Suriyeliler, muhaliflerin kontrolündeki bölgelere göç ediyorlar

Yerel para biriminin çöküşü, çoğu mal ve ilacı etkileyen fahiş fiyatlar ve rejimin çözüm bulamadığı ekmek ve yakıt krizlerinin eşlik ettiği kötüleşen ekonomi ve yaşam koşulları… Tüm bunlar Suriye'de rejim tarafından kontrol edilen bölgelerdeki sivilleri açlık veya hastalıktan ölme korkusuyla kaçmaya ve ülkenin kuzeyindeki ve batısında, muhaliflerin kontrolündeki bölgelere gitmeye itiyor.

Birkaç gün önce ailesiyle birlikte Afrin’e göç eden Humuslu 55 yaşındaki Ebu Halil duruma dair şu açıklamalarda bulundu:

“Bir torba ekmeğin, bir kilo domates veya bir kilo etin her Suriyeli ailenin hayali haline geldi. Rejimin ekonomik durumu, krizleri ve bunların insanların geçim kaynakları üzerindeki etkilerini çözememesi  sonucunda herkes muhaliflerin egemenliği altındaki bölgelere veya Suriye dışına kaçmayı düşünür hale geldi.”

Devlet memuru olan ve aylık yaklaşık 80 bin lira maaş alan Ebu Halil, yaşam ve ekonomik durumun kötüleşmesi nedeniyle temel ihtiyaçlardan yalnızca ekmeği güvence altına alabildiklerini söyledi. Bu maaşla yalnızca bir miktar ekmek, zeytinyağı, margarin ucuz sebze, meyve gibi temel ihtiyaçlar karşılanabildiğini söyleyen Ebu Halil sözlerini şöyle sürdürdü:

“Bu durum beni geçtiğimiz yıllarda rejim tarafından yerinden edilmeye zorlanan ve Afrin şehrine yerleşen akrabalarımla iletişim kurmaya yöneltti. Kurumlardan aldıkları insani yardımlar dışında ekonomik olarak istikrarlı bir yaşam sürdükleri, çalıştıkları ve yaşam gereksinimlerinin karşılanmasına katkı sağlayan ücretleri aldıklarını öğrendim. Bu durum, kısa bir süre önce beni 400 dolar ödeyerek Halep'in batısındaki Nebl ve Zehra bölgelerinde, kaçakçılar aracılığıyla 10'dan fazla aile eşliğinde bölgemden ayrılarak Afrin'de iş fırsatı aramaya sevk etti.

Diğer yandan fastfood restoranı sahibi Halepli 47 yaşındaki Ebu Muhammed de birkaç gün önce Afrin’e gidenlerden Ebu Muhammed, yaklaşık bir yıl önce restoranında her gün tavuk, sandviç, pizza yiyen müşterilerinin sayısının azalmaya başladığını söyledi. Fakat gelinen noktada restoranın çoğunlukla hali vakti yerinde müşterilere ev sahipliği yaptığına işaret etti. Bunun nedeninin vatandaşların yaşam koşullarının kötüye gitmesi olduğunu söyledi. Ayrıca halkın artık fiyatı 3 bin Suriye lirasına ulaşan fastfood yerine aileleri için bir paket ekmek ve diğer temel ihtiyaçları almayı yeğlediğini kaydetti. Bunun yanı sıra canlı tavuk, et, un ve sebze gibi temel gıda malzemelerinin fiyatlarının yükseldiğine ve alım gücünün düştüğüne dikkat çekti.

Ebu Muhammed, Afrin şehrine varıp istikrarlı ekonomik koşullara, yerli ve ithal tüm malların mevcudiyetine ve insanların iyi bir yaşama tanık olduğunu söyledi. Ayrıca çok sayıda çalışan istihdam eden atölyeler, aylık maaş veren özel şirketler olduğunu gördüğünü bu durumun kendisini şehir merkezinde yeni bir fastfood restoranı açıp çalışmalarına devam etme hazırlığına girmeye ittiğini ifade etti.

Yakın zamanda İdlib kırsalındaki Sarmada’ya göç eden galerici 55 yaşındaki Hamalı Ebu Mahir de şu açıklamalarda bulundu:

“Hama'daki ekonomik durumun kötüleşmesinden ve varlıklılara hakim olan milis liderlerinin dükkan ve ticaret ofislerinin sahiplerinin ardından, kalanlarımı kurtarmak için şehrimden kaçmaktan başka seçenek kalmadı. Halep şehrinde bir arkadaşımla görüştükten sonra, Halep'in batısındaki Zehra bölgesinde geceleri bana ve aileme yardım edecek bir kaçakçının numarasını aldım. Halep’in batısındaki Basuta bölgesine kadar bin 200 dolar ödedim.”

Temas bölgesine ulaşır ulaşmaz muhaliflerin etraflarını sardığını ve kendilerini bir sağlık merkezine götürerek koronavirüs (Kovid-19) testi yaptıklarını ifade etti. Kontrollerin ardından serbest bırakıldıklarını ve ardından Sarmada’ya ulaştıklarını söyleyen Ebu Mahir, araba alıp satmak için bir ofis açmayı düşündüğünü kaydetti.

Diğer yandan bir sivil savunma yetkilisi şu açıklamada bulundu:

“Suriye'nin kuzeyinde, rejim kontrolündeki bölgelerden çocuklar ve kadınlar da dahil olmak üzere her gün yaklaşık 100 sivil Afrin'e ve temas hattı yakınına geliyor.”