Bilim insanlarından sıradışı teori: Yüz maskeleri aşı etkisi yapabilir

Araştırmacılara göre maskeler, maruz kalınan mikrop miktarını azaltıyor (Unsplash)
Araştırmacılara göre maskeler, maruz kalınan mikrop miktarını azaltıyor (Unsplash)
TT

Bilim insanlarından sıradışı teori: Yüz maskeleri aşı etkisi yapabilir

Araştırmacılara göre maskeler, maruz kalınan mikrop miktarını azaltıyor (Unsplash)
Araştırmacılara göre maskeler, maruz kalınan mikrop miktarını azaltıyor (Unsplash)

Tüm dünya etkili ve güvenilir koronavirüs aşısını beklerken, bir araştırma ekibi ortaya provokatif bir teori attı. Buna göre maskeler bazı insanlarda kaba bir aşı etkisi yapıyor.
New England Journal of Medicine'de Salı günü yayımlanan ama henüz kanıtlanmadığı belirtilen iddia, asırlık bir yönteme dayanıyor. Söz konusu yöntem, bireylerin koruyucu bir bağışıklık tepkisi oluşturması için bir patojene kasıtlı olarak maruz bırakılmasını gerektiriyor. İlk önce çiçek hastalığına karşı denen yöntem çok riskli olduğu için gözden düşmüş ama modern aşıların yolunu açmıştı.
Koronavirüsle enfekte edilen hayvanlardan elde edilen veriler, maskelerin, kullanıcının karşılaşacağı virüs miktarını azaltabildiğini göstermişti. Araştırmacılar da vücuda sızan az sayıda patojenin, virüsü hatırlayabilen bağışıklık hücrelerinin üretilmesini sağlayabileceğini iddia ediyor.
Makalenin yazarlarından, Kaliforniya Üniversitesi, San Francisco’dan bulaşıcı hastalık uzmanı Dr. Monica Gandhi, “Virüsü kapabilirsiniz ama asemptomatik olursunuz. Asemptomatik enfeksiyon oranlarını maskelerle artırabilirseniz nüfusu aşılamanın (variolation) bir yolunu bulabilirsiniz” dedi.
Öte yandan bütün bunlar, maskeli kişilerin virüse kasıtlı olarak maruz kalması gerektiği anlamına gelmiyor. Dr. Gandhi, kalabalık toplanmalara atıfla, “Bunu kesinlikle tavsiye etmiyoruz. Virüs partileri yapmayın” diye konuştu.
Teorinin kanıtlanabilmesi için maskeli ve maskesizken virüse maruz bırakılan kişilerin verilerinin klinik deneylerle karşılaştırılması gerekiyor. Ancak bu, pek de etik değil. 
Teori, makaleye katkı koymayan başka uzmanların da ilgisini çekiyor ama bu uzmanlar da yeterli veri olmadan bunu desteklemeyi doğru bulmadıklarını ifade ediyor.
Buna göre söz konusu teorinin yanlış yorumlandığı durumda maske takan insanlar rehavete kapılabilir ve koronavirüse karşı alınması gereken diğer önlemleri gevşetebilir.
Makalenin yazarları arasında yer almayan Arizonalı epidemiyolog Saskia Popescu, “Bu teoriyi destekleyebileceğimiz kadar veri yok” dedi ve ekledi:
"İnsanların diğer tüm korunma stratejilerini uygulamaya devam etmesini istiyoruz."
 
Independent Türkçe, New York Times



Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash
TT

Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash

Araştırmacılar, otizmin 4 alt tipini keşfederek bu genetik durumun altında yatan biyolojiyi anlamaya yönelik "dönüştürücü bir adım" attı.

Princeton Üniversitesi ve Simons Vakfı'ndan bilim insanları, otizm kohort çalışması SPARK'taki 5 bin çocuğun verilerini analiz ederek bireyleri özellik kombinasyonlarına göre gruplandırdı.

Araştırmacılar belirli özelliklerle ilgili genetik bağlantılar aramak yerine, sosyal etkileşimlerden tekrarlayan davranışlara ve gelişimsel kilometre taşlarına kadar 230'dan fazla özelliği her bir kişide değerlendirdi.

Bu analiz sayesinde otizmin farklı genetik varyasyon modellerine sahip 4 alt tipini tanımlamayı başardılar.

Flatiron Enstitüsü'nde yardımcı araştırmacı bilim insanı ve çalışmanın ortak başyazarı Natalie Sauerwald, "Otizmin tek bir biyolojik hikayesi değil, birden fazla farklı anlatısı olduğunu görüyoruz" diyor.

Bu, geçmişteki genetik çalışmaların neden genellikle yetersiz kaldığını açıklamaya katkı sağlıyor; aslında birbirine karışmış birden fazla farklı bulmacaya baktığımızı fark etmeden bir yapbozu çözmeye çalışıyorduk. Bireyleri ilk başta alt tiplere ayırana kadar resmin tamamını, genetik örüntüleri göremedik.

Bu 4 alt tip Sosyal ve Davranışsal Zorluklar, Gelişimsel Gecikmeyle Birlikte Karma OSB (Otizm Spektrum Bozukluğu), Orta Derecede Zorluklar ve Geniş Çaplı Etkilenme olarak belirlendi.

İlk tip, otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda gelişimsel kilometre taşlarına ulaşan fakat genellikle dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, anksiyete veya depresyon gibi eşlik eden sorunlar yaşayan çocukları kapsıyor.

İkinci tipte gelişimsel kilometre taşlarına ulaşmada gecikme görülürken eşlik eden rahatsızlıklara dair herhangi bir belirtiye rastlanmıyor.

Üçüncü tip olan Orta Derecede Zorluklar'da otizmle ilgili temel davranışlar olsa da diğer gruplar kadar güçlü değil. Otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda kilometre taşlarına ulaşıyor ve eşlik eden rahatsızlıklar görülmüyor.

4. tipte en uç ve geniş kapsamlı zorluklar yaşanıyor.

Katılımcıların yüzde 37'sinin yer aldığı birinci ve yüzde 34'ünün bulunduğu üçüncü tip en yaygın gruplar. Yüzde 19'unu içeren ikinci ve yüzde 10'unun olduğu 4. tiplerse en nadir olanlar. 

Bulgular, genetik farklılıkların "yüzeyde benzeyen klinik görünümlerin ardındaki farklı mekanizmalara işaret ettiğini" vurguluyor.

Örneğin hem Geniş Çaplı Etkilenme hem de Karma OSB gruplarındaki çocuklar gelişimsel gecikme ve zihinsel engellilik gibi bazı önemli özellikleri paylaşıyor. Ancak ilk grupta, ebeveynlerden geçmeyen de novo mutasyonların en yüksek oranı görülürken, ikinci grubun nadir kalıtsal genetik varyantları taşıma olasılığı daha fazla.

Bulgular otizmin sadece 4 alt tipi olduğu anlamına gelmiyor; en az 4 tane bulunduğunu ve bunların hem klinik seviyede hem de genom düzeyinde araştırmalar için anlamlı olduğunu gösteren veri odaklı bir çerçevenin keşfedilmesini sağlıyor.

Otizmle mücadele eden ailelerin, çocuklarının hangi otizm alt tipine sahip olduğunu bilmesi yeni bir netlik, kişiye özel bakım, destek ve topluluk imkanı sunabilir.

Independent Türkçe