Kovid-19 tedavisinde önemli bir silah: Nano antikorlar

Kovid-19 tedavisinde önemli bir silah: Nano antikorlar
TT

Kovid-19 tedavisinde önemli bir silah: Nano antikorlar

Kovid-19 tedavisinde önemli bir silah: Nano antikorlar

Avustralyalı araştırmacılar Çarşamba günü PNAS dergisinde yayımlanan bir çalışmada, Kovid-19 virüsünün klinik öncesi modellerde hücrelere girişini engelleyen nanobodiler (nano antikorlar) buldu. Söz konusu durumun, nanobodilere dayalı Kovid-19 tedavisinin önünü açabileceğine işaret edildi.
Antikorlar bağışıklık sisteminin enfeksiyonlara karşı savunulmasında önemli bir silahtır. Bakteri veya virüslerin yüzeylerine yapışarak üremelerini engeller. Bu yüzden etkili antikorların büyük miktarlarda üretilerek hastalara enjeksiyon edilmesi, hastalıkla mücadele stratejilerinden biridir.
Bağışıklık siteminin neredeyse sonsuz sayıda farklı antikor ürettiği bilinmekte. Bunlardan sadece bir kaç tanesi Kovid-19’un tedavisinde kullanılabiliyor. Tedavi de kullanılabilecek antikorları tespit etmek samanlıkta iğne aramaktan farksız.
Alpaka hayvanı, bağışıklık sisteminin esas olarak bu virüse yönelik antikor üretmesi ile karakterize ediliyor. Üretilen antikorlar nano ölçekli boyutta olduğundan dolayı bu durum antikorların dokulara daha iyi nüfuz etmelerine imkan veriyor.
Araştırma sırasında bir grup alpakanın, virüse karşı nanobodiler üretmeleri için Kovid-19’un sentetik spike proteininin bulaşıcı olmayan bir kısmı ile aşılandığı bildirildi.

Sentetik spike proteini bulaşıcı mı?
Sentetik spike proteini bulaşıcı değildir. Alpakalarda herhangi bir hastalığa neden olmaz yalnızca alpakaların nano ölçekli cisimler geliştirmesine izin verir.
Melbourne Üniversitesi Biyokimya ve Farmakoloji Bölümü’nden çalışmayı yürüten Wai Hong Tham, çalışmada bulunan Walter ve Eliza Hall Enstitüsü’nün web sitesinde Çarşamba günü yayımlanan bir raporda şunları söyledi:
“Nanobodileri kodlayan gen dizisini çıkarabilir ve bunu laboratuvarlarda milyonlarca antikor üretmek için kullanabiliriz. Spike proteinine en iyi şekilde bağlananları seçip ardından bunları nanobodi kokteyli içine dahil edebiliriz.”
Tham sözlerini şöyle sürdürdü: “Nanobodi kokteylindeki öncü nanobodilerden ikisini birleştirerek, virüsün hücrelere girişini önleme ve klinik öncesi modellerdeki viral yükleri azaltma noktasındaki etkinliğini test edebildik.”
Elektron mikroskopisini tespit etmede Avustralya Nükleer Bilim ve Teknoloji Vakfı ile Monash Ramaciotti şirketine bağlı olarak senkrotron kullanılması, söz konusu kokteylin bileşimine ulaşılmasına yardımcı oldu.  Bu durum araştırma ekibinin nanobodilerin spike proteinine nasıl bağlandığına ve insan vücudundaki reseptörlere bağlanmasını nasıl etkilediğine dair bir harita çizmelerine imkan verdi.

 


Arizona'da tarihi keşif: 200 milyon yıllık uçan sürüngen fosili bulundu

Araştırmacılar, 200 milyon yıl önce dinozorlarla birlikte yaşamış kanatlı bir sürüngen olan yeni bir teruzor türü keşfetti (Smithsonian)
Araştırmacılar, 200 milyon yıl önce dinozorlarla birlikte yaşamış kanatlı bir sürüngen olan yeni bir teruzor türü keşfetti (Smithsonian)
TT

Arizona'da tarihi keşif: 200 milyon yıllık uçan sürüngen fosili bulundu

Araştırmacılar, 200 milyon yıl önce dinozorlarla birlikte yaşamış kanatlı bir sürüngen olan yeni bir teruzor türü keşfetti (Smithsonian)
Araştırmacılar, 200 milyon yıl önce dinozorlarla birlikte yaşamış kanatlı bir sürüngen olan yeni bir teruzor türü keşfetti (Smithsonian)

Araştırmacılar 200 milyon yıl önce dinozorlarla birlikte yaşamış kanatlı bir sürüngen olan yeni bir teruzor türü keşfetti.

Smithsonian Ulusal Doğa Tarihi Müzesi'nden bilim insanları 2011'de, fosilleşmiş çene kemiğini ortaya çıkardıkları bu canlının, artık Kuzey Amerika'da bilinen en eski teruzor türü olduğunu belirledi.

Arizona'daki Taşlaşmış Orman Milli Parkı'ndaki ücra bir kemik yatağında keşfedilen bu canlının çene kemiği 209 milyon yıl önce volkanik kül içinde korunmuş.

Yeni türün, bir insanın omzuna rahatça tüneyebilecek kadar küçük olduğu düşünülüyor.

Bu olağanüstü fosili, müzenin FossiLab bölümünde 18 yıldır gönüllü olarak çalışan Suzanne McIntire keşfetti.

McIntire şöyle diyor:

Bu örneği ortaya çıkarmanın heyecan verici tarafı, dişlerin hâlâ kemiğin içinde olmasıydı, bu yüzden hayvanı tanımlamanın çok daha kolay olacağını biliyordum.

Ekip, diş uçlarının aşınmış olmasından yola çıkarak teruzorun, çoğu zırh benzeri pullarla kaplı balıklarla beslendiği sonucuna vardı.

Ekip yeni teruzor türüne Eotephradactylus mcintireae adını verdi. "Kül kanatlı şafak tanrıçası" anlamına gelen bu isim, fosilin bulunduğu alandaki volkanik küle atıf yapıyor.

Arizona'nın kuzeydoğusundaki bu bölge, 209 milyon yıl önce Pangaea'nın ortasında ve ekvatorun hemen üzerinde yer alıyordu.

Küçük nehir kanallarının kesiştiği bölge muhtemelen mevsimsel sellere maruz kalıyordu; bu seller kanallara tortu ve volkanik kül taşıyarak muhtemelen kemik yatağında muhafaza edilen canlıları gömdü.

Ekip toplamda kemikler, dişler, balık pulları ve koprolitler yani fosilleşmiş dışkılar da dahil 1200'den fazla fosil ortaya çıkardı.

Araştırmacılar ayrıca sivri uçlu zırhı ve ayakkabı kutusuna sığabilecek kabuğuyla, eski bir kaplumbağanın fosillerini de tanımladı. Kara kaplumbağası benzeri bu hayvan, fosilleri daha önce Almanya'da keşfedilen, bilinen en eski kaplumbağayla aynı zamanlarda yaşamıştı.

Kligman, "Bu, kaplumbağaların Pangea genelinde hızla yayıldığını gösteriyor ki bu çok büyük olmayan ve muhtemelen yavaş bir tempoda yürüyen bir hayvan için şaşırtıcı" diyor.

Independent Türkçe