Şam ile Ankara destekli gruplar arasında M4 uluslararası karayolu üzerinde şiddetli çatışmalar yaşanıyor

Şarku'l Avsat, tarafların Suriye'nin kuzeybatısındaki bu stratejik noktadaki konumunu yakından takip etti

Suriye'nin kuzeybatısındaki Halep-Lazkiye yolu üzerindeki bir tabela
Suriye'nin kuzeybatısındaki Halep-Lazkiye yolu üzerindeki bir tabela
TT

Şam ile Ankara destekli gruplar arasında M4 uluslararası karayolu üzerinde şiddetli çatışmalar yaşanıyor

Suriye'nin kuzeybatısındaki Halep-Lazkiye yolu üzerindeki bir tabela
Suriye'nin kuzeybatısındaki Halep-Lazkiye yolu üzerindeki bir tabela

Suriye'nin kuzeybatısındaki Hama kırsalında yer alan İdlib ilinin büyük bir bölümünün yanı sıra Cebel ez-Zaviye ve Gab Ovası'nın kuzey bölümünü içeren İdlib Gerginliği Azaltma Bölgesi’ne (İGAB) Bir yandan Suriye rejimi güçleri ve İran destekli milislerin saldırıları sürerken diğer yandan Rus savaş uçakları hava saldırıları düzenlediler. Tüm dikkatler ‘M4’ adıyla bilinen Halep-Lazkiye uluslararası karayolunun aşağısında kalan bu bölgeye, stratejik ve jeopolitik önemi nedeniyle M4 karayolunun askeri olarak kontrol altına alınması için yapılan savaşa çevrilmiş durumda. Suriye'nin kuzey batısı, güneyi ve doğusunu birbirine bağlayan M4 uluslararası karayolu, onu kontrol edenlerin çıkarlarının korunmasını garanti eden en hayati arterlerden biri olarak kabul ediliyor.
Suriye’nin en kuzey doğusunda, Irak ile sınır noktasının Haseke kırsalındaki el-Yarubiye beldesinden başlayan M4 uluslararası karayolu, önce ülkenin kuzeydoğusundaki Kamışlı kentinden, ardından Tel Temr, Ayn İsa, Münbiç ve el-Bab kentlerinden ve daha sonra Halep’in ilçeleri ve köylerinden geçip Halep’in İdlib'in doğusu ve güneyindeki Serakib kentine, ardından batıya doğru Lazkiye kentindeki kıyı şeridine ulaşıyor. M4, Serakib üzerinde güneyde Şam'a ardından da M5 olarak bilinen Dera’ya giden karayoluna bağlanıyor.
Suriye'nin ana yollar üzerinden transit ticari geçişlerden elde ettiği gelirlerin hacmi, uluslararası karayollarının önemini artırıyor. Bu yolların 2011 yılı öncesi gelirleri, yıllık 150 bin kamyonun bu yollardan geçişi ile 3 milyar doların üzerindeydi. Bu gelirler, Suriyeli silahlı muhalif grupların ülkedeki karayolları üzerindeki kontrolünün başlamasıyla azalmaya başladı.

Şam ve müttefiklerinin konumu
Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgilere göre, Suriye rejimi, Rusya ve İran, M4 uluslararası karayolunun İdlib ili içinden geçen kısmını Türkiye ile Astana’da yapılan anlaşmanın hükümlerinden yararlanarak kontrol altına almaya çalışıyor. Astana Anlaşması, Suriye rejimi güçlerinin ve müttefiklerinin İdlib ilini kontrol eden ve ılımlı muhalif gruplardan ayrılan en büyük gruplardan biri olan Heyetu Tahriru'ş Şam (HTŞ) dahil olmak üzere terör örgütleriyle savaşmasına izin veriyor. Bu güçlerin her birinin, Halep-Lazkiye uluslararası karayolunun kontrolünü ellerine geçirmeleriyle ilişkili çıkarları var.
Suriyeli ekonomi ve siyaset analisti Ömer Hac Bekur, Rusya'nın M4 karayolunu kontrol etme hedefinin, öncelikle nüfuz alanlarını genişletmek, ikinci olarak ise Suriye’deki yağ, fosfat, tahıl ve mineraller gibi alanlarda çoklu yatırımlarına ve projelerine hizmet etmek olduğunu söyledi. Suriye’nin karayolları, ülkenin güney, kuzey ve doğu bölgelerinde, Suriye Çölü’nde ve kıyı şeridindeki nüfuz alanlarını birbirine bağladığına dikkati çeken Bekur’a göre Hmeymim Hava Üssü ve Tartus Limanı gibi Rusya’nın askeri noktaları ve hava üsleri, özellikle Türkiye'yi kontrol edebilmesi, NATO’dan uzak tutması ve NATO’nun bölgedeki faaliyetlerini baltalaması nedeniyle bu yatırımları gerçek bir ekonomik fizibilite haline getiriyor.

Bekur, sözlerini şöyle sürdürdü:
“İran ise, M4'ün kontrol eden taraflardan olmasının, Akdeniz'de mallarının geçişi için hayati bir kara çıkışı olduğunu, kendisine uygulanan uluslararası yaptırımlardan kaçınması için imkan sağladığını ve Hizbullah gibi bölgedeki silahlı gruplara lojistik ve askeri olarak karadan silah tedarik edeceği güvenli bir rota olduğunu düşünüyor. Aynı zamanda Irak, Halep ve Suriye kıyılarını Lazkiye Limanı üzerinden birbirine bağlayan karayolunu, Suriye dosyasında güçlü bir arabulucu olarak varlığını sürdürmesinin ve daha sonra Suriye'nin yeniden inşasından payını almasının garantisi olarak görüyor.”
İnsan hakları aktivisti Said Nasreddin ise konuya ilişkin değerlendirmesinde, “Suriye rejiminin M4 uluslararası karayolu üzerinde müttefiklerinin de desteğiyle kontrol sağlaması, siyasi düzeyde Suriye topraklarının büyük bir kısmı üzerindeki kontrolünü sıkılaştırdığı anlamına geliyor. Bu da bazı Arap ve Batı ülkeleriyle iş birliği ve normalleşmenin hızının artmasına kapı açıyor. Kendisini ülkenin fiili yönetimi olarak tanımlayan rejim, Suriye meselesine ilişkin tekrar tekrar yaptığı açıklamalarda ülkede 10 yıl süren savaşın ardından terörizmin üstesinden gelmeyi başardığına işaret ediyor. Ekonomi konusunda ise yolun yerel ve uluslararası karayolu taşımacılığına açılması, Suriye rejimine ekonomik olarak fayda sağlayacağı, Suriye lirasının yabancı para birimleri karşısında değerini artıracağı ve çöken Suriye ekonomisinde reform yapacağı ise su götürmez bir gerçek.

Türkiye ve muhalif gruplar
Diğer taraftan İdlibli aktivist Mahir es-Seyyid Ali, Türkiye'nin M4 uluslararası karayolunu trafiğe açmak istediğine hiç şüphe olmadığını vurguladı.

M4 uluslararası karayolu, Türkiye ile Körfez Arap ülkeleri arasındaki kara hareketliliğinin yeniden canlandırılmasında önemli bir rol oynadığına dikkati çeken Seyyid Ali, şunları söyledi:
“Ancak Türkiye, Suriye meselesine kapsamlı bir siyasi çözüm bulunmadıkça şuan için yolu terk etmek istemiyor ve yoldan vazgeçmenin rejimin ve müttefiklerinin yolu tamamen kontrol etmelerinin Suriye'deki rolünü baltaladığını düşünüyor. Bu yüzden Cebel ez-Zaviye’deki son çatışmalar ve rejim güçleri ile İran destekli milislerin sızma girişimleri karşısında yakın bir tarihte bölgeye çok sayıda asker takviye etti ve uluslararası karayolunun her iki tarafında 32'den fazla askeri nokta inşa etti.”
Seyyid Ali, Türkiye'nin kısa bir süre önce M4 uluslararası karayolunun iki yanına da patlayıcılar ve mayınlar yerleştirerek yayaları hedef alan terör saldırılarını önlemek için Suriye'nin kuzeybatısındaki Lazkiye'nin doğu kırsalında rejim güçleri ve Ruslar tarafından kontrol edilen bölgelerin yakınlarındaki Ayn Hur bölgesine giden M4 üzerinde bulunan Eriha kentinden başlayarak beton bloklar ve gözetleme kameraları yerleştirdiğini kaydetti. Suriyeli aktivist, yol boyunca Suriyeli muhalif gruplarının kontrol ettiği bölgelerde Türk askerleriyle birlikte neredeyse her gün devriye gezildiğini de sözlerine ekledi.
Suriyeli muhalif gruplardan bir lider, Halep-Lazkiye uluslararası karayolunun aynı zamanda İdlib’in güneyi ile yani Cebel ez-Zaviye ile kuzeyi arasında sınır teşkil ettiğini söyledi. Muhalif lider, rejim ve müttefiklerinin Cebel ez-Zaviye ve M4’ü kontrol edebilselerdi, İdlib’i de kontrol etmelerinin yolunun açılacağını, böylece Lazkiye kırsalındaki el-Kebine tepelerinde batıya ve İdlib’de kuzeye doğru yayılmalarının ve ardından da Suriye’nin kuzeyine ve Türkiye ile sınır kapısı Bab el-Hava da dahil olmak üzere İdlib’in tamamını kontrol altına almalarının kolaylaşacağını kaydetti.

Seyyid Ali sözlerini şöyle sürdürdü:
“Rejim güçleri, İran destekli milisler ve Hizbullah milisleri, muhalif grupların 2015 yılının Mart ayı sonlarında İdlib şehrini özgürleştirmeyi başarmasından bu yana M4'ün İdlib ilinden geçen kısmının kontrolünü yeniden ele geçirmeye çalışıyor. Muhalif gruplar o dönemde İdlib’in ardından M4 uluslararası karayolu üzerinde bulunan Eriha, Muhambel ve Cisr es-Sugur kentlerini de özgürleştirdi. Cebel ez-Zaviye ve M4'e yakın diğer bölgelere yapılan askeri harekatların başlangıcından bu yana, rejim güçlerinin ve İran destekli milislerin İdlib'in güneyindeki hareketlerini yakından izliyoruz. Rejimin, Rusların ve İranlıların, Cebel ez-Zaviye’nin kontrolünü ele geçirmeye ve ardından İdlib'in güneyindeki M4 karayolu üzerinde kontrolü sıkılaştırmak amacıyla bir askeri operasyon başlatma niyetinde olduklarına dair bir takım bilgiler edindik. Bu bilgiler üzerine muhalif gruplar, rejim ve müttefikleri tarafından cephe hatlarına yakın bölgelere büyük askeri takviyelerde bulunularak ilerlemeye yönelik herhangi bir girişimde bulunmaları halinde bunu püskürtmek için hazırlıklarını artırdılar. Böylece rejim güçlerinin, Suriyeli silahlı muhalif grupların kontrolü altındaki herhangi bir bölgeye girmesi ve kontrol etmesi engellendi. Belki başlangıçta bir savunma savaşı verebiliriz. Ancak bununla birlikte rejimin hesaplarını değiştirecek, rejimi ve müttefiklerini mağlup edecek stratejik hedeflere ve rejimin kontrolündeki bölgelere yönelik saldırı planlarımız var.”



HDK, Kadugli'deki BM merkezine saldırdı

Kuzey Kordofan'daki bir kampta gıda yardımı için sıra bekleyen yerinden edilmiş kişiler (AFP)
Kuzey Kordofan'daki bir kampta gıda yardımı için sıra bekleyen yerinden edilmiş kişiler (AFP)
TT

HDK, Kadugli'deki BM merkezine saldırdı

Kuzey Kordofan'daki bir kampta gıda yardımı için sıra bekleyen yerinden edilmiş kişiler (AFP)
Kuzey Kordofan'daki bir kampta gıda yardımı için sıra bekleyen yerinden edilmiş kişiler (AFP)

Sudan’da Hızlı Destek Kuvvetleri (HDK) dün, kuşatma altındaki Güney Kordofan eyaletinin yönetim şehri Kadugli’ye insansız hava aracı (İHA) saldırısı düzenleyerek Birleşmiş Milletler (BM) karargahını hedef aldı. Bu saldırı sonucunda Bangladeşli altı asker hayatını kaybetti. Şehirdeki bazı insani yardım kuruluşları ve BM ajansları, personelini tahliye etmeye başladı. Şehir ayrıca sakinlerinin toplu göçüne tanık oluyor.

Sudan Geçici Egemenlik Konseyi, saldırıyı ‘uluslararası insani hukukun ciddi bir ihlali ve açık bir ihlali’ olarak nitelendirdi.

Konsey tarafından yapılan açıklamada şu ifadeler yer aldı:

“Korunan bir BM tesisini hedef almak, organize terörizme eşdeğer tehlikeli bir tırmanış ve suç teşkil eden bir davranıştır ve uluslararası hukuku kasıtlı olarak hiçe saymayı ve insani yardım ve uluslararası misyonların çalışmalarını doğrudan tehdit etmeyi amaçlamaktadır.”

Açıklamada, BM ile uluslararası topluma BM tesislerinin korunmasını sağlamak için ‘kararlı tutumlar ve caydırıcı önlemler’ alınması çağrısı yapıldı.

Bu gelişme, BM Genel Sekreteri António Guterres'in HDK’yı ‘kötü aktörler’ olmakla suçlamasından iki gün sonra yaşandı. Buna karşın HDK, BM'yi ‘çifte standart’ uygulamakla suçladı.


İsrail, önde gelen Hamas liderlerinden Raid Saad'a suikast düzenledi

Hamas lideri Raid Saad (sosyal medya)
Hamas lideri Raid Saad (sosyal medya)
TT

İsrail, önde gelen Hamas liderlerinden Raid Saad'a suikast düzenledi

Hamas lideri Raid Saad (sosyal medya)
Hamas lideri Raid Saad (sosyal medya)

İsrail Times gazetesine göre, İsrailli bir yetkili bugün, Hamas'ın üst düzey lideri Raid Saad'ın Gazze şehrinde düzenlenen bir hava saldırısında öldürüldüğünü doğruladı. Bu da İsrail'in ateşkes anlaşmasını ihlal etmesi anlamına geliyor.

Alman Basın Ajansı'na (DPA) göre görgü tanıkları ve sağlık kaynakları bugün, Gazze şehrinin güneybatısındaki Raşid Caddesi üzerindeki Nablusi kavşağı yakınlarında bir araca düzenlenen İsrail hava saldırısında dört Filistinlinin öldüğünü ve birçok kişinin de yaralandığını bildirdi.

Görgü tanıkları, İsrail uçağının Nablusi Meydanı yakınlarında bir araca birkaç füze ateşlediğini, aracı imha ettiğini ve can kayıplarına yol açtığını söyledi. Ambulans ekipleri, ölü ve yaralıları hastanelere taşımak için acilen olay yerine gitti.

İsrail askeri sözcüsü Avichay Adraee ise yaptığı açıklamada, ordu ve Şin Bet'in (İsrail Güvenlik Teşkilatı) Gazze Şehrinde üst düzey bir Hamas komutanını hedef alan bir saldırı düzenlediğini ve onu son zamanlarda hareket için silah üretimi ve yeniden yapılanma çalışmaları yapmakla suçladığını belirtti.

İsrail Ordu Radyosu, saldrırının hedefinin, İzzeddin el-Haddad'dan sonra "Hamas'ın ikinci adamı" ve askeri üretim dosyasından sorumlu kişi olarak tanımladığı Raid Saad olduğunu bildirdi. İsrail'in bugünkü operasyonu gerçekleştirmeden önce son haftalarda kendisine birkaç kez suikast girişiminde bulunduğunu belirtti.

Şarku’l Avsat’ın İbranice yayın yapan Ynet internet sitesinden aktardığına göre Raid Saad Hamas'ın askeri kanadı olan Kassam Tugayları'nın liderlerinden biri.

Hamas'tan hava saldırısının hedefinin kimliğiyle ilgili resmi bir açıklama yapılmadı.

Axios haber sitesi, İsrail'in saldırıdan önce Amerika Birleşik Devletleri'ni önceden bilgilendirmediğini ifade etti.


Suriye halkının merkezi mi yoksa federal devlet mi anlaşmazlığı üzerine bir okuma

Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
TT

Suriye halkının merkezi mi yoksa federal devlet mi anlaşmazlığı üzerine bir okuma

Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)

Macid Kıyali

Suriye’de Beşşar Esed rejiminin düşmesinin ardından geçiş dönemi liderliği ile muhalifleri arasında yaşanan iç çatışma, siyasi sistemin niteliği, özellikle de merkeziyetçilik mi yoksa ademi merkeziyetçilik mi, merkezi bir devlet mi yoksa federal bir devlet mi tartışmaları üzerine yoğunlaşıyor.

Bu konu meşru olmasına rağmen, tartışmaya katkı sağlamak amacıyla bazı temel gözlemler aşağıda sunuyorum.

İlk gözleme göre ademi merkeziyetçilik ya da federalizm meselesini gündeme getirmek, bu konuda kutuplaşmanın temel nedeninin Suriye’deki iç çatışmada kimlik, etnik, mezhepsel ve bölgesel özelliklerin baskın olması olduğu gerçeğini görmeyi zorlaştırdı.

Çatışmanın önde gelen tarafları, siyasi veya sınıfsal güçleri ya da tarafları temsil etmekten ziyade kimlik temelli yahut mezhepsel, etnik ve bölgesel kimliği vurgulayan taraflar olduklarından, bu konunun siyasi niteliği göz ardı ediliyor.

Dikkati çeken ikinci gözleme göre ise federal ya da ademi merkeziyetçi bir devlet için mücadele eden güçler, bunu demokrasi meselesinden daha öncelikli tutuyorlar. Bunun nedeni, söz konusu güçlerin (SDG, Suveyda'daki Hicri Hareketi ve kıyı şeridinde Esed rejiminin çöküşünden etkilenen güçler) demokratik olmayan güçler olmaları. Prensipte pozisyonları, politikaları ve tercihleri ve temsil ettiklerini iddia ettikleri gruplarla olan ilişkileri göz önüne alındığında bu güçlerin Esed rejimi altında kendilerini ifade etmedikleri ve bu konuyu bu kadar yoğun bir şekilde gündeme getirmedikleri unutulmamalı.

Üçüncü ve belki de en önemli gözleme göre federal bir devlette kimlik statüsü konusundaki çatışmaya öncelik verilmesi, devletin kurulması ve vatandaşlık taleplerini ya gölgeliyor ya da ön plana çıkarıyor. Bunların, 54 yıllık Esed döneminde eksik olan iki temel unsur olduğu ve özellikle mevcut koşullarda, yani devletin kurumlar ve hukuk devleti olarak yeniden kurulması ve vatandaşların güçlendirilmesi, böylece Suriyelilerin gerçek anlamda özgür ve eşit vatandaşlar olarak bir halk haline gelmeleri için ülke genelinde Suriyelilerin en çok ihtiyaç duyduğu unsurlar olduğu unutulmamalı.

Bu yüzden iki temel sorunla karşı karşıyayız. Bunlardan birincisi, artık var olmayan Esed rejiminin Suriye'nin birliğini zayıflatıp bozmayı başarması, Suriyelileri mezhep, din, etnik köken, bölge ve aşiret aidiyetlerine göre sınıflandırması ve ‘böl ve yönet’ politikası uyarınca onları birbirlerine düşürmesinden kaynaklanıyor.

İkinci sorun, Suriyelilerin kendi koşullarını kontrol edememeleri. Bu durum, Suriye’nin geleceğinin, Suriye halkının aleyhine, uluslararası güçlerin, özellikle ABD ve bölgesel tarafların meselesi haline gelmesine neden oldu. Bu durum, kimlik çatışmaları, özellikle de silahlı çatışma veya silahlı milisler şeklinde ortaya çıkan çatışmalar için de geçerli.

Federalizm, bir ülkeyi bölmek değil, aksine ülkenin birliğini organize etmek ve merkezin statü, egemenlik ve kaynaklar konusunda çevre bölgelere müdahale etmesini önlemek için daha uygun bir yöntem. Böylelikle karşılıklı güven temelinde hükümete daha geniş katılım sağlanır.

Suriye geçiş dönemi yönetimi ve Suriye muhalefetinin geri kalanı, gelecekteki siyasi sistemin nasıl olacağı ve otoriterliğin ve marjinalleşmenin geri dönüşünü önlemeye katkıda bulunanlar da dahil olmak üzere yeni konsensüsler oluşturmak için neyin uygun olduğu konusunda kafa karışıklığı ya da netlik sağlanamaması ortaya çıkan federalizm ve ademi merkeziyetçilik konusundaki tartışmalardan sorumlu.

Aslında, yeni yönetime bağlı olanlar ve geleneksel Suriye muhalefeti tarafından federalizmin reddedilmesinin sebebi, aceleci davranışlar, duygusal ve milliyetçi coşku ve önyargılar.

Söz konusu tartışmayı kapatmak yerine açmalı, tüm soruları sormalı. Çünkü Suriye’nin geleceği tartışmaya açık. Tüm Suriyeliler bu tartışmayla ilgileniyor ve bu konuda cevaplar bulmaya katkıda bulunuyor.

Daha spesifik olarak, federal ya da ademi merkeziyetçi bir devlet tartışmasıyla ilgili olarak, federalizmin herhangi bir ülkenin bölünmesi anlamına gelmediği, aksine birliğin daha uygun bir şekilde örgütlenmesi ve merkezin statü, egemenlik ve kaynaklar konusunda çevreyi kötü yönde etkilemesini önlemek için, karşılıklı güvene dayalı yönetişime daha geniş katılımı garanti eden bir sistem olduğunun anlaşılması gerekiyor.

Toplumun yönetimini etkileyen sorunlara güvenlik çözümleri getirilemedi. Çünkü herhangi bir güvenlik çözümü coğrafyaya, topluma, egemenliğe ve devlete sadece bölünmeler getirir.

Tüm bunlar bölünmek değil, federalizm gücün paylaşılması anlamına gelir. Dışişleri, savunma ve genel ekonomi yönetimi gibi devlet egemenliği ile ilgili konularda merkezileşme söz konusu. Bunların tümü birleşik parlamento ve merkezi hükümetin sorumluluğunda. Öte yandan iç güvenlik, eğitim, sağlık ve yerel kalkınma konularının yönetimi eyaletlerin veya yerel yönetimlerin yetki alanına girer.

Burada bazılarının endişelerini hafifletebilecek en önemli nokta, federalizmin etnik köken/milliyet veya din/mezhep yerine coğrafyaya dayalı olmasıdır. Çünkü herhangi bir kimlik meselesi, demokratik karakterini zayıflatır ve eşit vatandaşlık haklarının ve vatandaşların devletinin güçlenmesini engeller. Tıpkı Lübnan'da ve Irak'ta olduğu gibi.

Elbette, birçok alanda idari meselelerle ilgili olan ademi merkeziyetçi bir devleti, anayasaya göre yetkileri paylaşan federal bir devletle karıştırmak bir sorundur. Şarku'l Avsat'ın al Majalla'dan aktardığı analize göre federal devleti ayrılıkçı bir devlet olarak görmek de bir tür karışıklık veya yanılgı olarak adlandırılabilir, ancak bu doğru değil, çünkü merkezi devletler, yönetim, temsil ve kaynak dağıtımında esnekliğe sahip federal devletlere göre ayrılmaya çok daha yatkındır, zira günümüzün en büyük, en güçlü ve en zengin devletleri federal devletlerdir.

Bu yüzden herhangi bir kimlik grubuyla anlaşmazlık, kavramların karışmasına veya çarpıtılmasına yol açmamalı. Örneğin, İsrail'in siyasi sistem olarak demokrasiyi benimsemesi, demokrasiye karşı düşmanlığı teşvik etmemeli. Ayrıca, belirli bir önermeye elverişli olmayan koşullar olduğunu gözlemlememiz, bu kavramın tartışmaya açılmaması, geliştirilmemesi ve belirli bir ülkede devlet kurulması için ulusal birliği oluşturmaya hizmet eden bağlamlara yerleştirilmemesi gerektiği anlamına gelmez.

Son olarak, bu alanda, özellikle Suriye bağlamında, dikkate alınması gereken iki konu var. Öncelikle ülkenin toprakları üzerinde devlet egemenliğinden söz edilmesi için bunun halkın birliği gerçeğine dayanması gerekiyor. İkinci olarak ise toplumun yönetimini etkileyen sorunlara güvenlikle ilgili bir çözüm bulunmuyor, çünkü herhangi bir güvenlik çözümü coğrafyanın, toplumun, egemenliğin ve devletin bölünmesine yol açar.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli al Majalla dergisinden çevrilmiştir