Koronavirüse karşı yeni silah: Interferon spreyi

Sprey, burun mukozasının virüs ile etkileşiminin incelenmesinin ardından önerildi.

Fotoğraf (AFP)
Fotoğraf (AFP)
TT

Koronavirüse karşı yeni silah: Interferon spreyi

Fotoğraf (AFP)
Fotoğraf (AFP)

Bilim insanları, yeni tip koronavirüsün (Kovid-19) vücuda ana giriş noktası olan burundaki bağışıklık sistemine ve virüsle mücadeledeki bu ilk safhada yaşananlara yönelik yeni bulgular keşfetti.
Newcastle Üniversitesi'ndeki (Birleşik Krallık) uzmanlar, burundaki tüm hücre türlerinin enfeksiyona karşı savunmasız olduğunu, siliyer ve kirpikli hücreler gibi yapıların daha da yüksek enfeksiyon seviyelerinde işlevsel olduğunu ortaya çıkardılar.
Burun hücrelerinin bağışıklık sürecini inceleyen uzmanlar Kovid-19'a neden olan SARS-CoV-2 virüsüne tepki verme şeklini belirleyerek sprey şeklindeki interferonu tedavi yöntemi olarak önerdiler.
Nature Communications'da salı günü yayınlanan çalışma, Birleşik Krallık hükümetinin virüsün yayılmasını sınırlamaya çalışmak için toplu taşıma araçlarında ve mağazalarda maske kullanımını zorunlu kılan son adımını destekleyecek bir gelişme olarak değerlendirildi.
Çalışmayı yöneten Newcastle Üniversitesi Tıp Bilimleri Fakültesi'nden Dr. Christopher Duncan üniversitenin internet sitesinde yayınlanan raporunda, bulguların enfeksiyonu önlemek için tedavilerin geliştirilmesine yardımcı olabileceğini söyledi. Bunun hem bilimsel hem de klinik açıdan koronavirüsün bulaşmasını azaltmak için maske takmanın önemini destekleyen ciddi bir araştırma olduğunu vurguladı.
Dr. Duncan açıklamasının devamında şunları söyledi:
“Doğuştan gelen bağışıklık sistemi ile burun mukozasındaki virüs arasındaki savaş hastalık açısından önemli bir belirleyicidir. Hızlı bir şekilde hedef alınması durumunda enfeksiyonun sınırlandırılmasına yardımcı olması mümkündür.”
Bilim insanları, bir hastanın burun biyopsisi sonrasında burun astarı modeli geliştirmek ve enfeksiyon ve bağışıklık tepkilerini tek hücre düzeyinde belirlemek için gelişmiş bir teknik kullandılar.
İmmünoloji, genomik ve proteomi uzmanlarından oluşan ekip daha sonra enfekte hücre kültürlerinde üretilen tüm proteinleri ölçtü. Burun hücrelerinin, enfeksiyona karşı interferon olarak bilinen antiviral maddelerin hâkim olduğu sağlam bir bağışıklık üreterek yanıt verdiğini buldular.
Çalışmada interferon üretiminin Kovid-19'a karşı önemli bir koruyucu faktör olduğu gösterildi. Ancak söz konusu tepkinin nereden başladığı henüz belirlenemedi. Ancak ççalışmanın bulguları, interferon yanıtının enfeksiyonun erken evrelerinde burun mukozasında başladığını gösteriyor.
Duncan bulgulara dair şunları söyledi:
 “İlginç bir şekilde, influenza gibi diğer solunum yolu virüsleriyle enfekte olmuş burun hücrelerinde interferon yanıtının başlamasının daha uzun sürdüğünü gördük. Bu da Kovid-19’un erken aşamalarda bu yanıtı alt etme yolları olduğunu gösteriyor. Ancak söz konusu yanıt soyut olarak oluşturulduğunda, interferon virüsün replikasyonunun engellenmesine başladı. Buna uygun olarak enfeksiyondan önce interferon eklediğimizde, viral replikasyonları güçlü bir şekilde engellediklerini gördük. Bu, hastalardaki diğer viral enfeksiyonların tedavisi için onaylanan interferonların, birçok ağır vakalarda Kovid-19'u önlemek için burun spreyi gibi müdahaleler geliştirmek için yeniden kullanılabileceği olasılığını ortaya çıkarıyor. Bunlar aşılara olumlu yanıt vermeyen kişilerin korunması için önleyici tedavi olarak kullanılabiliyor.”



Galaksimizin ortasındaki kara delikte "disko topu partisi"

Sagittarius A*'yı çevreleyen yığılma diskinden gelen patlamaların hızı, kara deliğe çok yakın olduklarına işaret ediyor (Ralf Crawford / NASA)
Sagittarius A*'yı çevreleyen yığılma diskinden gelen patlamaların hızı, kara deliğe çok yakın olduklarına işaret ediyor (Ralf Crawford / NASA)
TT

Galaksimizin ortasındaki kara delikte "disko topu partisi"

Sagittarius A*'yı çevreleyen yığılma diskinden gelen patlamaların hızı, kara deliğe çok yakın olduklarına işaret ediyor (Ralf Crawford / NASA)
Sagittarius A*'yı çevreleyen yığılma diskinden gelen patlamaların hızı, kara deliğe çok yakın olduklarına işaret ediyor (Ralf Crawford / NASA)

James Webb Uzay Teleskobu, Samanyolu Galaksisi'nin merkezindeki kara delikte sürekli patlama yaşandığını gözlemledi. 

Dünya'dan 26 bin ışık yılı uzaktaki Sagittarius A*, Güneş'in yaklaşık 4 milyon katı kütleye sahip bir süper kütleli kara delik. 

Gökbilimciler kara deliği çevreleyen ve yığılma diski diye tanımlanan gaz diskini izleyerek Sagittarius A*'nın faaliyetleri hakkında fikir sahibi oluyor. Ancak gökcismi bugüne kadar uzun süre boyunca gözlemlenememişti. 

NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu'nu kullanan bilim insanları, bir yıl boyunca toplam 48 saat kara deliği gözlemleyerek zaman içinde geçirdiği değişimi daha iyi anlama fırsatı buldu. 

Bulguları hakemli dergi Astrophysical Journal Letters'ta dün (18 Şubat) yayımlanan çalışmaya göre, Sagittarius A* daha önce düşünülenden çok daha aktif: Etrafındaki yığılma diski, günde 5-6 büyük patlama ve aralarda da daha küçük birkaç patlamaya sahne oluyor.

NASA yaptığı açıklamada "Samanyolu'nun merkezindeki süper kütleli kara delik, disko topu tarzı bir ışık gösterisiyle birlikte bir parti veriyor gibi görünüyor" ifadelerini kullandı.

Çalışmanın başyazarı Farhad Yusef-Zadeh de "Yığılma diski türbülansla dolu çok kaotik bir bölge ve gaz, kara deliğe yaklaştıkça yüksek kütleçekimi altında daha da kaotik ve sıkışmış hale geliyor" diyor.

Araştırmacılar sözkonusu patlamaların bir düzen içinde yaşandığına dair bir kanıt bulamadı. Yusef-Zadeh "Verilerimizde sürekli değişen, kabaran bir parlaklık gördük" diye açıklıyor: 

Ve sonra güm! Büyük bir parlaklık patlaması aniden ortaya çıktı. Sonra tekrar sakinleşti. 

Bilim insanları, patlamaların nasıl ortaya çıktığını da henüz tam olarak anlamış değil. Ancak iki ayrı sürecin işlediğinden şüpheleniyorlar.

Northwestern Üniversitesi'nden astrofizikçi Yusef-Zadeh, küçük patlamaların muhtemelen sönük titreşimlere yol açtığını düşünüyor. Disk içindeki dalgalanmalar plazmayı sıkıştırarak kısa bir radyasyon patlamasına neden olabilir. 

Astrofizikçi "Bu, Güneş'in manyetik alanının toplanması, sıkıştırılması ve ardından bir güneş patlamasının meydana gelmesine benziyor" diye açıklıyor:

Bir kara deliğin etrafındaki ortam çok daha enerji yüklü ve uç noktada olduğundan, elbette buradaki süreçler daha şiddetli. 

Araştırmacılar daha büyük ve parlak patlamalardaysa, iki manyetik alan çizgisinin çarpışarak diskten ışık hızına yakın bir hızda uzaklaşan parçacıklar şeklinde enerji açığa çıktığı bir sürecin işlediğini tahmin ediyor.

Patlamaları iki farklı dalga boyunda gözlemleyen araştırmacılar şaşırtıcı bir keşif daha yaptı. Patlamalar kısa dalga boylarında, uzun olanlara göre daha hızlı sönüyordu. Ekip bunun, patlamalardaki parçacıkların yüksek dalga boylarında daha hızlı enerji kaybetmesinden kaynaklanabileceğini düşünüyor.

Bilim insanları, Sagittarius A*'yı 24 saat kesintisiz bir şekilde izleyerek kara deliğin gizemlerini daha iyi aydınlatmayı umuyor.

Independent Türkçe, Reuters, Live Science, NASA, Astrophysical Journal Letters