عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

İran nükleer müzakerelerde maksimalist taleplerinden geri adım atmıyor

ABD Heyeti Başkanı Robert Malley, İran'ın nükleer müzakerelerdeki tutumunu yumuşatmasını bekliyor

ABD Nükleer Müzakere Heyeti Başkanı Robert Malley (AFP)
ABD Nükleer Müzakere Heyeti Başkanı Robert Malley (AFP)
    Viyana / Ragide Behnam
TT
TT

İran nükleer müzakerelerde maksimalist taleplerinden geri adım atmıyor

ABD Nükleer Müzakere Heyeti Başkanı Robert Malley (AFP)
ABD Nükleer Müzakere Heyeti Başkanı Robert Malley (AFP)

Avusturya’nın başkenti Viyana'da süren nükleer müzakereler, İran heyetinin maksimalist taleplerinden geri adım atmama ısrarı nedeniyle çıkmaza girdi. Şarku'l Avsat'ın diplomatik kaynaklara dayandırdığı haberine göre Liverpool'daki ABD heyetinin Başkanı Robert Malley'in İran heyetinin tutumunu yumuşatmaması halinde Viyana'ya gelmeyebileceğini söyledi.
Avrupa Birliği Koordinatörü Enrique Mora dün akşam İran müzakere heyeti başkanı Ali Bakıri Kani ile görüştü ve ondan müzakereleri kurtaracak tavizler almaya çalıştı.
Kaynaklar, İran'ın yüksek tavan taleplerinin müzakere heyetlerini şaşırttığını ileri sürerken, İran heyetinin yaptırımların çok daha fazla kaldırılması talebine karşılık "önceki nükleer taahhütlerinin yüzde 90'ını geri çektiğini" söyledi.
İran ile Viyana görüşmeleri dün resmi olmayan bir ara verdi, Üç Avrupa delegasyonu Fransa, Birleşik Krallık ve Almanya'nın başkanlarının, G7 zirvesinin yapıldığı Birleşik Krallık’ın Liverpool kentine taşınması ile görüşmeler sakinleşti. Liverpool’da kısmen İran nükleer dosyası ele alındı.
Şarku'l Avsat, Avrupalı kaynaklardan, ABD yaptırımlarını ve İran'ın nükleer taahhütlerini tartışan uzman komitelerin son iki günde toplantılarını yoğunlaştırdığının bilgisine ulaştı. Avrupalı ve İranlı taraflar, üç delegasyonun başkanlarının ayrılmasından önce müzakereleri bitirmek için gece geç saatlere kadar toplantılara katılmaya devam etti.
 Avrupalılar, geçtiğimiz iki gün boyunca İran heyeti tarafından geçen hafta sonunda sunulan iki yeni taslağın ayrıntılarını tartıştı. Avrupalılar bu taslakların son altı turda ulaşılan temel taslağa dahil edilmelerini istedi.
Avrupalılar, her iki taslağı da müzakereye esas teşkil edemeyeceklerini düşünerek başta reddetseler de sonra yaklaşık yüzde 80'i tamamlanmış olan orijinal taslağa dahil edilmelerini kabul ettiler. Avrupalılar bunu müzakereleri tamamlamak için Amerikalılarla ortak bir zemin oluşturabilecek unsurları bulmak amacıyla yaptı.
Şarku'l Avsat kaynaklarına göre, üç Avrupa delegasyonunun başkanları, geçen Perşembe günü yedinci turun yeniden başlamasından bu yana Viyana'da gerçekleşen toplantıların bir özetini ABD Dışişleri Bakanı Anthony Blinken ile İran dosyasını görüşmek üzere bir araya gelen ülkelerin dışişleri bakanlarına iletti.
Blinken Avrupalı mevkidaşlarıyla bir araya geldi. Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı Liz Truss'un, Blinken ile görüşmesinin ardından İngiliz Dışişleri Bakanlığı tarafından bir açıklama yapıldı. Açıklamada, “İran, Viyana'da devam eden müzakerelere ciddi şekilde katılmalı” ifadelerine yer verildi.
Bu çağrı, Avrupa ülkeleri ve Amerikalıların hâlâ İran'ın nükleer programını geliştirmek için zaman kazanmaya çalıştığına ve müzakerelere anlaşmaya varma amaçlı katılmadığına inandıklarının bir göstergesidir.
Malley, iki gün önce verdiği bir röportajda, İran'ın "ikinci bir yol seçmiş gibi göründüğünü ve resmi olarak ve nükleer programının geliştirilmesi açısından müzakere ediyor gibi göründüğünü" söylemişti.
İran heyeti, esas olarak ABD yaptırımları hakkında konuşmayı ve daha önce anlaşmaya varılan birçok nokta üzerinde müzakerelerin yeniden başlatılması taleplerini içeren iki taslağı anlaşmaya eklemeye bağlı kalıyor. Rejime yakın İran medyasının aktardığına göre heyet, bu iki belgenin müzakerelerin temeli olduğu görüşünde.
İran müzakere heyeti başkanı Ali Bakıri Kani, dün "Press TV" kanalına verdiği röportajda, “İran, 2015'te imzalanan anlaşmadaki taleplerinden daha azını kabul ediyor” dedi. Tahran, Trump yönetimi tarafından uygulanan tüm yaptırımların kaldırılmasına bağlı kalıyor. Bu yaptırımların bir kısmı nükleer anlaşmayla ilgili olmasa da terör ve insan hakları konularıyla ilgili olsa da Tahran tüm yaptırımların kaldırılmasını istiyor.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Seçmenin ve ABD Başkanı Trump'ın dış yönelimleri

Amerikalı seçmenin sabrı tükendi ve artık Soğuk Savaş dönemindeki gibi dış meseleleri umursamıyor (AFP)
Amerikalı seçmenin sabrı tükendi ve artık Soğuk Savaş dönemindeki gibi dış meseleleri umursamıyor (AFP)
TT
TT

Seçmenin ve ABD Başkanı Trump'ın dış yönelimleri

Amerikalı seçmenin sabrı tükendi ve artık Soğuk Savaş dönemindeki gibi dış meseleleri umursamıyor (AFP)
Amerikalı seçmenin sabrı tükendi ve artık Soğuk Savaş dönemindeki gibi dış meseleleri umursamıyor (AFP)

Nebil Fehmi

Politikacılar, analistler ve medya çalışanları, ABD seçimlerinin sonucunu anlamak ve Donald Trump'ın 5 Kasım'daki başkanlık yarışını kazanmasının ardından beklenen dış pozisyonları ve politikaları tahmin etmek için büyük bir çaba gösteriyor. ABD'nin siyasi ve askeri gücü, ekonomik ve maddi zenginliği ve kararlarından ülkelerin çoğunluğunun hem olumlu hem de olumsuz etkilendiği göz önüne alındığında böyle olması doğaldır.

Seçimlerin bazı özelliklerini netleştirmek ve önümüzdeki dönemin siyasi yönelimlerini öğrenmek amacıyla Amerikan siyasi haritasında aktif ve etkili rol oynayan bazı isimler ile istişarede bulundum. Onlara genel olarak seçmenlerin uluslararası gelişmelere ilgisiz olmalarının, Demokrat ve Cumhuriyetçi partilerin adayları olmak için başvuranların oldukça çeşitli arka planlarını umursamamalarının nedenlerini sordum. Bu adaylık yarışlarının çoğunun neden siyasi merkezin sağında ve solunda yer alan geleneksel adayların lehine sonuçlandığını, eski aktör Ronald Reagan'ın 1981'deki zaferi ve Donald Trump’ın 2016 ve 2024'teki zaferlerine benzer şekilde, alışılmadık bir şahsiyetin neden adaylığı ve büyük ödül olan başkanlığı sadece arada sırada kazandığını da sorguladım.

Bu sorulara aldığım en iyi yanıt, seçim sisteminin istikrarlı ve başarılı olduğu, ancak bir süper gücü ilgilendirmesine rağmen, seçim tercihlerinin kişisel ve yerel bakış açılarına ve düşüncelere göre yapıldığı, sürprizlerden, hatta hatalardan veya mantıksız görünen şeylerden muaf olmadığı için özel bir konuma sahip olduğu yönündeydi.

Bu yanıta eşlik eden açıklama, ulusal toplumsal alanın geniş olduğu, ancak seçmenlerin ilgi alanının çok sınırlı olduğuydu. Bu nedenle, çok sayıda Amerikan seçmeninin siyasi ve ekonomik elitlerin kendi çıkarlarını göz ardı etmesinden duyduğu öfkenin bir sonucu olarak hukuki olarak hükümlü, hakkındaki uygulanabilecek mahkeme kararları tarafından tehdit edilen bir adayın zaferi de dahil olmak üzere garip görünen sonuçları olabiliyor. Elitlerin bu umursamazlığı, Seçiciler Kurulunda 312 oyun yanı sıra doğrudan oylamada Cumhuriyetçi Parti için alışılmadık bir durum olan mutlak çoğunluğu elde eden Donald Trump'ı iki kez tercih eden, çok çeşitli ve giderek büyüyen öfkeli bir sınıf yarattı.

ABD geniş, kaynakları bol ve meydan okumaları sert olan bir kıta. Toplumsal eğilimler bir eyaletten diğerine farklılık gösteriyor ve sahil bölgelerindeki vatandaşların görüşleri orta bölgedekilerden farklı. Toplum özellikle kişisel çıkar felsefesini bir yaşam biçimi olarak benimsediği için, onları doğrudan etkilemediği sürece uluslararası kaygılarla hiçbir ilgileri yok. Dolayısıyla seçmenler, ülkeleri bir süper güç olmasına rağmen uluslararası meselelerle hiçbir ilgisi bulunmayan, hatta bölgesel düzeyde bile olmayan, yerel vizyon ve görüşlere göre oy kullanıyorlar.  Seçmenler kararlarını, temel kişisel çıkarlarını karşılayacağına inandıkları kişiler lehine belirliyorlar. Bunlar da çoğu zaman ekonomi ya da George W. Bush'un işgallerinden sonra Obama'nın zaferinin sebeplerinden biri olan savaş ya da Trump için en önemli sorunlardan biri olan yasadışı göçmenlerle ilgili endişeler gibi anlık korkularıdır.

Pek çok kişi, her ne kadar uzun bir süre içinde kademeli olarak gerçekleşse de önde gelen Amerikan partileri toplumsal dönüşümleri büyük ölçüde yanlış yorumladığından, uluslararası toplumun zaman zaman seçim sonuçlarına şaşırmasının doğal olduğu konusunda beni temin etti.

Bundan sonra neler olacağına dair düşünceler ve istişareler bağlamındaysa, Amerikan dış politikasının 20 yıldır kademeli olarak içe kapanma ve izolasyon, büyük güç rolü ve sorumluluklarından uzaklaşıp sadece ulusal çıkarlara odaklanma yönünde bir değişime tanık olduğunu belirtmek gerekir.

Amerikalı seçmen artık ülkesinin maliyetli dış sorumluluklar üstlenmesini hoş karşılamıyor ki Trump da bu tutumu benimsiyor. Bazı analistler, en yakın dostlar da dahil olmak üzere, istisnasız tüm dış meselelerin bundan etkileneceğini ileri sürdü ve diretti. Bazılarına bununla ilgili sorularımı sormaya devam ettiğimde, her şeyin göreceli ve orantılı olduğu cevabını aldım. Ancak onlara göre mali, siyasi ve askeri açıdan açık çek politikasının devam edeceğini ya da ABD’nin her konuyu yakından takip edeceğini düşünenler yanılıyor. Çünkü Amerikan seçmeninin artık sabrı tükendi ve Soğuk Savaş döneminde olduğu gibi dış meseleleri umursamıyor.

Irak'ın işgalinden bu yana, ister Demokrat ister Cumhuriyetçi yönetim altında olsun, ABD'nin uzun süren savaşlardan çekilmeye çalıştığına dair çok sayıda kanıt olmasına rağmen, bazıları bu görüşlere şaşırmış olabilir. Savaşlardan çekilmeye yönelik son adım, Biden'ın Afganistan'dan çekilmesiydi ve İran'a yönelik farklı tutumlarına rağmen ne Biden ne de kendisinden önce Trump, istisnai durumlar dışında ve uzaktan olmak kaydıyla İran'a karşı askeri güce başvurmadı.

Trump'ın beklenen dış politika felsefesinin çerçevesini belirli başlıklarla özetlemek mümkün. Birincisi, ideolojiden yoksun ve ABD ile Trump’ın kişisel siyasi sermayesine doğrudan ve kısa vadeli getiriler kazandırmayı hedefleyen politikalara bağlı kalmaktır. İkincisi, ilişkilerin çerçevesi kendisinden öncekiler gibi siyasi coğrafyadan ziyade “coğrafi ekonomi” denilen şeye daha yakın olacaktır, yani hesaplarda getiri ve ekonomik etki önce gelecektir. Üçüncüsü, savaş öngörülemeyen sürprizleri beraberinde getirdiği ve bir işadamı olarak pratik hesaplarını bozduğu için Amerikan askeri veya diğer güçlerinin yaygın kullanımı desteklenmeyecektir. Dördüncüsü, Trump’ın kararları gerçekçiliğe, pragmatizme, kazanan ve kaybedene dayanıp, doğru ve yanlış ya da tarihsel değerlendirmelerle hiçbir şekilde bağlantılı olmayacaktır.

Bu ilkeler çerçevesinde, seçimlerden sonra Trump'ın danışmanlarından biri tarafından hızlı bir açıklama yapılarak Ukrayna'ya çözümün işgal altındaki toprakların geri alınması değil, uygun güvenlik düzenlemeleri üzerinde anlaşmaya varılması olduğu yönünde net bir mesaj iletileceği belirtildi. Trump'ın Çin'e yönelik eleştirilerinin çoğunun ağırlıklı olarak ekonomi politikalarına odaklandığı da görüldü.

Trump daha önce Netanyahu'nun işleri sonuçlandırmak için icraatta bulunması gerektiğini belirtmiş ancak kastettiğinin daha fazla güç kullanmak mı yoksa mevcut şekliyle askeri operasyonları durdurmak mı olduğuna açıklık getirmemişti. Netanyahu'ya Ocak 2025'te yeni görevine bu sıcak konularla başlamak istemediğini bildirdiğine dair haberler de yayınlandı. Lübnan'da ateşkesin sağlanması ve yerleşmesi konusunda anlaşmaya yaklaşıldığına dair sızıntılar da var. Ancak bunu Hizbullah'ı ve onun İran ile bağlantısını göz ardı ederek başarmak zor. Netanyahu, seçildikten sonra Trump ile birden fazla kez görüştüğünü ve pozisyonlarda tam bir uyumun bulunduğunu belirtti. Bu uyumun İran tehdidi ile bağlantılı olduğunu açıkladı.

2024 yılının son ayları Ortadoğu'nun güvenliğini, istikrarını ve geleceğini etkileyen, daha izolasyoncu ve içine kapanık Amerikan siyasi eğilimlerinin gölgesinde, önümüzdeki yılın ve gelişmelerinin gidişatını belirlemede belirleyici önemli hadiselerle dolu olacaktır.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.