Antarktika'da sürpriz keşif: Denizdeki buzlar eridikçe, penguenler mutlu oluyor

Antarktika'daki bir Adelie pengueni (Reuters)
Antarktika'daki bir Adelie pengueni (Reuters)
TT

Antarktika'da sürpriz keşif: Denizdeki buzlar eridikçe, penguenler mutlu oluyor

Antarktika'daki bir Adelie pengueni (Reuters)
Antarktika'daki bir Adelie pengueni (Reuters)

Bilim insanları, Antarktika'daki Adelie penguenlerinin deniz buzlarının azalmasından mutluluk duyduğunu keşfetti.
İklim modelleri, kıtadaki deniz buzlarının bu yüzyılda hızla eriyeceğini öngörürken, bu ikonik kutup hayvanı buzların erimesinden mutlu olan nadir hayvanlardan biri olabilir.
Kutup biyologları, kıtanın en yaygın penguen türü Adelie’nin deniz buzlarının seyreldiği dönemlerde daha fazla üreme eğilimi gösterdiğini biliyordu. Ancak şimdiye kadar, bunun nedeni çözülememişti.
Japonya Ulusal Kutup Araştırma Enstitüsü'nden bilim insanları, GPS cihazları ve video kameralar yerleştirdikleri 175 pengueni, buzlu koşulların değişim gösterdiği 4 mevsim boyunca gözlemledi.
Bu gözlemler, panguenlerin yürüme, yüzme ve dinlenme gibi davranışlarının kategorize edilmesine ve dalışlar sırasında yakalanan av sayısının hesaplanmasına olanak tanıdı.
Enstitünün baş araştırmacısı Yuuki Watanabe, “Nedeni çok basit. Bu penguenler deniz buzları azaldıkça mutlu oluyor” dedi.
Penguenlerin buzun azaldığı koşullarda yürümek yerine yüzerek seyahat edebildiğini söyleyen Watanabe, şöyle devam etti:
"Penguenler yüzerken, yürüdüklerinden dört kat hızlı hareket eder. Suda çok gösterişli olabilirler ama karada epey yavaş kuşlardır."
Deniz buzlarının yoğunlaştığı dönemlerde penguenler, avlanacakları suya erişmek için uzun süre yürümek ve buzda çatlak aramak zorunda kalıyor. Ancak buzların seyreldiği dönemlerde istedikleri yerden suya dalabiliyor.
Phys.org’un haberine göre bu durum, enerji ve vakit tasarrufu sağlıyor. Ayrıca penguenlerin avlanma menzillerini de genişletiyor. En önemlisi de rekabeti azaltıyor ve ana besin maddeleri olan krillerden daha fazlasını bulmalarına olanak tanıyor.
Çünkü deniz buzlarının seyrelmesi, suya daha fazla güneş ışığı girmesi anlamına geliyor ve bu da krillerin yediği planktonların sayısını artırıyor. 
Öte yandan bu durumu, Antarktika’nın sadece ana, kıtasal kısmında yaşayan penguenlerin deneyimlediği görüldü. Antarktika Yarımadası'nda veya diğer adalarda yaşayan penguenler içinse bunun tersi geçerliydi. Independent Türkçe'de yer alan habere göre, bulgularını Science Advances'ta yayımlayan bilim insanları şimdi bunun nedenini araştırmaya hazırlanıyor.
Ayrıca iklim değişikliğinin olumsuz etkileri, Antarktika penguenlerini de büyük ölçüde olumsuz etkiliyor. Örneğin dünyanın en büyük 2. imparator penguen kolonisi, Antarktika’da kopan bir buz kütlesi sonucu, binlerce yavruyla beraber tek gecede yok olmuştu.
Buz kütlesinin 2016’da Halley Körfezi’ne düşmesinden bu yana, bölgede herhangi bir üremenin gerçekleşmediği kaydedilmişti.



Dinozorlar Çağı'ndaki kuşların Arktika'da yuva yaptığı ortaya çıktı

Araştırmacılar 73 milyon yıl önceki Prince Creek ekosisteminin, yaz mevsiminde yaklaşık 6 ay boyunca kesintisiz gün ışığına maruz kaldığını düşünüyor (Gabriel Ugueto)
Araştırmacılar 73 milyon yıl önceki Prince Creek ekosisteminin, yaz mevsiminde yaklaşık 6 ay boyunca kesintisiz gün ışığına maruz kaldığını düşünüyor (Gabriel Ugueto)
TT

Dinozorlar Çağı'ndaki kuşların Arktika'da yuva yaptığı ortaya çıktı

Araştırmacılar 73 milyon yıl önceki Prince Creek ekosisteminin, yaz mevsiminde yaklaşık 6 ay boyunca kesintisiz gün ışığına maruz kaldığını düşünüyor (Gabriel Ugueto)
Araştırmacılar 73 milyon yıl önceki Prince Creek ekosisteminin, yaz mevsiminde yaklaşık 6 ay boyunca kesintisiz gün ışığına maruz kaldığını düşünüyor (Gabriel Ugueto)

Bilim insanları, kuşların kutup bölgelerine en azından 73 milyon yıldır yuva yaptığını keşfetti. 

Günümüzde Arktika'da yuva yapan 200'den fazla kuş türü var. Bilim insanları bu hayvanların ekosistemin önemli üyeleri olduğunu, polenleşme ve tohum dağılımı gibi temel görevlere katkı sağladığını söylüyor.

Daha önce yapılan araştırmalarda bu davranışın yeni olmadığı görülmüştü. Princeton Üniversitesi'nden Lauren Wilson "Kutup bölgelerinde yuva yapmaya dair en eski kanıt, Antarktika'nın Eosen dönemine ait yaklaşık 46,5 milyon yıl önce yaşamış bir penguen kolonisiydi" diyor.

Wilson liderliğindeki ekibin yeni araştırmasıysa bu tarihi yaklaşık 25 milyon yıl daha geriye çekti. 

Bilim insanları Alaska'nın kuzeyindeki Prince Creek formasyonunda yaptıkları kazılarda aralarında embriyo ve yavru kalıntıları da olan 50'den fazla kuş fosili ortaya çıkardı. Çoğunun boyu 2 milimetreden daha kısa olan bu fosiller, kuşların kutup bölgelerinde yuva yaptığına dair en eski kanıtı sunuyor. 

Bulguları hakemli dergi Science'ta yayımlanan çalışmanın ortak yazarı Patrick Druckenmiller, "Bu yeni fosiller, kuşların evrimi hakkındaki bilgilerimizde önemli bir boşluğu dolduruyor" diyerek ekliyor:

Bu çalışmadan önce, birkaç ayak izi dışında Alaska'da kuş fosilleri bulunmamıştı.

Araştırmacılar yaklaşık 73 milyon yıl önce Arktika'da yuva yapan bu kuşların en azından üç ayrı gruptan geldiğini saptadı. Fosillerin bir kısmı martıya benzeyen Ichthyornithes ve dalgıç kuşuna benzeyen Hesperornithes gruplarına aitti. Artık soyu tükenen bu gruplar dişli kuşları içeriyordu.

Ancak kalıntıların çoğu ördeklere benzeyen dişsiz kuşlara aitti. Araştırmacılar dişsizliğin, bugün yaşayan bütün kuşları içeren grubun belirleyici özelliği olduğunu ifade ediyor. Bu nedenle bulgular, milyonlarca yıl önce Arktika'da yuva yapan kuşların, modern kuşların yakın akrabaları olduğuna işaret ediyor.

Ekip, bölgenin o dönemde bugüne kıyasla daha sıcak olduğunu ve muhtemelen 6 ay boyunca kesintisiz gün ışığı aldığını söylüyor. Ancak bu durum kuşların dondurucu soğuklara maruz kalmadıkları anlamına gelmiyor.

Druckenmiller "Kışlar bugünkü kadar sert olmasa da yıl boyunca burada yaşayan hayvanlar dondurucu soğuklara, ara sıra yağan kara ve yaklaşık 4 ay süren kış karanlığına katlanmak zorundaydı" diye açıklıyor.

Ancak bölgede o zaman yuva yapan kuşların tek sorunu sıcaklıklar değildi. Araştırmacılar bazılarının uzunluğu 5 metreye ve ağırlığı 2 tona çıkan yaklaşık 12-13 dinozor türüyle beraber yaşadıklarını söylüyor. 

Druckenmiller, Troodon gibi etçil dinozorların, "bu sevimli küçük kuşları akşam yemeğinde seve seve yiyeceğini" söylüyor. 

Edinburgh Üniversitesi'nden paleontolog Steve Brusatte, yer almadığı çalışmanın bulgularını şöyle değerlendiriyor:

Bu fosiller, kuşların onlarca milyon yıl önce bu yüksek enlemlerdeki toplulukların ayrılmaz bir parçası olduğunu ve bu toplulukların modern zamanlardaki ekolojik bir yenilik değil, Dünya tarihinin uzun vadeli bir normu olduğunu gösteriyor.

Independent Türkçe, Guardian, Live Science, Science