Hammadde fiyatlarındaki artış Lübnan'daki ekonomik krizi derinleştiriyor

Lübnan endüstrisi birçok zorlukla karşı karşıya (NNA)
Lübnan endüstrisi birçok zorlukla karşı karşıya (NNA)
TT

Hammadde fiyatlarındaki artış Lübnan'daki ekonomik krizi derinleştiriyor

Lübnan endüstrisi birçok zorlukla karşı karşıya (NNA)
Lübnan endüstrisi birçok zorlukla karşı karşıya (NNA)

Beyrut’un güneyindeki Saadiyat bölgesinde bir temizlik malzemeleri fabrikasının sahibi olan Lübnanlı kadın Meryem Saab, fiyatlarını yüzde 40 artırdı. Saab, “Akaryakıt ve hammadde fiyatlarındaki artış, bana küçük fabrikamı korumak için başka bir çözüm bırakmadı” dedi.
Şarku’l Avsat’a konuşan Meryem, fiyatlardaki göreceli artışa rağmen bir yandan müşteri kaybetme korkusuyla, diğer yandan çalışanlarının geçimini korumak için kârını azaltmak zorunda kaldığını söyledi.
Meryem, “2018 yılında fabrikayı açtığımızda, hedefimiz yavaş yavaş büyümekti. Ancak art arda gelen krizler, üretim ve teslimat maliyetlerine yansıyan akaryakıt fiyatlarındaki önemli artışlar, ayrıca diğer yandan da elektrik kesintileri ve hammadde fiyatlarındaki artışlar bizi bu duruma mecbur etti. Çünkü her yönden sorunların ve zorlukların yaşandığı bir ülkede risk almaktan korkuyoruz” dedi.
Özellikle de dört yıldır bu sektör, petrol fiyatlarının yükselmesine neden olan ve dünya genelinde hammadde arzında kriz oluşturan Rusya-Ukrayna anlaşmazlığının bir yansıması olarak peş peşe darbeler alıyor. Bu nedenle Lübnanlı sanayiciler, Ukrayna- Rusya savaşının sonucuna da endişeyle bakıyor. Bu çerçevede Lübnan Sanayiciler Derneği Başkan Yardımcısı Ziyad Bakdaş, Şarku’l Avsat’a yaptığı açıklamada, “Petrol fiyatlarındaki artış, Lübnan’daki sektör için büyük bir sorun. Ancak en büyük sorun, çoğu hammadde kaynağı fiyatlarının, yüzde 20 ile 200 arasında artmasından kaynaklanıyor. Bunun temel nedeni ise nakliye maliyetlerinin yüksek olmasıdır” dedi. Bakdaş, bu durumun üretimin, gıda ve gıda dışı ürünlerin fiyatlarını artıracağını söylerken, “2022 yılı, sanayiciler ve bir bütün olarak Lübnanlılar için 2021’den daha zor olacak” şeklinde konuştu.
Ziyad Bakdaş, “Tüm dünyayı etkisi altına alan bir ekonomik savaşın içindeyiz. Ancak Lübnan'ın sorunu çok daha büyük, çünkü istisnai bir durumda yaşıyor. Ekonomi çöküyor. Hükümetin kararları, taraflar arasında uyuşmazlığa neden oluyor. Elektrik krizi ve tüm sektörler üzerindeki etkisinden bahsetmiyorum bile. Küresel olarak ithal ve imal edilmiş hammaddelerin yüksek fiyatlarının daha da kötüleştirdiği sorunlarımızda boğuluyoruz” dedi.
“Yakın zamanda, hala bazı hammaddelere sahip tüccarlar ve sanayiciler, ikame değerini korumak için fiyatları yükseltecekler” diyen Bakdaş, kâğıttan örnek vererek, “2021 yılında bir tonun maliyeti, 700 dolara denk gelirken, bugün bir tonun fiyatı bin 500 dolar oldu” şeklinde konuştu.
Fabrikaların kapanmasını uzak bir ihtimal olarak görürken, ancak mevcut durumda devam etmenin kaçınılmaz olarak fabrikaların işçi sayısını azaltmasına yol açacağı konusunda da uyaran Bakdaş, “Bu gerçek, özellikle Lübnan’ın Arap pazarına ihracatını kaybetmesi ve yerel pazardaki satın alma gücünün düşmesinden sonra çoktan başladı. İthal gıda hariç fabrika satışları yüzde 50 düşerken, Suudi Arabistan, Bahreyn ve Kuveyt’e ihracatın yüzde 50’si kaybedildi” dedi.
Özellikle Lübnan Sanayi Bakanı George Boşikyan’ın ve Lübnan hükümetinin ülkede üretilen gıda mallarına dair uzun bir listenin ihracatını engelleme kararının ardından, Rusya ve Ukrayna krizinin bir sonucu olarak en büyük payı, Lübnan’daki gıda sektörleri aldı. Söz konusu karar, Lübnanlı yetkililerin Ukrayna’daki Rus askeri operasyonlarının Lübnanlıların zorlu yaşam koşulları çerçevesinde gıda güvenliği üzerindeki yansımalarını sınırlama girişimleri çerçevesinde alındı.
Bu çerçevede Bakdaş, “Sanayi Bakanı’nın kararı ve hükümetin kararı benimsemesi, biraz aceleci oldu. Öyle ki bakanın ertesi gün ihracatı yasak olan ürünlerin sayısını azaltması da bu aceleciliği kanıtladı. Bakan, sanayicilerle işbirliği yapıyor. İhracat için kendisine ulaşan hiçbir talebi geri çevirmiyor” ifadelerini kullandı.
İhracat kontrolü yapılacak ürünlerin un, yağ ve şeker üretiminde kullanılan malzemeleri kapsadığını ifade eden Ziyad Bakdaş, “Yağ ve un sorunu en büyük sorundur. Şeker krizi ise son zamanlarda yetkililerden duyduklarımıza göre çözüldü. Yakın zamanda Lübnan’a 14 ton şeker taşıyan bir gemi gelecek ve onu, 40 ton şeker taşıyan başka bir gemi daha takip edecek” değerlendirmesinde bulundu.
Lübnan Sanayiciler Derneği Başkan Yardımcısı Ziyad Bakdaş konuşmasını şu sözlerle sonlandırdı: “Asıl sorun, hammadde fiyatlarının yüksek olmasıdır. Böylece tüm imal ve ticari kalemlerin fiyatları, kaynağından pahalı hale geldiği için yükselecektir. Eskiden 500 dolar olan bir ton şeker, bugün bin 200 dolar, yani iki buçuk kat arttı.”



Hizbullah savaşçılarını Lübnan ordusuna entegre etme fikri gerçeklerle çarpışıyor

21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
TT

Hizbullah savaşçılarını Lübnan ordusuna entegre etme fikri gerçeklerle çarpışıyor

21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)

Lübnan Cumhurbaşkanı Joseph Avn'ın Hizbullah savaşçılarının, 1990 iç savaşından sonra olduğu gibi Lübnan ordusuna entegre edilmesi önerisi siyasi çevrelerde ve uzmanlar arasında tartışma konusu oldu.

Ordunun çeşitli sebeplerle bu savaşçıları bünyesine katamaması nedeniyle öneri henüz yaygın kabul görmezken, uzmanlar bu meselenin doğuracağı sonuçlar konusunda uyarıda bulundu. Bunun ‘silahlarını devlete teslim etmesi karşılığında Hizbullah için bir teselli ödülü’ olduğunu belirten uzmanlar, ‘dini emir alan ve ideolojik inanca sahip olan unsurların orduda yer alamayacağını’ vurguladı.

Cumhurbaşkanı Avn basına verdiği demeçte, “Ordu içinde Hizbullah savaşçılarından oluşan bağımsız bir birim oluşturmak mümkün değil. Ancak 1990'ların başında Lübnan'daki iç savaşın sonunda çeşitli taraflarla olduğu gibi üyeleri orduya katılabilir ve kurslara tabi tutulabilir” ifadelerini kullandı.

Bu öneriyi yorumlayan Güçlü Cumhuriyet Bloğu Milletvekili Giyas Yazbek, ordunun ‘Hizbullah'ın dış uzantılarla ordusunu oluşturduğunu iddia ettiği 100 bin savaşçıyı absorbe edemeyeceğini’ söyledi. Şarku’l Avsat'a konuşan Yazbek, “Hizbullah'ın 25 bin savaşçısı olsa bile, şu anda subaylarının ve üyelerinin maaşlarını dış yardımlarla güvence altına almaya çalışan askeri kuruma bunları dahil etmek imkânsız” dedi.

Yazbek, ‘ordunun cumhurbaşkanı ve hükümetle birlikte geliştirdiği ulusal güvenlik stratejisinin henüz Lübnan'ın ordu ve güvenlik güçlerinin sayısına olan ihtiyacını belirlemediğini’ vurguladı. Yazbek, “Sınırlarımızı çizdiğimizde, savaşın nedenlerini ortadan kaldırdığımızda ve Lübnan'da siyasi bir çözüme doğru ilerlediğimizde, ordunun mevcut subay ve personel sayısı yeterli olacak ve artacaktır” şeklinde konuştu.

Hizbullah savaşçılarının durumu

Askeri uzman Halid Hamade'ye göre, ‘Taif Anlaşması'ndan sonra silahlı milislerin dağıtılmasında olduğu gibi bugün de Hizbullah savaşçılarının orduya alınması önerisi, Cumhurbaşkanı'nın Hizbullah'ı silahlarını devlete teslim etmeye ikna etme çabaları bağlamında Hizbullah için bir teselli ödülüdür.’

Hamade, ‘Hizbullah savaşçılarının orduya entegre edilmesinin, özellikle ateşkes anlaşmasının imzalanmasının ardından yaşanan gelişmelerden sonra, birçok engelle karşı karşıya olduğunu’ savundu.

fvdgh
Hizbullah Genel Sekreteri Haşim Safiyuddin'in 24 Şubat 2025 tarihinde Lübnan'ın güneyindeki Deyr Kanun en-Nahr kasabasında düzenlenen cenaze töreni sırasında Hizbullah üyeleri (Reuters)

“İç savaşın sona ermesinin ardından Lübnan devletinin yüzlerce milisi orduya ve güvenlik güçlerine katmayı başardığı doğrudur, ancak Hizbullah'ın durumuyla karşılaştırma yapmak artık mümkün değildir” diyen Hamade, Şarku’l Avsat'a yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Ulusal Mutabakat Belgesi imzalandığında milis liderleri belgeyi tanıdı, milislerin feshedildiğini duyurdu, silahlarını gönüllü olarak devlete teslim etti ve siyasi sürecin bir parçası oldu. Hizbullah ise ateşkes anlaşmasını tanımıyor ve silahlarını teslim etmeyi kabul etmiyor. Dolayısıyla siyasi sürecin bir parçası haline geldiğini ve artık askeri bir kanadı olmadığını kabul etmeden milislerini orduya dahil etmekten bahsetmek bağlamdan kopuktur.”

Hizbullah'ın ideolojisi

Yazbek'e göre Hizbullah'ın ideolojisi, savaşçılarının orduya entegrasyonunun önündeki en büyük engel. Yazbek, “Hizbullah, Lübnan'ı İran'ın uzantısı olan coğrafi bir nokta olarak görüyor. Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım'ın silahları teslim etmeyeceğini ve silahların devletin elinde olmasıyla ilgili konuşmalarla ilgilenmediğini açıklamasının da gösterdiği gibi bu doktrin halen varlığını sürdürüyor” ifadelerini kullandı.

ukıo
24 Şubat 2025 tarihinde düzenlenen cenaze töreninde eski Hizbullah Genel Sekreteri Haşim Safiyuddin'in tabutunu taşıyan Hizbullah savaşçıları (AP)

‘Lübnan iç savaşı sırasında milisleri olan ve devlet şemsiyesi altına giren liderlerin Lübnanlı liderler olduğunu, kararlarının Lübnanlıların kararı olduğunu’ hatırlatan Hamade, “Hizbullah ise organik olarak bölgesel bir otoriteye bağlıdır ve hem Lübnan içinde hem de dışında tehlikeli askeri ve güvenlik rolleri oynamıştır” dedi. Hizbullah'ın ‘Tahran'dan ayrıldığını, yerel bir siyasi bileşen olmayı kabul ettiğini ve askeri kolunu feshettiğini açıklamadığına, böylece savaşçılarının ordu içinde absorbe edilmesi konusunun tartışılabileceğine’ dikkat çeken Hamade sözlerini şöyle sürdürdü: “Veliyyül Fakih tarafından verilen ve uygulanması gereken meşru yetki çerçevesinde faaliyet gösteren askeri bir grup ile anayasal makamlar tarafından demokratik mekanizmalar çerçevesinde alınan siyasi bir karar çerçevesinde faaliyet gösteren başka bir grubu uzlaştırmak nasıl mümkün olabilir? İster sivil idarelerde ister güvenlik kurumlarında milislerin devlete entegre edilmesi deneyimi tekrarlanabilecek kadar başarılı oldu mu?”

Ordu disiplini

Bazılarının iddia ettiği gibi iç savaş sürecindeki milislerin orduya alınmadığını belirten Yazbek, ‘güvenlik ve askeri kurumlara alınanların Lübnan'ı yöneten Suriye rejimine yakın olduğunu, ülkenin egemenliği için savaşan ve Suriye işgaline karşı çıkanların ise kovalandığını, hapsedildiğini ve birçoğunun Lübnan'ı terk etmek zorunda kaldığını’ vurguladı. Yazbek ayrıca, ‘ordu personeli tarafından uygulanan disiplinin Hizbullah savaşçıları için geçerli olmadığını, çünkü milislerin orduyla, ordunun da onlarla uyumlu olmadığını’ belirtti.

Hamade, “Hizbullah savaşçılarının Lübnan ordusuna ve diğer devlet kurumlarına dahil edilmesinin artıları ve eksileri ne olursa olsun, doğru yol Hizbullah'ın silahlarını devlete teslim etmesiyle başlamalı. Hizbullah üyeleri Lübnan toplumundan izole edilmiş bir grup değildir ve topluma entegre edilmelidir. Ancak Hizbullah’ın silahlarını teslim etmesi için bir tür ayartma olarak özümsenmeleri konusunu gündeme getirmekte acele etmek hedefe ulaşılmasını sağlamayacaktır. Gerekli olan, Hizbullah’ın öncelikle devleti, silahların yalnızca devletin elinde olmasını, savaş ve barış kararının devletin elinde olduğunu ve bu konuda meydana gelebilecek herhangi bir düzenlemenin başlangıcı olarak uluslararası kararları uygulama ihtiyacını tanımasıdır” dedi.