Savaş Rus ve Ukraynalı aileleri birbirinden nasıl ayırdı?

Savaş, Rus ve Ukraynalıların yüzyıllardır süren aile ilişkilerini ciddi şekilde test ediyor

Rus işgali sırasında Ukrayna’nın Mariupol şehrinde yerinden edilen insanlar, tahliye edilmeyi bekliyor (AFP)
Rus işgali sırasında Ukrayna’nın Mariupol şehrinde yerinden edilen insanlar, tahliye edilmeyi bekliyor (AFP)
TT

Savaş Rus ve Ukraynalı aileleri birbirinden nasıl ayırdı?

Rus işgali sırasında Ukrayna’nın Mariupol şehrinde yerinden edilen insanlar, tahliye edilmeyi bekliyor (AFP)
Rus işgali sırasında Ukrayna’nın Mariupol şehrinde yerinden edilen insanlar, tahliye edilmeyi bekliyor (AFP)

Rusya’nın Ukrayna’daki işgal adımları dördüncü haftasına girerken, Rusya ve Ukrayna vatandaşları arasındaki bilgi savaşı tırmanıyor.
Şarku’l Avsat’ın The Guardian gazetesinden aktardığı habere göre, Rusya’nın saldırıları Ukrayna’daki binalar ve şehir merkezlerinin yıkılmasıyla sınırlı değil. Savaş, sınırın iki tarafında yüzyıllardır süren aile ilişkilerini de ciddi şekilde test ediyor.
Ukrayna’daki insanlar ülkelerine neler olduğunu kendi gözleriyle görürken, Rusya’daki yakınları genellikle onlara kulak asmayıp, Rus resmi kaynaklarından gelen bilgilere güveniyor.
Rusya’dan 10 yıl önce Ukrayna’ya taşınan Alexander Serdyuk (34), bu nedenle annesiyle görüşmeyi kesti.
Serdyuk, Lviv’deki evinin yakınında süren savaşı gergin bir şekilde izlerken, kendisinden 2 bin 400 kilometre uzaklıkta yer alan Rusya’da yaşayan annesi herhangi bir savaş olmadığını savunuyor.

Annesinin kendisine inanmadığını söyleyen Serdyuk, “Sadece Nazilerin birbirini öldürdüğünü ve tüm bunlardan bizim sorumlu olduğumuzu söylüyor. Eskiden birbirimizle çok konuşurduk, ama şimdi bunun hiçbir anlamı yok” dedi.
Harkovlu İngilizce öğretmeni Nataşa Henov (35) için de durum aynı.
Henov, Rus saldırıları köylerine yaklaştığından, çocukları ve eşiyle birlikte evini geride bırakıp kaçtı.
Moskova yakınlarında yaşayan kuzenini aradığında, aralarında geçen konuşma savaşın kendisi kadar üzücüydü.
Henov kuzeniyle arasında geçen diyaloğu şu ifadelerle anlattı;
“Yalan söylediğimizi düşünüyor. Bütün bunları ABD’nin yaptığı söylüyor. ‘Peki mesele ABD ise neden Ruslar bize vuruyor?’ diye sordum. Ukraynalıların Donbas’taki insanlara karşı çok acımasız olduğunu iddia etti. Ukraynalı askerlerin teslim olması gerektiğini söyledi. Hatta beni Rusya’ya davet etti. Gülsem mi, ağlasam mı bilemedim. Burada Ukrayna’nın bağımsızlığı için umutsuzca mücadele ediyorum ve o beni Rusya’ya davet ediyor.”

Sığınaklara kaçan Ukraynalılar, Rusya’daki yakınlarına durumlarıyla ilgili video ve mesajlar gönderdiğinde birçoğu bunun ‘sahte haber’ olduğunu söyleyerek inanmıyor.
Rus ebeveynleri, büyükanne ve büyükbabası olan Natalia İvanivna ise, bu ayın başında Harkov’daki evinden kaçmak zorunda kaldığında akrabalarına haber vermek istedi.
İvanivna şunları anlattı;
“Bombardıman başladıktan 15 dakika sonra onlara mesaj atarak saldırı altında olduğumuzu yazdım. Bana sordukları ilk soru şu oldu; Saldırıyı kim yapıyor? Bizim ordumuz mu, sizinki mi?”
İvanivna, sınırın ötesindeki dünya görüşünü şekillendiren şeyin ‘cehalet’ kadar ‘korku’ olduğuna söyleyerek şöyle devam etti;
“Bence ailem Stalin rejiminden korktuğu kadar, Putin rejiminden de korkuyor. Şimdi sadece buna cevap vermiyorlar. Onlara karşı bir öfkem yok. Sadece onlar için üzülüyorum.”
Rus televizyonu o kadar ikna edici ki, ülkede olanlara bazen Ukrayna’nın doğusunda yaşayanlar bile inanmıyor.
İki çocuğuyla birlikte Harkov’dan kaçan Maria Krivoshieva, yolculuk edemeyecek kadar yaşlı olan büyükannesini geride bırakmak zorunda kaldı.
Krivoshieva yaşadıklarını şöyle açıkladı;
“Büyükannem sadece Rus televizyonunu izlerdi. Savaş başladığında çok sakin olduğunu fark ettim. Bana merak etmememi, Putin’in ‘her şey yolunda’ dediğini söyledi.”
Rus kuvvetleri Harkov’u bombalamaya başlayınca büyükannesinin tavrının değiştiğini belirten Krivoshieva, “ O zaman her şeyi, yıkılan binaları gösteren Ukrayna televizyonunu izlemeye başladık. Rus televizyonu ise daha önce kaydedilen görüntüleri gösteriyor ve insanlara Harkov’da her şeyin normal olduğunu anlatıyordu. Büyükannem, ‘Bunca yıldır beynimin yıkandığına inanamıyorum’ diyerek ağlamaya başladı” dedi.
2011 yılında yapılan bir ankete göre, Ukraynalıların yaklaşık yarısının (20 milyondan fazla insanın) Rusya’da aileleri var.
Chatham House’da araştırma görevlisi olan Orysia Lutsevych, iki ülke arasındaki aile ilişkilerinin, 17. yüzyılda imparatorluğun ilk günlerinden, geç Sovyet dönemine ve bağımsızlık çağına kadar yüzyıllar boyunca güçlü olduğunu belirtti.



Afganistan, Taliban yönetimi altında beşinci yılına giriyor... İşte bilmeniz gereken beş şey

Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. Taliban, ABD destekli hükümetin çöküşünün ardından yabancı güçlerin kaotik bir şekilde çekilmesiyle Kabil'i ele geçirdi. (EPA)
Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. Taliban, ABD destekli hükümetin çöküşünün ardından yabancı güçlerin kaotik bir şekilde çekilmesiyle Kabil'i ele geçirdi. (EPA)
TT

Afganistan, Taliban yönetimi altında beşinci yılına giriyor... İşte bilmeniz gereken beş şey

Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. Taliban, ABD destekli hükümetin çöküşünün ardından yabancı güçlerin kaotik bir şekilde çekilmesiyle Kabil'i ele geçirdi. (EPA)
Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. Taliban, ABD destekli hükümetin çöküşünün ardından yabancı güçlerin kaotik bir şekilde çekilmesiyle Kabil'i ele geçirdi. (EPA)

Taliban Hareketi 2021 yılında Afganistan'da ikinci kez kontrolü ele geçirmeyi başardı. O zamandan beri iktidarlarını pekiştirdiler, kadınları ve kızları kamusal yaşamdan uzaklaştırdılar, iç muhalefeti ve dış rakiplerini ezip geçtiler. Öte yandan ilk kez, Birleşmiş Milletler (BM) Güvenlik Konseyi'nin daimî üyesi Rusya tarafından ülkenin resmi hükümeti olarak tanındılar.

Şarku’l Avsat’ın AP’den aktardığına göre Taliban ülkeyi kararnamelerle yönetiyor. Ancak Afganların kararnameler ve ideolojilerle karşılanamayacak özlemleri ve ihtiyaçları var.

Açıkçası, iklim değişiklikleri, nüfus artışı ve dış yardımlardaki keskin düşüş, Taliban'ın sadece yönetme değil, liderlik etme yeteneğini de sınayacak.

rt5
Afgan güzellik uzmanları, Afganistan'ın Kabil kentindeki bir salonda müşterilerine hizmet veriyor, 16 Ağustos 2025... Afgan kadınlar, Taliban'ın 2023 yılında güzellik salonlarını yasaklamasına sakin bir şekilde uyum sağlıyor. (EPA)

Taliban iktidardaki beşinci yılına girerken, bu hareket hakkında bilinmesi gereken beş şey:

Kandahar'da yaşayan Hibetullah Ahundzade, 2016 yılında Taliban'ın lideri olmasından bu yana, isyandan iktidara geçiş sürecinde Taliban'ın mirasını güçlendirdi. AP'ye göre Taliban lideri son 20 yıldır tek bir büyük hedefe odaklandı: İslam devleti kurmak.

Bu vizyonun odak noktası, geçen yıl Afganistan'daki yaşamın birçok yönünü düzenleyen Emri bil Ma'ruf Nehy-i anil Munker (İyiliği emretmek ve kötülüğü yasaklamak) yasasını onaylamasıydı.

Geçtiğimiz haziran ayında Ahundzade, Taliban'ın şeriatı uygulamak için savaştığını ve kendini feda ettiğini söyledi. Komutanlığın emir ve talimatlarına uymanın bir görev olduğunu ve herkesin bu itaat sınırları içinde hareket etmesi gerektiğini ifade etti.

rgty
Hareketin lideri Molla Hibetullah Ahundzade Kandahar'da ikamet ediyor. (AFP)

Onun destekçileri ise onun dini otoritesinin üstünlüğünü vurguluyor. Yükseköğretim Bakanı nisan ayında daha da ileri giderek, Ahundzade'ye yönelik eleştirileri kutsallıklara hakaret etmekle eş tuttu ve ona itaat etmenin ilahi bir emir olduğunu vurguladı.

Bu konuda, Uluslararası Kriz Grubu'nun (ICG) Asya Programı’nın önde gelen analisti İbrahim Behis, “O, neyin hareket edip neyin hareket etmeyeceğini, neyin olup neyin olmayacağını belirler” dedi.

Derinlerde gömülü

Taliban'ın iç anlaşmazlıkları derinlerde gömülü kalmaya devam ediyor. Örneğin, Taliban içindeki bazı gruplar başlangıçta kadınlar ve kızlar üzerindeki yasağın kaldırılmasını veya en azından değiştirilmesini talep ederek Taliban'ın daha geniş bir küresel ve finansal katılım alanına sahip olmasını sağlamayı amaçladı.

Ancak Ahundzade ve çevresi bu baskıya direndi ve Taliban hükümeti izolasyonundan çıkarak diplomatik ilişkiler geliştirdi; iktidarını sürdürmek için her yıl milyarlarca dolarlık vergi geliri elde etti.

ı8
Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. (EPA)

Afganistan’ta İçişleri Bakanı Siraceddin Hakkani gibi nüfuzlu kişilerin otoritesinin zayıfladığı gözlemleniyor. Kasım ayından bu yana Ahundzade, Afganistan'ın silah ve askeri teçhizatını doğrudan kontrol altına aldı ve bu da hareketin kurucusu Molla Muhammed Yakub'un yönettiği İçişleri ve Savunma bakanlıklarının marjinalleşmesine yol açtı.

Geçtiğimiz aralık ayında önemli bir intihar saldırısında amcası öldürülen Hakkani, liderliğe sert eleştiriler yöneltiyordu, ancak şimdi durum farklı; kendi güçlü ağını yöneten Hakkani, Kandahar fraksiyonuyla bir savaş başlatıp kazanamaz.

Siyasi temsilci Şir Abbas Stanikzay ise ocak ayında Ahundzade'yi eleştirerek, ‘eğitimin yasaklanmasının şeriatta hiçbir dayanağı olmadığını’ vurguladı. Stanikzay kısa süre sonra Afganistan'ı terk etti ve halen ülke dışında bulunuyor. Stanikzay, kaçtığı veya şayet kalırsa tutuklanacağı yönündeki haberleri yalanladı.

Ahundzade, İslam hukukunu liderliğinin merkezine koydu. Behis, “Kendini vazgeçilmez hale getirdi. Tüm hareket ona sadakat borçlu” ifadelerini kullandı. Diğer yandan Afgan kadın ve kız çocuklarına yönelik politikalar konusunda herhangi bir değişiklik olacağına dair hiçbir işaret yok.

hyujı
ABD'nin çekilmesinin ve hareketin Kabil'de iktidara gelmesinin dördüncü yıldönümü kutlamaları sırasında gülümseyen bir Taliban üyesi, 15 Ağustos 2025 (AP)

Kadınlar tarafından yönetilen Afgan haber sitesi Zan Times’ın Genel Yayın Yönetmeni Zühre Nadir, Rusya'nın Taliban'ı tanımasının ‘çok endişe verici’ bir mesaj verdiğini söyledi.

Nadir, Taliban'ın politikalarına karşı muhalefet olduğunu, ancak insanların güçlü bir alternatif olmadığı için korktuklarını ifade etti. Nadir’e göre Taliban, ülkeyi zorla ele geçirdi ve şiddet yoluyla iktidarını sürdürdü.

Taliban iktidara geldikten sonra kadınlar Afganistan sokaklarına çıkıp protesto ettiler, ancak intikamla karşılaştılar.

Nadir, “Görünür bir protesto olmaması ile durumun kabul edilmesi karıştırılmamalıdır. Aslında, görünür bir protesto olmaması, muhalefet nedeniyle insanların karşı karşıya kaldığı ciddi riskleri yansıtmaktadır. Direniş halen devam ediyor, ancak genel ifade korku ve güçle bastırıldı” ifadelerini kullandı.

Taliban sonrası

Taliban, kadın haklarını korumaya kararlı olduğunu vurguluyor. Nadir ise ülke yöneticilerinin politikalarını değiştireceğine dair ‘güvenin zayıf’ olmasına rağmen, kadınların Taliban sonrası geleceğe ‘psikolojik ve zihinsel’ olarak hazırlandıklarını vurguluyor:

“Bu vahşetin sonsuza kadar sürmeyeceği umudu birçok kadını hayatta tutuyor. Bu kadınlar, rejim devam ettiği sürece kadın haklarına ilişkin tutumunu değiştirmeyeceğini düşünüyor.”

Taliban'ın ikili ilişkileri ortak temellere dayanıyor: ‘sınırlar, su, ulaşım ve güvenlik’. Özellikle Avrupa'da göçmenlere karşı düşmanca söylemler, Batı'daki siyasi partilerle diplomatik etkileşimi güçlendirebilir. Zira bu partiler destekçilerini memnun etmeye çalışıyor.

drfgty
Afgan güzellik uzmanları, Afganistan'ın Kabil kentindeki bir salonda müşterilerine hizmet veriyor, 16 Ağustos 2025... Afgan kadınlar, Taliban'ın 2023 yılında güzellik salonlarını yasaklamasına sakin bir şekilde uyum sağlıyor. (EPA)

Bu bağlamda Birleşik Krallık merkezli Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü (IISS), Taliban'ın daha geniş kapsamlı diplomatik etkileşimlerinin Batı'nın benimsediği ‘tanımama’ yaklaşımını parçaladığını ve Taliban ile ‘kademeli normalleşme’ yolunu açtığını bildirdi.

Nadir, “Taliban bölgede kendini rahat hissediyor ve kabul edilebilir bir çalışma yöntemi buldu. Bölge de onun varlığına uyum sağladı. Son dört yılda gördüğümüz şey, Taliban üzerinde gerçek bir baskı değil, daha çok normalleşme ve yatıştırma. Afganistan içinde ve dışında durumu izleyen bizler için bu sadece siyasi değil, aynı zamanda kişisel bir mesele. Bu acı verici durum, Afgan kadınlarının acılarının siyasi çıkarlar uğruna göz ardı edildiği yönündeki endişelerimizi doğruluyor” şeklinde konuştu.

Taliban için gerçek sınav henüz başlamadı; Nisan ayına kadar ABD, Afganistan'ın en büyük bağışçısıydı ve nüfusun yarısından fazlası hayatta kalmak için yardıma muhtaçtı. Ancak, Taliban'ın bu yardımlardan yararlanacağı endişesiyle acil yardımı durdurdu.

Görünüşe göre binlerce Afgan, kadınlar da dahil olmak üzere, işlerini kaybetmek üzere. Çünkü sivil toplum kuruluşları ve ajanslar faaliyetlerini azaltıyor veya kapatıyor. İş ve sözleşmelerin kaybı ve insani yardımın azalması, Taliban için gelir kaybı anlamına geliyor.

Bu bağlamda BM ajanslarından biri, ‘çalışanların itibarı ve güvenliği için riskler’ olduğunu belirtti. İnsani yardım kuruluşları, fonların azalması nedeniyle faaliyetlerini askıya almak zorunda kaldılar ve bu da topluluklar arasında adaletsizliğe yol açtı. İnsani yardım yetkilileri, hayal kırıklığı ve artan gerginliğin, insanların kaynaklar ve hizmetler için rekabet etmesiyle birlikte şiddete yol açacağı konusunda uyarıyor.

Bu kesintiler, komşu ülkelerden Afganların toplu olarak sınır dışı edilmesiyle aynı zamana denk geliyor ve bu da nüfusun şişmesine ve işsizlerin sayısının artmasına neden oluyor. Ayrıca gelen para transferleri de duruyor. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), nüfusun 2050 yılına kadar yüzde 85 artarak 76,88 milyona ulaşacağını tahmin ediyor. Afganistan'ın insanlara gıda, barınma ve ekonomik fırsatlar sağlaması gerekiyor.

defed
Afganistan'ın başkenti Kabil'de iktidarı ele geçirmelerinin dördüncü yıldönümünü anmak için yürüyüş düzenleyen Taliban mensupları, 15 Ağustos 2025. (EPA)

Afganistan Analistler Ağı'ndan Thomas Ruttig ise 1990'ların sonunda ‘tamamen harap olmuş’ bir ofiste Taliban'ın önde gelen bir üyesiyle yaptığı görüşmeyi hatırlıyor. Taliban militanları ona, kendilerinin bu koşullarda yaşayabildiklerini, ancak yabancıların yaşayamadıklarını söylemişlerdi.

Ruttig, “Afganlar bu koşullar altında yaşayabilirler diyorlar ve bu bir dereceye kadar doğru. Bu koşullar altında yaşamaya zorlandılar ve uyum sağlamayı öğrendiler” dedi.

“Şimdi ise evleri, toprakları ve birikimleri yok oldu” diyen Ruttig, Taliban'ın savaştaki zaferini ‘Allah'ın ve halkın yardımıyla kaçınılmaz’ olarak gördüğünü belirtti. Taliban'ın Afganların özlemlerinin bir yansıması olmasına rağmen, açılmaya ve halkın endişelerini dinlemeye devam etmesi gerektiğini ifade etti.

Ruttig sözlerini şöyle sürdürdü: “Onlar, ne kadar açık olurlarsa, kendilerine olan şüphelerin o kadar artacağını ve bunun da iktidarlarını zayıflatabileceğini biliyorlar. Taliban, ülkeyi sırf yönetmek için mi yönetmek istiyor, yoksa Afganistan'ı daha iyi bir yer haline getirmek için mi yönetmek istiyor? Belki de karşılaştıkları en büyük soru budur.”