Ordu mensupları ve yurtdışındaki ABD'li seçmenlerin oyları fark yaratacak mı?

Cumhuriyetçi ve Demokrat gözlemciler Pennsylvania’daki oy sayımını takip ediyor (AP)
Cumhuriyetçi ve Demokrat gözlemciler Pennsylvania’daki oy sayımını takip ediyor (AP)
TT

Ordu mensupları ve yurtdışındaki ABD'li seçmenlerin oyları fark yaratacak mı?

Cumhuriyetçi ve Demokrat gözlemciler Pennsylvania’daki oy sayımını takip ediyor (AP)
Cumhuriyetçi ve Demokrat gözlemciler Pennsylvania’daki oy sayımını takip ediyor (AP)

Ordu mensupları ve yurtdışındaki ABD vatandaşlarından gelen gıyabi oy pusulalarının, sayım işlemlerinin tamamlanmasından sonra dahi ABD’deki başkanlık seçimlerinin sonuçları üzerinde bir fark meydana getirebilir mi? Bu soru hala cevabını bulamazken, ön tahminlere göre bazı eyaletlerde ordu mensupları ve yurtdışındaki vatandaşların oyları 10 Kasım’a kadar kabul edilecek. Bu durum 29’un üzerindeki eyalette uygulanan ve 3 Kasım’dan sonra gelen oyların yetkililerce sayılmasına izin veren ABD seçim yasaları tarafından da desteklenmektedir.
Bu soruya cevap verebilmek için bu oyların mevcut oy oranlarında değişiklik meydana getirip getirmeyeceğine bakacağız. Özellikle dört eyalet başta olmak üzere bazı eyaletlerin yasaları, Başkan Donald Trump ile Demokrat rakibi Joe Biden’ın oyları arasında büyük bir yakınlaşmaya tanıklık ettiğinden, seçimlerin yapıldığı günden sonra askerler ve yurtdışındaki seçmenlerden henüz gelmeyen oy pusulalarının gelmesine izin veriyor. Oy pusulalarının 2 Kasım’a kadar imzalanması zorunluluğunu getiren Pensilvanya’da, seçmenler seçim gününe kadar oy kullanmışsa, pusulaları en geç 10 Kasım saat 17.00’a kadar kabul edilebilecek.
Trump taraftarlarının itirazlarına rağmen, Biden’ın kazanması ihtimali yüksek olan Wisconsin ve Michigan eyaletleri, gıyabi oyları ve geç kullanılan oyları en geç seçim günü saat 20.00’a kadar kabul etti. Ancak iki eyaletteki seçim yetkilileri şu ana kadar bu oyların sonuçlarını hala açıklamış değil. Ordu mensupları ve yurtdışındaki seçmenlerin oylarının birbirine son derece yakın olması Senato yarışlarında bir rol oynayabilir. Ordu mensupları ve yurtdışındaki ABD seçmenlerinin kullandıkları geçerli oy pusulalarının hala ulaşmasının mümkün olduğunu ve bu oyların iki başkan adayı arasındaki farkı nasıl değiştireceğini kimse tahmin edemiyor.
AP’nin ABD Seçim Yardım Komisyonu’ndan aktardığına göre, komisyon 2016 yılındaki ABD başkanlık seçimlerinde, Pensilvanya eyaletinin, 7 bin 788’i ordu mensubuna, 14 bin 539’u yurtdışında ikamet eden ABD vatandaşı seçmenlere ait oy pusulaları olmak üzere toplam 22 bin 327 oy pusulası saydı.
Kuzey Carolina’da 6 bin 317’si ordu mensuplarına ait olmak üzere 2016’daki başkanlık seçimlerinde 17 bin 201 gıyabi oy pusulası sayıldı. Eyalet yasalarına göre, yerel seçim yetkilileri, 12 Kasım tarihine kadar ordu mensupları ve yabancı seçmenlerin gıyabi oylarını kabul edecek. Pensilvanya’da olduğu gibi oy pusulasında posta damgasının da bulunması zorunluluğu yok.
Georgia eyaletine gelince, 5 bin 203’ü ordu mensuplarının oyları olmak üzere toplam 12 bin 432 gıyabi oy pusulası sayıldı. Georgia’da yerel seçim yetkilileri, 3 Kasım tarihine kadar posta damgası almış olmaları şartıyla, söz konusu seçmenlerin oylarının 6 Kasım tarihine kadar kabul edecek.  
Nevada eyaletinde 2016’daki başkanlık seçimlerinde 2 bin 677’si ordu mensubu seçmeni içeren toplam 6 bin 290 gıyabi oy pusulası sayıldı. Nevada’daki yerel seçim yetkilileri, 3 Kasım’a kadar posta damgası alınmış olması şartıyla 10 Kasım tarihine kadar oy pusulalarını kabul ediyor.
ABD Seçim Yardım Komisyonu’na göre, 2016 yılındaki başkanlık seçimlerinde ordu mensuplarına ait 252 binin üzerinde gıyabi oy pusulası sayıldı, yurtdışındaki ABD vatandaşlarından ise 382 binden fazla oy pusulası geldi.



İran: Yeni bir savaşa hazırlık ve ertelenen müzakereleri bekleyiş

 İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
TT

İran: Yeni bir savaşa hazırlık ve ertelenen müzakereleri bekleyiş

 İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)

Hasan Fahs

13-15 Haziran tarihleri ​​arasında dünya, bölgesel ve küresel denklemlerde stratejik bir dönüşüme tanık oldu.

Bu dönüşümü, Tel Aviv'in İran rejimine karşı başlattığı savaşın güvenlik ve askeri boyutlarıyla sınırlamak zor. Aksine kendisine İran'ın çağdaş tarihinde ve küresel düzende temel ve önemli bir dönüm noktası olarak bakılmalı.

İran, üst düzey komutanları ve nükleer bilim insanları arasındaki can kayıplarına veya birçok askeri, güvenlik ve nükleer tesisinin yok edilmesinin yanı sıra, savunma sisteminin omurgasını oluşturan füzelerini hedef alan saldırılara rağmen, kendisini bu savaşın galibi olarak görüyor. Bu zafer duygusu veya galip gelme vurgusu, Tahran'ın İsrail tarafına ABD yönetimine ateşkese varılması için baskı yapmayı dayatmakta başarılı olduğuna olan inancından kaynaklanıyor. Ona göre İsrail'in pozisyonu sadece sahadaki yenilgisini değil, aynı zamanda Batı toplumunun desteğiyle bölgesel denklemlere kendini dayatmaya çalışan bir projenin yenilgisini de yansıtıyor.

İran liderliği, bahsettiği zafer duygusuna rağmen, düşündüğü tüm değerlendirmelere ve tahminlere aykırı bir şekilde beklenmedik bir stratejik sürprizle karşı karşıya kaldığını reddetmiyor. Bilhassa daha önce ABD ile dolaylı müzakerelere giriştiği diplomatik süreç, İran diplomasisi veya Dışişleri Bakanlığı’nın Batı başkentleriyle diyalog için yürüttüğü çabalar, komşu ülkelerle, özellikle de Körfez başkentleriyle karşılıklı mesajlar ve hızlanan koordinasyon ışığında, İran liderliği böyle bir şeyi beklemiyordu.

İran şu anda savaşın sona ermesini resmi olmayan bir ateşkes olarak ele alıyor. Bu nedenle, tüm yeni askeri lider kadrosunun yeni bir İsrail saldırısı olasılığına ilişkin değerlendirmelerinden bahsetmeleri, herhangi bir saldırıya hızlı bir şekilde yanıt vermek için tamamen hazır ve teyakkuz halinde olduklarını söylemeleri doğal.

Rejim ve askeri kurumunun yaşadığı askeri teyakkuz hali, Tel Aviv ile yeni bir çatışma olasılığıyla sınırlı değil. Aksine, doğrudan ve kapsamlı bir Amerikan katılımına ilişkin ciddi değerlendirmelerle daha karmaşık bir boyutu bulunuyor. Zira Amerikan katılımı, rejimi en azından geride kalan siyasi, güvenlik ve askeri güç ve yeteneklerini veya en kötü ihtimalle tüm rejimi çökertecek gerçek bir varoluşsal meydan okuma ile karşı karşıya bırakıyor.

Askeri ve güvenlik alanındaki hazırlıklara, rejimin yaşadığı gerginlik durumuna ek olarak, siyasi boyut da teyakkuz halinde. Yeni aşamanın boyutlarını, ufuklarını ve bu savaştan kaynaklanan gelişmelerle nasıl başa çıkılacağını ölçmeye çalışıyor. Ayrıca, olumsuz sonuçların ve kendisine sert bir çözüm dayatmak konusunda rejimin karşılaşabileceği uluslararası ve Amerikan baskılarının önünü kesmek için bu gelişmeleri kullanmayı amaçlıyor.

Buradan hareketle, İran'daki yeni aşamanın, özellikle siyasi düzeyde, müzakere masasına ve diyaloğa geri dönme çağrılarıyla nasıl başa çıkılacağı konusunda zor ve sert kararlarla dolu, oldukça karmaşık bir aşama olacağı söylenebilir. Bu aşama, rejimin siyasi tarafının vereceği kararı, İran ve bölgede tanık olunan değişikliklerle ve İsrail saldırısından kaynaklanan farklı ilişkilerin doğasıyla nasıl başa çıkacağını görmeyi bekliyor. Çünkü İran’daki iktidar sistemi, eski politikalar artık mevcut durumun ihtiyaçlarına karşılık veremediği, bundan doğan yeni gelişmelerle başa çıkamadığı için farklı bir tür ve düzeyde yeni kararlara ve politikalara geçiş yapma zorluğuyla karşı karşıya kalacaktır.

İran liderliği, “karanlık İsrail bilim tüneli”nden çıktığına ve ağır bir stratejik sürpriz yaşadığına inanıyor. Rejimi neredeyse bütünüyle devirebilecek, devrilmesine giden yolu açabilecek böylesine geniş ve karmaşık bir saldırıya maruz kalma olasılığını göz ardı ettiği için böyle bir sürpriz yaşadığını düşünüyor. Askeri liderliğin değerlendirmeleri, rejimin büyük ve kapsamlı bir saldırıya maruz kalmayacağı yönündeki aşırı güvene dayanan iyimser değerlendirmelerdi. Bunlar, en fazla Tel Aviv'in Nisan 2024'te Isfahan eteklerindeki birkaç füze tesisini imha ettiği saldırıya benzer bir saldırıya maruz kalınacağı yönündeydi.

İran'ın askeri yeteneklerine dayanan bu güvenin, karar alma sisteminin desteğini alarak müzakere masasına giden İran hükümetinin diplomatik çabaları üzerinde olumsuz etkileri oldu. Bu nedenle, stratejik sürprizin üzerindeki etkisi daha güçlü ve öngöremediği veya olumsuz etkilerinden ve yansımalarından kaçınamadığı bir şekildeydi. Zira bu savaştan sonra karşı karşıya kaldığı şey, önceden öngöremediği bir olay değil, tüm temel ve stratejik verilerini yeniden inşa etmesini, aldığı ağır ve derin darbenin neden olduklarını onarmasını gerektiren bir dönüşüm.

İran liderliğinin yeni aşamada benimsemeye çalıştığı siyasi yol, iki konunun altını çizerek diplomasi ve müzakere sürecinin korunmasını göz önünde bulunduruyor. Birinci konu, Tahran'ın kendi koşullarına, Washington'un müzakereleri yeniden baltalamayacağına dair uluslararası ve Amerikan garantilerine dayanarak müzakere masasına geri dönmeye hazır olduğudur. Keza herhangi bir yeni uzlaşı, uluslararası hukuk çerçevesinde İran'ın kendi topraklarında bir uranyum zenginleştirme döngüsüne sahip olma hakkını garanti altına almalıdır. İkinci konuya gelince, özellikle Fordo tesisine yönelik saldırının sonuçları konusunda Washington'a ve saldırının tesisin tamamen yok olmasına neden olduğu, İran nükleer programını sona erdirdiği konusunda direten ABD Başkanı Donald Trump'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşma şeklinde belirmektedir. Bu yolun ana hatları, Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi ve hükümet sözcüsü Fatma Muhacerani de dahil olmak üzere bazı İranlı yetkililerin, bu tesisin ve nükleer programın, boyutunu veya yerini belirtmeden, ciddi ve yıkıcı kayıplar yaşadığını kabul etmesiyle belirginleşti. Bu tutum, pozisyonları uzlaştırmak için bir açılım oluşturabilir, şu anda bu pozisyonlar netleşene kadar ertelenen müzakere masasına geri dönmenin önünü açabilir ve tırmanmaya devam ederse yeni bir çatışmaya yol açabilecek gerginlik durumunu sona erdirebilir.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.