Halk hareketi başladığından bu yana 500 Cezayirli kadın aktivist tutuklandı

Yerel seçim kampanyası sırasında başkent Cezayir'deki bir sokak (Reuters)
Yerel seçim kampanyası sırasında başkent Cezayir'deki bir sokak (Reuters)
TT

Halk hareketi başladığından bu yana 500 Cezayirli kadın aktivist tutuklandı

Yerel seçim kampanyası sırasında başkent Cezayir'deki bir sokak (Reuters)
Yerel seçim kampanyası sırasında başkent Cezayir'deki bir sokak (Reuters)

Cezayir'deki halk hareketi aktivistlerinin belirttiğine göre, 22 Şubat 2019'da patlak verip geçtiğimiz Mayıs ayında zorla yasaklanan protestolarda en az 500 kadın tutuklandı.
Diğer yandan hükümet medyası, eski Cumhurbaşkanı Abdulaziz Buteflika'nın yönetimine resmen son verildiği cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci yıl yıldönümü vesilesiyle, iktidar ekibinin ‘başarıları’ yönünde bir propaganda kampanyası düzenlemek için çalışıyor.
Meşhur aktivist Zeki Hannaş, Facebook hesabında yayınladığı gönderide, farklı yaşlarda ve farklı siyasi görüşlerden yüzlerce kadın aktivistin milyonlarca Cezayirlinin dile getirdiği değişim talebine sahada eşlik ettikleri, Buteflika iktidarının beş yıl daha uzatılmasına karşı çıktıkları için çektiği sıkıntılardan bahsetti.
Eylemcilerin yargılanması ve kovuşturmasıyla ilgili her şeyi dikkatli bir şekilde takip ettiği için gazetecilerin ‘halk hareketi haber ajansı’ şeklinde değerlendirdikleri Hannaş, üniversite profesörleri ve öğrencileri, gazeteciler, öğretmenler ve sendikacılar dahil olmak üzere adli takibe alınan en az 100 kadın olduğunu belirtti. Aynı zamanda ülkedeki birçok yerden en az 500 kadının tutuklandığını, tutuklamaların zaman zaman bu kişilerin eşleri, erkek kardeşleri, babaları, hatta çocuklarını etkilediğine dikkat çekti.
Başkent ve Vahran’daki haftalık gösterilere çok sayıda kadının katıldığını, Tizi Vuzu ve Becaya’nın ise Kabiliye’de bu yönde öne çıkan iki eyalet olduğunu da ekledi. Hannaş, şu 15 kadının hareketin başlangıcından bu yana duruşma öncesi gözaltında tutulduğunu ifade etti: Samira Mususi, Nur el-Huda Dahmani, Nur el-Huda Akadi, Yasemin Si Hac Muhand, Emira Boravi, Namiye Abdulkadir, Tevvat Delile, Makari Afaf, Bahriye Hakime, Visam Nasıri, Mufide Harşi, Fatma Budude, Kamira Neyt Seyyid, Fatiha Davud ve Rima Zaydi.
Başkentteki genel merkezini göstericilere açan Kültür ve Demokrasi Mitingi partisinde eski aktivist Mususi, tutuklanan ilk kadındı. 28 Haziran 2019'da güvenlik tarafından karakola götürülen Mususi, burada iki gün tutulmasının ardından önce savcılığa, sonra yargıca sevk edildi. Nitekim ulusal bayrağı değil de Berberi bayrağını kaldırdığı gerekçesiyle ‘ulusal birliğe zarar vermekle’ suçlandı.
İlk kez 2014’te başkentte Buteflika'nın dördüncü dönem adaylığına karşı düzenlenen protestolarda tutuklanan, aynı zamanda ‘yeter’ anlamını taşıyan ‘Barakat’ isimli bir örgüt kuran 47 yaşındaki Dr. Emira Boravi, otoriteye karşı çıkan en meşhur siyasi kadın savaşçı sayılıyor.
Zeki Hannaş, halk hareketi aktivistleri Leyla Carcar ve Nebile İmecduben başta olmak üzere çok sayıda kadın avukatın sorgulama sırasında tutuklulara eşlik ettiğine, duruşmalarda onları temsil ettiğine de dikkat çekti.
Diğer yandan yeni kurulan Uluslararası Kanal ve 48 kanalıyla devlet radyosunun yanı sıra yedi farklı kanalıyla devlet televizyonu, 12 Aralık 2019'da Cumhurbaşkanı Abdulmecid Tebbun’un seçilmesinin ikinci yıl dönümü vesilesiyle büyük bir propaganda kampanyası hazırlamaya başladı. Şarku'l Avsat'a konuşan radyo ve tv çalışanlarının belirttiğine göre basın ve teknik personel, ‘ülkeyi kaostan çekip alan anayasal seçeneğe adanmış duruma’ odaklı çalışma yapma talimatı aldı.
Vefat eden Cezayir Genelkurmay Başkanı Ahmed Kayid Salih, seçimlerin uygulanmasını isteyip bu yönde bir tarih belirlemiş, seçimlerin düzenlenmesini, ‘ülkeyi Cumhurbaşkanı istifa ettiği taktirde erken seçim yapılmasını öngören anayasa yoluna sokmak’ şeklinde değerlendirmişti. Salih, partilerin seçim sürecine girmeden önce en az iki yıl sürecek geçiş aşamasına yönelme taleplerini şiddetle reddetmişti.



Uçurumun eşiğinde Türkiye ve Suriye Kürtlerinin geleceği

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

Uçurumun eşiğinde Türkiye ve Suriye Kürtlerinin geleceği

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

Rüstem Mahmud

Son dönemdeki dönüşümler, ister başkent Şam'daki “meşru” merkezi iktidar otoritesi üzerindeki nüfuzu ve siyasi hegemonyası, isterse Suriye'yi kontrol eden silahlı gruplar üzerindeki hegemonyası yoluyla olsun, Türkiye'nin Suriye'de önemli bir siyasi aktör haline gelmesini sağladı.

Bu durum, Türkiye'nin ulusal güvenliğine tehdit olarak gördüğü Kürtlerin yoğunlukta olduğu YPG’nin ana omurgasını oluşturduğu Suriye Demokratik Güçleri (SDG) için siyasi ve güvenlik açısından bir meydan okuma teşkil ediyor. Türk dış politikasının açıkça ifade ettiği gibi, Ankara, Irak Kürdistan Bölgesi'ne benzer şekilde, Suriye'nin tam egemenliği altında dahi bir Kürt siyasi/coğrafi/egemenlik deneyiminin ortaya çıkmasını engellemeye var gücüyle çalışıyor.

Buna karşılık, çekirdeğini Kürtlerin oluşturduğu YPG ve onlara yakın Kürt siyasi güçler, Suriye dosyasıyla bağlantılı ve Suriye denkleminde devamlılıklarını sağlayacak bir siyasi/güvenlik koruma şemsiyesi oluşturabilecek üç aktif faktöre güveniyorlar.

Başta ABD olmak üzere Batılı güçler terörle mücadeleyi ve terör örgütü DEAŞ’ın geri dönüşünü engellemeyi Suriye'deki önceliklerinin başında görüyorlar. Bu nedenle, SDG’nin rolünün sürdürülmesi ve güçlendirilmesi gerektiğini düşünüyorlar. Siyasetçilerin ve Başkan seçilen Donald Trump'ın başkanlık ekibi üyelerinin ifadelerine göre, ABD, kendisini Suriye'de askeri olarak kalmak zorunda görüyor. Nitekim ABD güçlerinin, 2020 yılında çekildikleri tüm bölgeleri kapsayan Suriye'nin kuzeydoğusunda gerçekleştirdiği yeniden konuşlanma süreci bunu açıkça ortaya koyuyor.

Aynı şekilde Kürt siyasi güçleri de Şam'daki yeni yönetim ile ortak bir siyasi alan bulma arayışında olup, mümkün olan en kısa sürede siyasi uzlaşıya varmayı hedefliyorlar. Böylelikle Türkiye’ye bağlı ve Türkiye tarafından yönetilen milis güçler ve Suriye Milli Ordusu ile açık bir askeri çatışma ihtimalini uzaklaştırmayı, bu uzlaşının Suriye’deki Kürtlerin geleceğine yönelik bir siyasi ve güvenlik örtüsü teşkil etmesini amaçlıyorlar.

Bu konuda ilk sinyaller gelmeye başladı ama asıl soru; Türk örtüsüne “alternatif” bir Arap, uluslararası veya BM örtüsü olması ya da Suriye’nin demokratik /seçimli bir yönetim aşamasına girmesi ve yeni otoritenin tüm bölgelerden yerel Suriyeli müttefiklere sahip olması durumunda, yeni yönetimin Türkiye'nin dayatmaları olmadan siyasi ve güvenlik açısından ne ölçüde özgür hareket edebileceğidir.

Türkiye, SDG ile PKK arasında tam bir ayrışma talep ediyor. Kürt siyasal taleplerinin coğrafi/egemen nitelikte olmaması, eşit yurttaşlık, bazı kültürel haklar gibi doğal hakların sınırlarını aşmamasını istiyor

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı a

nalize göre SDG de dahil olmak üzere Suriye Kürtleri, bu iki hususun yanı sıra, Türkiye içinde Türkiye devleti ile PKK arasındaki “barış sürecini” merakla takip ediyorlar. Bu süreç giderek daha da istikrarlı bir şekilde ilerleyerek, Türkiye ile Suriye Kürtleri arasında iletişim ve mutabakat için bir kaldıraç, Türkiye’nin onlarla sıfır toplamlı bir denklem üzerinden iletişim kurmasını engelleyen bir araç haline geliyor.

Türkiye, ABD buna siyasi veya güvenlik desteği sağlamayacağı için artık Fırat Nehri'nin doğusuna net bir kara harekatı düzenleyemeyeceğini bildiğinden, işler zamanla yarışıyor gibi görünüyor. Bu nedenle Türkiye Suriye'deki vekilleri aracılığıyla baskı yapıyor. Suriye'deki Kürt durumunun gelişmesi ve meşru/anayasal bir karakter kazanması ihtimali konusundaki endişelerine karşı garanti olarak, ABD'ye SDG  güçlerinin sahada uygulaması gereken bir dizi siyasi ve güvenlik talebi sunuyor.

Türkiye, SDG’nin PKK’dan tamamen ayrılmasını, PKK unsurlarının Suriye'den çekilmesini ve iki taraf arasındaki her türlü siyasal, ideolojik ve örgütsel bağların koparılmasını talep ediyor. Kürt siyasi taleplerinin coğrafi/egemen nitelikte olmamasını, eşit yurttaşlık, bazı kültürel haklar gibi doğal hakların sınırlarını aşmamasını istiyor.

SDG bu tür talepleri reddetmiyor ve Türkiye'nin geleceğin Suriyesi'nde Suriye Kürtlerini siyasi olarak koruma, kendi bölgelerine askeri harekat düzenlememe veya diğer Suriyeli silahlı grupları buna teşvik etmeme sözü vermesi koşuluyla, Türkiye’nin ulusal güvenliğine tehdit olarak gördüğü her şeyi kapatmaya ve durdurmaya hazır olduğunu açıklıyor.