İranlılar Ramazan’da yüksek fiyatlardan şikayetçi

İranlılar, bu ayın başlarında Tahran'da yaşanan enflasyon dalgasının ardından devlet destekli fiyattan gıda ürünleri almak için sıraya giriyor (Tesnim)
İranlılar, bu ayın başlarında Tahran'da yaşanan enflasyon dalgasının ardından devlet destekli fiyattan gıda ürünleri almak için sıraya giriyor (Tesnim)
TT

İranlılar Ramazan’da yüksek fiyatlardan şikayetçi

İranlılar, bu ayın başlarında Tahran'da yaşanan enflasyon dalgasının ardından devlet destekli fiyattan gıda ürünleri almak için sıraya giriyor (Tesnim)
İranlılar, bu ayın başlarında Tahran'da yaşanan enflasyon dalgasının ardından devlet destekli fiyattan gıda ürünleri almak için sıraya giriyor (Tesnim)

İran’ın başkenti Tahran’ın güneyinde yaşayan El Hac Muhammed Ali, “Bu mübarek ayda beklediğimiz şey, hükümetin fiyatların tekrar yükselmesine izin vermemesiydi. Ama maalesef geçen yıl olduğu gibi enflasyon ve fiyatlar kontrolden çıkmış durumda. Durum sıkıntılı, umut kalmadı” dedi.
İranlılar bu yıl Ramazan ayına bir önceki yıla nazaran fiyatların yüzde 50 artışıyla girdi. İftar zamanı sofraları başında dua eden İranlılar, günlük beslenme endişeleriyle başını yastığa koyuyorlar.
60 yaşındaki Ali, “Önceleri Ramazan ayı aile ve neşe ayı iken şimdi ebeveynler için masraf ve güç ayına dönüştü. Hayat bizim ve birçok insan için zor bir hale geldi” ifadelerini kullandı.
İran, 20 Mart'ta emtia fiyatları yükseldi. Enflasyon dalgalanması süt ürünleri, yumurta, sıvı yağ, tavuk ve pirinç fiyatlarını vurdu.
Yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgının şiddetlenmesi ve ekonomik yaptırımlar nedeniyle Ramazan ayı geçtiğimiz yıla göre daha zor bir hal aldı.
Donya-e-Eqtesad gazetesinde Ramazan ayında gıda fiyatlarındaki artışla ilgili yayınlanan bir haberde, pirinç fiyatının geçtiğimiz yıla göre 10 bin tümen birden arttığı ve bir kilo pirincin fiyatının 35 bin tümene ulaştığı kaydedildi.
Mercimek ise geçtiğimiz yıla göre 20 bin tümenden 30 bin tümene yükseldi. Aynı şekilde fasulye de 24 bin tümenden 35 bin tümene çıktı. Tahran dükkanlarında koyun eti fiyatları 150 bin tümen, sığır eti ise 120 bin tümene ulaşırken, et fiyatları ortalama 117 bin tümen, tavuk eti fiyatları ise 30 bin tümen oldu.
Gazete, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tarafından geçtiğimiz yıl kış mevsiminde yayınlanan bir istatistiği baz alarak, pirinç, et ve şeker fiyatlarının yüzde 40'tan 113'e yükseldiği görüldü.

Bölge pazarları ve sokakların hoşnutsuzluğu
İran'da çeşitli illerden resmi kurumların raporları, önceki yıllarda olduğu gibi insanların Ramazan ayında emtia fiyatlarındaki artıştan endişe duyduklarını aktardı.
Petrol zengini Ahvaz vilayetinde ise piyasaları kontrol etmekten sorumlu Sanayi, Maden ve Ticaret Bakanı temsilcisinin tutuklanmasına rağmen, pirinç fiyatları yüzde 25, baklagil fiyatları yüzde 15 ve yumurta fiyatları yüzde 25 arttı.
Basra Körfezi'ne bakan Buşehr vilayetinde sahur ve iftar giderlerinin en az 71 bin tümen olduğu tahmin ediliyor. Bu da aylık iki milyon 130 bin tümene denk geliyor, yani işçi sınıfının gelirinin yüzde 80’i.
İsfahan’da ise hurma fiyatları bir önceki aya göre yüzde 15 artış kaydetti.
Doğu Azerbaycan vilayetinin yönetim merkezi olan Tebriz, et, tavuk ve meyve gibi temel tüketim ürünlerindeki artıştan dolayı genel hoşnutsuzluğa tanıklık ediyor.
İran’da yağ ise geçtiğimiz yıl emtia listesinin başında yer aldı. Şiraz halkı ise hali hazırda yüksek fiyatlardan mustarip.
İran parlamentosu temsilcileri, devlet kurumlarının ilgisizliğini ve yükselen fiyatlar konusundaki sessizliğini eleştirdi. Milletvekilleri, hükümet yetkililerinin marjinal ve gereksiz sorunları gündeme getirmek yerine yüksek fiyatları ve mal kıtlığını kontrol etmesi gerektiğine inanıyor.
İran Parlamentosu Sanayi Komitesi üyesi Ramin Nur, bazı İslam ülkelerinde vatandaşları satın almaya teşvik etmek adına fiyatlarda düşüşe gidildiğini belirterek, Ramazan ayı boyunca İran'da temel malların fiyat kontrolünün tüm İslam ülkelerinde olduğu gibi ciddiye alınması gerektiğini söyledi.
Sosyal Komite üyesi Ali Asgar ise, “Bugün, toplumun yapısından bıkmış bir akvaryum yönetimiyle karşı karşıyayız. İnsanlar için yaşamanın ne kadar zor olduğunu görmüyorlar” ifadelerini kullandı.
Kerim Huseyni ise, sorunun yönetim ile kaynaklı olduğunu belirterek, düzletmeye gidilmesi gerektiğinin elzem olduğunu vurguladı.
Ancak İran parası, Viyana görüşmelerinin olumlu havası nedeniyle yükselmiş durumda. Döviz piyasası aktörlerine göre, Viyana görüşmeleriyle ilgili iyimserlik, dolar fiyatlarının 25 bin tümenin altında kalmasına neden oldu.
İranlılar, yetkililerin tekrarlanan açıklamaları ve pratiğe dönüşmeyen vaatlerinden bezmiş olduklarını söylüyor. Sofralar, eski Ramazanlardaki gibi renkli değil. Metro istasyonundaki orta yaşlı bir kadın, gelecek için endişelendiğini söyledi. Tahranlı kadın açıklamasında, eskiden sınırlı bir kargaşanın olduğunu ancak şimdi salgın sebebiyle işlerin daha zor olduğunu bildirdi. Temel gıda fiyatlarının yükselişte olduğunu bildiren kadın, tavuk, et ve meyve alamadıkları için sağlıklarının tehlikede olduğunu söyledi.ee



İran ve İsrail: Büyük projelerin açmazı

İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
TT

İran ve İsrail: Büyük projelerin açmazı

İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)

Refik Huri

İran'ın tarihi geriye dönük olarak düzeltmenin imkânsız bir iş olduğunu kabul etmesi kolay değil. Coğrafyayla oynaması ve Ürdün Kralı İkinci Abdullah'ın Arap ve Sünni ayından Şii Hilali koparmak olarak adlandırdığı projeyi gerçekleştirmek umuduyla, Hegel'in tarihin kurnazlığı olarak adlandırdığı şeye karşı koymaya devam etmesi bir yanılsamadır. Hiçbir orta güç, bölgesel projesine hizmet etmek için savaşlara, kaosa ve istikrarsızlığa İran kadar bel bağlamamıştır. Donald Trump'ın Beyaz Saray'a dönmesinden önce bile, Mollaların yönettiği İslam Cumhuriyeti kadar fırtınanın ortasında duran bir bölgesel güç daha yoktur.

İran, onlarca yıl içinde İslami direniş adı altında silahlı mezhepçi örgütler kurarak en tehlikeli siyasi, askeri, güvenlik ve ideolojik yatırımı yaptı. Ardından bu örgütleri kendisini korumaya, İsrail ve en başta ABD olmak üzere Tahran'ın bütün düşmanlarına karşı vekaleten savaşmaya teşvik etti. Direniş ekseni ve arenalar birliği stratejisi aracılığıyla İsrail ile yaşanan çatışmada kendisini askeri bir aktör olarak dayattı. ABD'ye karşı olan ve onu Batı Asya’dan çıkarmak isteyen, ama bir anlaşma şansı varsa Washington’dan yana oynayan bir oyuncu, Arap sahnesinde bölgesel bir siyasi aktör olarak empoze etti. Çin, Rusya ve Kuzey Kore ile Richard Fontaine ve Andrea Kendall Taylor'ın kargaşa ekseni adını verdiği bir tür örtülü ittifaka da ulaşmış durumda. Kargaşa ekseni, ABD öncülüğündeki uluslararası sisteme karşı duruş ve çok kutuplu sisteme çağrıdır. Çoğulcu bir sistemin yokluğunda, kargaşa ekseninin kaos yaratmak için bir sistem projesine ihtiyacı yoktur.

Ancak İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi'nin İslam Cumhuriyeti'nin gücünün en önemli bileşeni olarak kabul ettiği direniş ekseninin nispeten düşük maliyeti, jeopolitik ve stratejik olarak maliyetli hale geldi. Zira öncelikle Hamas, İsrail'i sarsan Aksa Tufanı operasyonunun Filistin'i özgürleştirme dalgasının başlangıcı olacağını sandı. İkincisi, Hizbullah Güney Lübnan cephesi üzerinden Hamas'a destek savaşı başlatmaya karar verdi. Üçüncüsü, İran Suriye'de yayıldı. İlk önce Gazze’nin yapıları ve halkı bir imha savaşına maruz kaldı. Ardından Hizbullah ağır darbe aldı. Son olarak da Suriye'de Esed rejimi devrildi, böylece İran Suriye köprüsünü, Filistin kalesini, Arap derinliğini ve Lübnan arenasını kaybetti.

Esasında İran'ın bölgesel projesi, Velayet-i Fakih yönetimine giden yolda bir aşama olan Filistin'i kurtarma projesinden daha büyük ve her iki proje de şu anda çıkmaza girmiş durumda. Filistin'i kurtarma projesi sadece İsrail ve kıyamet silahlarına değil, ABD ve Avrupa duvarlarına tosladı ve Rusya ile Çin tarafından da kabul edilebilir bir proje değil. Ayrıca 22 Arap ülkesini temsil eden Arap Zirvesi, 2000'li yılların başındaki Beyrut Zirvesi'nden itibaren barışın stratejik bir tercih olduğunu teyit etti. İran'ın bölgesel projesi, ABD'yi askeri, güvenlik ve hatta ekonomik olarak Ortadoğu'dan çıkarmak gibi zorlu bir meydan okuma ile çatışıyor. Aynı zamanda kendi halkı, liderleri, ittifakları ve önemli stratejik konumu bulunan büyük ve güçlü bir Arap dünyasıyla da çatışıyor.

Filistin’i gerçekten kurtarmak isteği bir yana, kurtarma gücüne sahip olmayan Tahran, İsrail ile anlaşmazlık yoluyla da olsa iki devletli çözüm yoluna taş koymaya katkıda bulunuyor.  Binyamin Netanyahu hükümeti Filistin devletinin kurulmasını reddediyor ve Batı Şeria ile Gazze'yi ilhak etmeyi amaçlıyor. Mollalar rejimi, Batı Şeria ve Gazze'de kurulacak Filistin devleti projesini engellemede İsrail’in ağırlığına ek ağırlık katıyor. Nitekim İsrail, Filistin devletinin kurulmasının Filistin'de bir İran terör üssü kurma projesi olduğunu iddia etmeye başladı. Netanyahu’ya göre sorun, İran'ın Suriye'den çekilmesinden ve İsrail'in Suriye ordusundan kalan stratejik silahları imha eden hava saldırıları düzenlemesinden ve Tahran adına savaşan örgütlerin zayıflatılmasından sonra bile devam ediyor. Hiçbir şey onun bu tutumunu değiştirmiyor. Oysa Irak’ın nükleer reaktörünü yerle bir eden saldırıyı düzenleyen 69. Filo'ya komuta eden pilotun İngiliz dergisi The Economist’e verdiği röportajda da söylediği gibi İsrail için en büyük tehdit İran değil, Filistinlilerle geçinememek ve birlikte yaşayamamaktır. Çünkü İsrail'in karşı karşıya olduğu asıl zorluk, ‘askeri gücünü stratejik kazanımlara ve barışa dönüştürmektir’, aksi takdirde kan daha uzun yıllar akmaya devam edecektir.

Büyük açmaz ikilidir; İran'ın bölgesel projesi, kendi kapasitesinden, Batı ile çatışmasından ve İsrail ile vekiller üzerinden savaşmasından daha büyüktür. Keza İsrail'in bölgesel projesi, Tel Aviv'in ekonomik, askeri ve sosyal olarak taşıyabileceğinden daha büyüktür. Batı ve Doğu'nun İsrail'in aşırılığına ve Filistin devletinin kurulması fırsatının kaçırılmasına yönelik sabrını zorlamaktadır. General Şaron'un dediği gibi, Washington'un hizmetinde olan “yüzen bir uçak gemisi” konumundan çıkıp Amerikan korumasına ihtiyaç duyan İsrail'in yükünü ABD'nin ne kadar süre ve ne ölçüde taşıyacağı da bilinmemektedir. Buradaki ders, herkesin göreceği şekilde duvara asılı olan Amerikalı stratejik analist Anthony Cordesman'ın şu sözüdür: “Savaşlar riskleri ortadan kaldırmakla ilgili değil, riskleri yönetmekle ilgilidir.”

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.