Sudan Egemenlik Konseyi üyesi Aişe Musa Şarku’l Avsat’a konuştu: ‘Sudanlı kadınlar doğaları gereği cesur’

Aişe Musa (Şarku’l Avsat)
Aişe Musa (Şarku’l Avsat)
TT

Sudan Egemenlik Konseyi üyesi Aişe Musa Şarku’l Avsat’a konuştu: ‘Sudanlı kadınlar doğaları gereği cesur’

Aişe Musa (Şarku’l Avsat)
Aişe Musa (Şarku’l Avsat)

Sudanlı kadınlar büyük bir çoğunlukla Ömer el-Beşir rejimine karşı Sudan devrimine katıldı. Yürüyüşler, kadınlardan birinin başlattığı meşhur zılgıtlarla cadde ve meydanlara inerek yapılırken, Sudan devrimi, Genelkurmay Başkanlığı önünde gerçekleşen oturma eylemleriyle meyvesini verdi.
Sudan devrim tarihinde kadınlar önemli bir rol oynanmıştı. Ancak Aralık 2019 devriminde kadınlar baskı, cinayet ve şiddet karşısında büyük bir cesaret gösterirken, kendilerine tavizsiz haklarının verilmesi çağrısında bulunan seslerden çok sayıda da şehit verdi.
Sudan Egemenlik Geçiş Konseyi’nin üyelerinden Aişe Musa, devrim zaferinin ardından iktidar hiyerarşisinde zirveye çıkan iki isimde biri.
Sudanlı kadınlar küçük yaşlardan itibaren bakanlık ve yargı organlarında görev almış olmasına rağmen Aişe Musa ve Reca Nikola benzeri görülmemiş bir fikir birliğiyle Başkanlık Konseyi’nde ilk yer alan isimlerden.
Dünya Kadınlar Günü vesilesiyle Hartum’daki Başkanlık Sarayı ofisinde Şarku’l Avsat’ı kabul eden Aişe Musa, Sudanlı kadınların durumuna ilişkin ve mücadeleleriyle nereye geldiğini görmek adına bir röportaj verdi.
Başkanlık Sarayı’na girebilen Ayşe Musa’nın elleri hala tebeşir tozuyla kaplıydı. Musa, kadınların işe gitmesinin kadının evdeki rolünü kısıtlayan toplumsal değerlere karşı bir isyan olarak görüldüğü dönemde eğitim veren bir öğretmendi.
Musa, Sudanlı kadınların 1960 yıllardan beri devam eden ve öğretmen, öncü ve kamuoyu liderlerinin en önemli rolü oynadığı kümülatif mücadele sayesinde bu konuma ulaştığını düşünüyor. Kadınların rollerine ilişkin farkındalıklarının, yurtdışındaki eğitim burslarının, derneklerdeki, sivil toplum kuruluşlarındaki ve feminist kuruluşlardaki faaliyetlerinin bir sonucu olarak ortaya çıktığını ifade eden Ayşe Musa, bu sebeple rollerini kadın meseleleriyle sınırlamadıklarını ve halka ilişkilerde rol oynamak için harekete geçtiklerini belirtti.
Gençliğinden beri ulusal işlerde yer alan Musa, ülkesinin bağımsızlığından bu yana doğduğu el-Abyad şehrinde daha fazla kız okulu açılmasını talep etmek için gösterilere liderlik ettiğini ve sonuç olarak kadınların lehine gerçek bir değişimin başlangıcının yaşandığını söyledi. Bilinçli ve seçkin kadınlara eğitim verdiği için eğitimsizlik konusunda asi olduğunu vurgulayan Musa, babası dahil olmak üzere ailesindeki eğitimli erkek ve kadınların eğitimi destekleyen duruşundan etkilendiğini bildirdi.
Ömer el-Beşir rejimini deviren protestolara liderlik eden Sudanlı kadınların dikkat çekici cesaretine ilişkin açıklamada bulunan Musa, “Sudanlı kadınlar doğaları gereği cesur ve koşullar onları yüzleşmeye zorluyor. Devrim sırasında yaşananlar on yıllardır kadınlara uygulanan adaletsizliği ezen ve haklarını ihlal eden rejime karşı çıkan doğal bir tepki” şeklinde konuştu.
Sosyal gerçekliğe ve özellikle kadınların siyasi çalışmalarda hak ettikleri pozisyonları elde etmedeki adaletsizlik olarak tanımladığı şey hakkında sert eleştiri yapan Musa, Sudanlı kadınların siyaset uygularken imkanları ve yeteneklerine göre eşitsizliklere maruz kaldığını söyledi. Musa, tabanda kadınların büyük rolünün dikkat çekici bir şekilde fark edildiğini ancak liderlik merdiveni yükseldikçe sayılarının azaldığına dikkati çekti.
Ülkedeki egemen hiyerarşinin tepesindeki varlığının, erkeklerin siyasi eylem üzerindeki kontrolüyle çelişmediğini aktaran Musa, görevlerini yerini getirirken zorluk yaşamadığını çünkü bunun geçiş hükümetindeki durumun farklılığından kaynaklandığını ifade etti.
Aişe Musa Egemenlik Konseyi’nde var olan bir kadının kamusal meseleleri büyük ölçüde etkilediğini ve buna katkı sağladığını söyleyerek, özellikle Konsey’in kadın haklarıyla ilgili meselelerde kendilerine daha çok sorumluluk verdiğine dikkati çekti. Egemenlik Konseyi’nde kadının rolünün merkezciliğine bağlı kalarak, Konsey üyeliğinde beklenen değişiklikten korktuğunu ve kadınların temsil edilmesinin bu değişimin kurbanı olacağına dair endişesini de aktaran Musa, iktidar koalisyonunun temsilcileri değiştirme hakkına sahip olduğunu ancak görevinde kalması konusunda ısrarcı olacağını kaydetti. Musa kadınların yönetime katılım oranında haksızlık yaşandığını belirterek, çünkü anayasanın yüzde 40 kadının temsilini şart koyduğuna dikkati çekti.



Gazze'nin trajedilerinden biri daha: Yüzlerce insana bir banyo

Gazze'deki tuvaletlerin yetersizliği, halkın karşı karşıya olduğu en zorlu insani sorunlardan biri (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)
Gazze'deki tuvaletlerin yetersizliği, halkın karşı karşıya olduğu en zorlu insani sorunlardan biri (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)
TT

Gazze'nin trajedilerinden biri daha: Yüzlerce insana bir banyo

Gazze'deki tuvaletlerin yetersizliği, halkın karşı karşıya olduğu en zorlu insani sorunlardan biri (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)
Gazze'deki tuvaletlerin yetersizliği, halkın karşı karşıya olduğu en zorlu insani sorunlardan biri (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)

İzzettin Ebu Ayşe

Fatıma, yarım saattir mülteci kampının tek tuvaletine girmek için uzun bir kuyrukta sıranın kendisine gelmesini beklerken bir kadın olarak aniden, “Bu uzun kuyruğu atlamam lazım, aniden regl oldum, lütfen müsaade edin!” diye bağırdı.

Fatıma'nın önünde sıraya dizilmiş yaklaşık 20 erkek ve kadının her biri tuvalete girip ihtiyaçlarını giderirken, diğerleri onları beklemek zorunda kalıyor.

Utanç ve mahremiyet

Bu şekilde bağırdığı için utanan Fatıma, “Sırayı neden atlatmam gerektiğini gerekçelendirmek zorundaydım ama bahanem bir kadın olarak mahremiyetimdi. Ne yazık ki bu savaşta insanlar arasında mahremiyet falan kalmadı.

Fatıma, savaştan önce Gazze şehrinin doğusunda yaşıyordu. Ancak bugün bu bölge tehlikeli bir savaş alanına dönmüş durumda. Fatıma, oradan kaçmak zorunda kaldı ve yaklaşık 250 kişiyle birlikte bir sığınma kampında yaşıyor. Hepsi de bütün gün dolu olan tek bir banyoyu paylaşıyor.

Fatıma, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Bu insanca bir hayat değil. Hiçbir şey yok, susuz, yiyeceksiz ve daha da zoru tuvaletsiz çadırlarda yaşıyoruz. Tuvaleti kullanmak için çok erken kalkıp kadınlar ve erkeklerden oluşan karma bir kuyrukta sıra beklemem gerekiyor. Kirli bir banyoyu kullanmak salgın hastalıkların yayılması için davetiye çıkarıyor.”

Ortak banyoların başta kadınlar olmak üzere Gazzelilerin üzerinde psikolojik ve sağlık açısından etkileri var (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)Ortak banyoların başta kadınlar olmak üzere Gazzelilerin üzerinde psikolojik ve sağlık açısından etkileri var (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)

En zorlu insani meselelerden biri

Kamptaki herkes küçük bir banyoyu kullanıyor. Burayı banyo, tuvalet ve çamaşır yıkamak için kullandığını söyleyen Fatıma, bu durumdan oldukça şikayetçi ve psikolojik olarak bu durumdan etkilenmiş görünüyor.

Gazze Şeridi’ndeki tuvaletlerin yetersizliği, halkın karşılaştığı en zor insani sorunlardan biri. Bu aynı zamanda sadece yerinden edilmiş insanların tek bir tuvaleti kullanmasını değil, aynı zamanda kirli tuvaletleri, susuzluğu ve cinsiyet mahremiyetinin olmadığı çok katmanlı bir sorun.

Elinde boş bir şişe taşıyan Yusuf, tuvaletten çıkarak şişeyi suyla doldurmanın bir yolunu aradı. Yusuf, tuvalet kirlendiği ve temizlemek istediği için kuyruktaki insanlardan tuvalete girmemelerini istedi, fakat bu zaman alan bir süreçti.

Çadırlardan uzağa

Kimse tuvaletin temizlenmesini beklemedi ve Yusuf şişeyi doldurmak için en yakın su kaynağını ararken teker teker içeri girdiler. Kampta iki tuvalet olmasını kabul edebileceğini fakat kabul edemediği tek şeyin tuvaletlerin temiz olmaması olduğunu söyleyen Yusuf, “Banyoda su deposu yok. Bu yüzden sürekli kirli kalıyor. Gazze'nin ciddi bir su krizi yaşaması büyük zorluk yaratıyor” ifadelerini kullandı. Yusuf, su bulunsa bile hijyen araç ve gereçlerinin eksik olduğunu ve tuvaletlerin temizlenmesi sürecini engellediğini ifade etti.

kurulduğundan, yerinden edilen kişiler ilkel banyolar/tuvaletler inşa ediyor (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)Kampların çoğu temel hizmetlere erişimi olmayan tarım arazileri üzerine kurulduğundan, yerinden edilen kişiler ilkel banyolar/tuvaletler inşa ediyor (Independent Arabia - Meryem Ebu Dakka)

Yaklaşık 350 kişilik olan, nispeten büyük bir kampta yaşayan Yusuf, az sayıdaki tuvaletin çadırlara uzak olduğundan ve tuvalete ulaşmak için 250 metre yürümek zorunda kaldıklarından şikayetçi.

Gazze'deki tuvalet krizi, İsrail ordusunun Gazzelilerden evlerini terk etmelerini istemesi ve onları hiçbir altyapı, kanalizasyon sistemi ve tuvaletin bulunmadığı barınaklara (okullar, kamplar ya da kamu tesisleri) tıkıştırmasıyla ortaya çıktı.

İlkel tuvaletler

Yerinden edilen insanların sayısı arttıkça ve tahliye alanları genişledikçe, mevcut barınma tesisleri sayıları karşılayamaz hale geliyor. Bu durum tuvaletler üzerinde baskıya neden olurken özellikle kadınlar için sağlık ve psikolojik açıdan felaketlere yol açıyor.

Kampların çoğu temel hizmetlere erişimi olmayan tarım arazileri üzerine inşa edildiğinden, yerinden edilmiş kişiler kendi ilkel, sağlıksız ve yetersiz tuvaletlerini/banyolarını inşa ediyorlar.

Çadırının yakınlarındaki bir köşede ailesi için yeni bir banyo ve tuvalet inşa eden Zeyd, kamp sakinlerinin tuvaleti kullanmayı istediklerini, onlara engel olmadığını söyledi. Zeyd, umumi tuvaletlerin yerinden edilmiş kişilerin karşılaştığı en büyük zorluklardan biri olduğunun altını çizdi.

Ek bir sorun olarak temizlik

Zeyd, sözlerini şöyle sürdürdü:

 “Çok sayıda yerinden edilmiş kişinin belirli coğrafi bölgelere sıkıştırılması umumi tuvalet krizine yol açtı. Bu da sık kullanılan bu ortak tuvaletleri temizleyecek günlük kullanım suyunun ciddi şekilde yetersiz olması, su sağlayan pompaları çalıştıracak su ve elektrik kaynaklarının kesilmesi ve hijyen kitlerinin yetersizliği gibi diğer krizlerle birlikte ortaya çıktı.”

Zeyd ve onunla birlikte banyoyu kullanan komşuları banyoyu sırayla temizlemek zorunda. Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia’dan aktardığı habere göre Zeyd, “Kötü kokuları gidermek ve böceklerin yayılmasını mümkün olduğunca sınırlamak için atıkları kumla örtüyoruz. Su kıtlığı ve temizlik malzemelerinin yüksek fiyatlı olması nedeniyle büyük zorluklarla karşılaşıyoruz” dedi.

Üç çocuk annesi olan Sabrin, “Banyolar çok yetersiz ve ilkeller. Boyutları da küçük ve dar.  Bu yüzden ihtiyacı karşılamıyor. Küçük çocukların kuyrukta bekleyecek sabrı yok” ifadelerini kullandı.

Umumi banyoların/tuvaletlerin farklı yaş gruplarının ihtiyaçlarını karşılayamadığını ve kadınların mahremiyetini koruyamadığını belirten Sabrin, “Bunlar feci ve insanlık dışı koşullar. Gazze'de tuvalet kullanımı psikolojik ve fiziksel olarak yorucu bir halde. Uygun donanıma sahip bir banyomuz yok” şeklinde konuştu.

Psikolojik ve sağlık üzerindeki etkileri

Umumi tuvaletler meselesinin Gazzeliler üzerinde ağır bir psikolojik ve sosyal etkisi söz konusu. Yerinden edilen insanlar her zaman insanlık onurlarının ihlal edildiğini hissediyor ve utanç verici durumlara maruz kaldıklarında öfkeleri ve üzüntüleri daha da ağır basıyor.

Dermatoloji uzmanı Dr. Enes ed-Deyk, aşırı kalabalık sorunundaki en ciddi faktörün yerinden edilen kişilerin mülteci kamplarındaki tuvaletleri paylaşmak zorunda kalmaları, bunun da ishal, solunum yolu hastalıkları ve cilt hastalıkları gibi birçok hastalığın yayılmasına neden olması olduğunu söyledi.

Dr. Deyk, şunları söyledi:

“Sağlıksız koşullar, özellikle ilaç ve tıbbi bakım eksikliği göz önünde bulundurulduğunda, cilt ve sindirim sistemi hastalıklarının ortaya çıkmasına katkıda bulunuyor. Aynı zamanda salgın hastalıkların yayılması riski oluşturuyor. Uygun ve güvenli banyoların eksikliği ve yaygın olarak ahşap ve plastikten yapılmış banyoların olması nedeniyle, utanç ve endişe duyan kadınlarla karşılaştım. Bu durum onların daha az su içmelerine ya da uzun saatler boyunca tuvaleti kullanmaktan kaçınmalarına yol açıyor. Bu da idrar yolu enfeksiyonları gibi ciddi sağlık komplikasyonlarına neden olabiliyor.”