Suriye: İran yanlısı milislerin baskıları Tedmür kenti sakinlerini göçe zorluyor

Rusya’nın İdlib bölgesine düzenlediği bombardımanda ölü ve yaralılar var.

Suriye’nin orta kesimindeki Tedmür kenti yakınlarındaki askeri araçlar ve Suriye askeri (Şarku’l Avsat)
Suriye’nin orta kesimindeki Tedmür kenti yakınlarındaki askeri araçlar ve Suriye askeri (Şarku’l Avsat)
TT

Suriye: İran yanlısı milislerin baskıları Tedmür kenti sakinlerini göçe zorluyor

Suriye’nin orta kesimindeki Tedmür kenti yakınlarındaki askeri araçlar ve Suriye askeri (Şarku’l Avsat)
Suriye’nin orta kesimindeki Tedmür kenti yakınlarındaki askeri araçlar ve Suriye askeri (Şarku’l Avsat)

Suriye’nin orta kesimindeki Humus kentinin doğusunda bulunan Tedmür kenti ile Suhna bölgesinde kontrolü tamamen ele geçiren, yerli halka baskı uygulayan ve onları ‘ya itaat et ya da burayı terk et’ seçenekleriyle karşı karşıya bırakan İran’a bağlı Irak ve Afgan kökenli milislerin uygulamaları sebebiyle bölgede göç hareketliliği yaşanıyor.
Humus’un 160 kilometre doğusundaki Suriye çölünde yer alan Tedmür kentini terk ederek Suriye’nin kuzeyinde muhaliflerin kontrolündeki bölgelere göç eden yerli halktan bazı vatandaşlar Şarku’l Avsat’a yaptıkları açıklamada, İranlı milisler ile İran’a çalışan Iraklı ve Afgan milislerin Tedmür’de kontrolü DEAŞ’ın elinden almalarının üzerinden geçen 3 yıldan bu yana kentte bulunan yerli halka karşı işledikleri ihlallerin boyutunu gözler önüne serdi.
Tedmür kenti sakinlerinden 52 yaşındaki Ebu Ömer, geçtiğimiz süreçte 7 kişilik ailesiyle birlikte zorlu ve maliyetli bir yolculuğun ardından Halep’in kuzeyindeki El Bab kentine ulaştı.  Ebu Ömer, “Halen kentte yaşayan ve sayıları yaklaşık 400’e ulaşan Tedmür’deki yerli ailelerin ya Şii mezhebine geçmek ya evlatlarını İran ve Afgan milislerin kaldığı askeri karargâh binalarında gece bekçisi yapmaya zorlanmak ya da milisler için antika eserler aramak için basit araçlarla kazı çalışmalarına katılma dışında yaşama şansla yok. Bu, doğduğumuz ve yıllardır içinde yaşadığımız şehrimizde kalmamızı ve orada yaşamaya devam etmemizi sağlayacak tek garanti” diye konuştu.

Ebu Ömer, konuşmasının devamında şu ifadeleri kullandı:
“DEAŞ’ın Tedmür’de kontrolü ele geçirdiği 2016 yılından şu ana kadar Tedmür, Humus’un doğusundaki Suhna bölgesi ve çevresindeki beldelerin sakinleri çeşitli baskılar altında bölgeyi terk etmeye zorlanıyor. DEAŞ yaklaşık iki yıllık süreçte çok sayıda evladımızı öldürdü. DEAŞ’ı, bölgedeki kontrolü tamamen ele geçiren Fatımiyyun Tugayı ve Irak Nuceba Hareketi gibi İran yanlısı milisler takip etti. Böylece bir başka acı tüneline girdik. Benzer şekilde vatandaşa karşı en şiddetli baskılar uygulandı. Gençler zorla milis saflarına alındı, yaşam ve iş kaynaklarına el konuldu, 80’nin üzerinde Iraklı aile ve bir o kadar da İranlı ve Afgan aile Tedmür kentine ve Suhna bölgesine yerleştirildi. Onlar için karargahlar ve ofisler inşa edildi. Güvenlik ve askeri kontrol noktaları oluşturuldu. Milis unsurları, işe gitmeye veya bir yerden geçmeye izin verme karşılığında vatandaşlardan günlük ve aylık vergi talep ediyor. Bu durum kentteki yaşamı cehenneme çevirdi ve kent sakinlerinin büyük bir kesimini bir kez daha evlerini terk ederek Rakka ve Deyrizor’a göç etmeye zorladı. Varlıklı aileler de Halep’in kuzeyindeki muhalif bölgelere sığındı.”
Halep’in kuzeyinde Suriye muhalefetinin kontrolündeki El Bab bölgesine ailesiyle birlikte giden 59 yaşındaki Ebu Mufid, “İranlı ve onlara bağlı milisler bölgedeki nüfuz ve kontrolünü güçlendirmek, demografik değişiklikler yapmak ve yerli nüfusun dokusunu değiştirmek amacıyla geçtiğimiz aylarda kenti terk etmemizin hemen öncesinde şehir merkezinde yaklaşık 200 eve, bazı okul binalarına, kentin doğusundaki tarlalara, Tedmür Askeri Havalimanı çevresindeki onlarca çiftliğe ve Suhna bölgesinde onlarca eve el koydu. Ayrıca kadınlar ve çocuklar için Farsça eğitim ve kültür merkezleri kurdular. Bu merkezleri Iraklı şahsiyetler yönetiyor” dedi.
Ebu Mufid, konuşmasının devamında, “İranlı milisler son dönemde gençlerin Tedmür’deki Sabha el-Muh’ta tuz ocaklarında çalışmalarına ve çıkardıkları tuzları satmalarına izin verme karşılığında onları DEAŞ örgütünün saldırılarına karşı askeri karargahlarda bekçilik yapmaya zorluyor. Temel gıda ve ilaç fiyatları da milislerin tekelinde. İranlı milislerle bağlantılı yerli tüccarlar tarafından bu fiyatlar bazı zamanlar düşürülüyor bazı zamanlar ise yükseltiliyor. Tedmür’ün nüfusu 2011’de Suriye devriminin patlak vermesinden önce yaklaşık 78 bin idi. Bugün yerel halkın nüfusu 8 bini geçmiyor. Kent nüfusunun geri kalanı ise göçe zorlandı ve Rukban Kampı ile Suriye’nin El-Cezire (Rakka ve Deyrizor) bölgelerine yerleşti. Bazı aileler de Suriye’nin kuzeyindeki bölgelere ve komşu ülkelere göç etti” ifadelerini kullandı.
Tedmür kentinden aktivist Said el-Arif, Tedmür ve Suhna’nın yanı sıra Deyrizor’un bazı bölgelerini ve Suriye’nin kuzeydoğusundaki Rakka’yı içine alan Humus Çölü’nü kontrol etmek isteyen İran ve Rusya arasında gizli bir rekabet olduğunu söyledi. Arif, “İran bölge halkının yaşadığı yoksulluktan ve muhtaçlıktan faydalanıp yoksul gençleri aylık 80 dolara ulaşan maaşlar karşılığında milis saflarına katarak Şii tabana sahip bölgeleri kazanmak için çalışıyor. Bu yıl içinde Tedmür ve Suhna’dan İranlı milislerin saflarına katılan 40’tan fazla genç DEAŞ örgütünün İranlı milislerin bölgedeki askeri mevzi ve karargahlarına düzenlediği sürpriz saldırılarda öldü” dedi.
Arif, İran Devrim Muhafızları’nın, Afgan Fatimiyyun Tugayları ve Irak Nuceba Hareketi milislerinin ailelerini getirip bölgeye yerleştirmek, bazı bölge sakinlerini evlerini milis yöneticilerine düşük fiyatlarla satmaya zorlamak ve şehri çevreleyen hurma bahçelerini yakıp, tahrip etmek gibi uygulamalarla Tedmür de dahil olmak üzere Humus Çölü’nde geriye kalan yerli halk üzerinde demografik değişiklikler yaptığı uyarısında bulundu.

Rusya’dan İdlib kırsalına hava saldırısı: 3 ölü,12 yaralı
Öte yandan Rusya’nın Suriye’nin kuzeybatısındaki İdlib kırsalına düzenlediği hava saldırısında 3 sivilin hayatını kaybettiği, 12 sivilin de yaralandığı bildirildi.
Suriye İnsan Hakları Gözlemevi’ne (SOHR) göre, Rus savaş uçaklarının İdlib’in batı kırsalındaki Cisr eş-Şuğur ilçesi kırsalındaki El-Yakubiye bölgesine 3 vakum bombası atması sonucu ilk belirlemelere göre 3 kişi hayatını kaybetti, 12 kişi de yaralandı. SOHR, yaralılardan bazılarının durumunun kritik olduğu, ölü sayısının artabileceğini ifade etti.
Gözlemevi’ne göre, Rus savaş uçaklarının El-Yakubiye bölgesine yönelik hava saldırılarıyla eş zamanlı olarak rejim güçleri Hama kırsalındaki Sehl el-Gab bölgesine bağlı El-Kahire köyüne 30’dan fazla füze saldırısı gerçekleştirdi. Saldırıda can kayıplarının olduğu bildirildi. Gözlemevi, rejim güçlerinin aynı şekilde İdlib’in güneyindeki El-Futeyra, El-Bare ve Cebel Zaviye’ye bağlı köyleri de bombaladığını aktardı.



Reisi'nin yokluğunun ardından İran

Reisi'nin ardından İran, iktidarın muhalefete "Allah ile savaştığı" temelinde bir darbe indirmesini sağlamak için Humeyni ideolojisini yoğunlaştırmaya yönelecek (AFP)
Reisi'nin ardından İran, iktidarın muhalefete "Allah ile savaştığı" temelinde bir darbe indirmesini sağlamak için Humeyni ideolojisini yoğunlaştırmaya yönelecek (AFP)
TT

Reisi'nin yokluğunun ardından İran

Reisi'nin ardından İran, iktidarın muhalefete "Allah ile savaştığı" temelinde bir darbe indirmesini sağlamak için Humeyni ideolojisini yoğunlaştırmaya yönelecek (AFP)
Reisi'nin ardından İran, iktidarın muhalefete "Allah ile savaştığı" temelinde bir darbe indirmesini sağlamak için Humeyni ideolojisini yoğunlaştırmaya yönelecek (AFP)

Velid Fares

İran Cumhurbaşkanı İbrahim Reisi'nin, Dışişleri Bakanı ile birlikte helikopter kazasında hayatını kaybettiğini duyuran açıklamanın mürekkebi kurumadan, ölümünden kimin sorumlu olduğuna dair anlatılar başladı. Helikopterin zorunlu inişi gerçekten teknik nedenlerden mi kaynaklanıyordu, yoksa birisi motora sabotaj mı yapmıştı?

Haberlerin çoğu, teknik bir arızanın bir felakete dönüşen bu zorunlu inişe yol açtığı sonucuna varıyor. Ancak pek çok soru hâlâ soruluyor ve bunlar arasında şunlar da var; bu helikopter nasıl düştü, Cumhurbaşkanına eşlik eden iki helikopterden ikisi de neden zorunlu iniş alanına bakmadan yolculuklarına devam ettiler? Bazıları, kötü hava koşullarına rağmen kışın bile bu koridorun sürekli uçak ve helikopterler tarafından kullanıldığını söylüyorlar. Dolayısıyla ya bu olay benzersiz ya da olayların seyrini bu yöne iten yıkıcı bir el var.

Nihai raporların sonuçları ne olursa olsun, bu durum, İran rejimi içindeki kanatlar arasındaki güç tartışması çerçevesine giriyor. Bu kanatların ilki ölen Cumhurbaşkanı’nın devlet başkanı konumundayken başını çektiği kanattır. Kaynaklara göre Reisi, başkanlığını yaptığı devlet kurumlarının daha yetkili olması için çalışıyordu. Diğer kanat ise Dini Lider'in kanadı ve yüksek Humeyni otoritesi onun elinde. Yeni cumhurbaşkanlığı seçiminin tarihi yaklaşırken kanatlar arasındaki mücadele yoğunlaşmıştı ve Hamaney'in ölümüyle yerine geçecek yeni ismin bulunması için çalışmalar yapılıyordu. Bilgiler, Humeyni Otoritesinin başındaki ismin, yerine oğlu Mücteba Hamaney'i önerdiğini söylüyor. Ancak diğer kaynaklar, Reisi'nin Veliyyi Fakih’in halefi olmaya hazırlandığını, bunun da iki kanat arasında çatışmaya yol açtığını söylüyorlar.

Anlaşmazlık konularından biri de 2014'ten bu yana Batı'dan, özellikle de ABD'den aktarılan ve on milyarlarca dolar olduğu tahmin edilen paranın kontrolü. Bu büyük meblağlar doğal olarak hükümet, bürokrasi, güvenlik kurumları, bankalar ve sahayı kontrol eden milisler arasında büyük çatışmalara yol açıyor. Cumhurbaşkanlığı ve Genel Rehberlik makamları arasındaki çatışma, bir yandan rejimin gücünü güvence altına alan bu fonlar üzerindeki kontrolün niteliği, diğer yandan da rejimin dört Arap ülkesinde ve Filistin topraklarındaki Humeynici ve müttefik milislerle olan organik bağıyla ilgili derin farklılıkların bir sonucu olabilir.

Peki, Reisi’nin sahneden ayrılmasından sonra şimdi ne olacak?

En yakın ihtimal, kurumlardaki ve devletteki destekçilerinin zayıflatılması ve yerine Rehber’i çevreleyen dar çevrenin parçası olacak, yeni bir cumhurbaşkanının getirilmesidir. Böylece cumhurbaşkanlığı makamı yakın gelecekte Dini Lider’in halefi için hazırlanmış olacak. Bu durumda, İran'daki bu dramatik değişimlerin iç, bölgesel ve uluslararası arenadaki sonuçları nelerdir?

İran içinde, yoğun halk tepkisinden ve Tahran ile diğer şehirlerde gerçekleşen kutlamalardan, Reisi'nin ölümünün, muhalefetin bir bütün olarak rejimin varlığını reddetmesi, bir otorite boşluğu veya en azından otoritenin kanatları arasında bir çekişme olduğu temelinde otoriteye karşı yeniden protesto çağrısı yapması için yeni bir kapı açabilir. Bu elbette rejimi, uluslararası kamuoyunu sahayı kesin olarak kontrol ettiğine ikna etmek için büyük bir baskıda bulunmaya itecektir.

Bölgesel düzeyde bazı hükümetler, Tahran’daki yeni hükümet ve yönetim ile ilişkilere hazırlık olarak Hamaney'in otoritesini yeniden tanıdı. Bunların arasında devletlerin içişlerine karışmama anlaşması imzalayan ülkelerin yanı sıra, durumu izleyen ve yeni rejimin istikrarlı bir yönde gelişimini görene kadar harekete geçmeyecek Arap Körfez ülkeleri de var.

Uluslararası düzeyde, bazı Avrupa hükümetlerinin, İran liderliğine Avrupa, AB ve Tahran arasındaki mevcut anlaşmalara saygı duyulacağı konusunda güvence vermek amacıyla, Dini Lider’e sempatilerini ifade etmekte hızlı davrandıklarını gördük. Bu, İran'da en yüksek ve derin Avrupa çıkarlarına sahip olanlar için normaldir ve şu ana kadar rejimi değiştirmeye çalışan tüm İran muhalefetlerinden daha güçlüdür.

ABD'ye gelince, Dışişleri Bakanlığı, İran hükümetinin koşullarındaki değişikliğe rağmen kendisi ile diplomatik ilişkiler kurmadan, İran yönetimine sakin bir dille başsağlığı diledi. Çünkü yönetim Kongre'de her iki partiden de cumhurbaşkanı kim olursa olsun bu rejimle ilişki kurmak istemeyen bir çoğunluğun bulunduğunu çok iyi biliyor. Başkanlık seçimi kampanyası sırasında muhalefetin yönetime yönelik eleştirilerini yoğunlaştırdığı ve muhalefetin ABD yönetimini, terörist olarak gördüğü bir rejimi tanımaktan sorumlu tuttuğu biliniyor.

Dolayısıyla Biden yönetimi İran rejimini diplomatik olarak tanırken, popülist Cumhuriyetçi tabandan duyduğu korku nedeni ile kendisi ile ilişki kurmama ilkesini sürdürecek. Çünkü Cumhuriyetçiler önemli eyaletlerde çoğunluğu elde etmiş gibi görünüyor, bu da seçim sonuçlarını etkileyebilir.

Bunun gelecekteki en önemli sonuçları ne olacak?

İran rejiminin, önümüzdeki Kasım ayındaki ABD seçimleri öncesi Ortadoğu'da bir tür güç gösterisine hazırlık amacıyla kendi kurumlarını etrafında toplaması, onları koruması ve geliştirmeye çalışması mantıklı. Bu da demek oluyor ki, yaz başından kasım ortasına kadar Biden yönetiminin ya da diğerlerinin seçimler nedeniyle Ortadoğu'daki herhangi büyük hareketlenmeye karşılık veremeyeceği hassas bir dönem yaşanacak. Tahran bunu anladı ve eğer isterse aynı aşamayı bölgedeki bazı hedeflerini hayata geçirmek için de kullanmaya hazırlanıyor.

Reisi'den sonra İran, iktidarın Humeyni’nin deyimi ile "Allah ile savaşan" muhalefete bir darbe indirmesini sağlamak için Humeyni ideolojisini yoğunlaştırma yoluna gidecek. Ancak İsrail-İran çatışması çerçevesindeki yeni durum, bir yanda İsrail ve bölgesel müttefikleri, diğer yanda İran rejimi arasında tansiyonu yükseltmeyi, aynı zamanda rejim içinde yeni halk ayaklanmalarının başlamasını kolaylaştıracak bir iç bölünmenin yaşanmasını ümit eden İran muhalefetinin işine yarayabilir.

Fakat ABD'nin tutumu değişmediği sürece, mevcut aşamada bu rejimi değiştirmek zor olsa da seçim tarihi yaklaştıkça değişim fırsatları doğabilir. Her halükârda, Humeyni rejiminin temel direklerinden biri ve 1980'lerdeki binlerce idamın sorumlusu olan birinin yokluğu, İran'daki kurban aileleri için umut verici bir haber, rejime reform veya değişim yönünde baskı yapmak için motive edici bir faktördür.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.