Hartum, Sudan ve Etiyopya arasındaki Nahda Barajı görüşmelerine ev sahipliği yaptı

Addis Ababa müzakerelere yeniden başlamayı umut ederken Sudan ‘İlkeler Bildirgesi’ konusunda ısrar ediyor.

Etiyopya Başbakanı Abiy Ahmed 20 Şubat’ta, Nahda Barajı’ndaki elektrik üretim tesisinin açılışını yaptı. (AFP)
Etiyopya Başbakanı Abiy Ahmed 20 Şubat’ta, Nahda Barajı’ndaki elektrik üretim tesisinin açılışını yaptı. (AFP)
TT

Hartum, Sudan ve Etiyopya arasındaki Nahda Barajı görüşmelerine ev sahipliği yaptı

Etiyopya Başbakanı Abiy Ahmed 20 Şubat’ta, Nahda Barajı’ndaki elektrik üretim tesisinin açılışını yaptı. (AFP)
Etiyopya Başbakanı Abiy Ahmed 20 Şubat’ta, Nahda Barajı’ndaki elektrik üretim tesisinin açılışını yaptı. (AFP)

Sudan’ın başkenti Hartum, Etiyopya tarafından inşa edilen Nahda (Rönesans) Barajı konusunda Sudan-Etiyopya görüşmelerine ev sahipliği yaptı. Görüşmeler, Nil Nehri Havzası’nın doğusundaki ülkeler arasında müzakerelerin durmasının ardından, Addis Ababa’nın Mısır ve Sudan’a haber vermeksizin üç havza ülkesi arasında tartışmalara neden olan Nahda Barajı’ndan elektrik üretmeye başladığını duyurmasından birkaç gün sonra gerçekleşti. Etiyopya 20 Şubat'ta yaptığı açıklamada, Sudan ve Mısır’ın karşı çıktığı, doldurulması ve işletilmesi konusunda yasal olarak bağlayıcı bir anlaşma yapılmasını talep ettiği barajdan elektrik üretimine başladığını bildirdi. Sudan ve Mısır ise Etiyopya’yı üç ülkenin hükümet liderleri arasında imzalanan İlkeler Bildirgesi’ni ihlal etmekle suçladılar.
Etiyopya Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Dina Mufti, elektrik üretimi için barajdaki güç türbinlerinin faaliyete geçirileceğinin duyurulmasının ardından yaptığı açıklamada, ülkesinin barajın inşaat ve işletme faaliyetlerinin durdurulmasını kapsayan bir anlaşma imzalamadığını, müzakerelerin teknik ve yasal konularla ilgili olduğunu belirtti.
Sudan Tribune haber sitesine göre Sudan Dışişleri Bakanlığı’nda, Sulama ve Su Kaynakları Bakanlığı Müsteşarı Dav el-Beyt Abdurrahman ile Etiyopya’nın Hartum Büyükelçisi Yibeltal Aemro arasında bir görüşme gerçekleşti. Toplantıya Sudan Su Kaynakları Teknik Kurumu Başkanı ve Bakanlık temsilcileri de katıldı. Görüşmede Sudan ile Etiyopya arasındaki ikili ilişkiler ve baraj konusundaki gelişmeler ele alındı.
Abdurrahman, Etiyopya Büyükelçisine ülkesinin tüm müzakere turlarına katıldığını ve üç ülkenin çıkarlarına zarar verileceği endişelerini dikkate alan bir anlaşmaya varılmasını hedeflediğini bildirdi. Yetkili, bu endişelerin ancak doldurma ve işletmeye yönelik bilgilerin karşılıklı verilmesini içeren, bağlayıcı bir yasal anlaşmaya varılması ile üstesinden gelinebileceğini söyledi. Bu bilgilerin Addis Ababa tarafından engellenmesine ülkesinin karşı olduğunu vurguladı.
Abdurrahman ülkesinin tutumunun uluslararası hukuka ve Sudan’ın ve Sudan halkının çıkarlarına zarar vermeksizin Etiyopya’nın kalkınma hakkını koruyan İlkeler Bildirgesi Anlaşması’na dayandığını kaydetti. Söz konusu anlaşma üç ülkenin liderleri tarafından Mart 2015’te Hartum’da imzalanmış ve İlkeler Bildirgesi olarak adlandırılmıştı.
10 maddeden oluşan İlkeler Bildirgesi’nin 5’inci madde kesin olarak ‘barajın ilk dolumu ve yönetiminde iş birliği ilkesini’ şart koşuyor. Söz konusu üç ülke tarafından imzalanan bildirge, barajın ilk dolumu ve yıllık işletilmesine yönelik esasları ve kuralları, ayrıca barajın işleyişinde iş birliği ve koordinasyonun yanı sıra havza ülkelerinin rezervuarları üzerindeki etkisi konularında anlaşmaya varılmasını ön görüyor. Hartum ve Kahire aldığı kararları bu anlaşmaya dayandırıyor. Etiyopya’nın tek taraflı olarak uyguladığı eylemler uluslararası hukuku ve İlkeler Bildirgesi’ni ihlal etmiş oluyor.
Sudan, Etiyopya ve Mısır arasındaki müzakereler Nisan 2020’de durdu. Sudan ve Mısır barajın doldurulması ve işletilmesi ile ilgili olarak bağlayıcı bir yasal anlaşma imzalama konusunda ısrar ederken Addis Ababa’nın bunu kabul etmemesi müzakereleri sekteye uğrattı. Bununla birlikte Etiyopya, Hartum ve Kahire’ye haber vermeksizin, tek taraflı olarak baraj gölünü doldurmaya başladı. Bu durum Sudan’da kuraklık ve ardından da sellere neden oldu. Daha sonra barajdan elektrik üretimine başlamak için tek taraflı kararlar yürürlüğe koyuldu.
Sudan Dışişleri Bakanlığı’na göre Etiyopya’nın Hartum Büyükelçisi, ülkesinin Sudan barajın işletilmesiyle ilgili endişelerini anladığını vurgularken iki ülke arasındaki ilişkiler ve bunları aktifleştirmeye yönelik kararlılığını dile getirdi.
Büyükelçi Aemro, üç ülke arasındaki müzakerelerin yeniden başlaması ve tarafları tatmin edecek bir anlaşmaya varılmasını umduğunu belirtti. Aynı zamanda önceki müzakere oturumları sırasında Sudan’ın pozitif tutumunu ve Nil Havzası’nın doğusundaki ortakların çıkarlarına uyan bir anlaşmaya ulaşma konusundaki kararlılığına da övgüde bulundu.
Nahda Barajı müzakereleri, barajın doldurulması ve işletilmesi ile ilgili bağlayıcı bir yasal anlaşma imzalanması ısrarı ve üç ülke arasında karşılıklı bilgi alışverişi yapılmaması sebebiyle 4 Nisan 2021’den bu yana çıkmazda. Afrika Birliği’nin dönem başkanlığını yürüten Kongo’nun liderliğindeki son tur müzakere turu da başarılı olmadı. Afrika Birliği’nin bu adımı, Hartum’un uluslararası arabuluculuk talebinin ardından gelmişti. Mısır söz konusu arabuluculuğu kabul ederken Addis Ababa ise karşı çıktı. Addis Ababa yönetimi, Afrika Birliği’nin sürece daha fazla müdahale etmeden müzakerelere sadece destek vermesi gerektiğini vurguladı.



Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
TT

Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)

Refik Huri

Ukrayna savaşı, bazen unutulmuş bir savaş gibi görünse de Gazze ve Lübnan’daki savaştan ve İran'ın başını çektiği tüm “direniş ekseninden” çok daha tehlikelidir. Burada Ortadoğu için yeni bir sahne ya da büyüklerin onayladığı bir bölgesel güvenlik sistemine götürecek beklentiler olmaksızın çok fazla gürültü, slogan ve yıkım var. Gazze, savaş bitmeden sona erdi ve kimse onu yönetmeye hazır değil. Önceki “statüko”nun geri gelmesi yönündeki bahisler arasında, herhangi bir siyasi sempati olmaksızın ya da herhangi bir ülke İsrail ile ilişkilerinin gidişatında herhangi bir değişikliğe gitmeden Lübnan neredeyse tamamen yerle bir oldu. Ama Ukrayna'da oyun daha büyük.

Bu, kıtalararası balistik füzelerle ve Rusya'nın nükleer tehdidinin eşiğinde yürütülen bir savaş. Avrupa'yı kontrol etme ve yeni bir çok taraflı dünya düzeni kurma konusunda belirleyici bir savaş. Hayati bir jeopolitik ve stratejik konum ile bağlantıyı sağlama veya koparma savaşı. Zira Başkan Carter döneminde Ulusal Güvenlik Danışmanı olan Profesör Zbigniew Brzezinski'nin tekrarladığı gibi, “Ukrayna olmadan Rusya'nın imparatorluk olmaktan çıktığı” tarihsel bir gerçektir. Tıpkı Batı'nın, Moskova'nın bir imparatorluk olmasını engellemek için Ukrayna'yı Rusya'dan uzaklaştırmakta ısrar etmesi gibi, Başkan Putin de imparatorluğu kurmak için Ukrayna'yı geri almakta ısrar etti. Eski Almanya Şansölyesi Angela Merkel, başından beri bunu fark etmişti ve bunun nedenle anılarında Putin'i kızdırmamak için Ukrayna'nın NATO'ya katılımını ertelemeye çalıştığını söylüyor. Sovyetler Birliği ile Batı arasındaki Soğuk Savaş'ın sona ermesinden yıllar sonra, Rusya ile Batı arasında sıcak bir vekâlet savaşının yaşanması da bu nedenle kaçınılmaz.

ABD ile Çin arasında, Çin'in Tayvan'ı zorla ilhak etmeye karar vermesi durumunda daha da kızışabilecek soğuk savaşın kaçınılmazlığı da buradan kaynaklanıyor. Sahne her şeyi anlatıyor; ABD dünyanın zirvesinde endişeli ve gergin iken, Çin zirveye ulaştıktan sonra kendinden emin ve sakin. Rusya, korkutan ve korkan rolünde seferberlik halinde. NATO'nun kapısına kadar genişlemesinden korkuyor ve NATO'nun Ukrayna'yı kabul etmeyi düşünmesini engellemek için aceleyle savaşa girerek korkutuyor.

ABD, tüm uyarılara rağmen güçlünün yükselen güçten korkmasını simgeleyen “Thucydides” tuzağına düştü. Tarihçilere göre bu, Atina ile Sparta arasında yaşananların bir örneğidir. Güçlü Atina Sparta'nın artan gücünden korktuğu için kendisine savaş açmıştı. Ancak Çin, her ne kadar daha büyük, daha geniş bir tuzağa hazırlanıyor olsa da bu tuzağa düşmemeye çalışıyor.

Biden yönetimi Çin ile ilişkileri üç şekilde özetliyor: rekabet, husumet ve iş birliği. Trump yönetimi ise daha büyük bir şeyden söz ediyor. Başkan Şi Cinping iş birliği arzusunu kullanıyor ancak pratikte “dünyayı yeniden oluşturmak, Batı değerlerini uluslararası kurumlardan kovmak ve doları tahtından indirmek” istiyor. Stanford Üniversitesi'nden ve “Çin'e Göre Dünya” kitabı yazarının Elizabeth Economy’nin söylediğine göre, Şi ayrıca, “Kuşak ve Yol, küresel büyüme, küresel güvenlik ve küresel medeniyet” programlarını gerçekleştirmek için uluslararası uzlaşma çağrısında bulunuyor. Bu ise kısaca, sadece çok kutuplu bir sistemden ibaret olmayan yeni bir dünya düzenidir.

Ancak ABD'de ve tabii ki Avrupa'da, Çin ile anlaşmayı savunanlar da az değil. G7 ve G20 arasında ABD ve Çin’den oluşan “G2” fikrini öne sürenler var. Nitekim tarihçi Adam Tur, “Çin'in tarihsel yükselişine uyum” çağrısında bulundu. Siyaset bilimci Graham Allison, “Asya'daki Çin etkisinin” kabul edilmesi çağrısında bulundu. Ancak olumsuz dalga da artıyor. Tufts Üniversitesi'nde siyaset bilimi profesörü Michael Buckley, “hayati çıkarların çatıştığına ve iki ülkenin sistemlerinde bunun güçlü köklere sahip olduğuna, güç dengesinde büyük bir değişiklik olmadan düşmanlığın azaltılamayacağına, düşmanlığın iki tarafın birbirini yanlış anlamasından değil, birbirini iyi tanımasından kaynaklandığına” inanıyor. Dahası eski ulusal güvenlik danışman yardımcısı Matt Pottinger ve eski kongre üyesi Mike Gallagher Çin ile rekabeti yönetmeyi reddedip, Pekin ile çatışmacı bir söylem ve böylece “rekabeti kazanmayı” talep ediyorlar.

Şi’ye gelince Çin'in yükselişte, ABD'nin ise düşüşte olduğuna inanıyor. Çin Komünist Partisi'nin 2021 yılında yayınlanan “100 Yıllık Resmi Tarihçe”sinde şu ifadelere yer verildi: “Çin, dünya sahnesinde merkeze eskisinden daha yakın. Kendi doğuşuna hiçbir zaman bugün olduğundan daha yakın olmamıştı.”  Şi'nin istediği, Çin ile savaşın üzerinde çok fazla duman görmek isteyen ABD ile “dumansız bir savaş” kazanmaktır. Gerçek şu ki her zaman soğuk savaş zihniyetinden uzaklaşma çağrısında bulunan Çin, ABD’ye karşı bir soğuk savaş başlattı. Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia'dan aktardığı analize göre ABD'ye karşı koymak ve dünyadaki Amerikan hegemonyasını zayıflatmak için Rusya ile “sınırsız ortaklık” kurmayı tercih etti. Her ne kadar Çin, Kuşak ve Yol çerçevesinde yüzden fazla ülke ile anlaşmalar imzalamış olsa da Pew Vakfı'nın 2023 yılında tüm kıtalardan 24 ülkede yaptığı kamuoyu yoklaması, katılımcıların yüzde 22'sinin Çin'i tercih ettiğini, yüzde 60'ının ise ABD'ye olumlu baktığını ortaya koydu.

Oyun ikili bir oyun değil, üçlü bir oyun; Çin ve Rusya, ABD'ye karşı. Sıcak arena Ukrayna savaşı nedeniyle Avrupa, Gazze ve Lübnan savaşları nedeniyle de Ortadoğu ise ekonomik ve jeopolitik rekabetin soğuk arenası, Küresel Güney olarak adlandırılan bölgedir. Ama bu, Hindistan, Güney Afrika, Brezilya ve Endonezya gibi rolleri olan büyük ülkeleri içerdiğinden coğrafi olarak tamamen güneyli değil. Aynı zamanda İran, Türkiye ve İsrail gibi rolleri olan bölge ülkelerini de içeriyor.

Hiç kimse bir soğuk savaşı tamamen kazanamaz. İlk soğuk savaş bile bir ölü ve bir yaralı ile sona erdi. Zafer coşkusu ve “tarihin sonu” konuşmalarının ardından yaşanan olayların da doğruladığı gibi, ölen Sovyetler Birliği, yaralı ise ABD’deydi.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia'dan çevrilmiştir.