Pakistan: Belucistan’da DEAŞ liderlerinden biri öldürüldü

Belucistan’daki güvenlik önlemleri DEAŞ lideri Mümtaz Ahmed’in ölüme yol açtı (EPA)
Belucistan’daki güvenlik önlemleri DEAŞ lideri Mümtaz Ahmed’in ölüme yol açtı (EPA)
TT

Pakistan: Belucistan’da DEAŞ liderlerinden biri öldürüldü

Belucistan’daki güvenlik önlemleri DEAŞ lideri Mümtaz Ahmed’in ölüme yol açtı (EPA)
Belucistan’daki güvenlik önlemleri DEAŞ lideri Mümtaz Ahmed’in ölüme yol açtı (EPA)

Üst düzey bir Pakistanlı güvenlik yetkilisi, güvenlik güçlerinin ülkenin güneyinde yer alan Belucistan eyaletinde DEAŞ militanlarına yönelik operasyonların arttığını belirterek, bölgede yoğun bir örgütsel varlığın olduğunu söyledi. Pakistan güvelik güçleri geçtiğimiz Pazartesi günü Belucistan’ın Mastung bölgesinde bir eve baskın düzenleyerek Pehlivan lakaplı DEAŞ'ın üst düzey komutanı Mümtaz Ahmed'in öldürdü.
Belucistan Terörle Mücadele Departmanı’ndan yapılan açıklamada, DEAŞ lideri Mümtaz Ahmed’in, güvenlik güçlerinin Mastung bölgesinde düzenlediği operasyonla öldürüldüğü ifade edildi. Departman Sözcüsü, güvenlik güçlerinin teröristlerin varlığına ilişkin bilgi aldığını ve ardından Kili Mihrap bölgesinde operasyon başlattığını vurguladı.
Eyalet yönetimi, 2018 yılında bir seçim mitingine düzenlenen ve 128 kişinin öldüğü 200’ü aşkın kişinin ise yaralandığı saldırıların beyni olan Ahmed’in tutuklanmasına yardımcı olan herkese 200 bin rupi ödül verileceğini duyurmuştu. Saldırının sorumluluğunu DEAŞ üstlendi.
Diğer yandan Terörle Mücadele Departmanı ve Federal İstihbarat Teşkilatı geçtiğimiz Pazartesi günü Karaçi'nin Morepur Yolu üzerinde düzenlediği ortak operasyonda DEAŞ ile bağlantılı olduğundan şüphelenilen iki terörist gözaltına alındı. Terörle Mücadele Departmanından bir yetkili, iki zanlının Nesim olarak bilinen Nesimullah ve Molla İdris lakaplı Muhammed Isa olduğunu belirtti.
Yetkililer, gözaltına alınan şüphelilere ait iki tabanca ve mermiye el koydu. Bir yetkili, zanlıların Afganistan'da eğitim gördüğünü ve patlayıcı maddelerin nasıl kullanılacağı konusunda bilgi sahibi olduğunu kaydetti. Yürütülen soruşturmada Nesimullah’ın iki DEAŞ militanının kızlarıyla evli olduğu ortaya çıktı. Bu iki ismin ise daha önce düzenlenen bir operasyonda öldürülen Hafız Bendarani ve Muhammed Sıddık olduğu ifade edildi. Geçtiğimiz ay, en az 11 DEAŞ üyesi, Mastung terörle mücadele güçleri tarafından düzenlenen bir operasyonla etkisiz hale getirildi. Terörle Mücadele Departmanı sözcüsü, güvenlik güçlerinin, bölgede DEAŞ militanlarının varlığına dair istihbarat bilgilerinin ardından Mastung bölgesinde operasyon başlattıklarını aktardı.



İsrail ve direnişin meşruluğu

İsrail bombardımanı sonucu Gazze Şeridi'nden dumanlar yükseliyor. / Fotoğraf: AP
İsrail bombardımanı sonucu Gazze Şeridi'nden dumanlar yükseliyor. / Fotoğraf: AP
TT

İsrail ve direnişin meşruluğu

İsrail bombardımanı sonucu Gazze Şeridi'nden dumanlar yükseliyor. / Fotoğraf: AP
İsrail bombardımanı sonucu Gazze Şeridi'nden dumanlar yükseliyor. / Fotoğraf: AP

Macid Kayali

İsrail'in 1948'den bu yana Filistinlilere karşı devam eden savaşı, terminolojiye dayalı bir savaştı. İsrail, kendisini laik ve liberal bir devlet, Arap dünyasında bir modernlik ve demokrasi vahası olarak sundu. Buna karşılık Filistinlileri ve genel olarak Arapları medeniyet ve modernlikten yoksun, demokrasi ve insan hakları hakkında hiçbir şey bilmeyen Bedeviler ve köylüler olarak damgaladı.

Aslında İsrail, “vaat edilmiş topraklar” ve “Tanrı'nın seçilmiş halkı” ile ilgili mitlere dayanan, Filistinlileri kökünden söküp atmaya, onları zamandan ve mekândan silmeye çalışan, sömürgeci, yerleşimci ve ırkçı bir devlet olduğu karakterini gizlemek için bu klişenin propagandasını yaptı.

İsrail, Filistinlilerin bir halk olduğunu ve kendi politikalarının kurbanı olduklarını inkâr etmekten hiçbir zaman vazgeçmedi. Bu çabası aynı zamanda onları insanlıktan dışlama ve varlıklarını savunma haklarını inkâr etme, her türlü meşru direnişi terörizm olarak etiketleme girişimini de içeriyordu. Hatta Golda Meir (eski İsrail başbakanı), İsrail askerlerinin kendilerine ateş açmasından Filistinlileri sorumlu tutmuştu!

Terör etiketinin, İsrail'in uygulamaktan kaçındığı Oslo Anlaşma’sını 1993'te Washington'da imzalamasına rağmen, FKÖ ve onun merhum lideri Yaser Arafat'ın liderliğini de kapsadığını belirtelim. Bu da nehirden denize kadar tüm Filistin topraklarına hâkim olmakta ısrar eden İsrail'in, Filistinlilere topraklarının yalnızca yüzde 22'si üzerinde bir devlet kurulmasını gerektiren çözüm konusunda ne kararlı ne de hazır olduğunu doğruluyor. Bu konuda da Batı'nın ve özellikle de ABD'nin desteğinden cesaret alıyor.

Filistinlilerin İsrail terörünün şantajına boyun eğmeden direnişe dair başka bir açıklamaları var. O da direnişin, birey ve grup olarak insanın varlığını ve haklarını savunma açısından verdiği doğal bir insani tepki olduğudur.

Bu, İsrail'in 2007'den beri Gazze'de 2 milyon Filistinliye sıkı bir abluka uygulamasına, onlara karşı birçok yıkıcı savaş yürütmesine paralel olarak uzlaşı seçeneğini başarısızlığa uğratmasının ardından Hamas Hareketinin yükselişine, Filistinlilerin tarihsel liderliği ile rekabet etmesine yol açan tarihsel bağlamdır. Yahya Sinvar da aynı bağlamda Hamas'ın liderliğine yükseldi. Ardından Netanyahu, Smotrich ve Ben Gvir liderliğindeki İsrail'in 1948'deki ilk Nekbe'yi tamamlamak, nehirden denize kadar Filistinlilere boyun eğdirerek, onlara hükmetmek için bir fırsat olarak gördüğü Aksa Tufanı operasyonu geldi.

İsrail böylece kavramları alt üst ederek siyasete, mantığa ve ahlaka karşı çıkma cesaretini gösteriyor. O sömürgeci, yerleşimci, ırkçı ve saldırgan bir devlet. Dünyanın gözü önünde Filistinlilere karşı canice bir soykırım savaşı yürütme noktasına varsa da dünyadaki tek kurban statüsünün ve meşru müdafaa hakkının tekelinde olduğunu iddia ediyor. Bu bağlamda ister şiir ve tarih gibi sözlü, ister gösteri ve şehirlerin sokaklarında, köylerde, kamplarda tanklarına ve ağır silahlı askerlerine taş atmak gibi eylem şeklinde olsun her türlü direnişi Filistinlilere yasaklıyor. Sanki Filistinliler, onları öldürerek, tutuklayarak, kırılgan varlıklara dönüştürerek, sudan, yiyecekten, barınaktan, yakıttan, ilaçtan mahrum bırakarak, onlara uyguladığı tüm işkence ve eziyetlere boyun eğmek zorundaymış gibi!

Buna rağmen Filistinlilerin İsrail terörünün şantajına boyun eğmeden direnişe dair başka bir açıklamaları var. O da direnişin, birey ve grup olarak insanın varlığını ve haklarını savunması açısından doğal bir insani tepki olduğudur. Dolayısıyla Meşal'den Heniyye ve Sinvar'a kadar Hamas liderleriyle olan anlaşmazlık, canlı bomba (şehitlik) eylemleri, iki ordu gibi savaşma ve karşılıklı füze saldırılarını benimsemenin yol açtığı tehlikelerle ilgilidir. Çünkü bu, esas olarak halka, onun imkanlarına ve dayanma kapasitesine bağlı olan uzun vadeli direniş kavramının dışındadır. Kaderci ve güç dengesi konusunda gerçekçi olmayan bir ruha, yanlış ve zararlı bahislere dayanan Aksa Tufanı seçeneği de bunun dışındaydı.

Aksa Tufanı İsrail'in sandığı gibi başlı başına bir olay değildi, tarihsel bir tepki bağlamında gerçekleşmişti. Adaletsizlik, umutsuzluk ve öfke deposunun patlaması ve tutukluların isyanıydı

O halde anlaşmazlık konusu, direniş ilkesiyle ilgili değil, daha ziyade liderliğin en uygun, en az maliyetli ve en faydalı biçimi izlemek için benimsediği seçeneklerle ilgilidir.

Burada kastettiğimiz, Aksa Tufanı İsrail'in sandığı gibi başlı başına bir olay değildi, tarihsel bir tepki bağlamında gerçekleşmişti. Adaletsizlik, umutsuzluk ve öfke deposunun patlaması ve tutukluların isyanıydı. Bu, Judith Butler, Ilan Pappe, Norman Finkelstein, Gideon Levy ve Amira Hess gibi Yahudilerin aktardığı, Varşova Gettosu'ndaki Yahudilerin, İkinci Dünya Savaşı'nda faşizmin kendilerine karşı yürüttüğü imha savaşına karşı isyanını hatırlatan bir olaydır.

Bu, Tufan’ın Hamas liderliği ve Sinvar tarafından, bölgedeki koşullar, imkanlar ve riskler konusunda stratejik bir ufku olmayan yanlış tahminlere göre gerçekleştirildiğini, direnişin meşruiyetine zarar veren davranışlar içerdiğini doğruluyor. Ama bunun sonucunda ortaya çıkan en önemli hata, aşırı sağcı İsrail'e beklediği fırsatı vermesiydi.

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.