir rol oynamış olabileceğini düşündürüyor. 

Bu beceri; ısınma, ışık, avcı hayvanlardan korunma gibi faydalar sunmanın yanı sıra insanların daha geniş bir yelpazedeki yiyecekleri işlemesine olanak tanıyarak hayatta kalma ihtimalini artırdı. Bu kazanımlar daha geniş grupları ve beyin gelişimini destekledi.

Davis, "Tüm bunlar bir araya gelerek insanların daha uyumlu olmasını, daha sert, daha soğuk ortamlara yayılmasını ve Britanya gibi kuzey enlemlerinde daha başarılı bir şekilde yaşamasını sağladı" diyerek ekliyor:

Ateş; sosyal etkileşimler, yiyecek paylaşımı, dil gelişimi, erken dönem hikaye anlatımı ve mit oluşturma için bir merkez haline geldi.

Independent Türkçe, Science Alert, Guardian, Nature