İdlib’de askeri gerginliğin tırmandığına dair belirtiler

İdlib’de askeri gerginliğin tırmandığına dair belirtiler
TT

İdlib’de askeri gerginliğin tırmandığına dair belirtiler

İdlib’de askeri gerginliğin tırmandığına dair belirtiler

Kremlin’den dün yapılan açıklamada, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Türk mevkidaşı Recep Tayyip Erdoğan arasında gerçekleşen telefon görüşmesinde Suriye’de siyasi çözümü başlatmaya dair işbirliğinin devamıyla ilgili meselelerin ele alındığı bildirildi.
Putin ve Erdoğan arasındaki telefon görüşmesi, Rus askeri yetkililerin Suriye’nin İdlib kentinde ‘radikal örgütlerin provokatif eylemleri yüzünden’ durumun kötüleşmesine karşı uyarılarda bulunduğu bir dönemde gelmesi dikkati çekti. Rusya Savunma Bakanlığı son olarak Suriye’nin Lazkiye kentinde bulunan Rus Hmeymim Üssü’ne yönelik insansız hava araçlarıyla (İHA) düzenlenen saldırının püskürtüldüğünü açıklamıştı.
Kremlin’in açıklamasında, iki liderin telefon görüşmesinde Suriye ve Libya’daki gelişmelere odaklandıkları belirtildi. Açıklamanın Suriye ile ilgili kısmında, liderlerin ‘ikili çalışma takvimine alınan meselelerin görüşülmeye devamı üzerinde uzlaştıkları’ kaydedildi. Bu kapsamda Astana mekanizması da dahil özellikle Suriye’deki siyasi çözümü kolaylaştıracak çabaların yoğunlaştırılması ve bu ayın başında düzenlenen Rusya-Türkiye-İran sanal toplantısında yapılan anlaşmaların esas alınmasına vurgu yapıldı.
Kremlin’in açıklamasında ‘Rusya ve Türkiye Savunma Bakanlıkları arasındaki etkileşim seviyesinden’ geniş bir memnuniyet duyduğu belirtilerek, “Liderlerin iki ülke arasındaki askeri eşgüdümün seviyesiyle ilgili iyi değerlendirmeleri var. Bu eşgüdüm İdlib’de ve Suriye Arap Cumhuriyeti’nin kuzeybatısında istikrarlı durumun tahkim edilmesine yardımcı oldu” ifadeleri kullanıldı.
Rus yetkili makamların radikal örgütlerin bölgede gerginliği tırmandırmaya başvurabileceği noktasında uyarılar yaptığı bir zamanda ‘İdlib’deki askeri eşgüdümden duyulan memnuniyetin’ dile getirilmesi dikkati çekti. Rusya Dışişleri Bakan Yardımcısı Sergey Verşinin, Hmeymim Üssü’ne İHA’lar ile saldırı düzenleme çabasını ‘terör saldırısı’ olarak nitelediği açıklamasında, “Hafif almak yok, teröristlerle uzlaşmaya yer yok. Rusya Federasyonu’nun önceliği Suriye’deki askerlerimizin ve Rus çalışma ekiplerinin güvenliğini sağlamaktır” dedi.
Rusya'nın Suriye'deki Tarafları Uzlaştırma Merkezi Başkanı Aleksandr Şerbitskiy, daha önceki açıklamasında, İdlib’deki militanların Hmeymim Üssü’ne iki İHA ile saldırı girişiminde bulunulduğu ve İHA’lar’ın Rus hava savunma sistemleri tarafından imha edildiğini aktarmıştı.
Şerbitskiy, “İdlib gerilimi azaltma bölgesindeki illegal silahlı örgütler, İHA’larla Hmeymim Hava Üssü’ne saldırı çabalarını uygulamaya devam ediyor. Rus hava savunması kuzeydoğu yönündeki Rus Hava Üssü’ne yaklaşan İHA’lar gözlemledi. Rus hava savunmasından ateş açıldı. Hava Üssü’ne 5 kilometre uzaklıkta savaş mühimmatlarıyla donatılan iki İHA’yı imha etti” ifadelerini kullandı.
Hmeymim’e yönelik saldırı girişimi, Rus medyasında ‘İdlib’deki radikal grupların yeni provakatif eylemlere hazırlandığı’ yönündeki haberlerin ardından geldi.
Rusya Savunma Bakanlığı geçen hafta Cuma günü radikal grupların bölgeye kimyasal silah kapsülleri taşıdıklarına dair ellerinde veri olduğunu açıklamıştı. Kapsüllerin saldırıda kullanılacağı belirtilmişti. Bakanlık, Suriye ordusunun, yaklaşık 250 militanın mevzilerine düzenlediği saldırıyı püskürttüğünü aktarmıştı. Bakanlığın açıklamasının ardından konuşan Şerbitskiy, saldırı girişimini ‘Zeytincik beldesinden hareket eden illegal silahlı örgütlerden yaklaşık 250 kişilik iki grup’ tarafından gerçekleştirildiğini söyledi.
Rus bir askeri yetkili, dünkü açıklamasında, ‘terörist Nusra Cephesi’nin son 24 saatte Lazkiye, İdlib ve Halep’in kasabalarını hedef alan 3 bombalama eylemi düzenlediğini bildirdi. Yetkili ayrıca Türkiye destekli silahlı grupların ateşkes ihlalinde bulunmadığını sözlerine ekledi.
Askeri yetkili, “Suriye'deki ateşkesi izleyen Rus-Türk ortak komisyonundaki Rus tarafı, Türk tarafından kaydedilen bir olay karşılık iki silahlı saldırı olayı kaydetti” dedi.
Öte yandan Suriye İnsan Hakları Gözlemevi, Suriye rejim güçleri ve bağlı grupların İdlib’in güneyindeki Ernebe, Ayn Laruz, Deyr Sünbül, Cebel Zaviye bölgesindeki Mevzere, Fetire, Beyneyn köyleri ile Hama’nın kuzeybatısında yer alan Sehl El-Gab bölgesindeki El-Kahire, Kalidin köylerine top atışları gerçekleştirdiğini, can kaybı yaşandığına dair bilgi ulaşmadığını bildirdi. Gözlemevi ayrıca İdlib’in güney kırsalındaki bölgelerde keşif uçaklarının yoğun uçuşlar gerçekleştirdiği sırada rejim güçlerinin Cebel Zaviye’deki Fuleyfel, Safhun, Fetire, Kansfere, Marbeleyt bölgelerine roketli saldırı düzenlediğini kaydetti.



İsrail, Han Yunus'ta bir Hamas lideri ve tünel görevlisinin hedef alındığını duyurdu

İsrail, Han Yunus'ta bir Hamas lideri ve tünel görevlisinin hedef alındığını duyurdu
TT

İsrail, Han Yunus'ta bir Hamas lideri ve tünel görevlisinin hedef alındığını duyurdu

İsrail, Han Yunus'ta bir Hamas lideri ve tünel görevlisinin hedef alındığını duyurdu

İsrail ordusu, Gazze Şeridi'ndeki Hamas hedeflerine saldırı düzenlediğini duyurdu ve saldırının "Gazze Şeridi'ndeki Hamas Deniz Kuvvetleri Komutanı Abdullah Ebu Şemela'yı" hedef aldığını belirtti.

İsrail ordusunun Arap medyası sözcüsü Avichay Adraee, "X" platformu aracılığıyla yaptığı açıklamada, Ebu Şamala'nın "hareketin en önde gelen üyelerinden biri olduğunu, yıllar boyunca deniz kuvvetlerinde çeşitli görevlerde bulunduğunu, Zikim üssündeki deniz kuvvetlerine baskın girişiminde yer aldığını ve 7 Ekim'deki deniz saldırısı için sistemin eğitimini ve planlamasını denetlediğini" belirtti. Şamala ayrıca savaş sırasında deniz hedeflerine odaklanarak, orduya karşı birçok terör operasyonu düzenledi.

ser4
İsrail askerleri, Hamas'ın Gazze Şeridi'nin kuzeyinde tasarladığı demir tünelden geçiyor... 15 Aralık 2023 (Reuters) 

Adraee açıklamasında, "Hamas hareketine ait Han Yunus bölgesindeki taburlardan birinin tünel sorumlusu olan ve rehine alma olayına katılan Fadi Ebu Mustafa hedef alındı" ifadelerine yer verildi.


Meclis başkanlığını kaybeden Halbusi’nin kazanma stratejisi

El-Halbusi'nin siyasi nüfuzu Irak'ın batı bölgelerinde başladı (X)
El-Halbusi'nin siyasi nüfuzu Irak'ın batı bölgelerinde başladı (X)
TT

Meclis başkanlığını kaybeden Halbusi’nin kazanma stratejisi

El-Halbusi'nin siyasi nüfuzu Irak'ın batı bölgelerinde başladı (X)
El-Halbusi'nin siyasi nüfuzu Irak'ın batı bölgelerinde başladı (X)

Bağdat'ta 10, ülke genelinde ise 329 sandalyenin 35'ini kazanan Muhammed el-Halbusi'nin son parlamento seçimlerindeki zaferi, iki yıl önce Parlamento Başkanlığı görevinden ve parlamento üyeliği elinden alınan bir isim için önemli bir dönüm noktasıdır.

Bu zafer, Irak'ta, Hukuk Devleti Koalisyonu lideri ve eski Başbakan Nuri el-Maliki gibi zorlu bir rakip karşısında elde edildiği için daha da önem kazanıyor.

El-Halbusi, Anbar vilayetinin Karma kasabasından kırklı yaşlarının ortalarında bir inşaat mühendisidir. Felluce'deki bir inşaat şirketinden, Şii ve Sünni grupların İran etkisi altında rekabet ettiği siyasete adım atmıştır. Ancak hırslı genç adam maskesini yavaş yavaş düşürmüş ve güçlülerin masasında kendine bir yer edinmiştir.

"Halbusi olgusu"nun yorumlanması konusunda şu anda görüş ayrılığı olsa da Bağdat'taki birçok Sünni, yıllarca süren şiddet ve bölünmenin ardından, onda liderlik ihtiyaçlarını karşılayan birini buldu. Onun şu gibi kampanya sloganlarını dile getirdiğini duydular: "Biz Sünniler ne istediğimize karar veririz. Başkalarının (Şiiler ve Kürtler) bizim adımıza karar vermesine izin vermeyeceğiz."


PKK, Hamas, Hizbullah: Yarım asırlık silahlı örgütlerin Ortadoğu’daki etkisi

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

PKK, Hamas, Hizbullah: Yarım asırlık silahlı örgütlerin Ortadoğu’daki etkisi

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

Rüstem Mahmud

Bir gün içinde PKK militanları Türkiye topraklarından çekiliyor veya Güvenlik Konseyi Hamas'ı silahsızlandırma kararı aldı ya da Lübnan hükümeti ordunun Hizbullah'ı silahsızlandırma planını bekliyor yahut Irak'taki Haşdi Şabi ile Suriye, Yemen ve Libya’daki diğer örgütler hakkında benzer haberler ve raporlar duyabiliyoruz. Yıllardır, bu savaşçı örgütler, üyeleri ve davranışları bölgemizdeki en önemli ve çoğu zaman tek haber oldular. Dış gözlemciler artık siyasi, sosyal ve kültürel sahnemizi çok çeşitli örgütlerin ve savaşçılarının yuvasından ibaret sanmaya başladılar.

Bu örgütler yalnızca silahlı eylem konumunu işgal etmiyorlar, aynı zamanda siyasi rollere, etkinliğe ve üretkenliğe de sahipler. Yaşadıkları toplumların geniş kesimleri için prestijli ve sembolik değere sahip bir konuma sahipler. Savaşçıları, en azından toplumun belirli bir kesimi için, bir kutsallık halesiyle çevrililer.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre 1970'lerin başından itibaren, bu örgütler bölgemizdeki olağanüstü siyasi gerçeklikler ve bağlamların bir sonucu olarak ortaya çıktılar. Filistin ve Kürt meselelerine, birçok devletin, kendilerini baskı altında hisseden, yalnızca siyasi eylem ve mücadeleyle asgari düzeyde bile uzlaşıya varamayan milyonlarca insandan oluşan topluluklara yönelik bir tür “sıfır toplamlı” yaklaşımı damga vurmuştu. Nasırcılığın 1967’deki savaşta uğradığı yenilgi, devletin ve düzenli orduların sahip oldukları güç ve nüfuzu kaybetmelerine neden oldu. İran rejimi, dış politikasının bir dayanağı olarak hizipçiliğe dayanan uzun vadeli bir strateji uygulayarak, bu iki temele mezhepsel bir boyut ve yük ekledi. Ancak, bu örgütlerin türediği ülkelerde ekonomik, siyasi, güvenlik, anayasal, eğitim ve sağlık yapıları tamamen başarısız olmasaydı, bu çeşitli koşullar ve araçlar etkili olmazdı. Söz konusu örgütler bu başarısızlık sayesinde kendilerini kurtarıcılar ve devlet adına hareket ederek tüm ulusu koruyan araçlar olarak sundular.

Yarım asırdan fazla bir süre boyunca, bu örgütlerin üyeleri ve liderleri, toplumlarımızın geniş kesimleri arasında sahip oldukları “sembolik hegemonya” sayesinde, kamusal alana bir değerler, söylemler ve normatif araçlar cephanesi dayatmayı başardılar. Bunlar arasında şunlar sayılabilir: “Şiddet, değişimin özü ve tek aracıdır”, “sembolik lider tarihsel bir zorunluluktur”, “mevcut koşullar ucu açık bir olağanüstü hal gerektirmektedir”, “toplumsal ilerleme ve statü, bu örgütlere sadakat ve bağlılıkla bağlantılıdır”, “bu sınıfın üyeleri eleştirinin ötesindedir ve şehitler aziz statüsüne sahiptir”, “servet, eğitim, incelikli eylemler, entelektüel üretim ve sanatsal çalışma gibi şeyler, bu örgütlerle bağlantılı olmadıkları sürece anlamsızdır”. Bunlar ve benzeri birçok söylem kamusal alanda sürekli bir korku duygusu yaratıyor ve mevcut koşullarımızın “istisnai” olduğu yönünde derin bir hissi besliyordu. Tüm bunlar, toplumların geleceği ve güvenliği ve bu “savaşçı sınıf” örgütlerinin varlığını sürdürmesiyle sıkı sıkıya bağlantılıydı.

Samurayların ortadan kaldırılması, eski Japonya'nın sonunu ve hümanist modernitenin ilke ve değerlerine bağlı modern, medeni ve demokratik bir devletin yükselişini işaret ediyordu

Bir bakıma, bu sınıfın üyeleri, başlangıçta üyeleri İmparatorluk Muhafızları'nda asker olan, daha sonra zamanla, toplumsal güvenliği ve kaos dönemlerinde imparatorluk gücünün bütünlüğünü korumada oynadıklarını söyledikleri olağanüstü roller sayesinde kamusal bir rol, bir tür kontrol, otoriter konum ve sembolik statü üstlenen geleneksel Japon samuraylarına benzer hale geldiler. Davanın koruyucularından “davanın kendisine” dönüştüler. Kamu düzenini korumaya adanmış savaşçılar konumundan, her türlü kamusal erdemin sembolü haline geldikleri için, yerel topluluklara kendilerine ayrıcalıklı bir şekilde davranmayı dayatan, mali, idari, ticari, sembolik ve kültürel derebeyliklerin liderleri ve sahipleri konumuna geçiş yaptılar.

Tıpkı Japon samuraylarının tarihsel anlatısında olduğu gibi, bölgemizdeki bu savaşçılar ve örgütleri de, farklı derecelerde de olsa oldukça karmaşık ve istisnai tarihsel koşullardan sonra ortaya çıktılar. Ancak kendilerini “davanın kendisine” dönüştürmekten çekinmediler. Bu çeşitli örgütler, varoluşlarının asıl nedeni ortadan kalkmış olsa bile, askeri ve sembolik genel egemen statülerini her zaman farklı derecelerde de olsa korumaya gayret ettiler. Nitekim Lübnan Hizbullahı, İsrail'in bir kısmını yeniden işgal etmesinden önce tüm Lübnan topraklarından çekilmesinden çeyrek asır sonra bile silahlarını elinde tutmaya kararlı. Filistinli Hamas hareketi, silahını, Filistin'in tek kurtarılmış bölgesi olan Gazze Şeridi'ndeki tüm yaşam biçimlerinin sürekliliğinden ve devamından daha kutsal, gerekli ve kaçınılmaz görüyor.

Ancak, savaşçı sınıf ve silahlı örgütleri içindeki tüm bu otoriter özelliklerin bölgemizde yerleşik olmasına, toplumlarımızdaki genel modernleşme süreçleri bağlamında oynayabilecekleri gerici rollerin açıkça kabul edilmesine rağmen, temel soru hâlâ ortada duruyor: Bu örgütleri, bu istisnai sınıfı, ortaya çıktıkları koşulların, iklimlerin ve şartların yapısında köklü dönüşümler yaratmadan rollerini ve egemenliklerini ortadan kaldırmak mümkün müdür? Mevcut Hamas dağılsa bile, milyonlarca Filistinli, nesnel bir barışı asgari koşullarda da olsa karşılayan bağımsız bir devlete sahip olmadığı sürece, farklı isimler, sloganlar ve mekanizmalarla yeni bir Hamas'ın ortaya çıkmayacağının garantisi var mı? Türkiye'deki Kürt sorunu, Kürdistan İşçi Partisi'nin (PKK) ve 40 yıllık silahlı mücadelesinin doğuşuna mı sebep oldu, yoksa PKK mı Kürt sorununu doğurdu? Dolayısıyla “Kürt mazlumiyeti gölü” varlığını ve etkinliğini koruduğu sürece, oradaki “Kürt mücadelesi balığı”nın yok olacağının bir garantisi var mı?

Samurayların ortadan kaldırılması, eski Japonya'nın sonunu ve hümanist modernitenin ilke ve değerlerine bağlı modern, medeni ve demokratik bir devletin yükselişini işaret ediyordu. Ama öncelikle Japonya, “hakkı” olduğuna inandığı şey uğruna komşu ülkeleri işgal edip milyonlarca masum insanı tekrar öldüremeyecek üretken bir ülke. Japonya artık birçok şeyi başarabilen bir ülke, bunların başında da geçmişte yaptıklarından dolayı özür dileyebilmesi geliyor.