Demokrat kanattan nükleer anlaşmanın canlandırılmasına tepki

Kongre üyeleri, Tahran'ın bölgesel vekillerine mali olarak yatırım yapması konusunda Biden’ı uyardı.

Demokratlar dün İran ile yürütülen nükleer müzakereye ilişkin basın toplantısı düzenledi. (AP)
Demokratlar dün İran ile yürütülen nükleer müzakereye ilişkin basın toplantısı düzenledi. (AP)
TT

Demokrat kanattan nükleer anlaşmanın canlandırılmasına tepki

Demokratlar dün İran ile yürütülen nükleer müzakereye ilişkin basın toplantısı düzenledi. (AP)
Demokratlar dün İran ile yürütülen nükleer müzakereye ilişkin basın toplantısı düzenledi. (AP)

İran’la nükleer anlaşmanın canlandırılmasına ilişkin müzakerelerin Viya’nada başlatılmasının üzerinden bir yıl geçti. ABD Kongresi üyelerinin ABD Başkanı Joe Biden’a ve İran ile imzalanan nükleer anlaşmaya geri dönme çabalarına karşı itirazları artıyor. Bu defa itiraz, Biden’ın Demokrat Parti saflarından geldi. Demokrat Parti tarafından gelen bu tepki, henüz Tahran ile olası herhangi bir anlaşmayı engelleme konusunda fiili bir etki yaratmasa da önemli sembolik anlamlar içeriyor.
Demokratlar bir süredir Biden'ı açıkça eleştirme konusunda ciddi bir çekimserlik gösteriyolardı ancak durum değişmeye başladı. Kongre’den bir grup Demokrat  dün basın toplantısı düzenleyerek 2015 yılında eski ABD Başkanı Barack Obama'nın yönetimi tarafından Tahran ile imzalanan nükleer anlaşmayı canlandıracak olası herhangi bir anlaşmaya karşı olduklarını açıkça ifade ettiler.
Demokrat Parti’nin 15 üyesinin katıldığı basın toplantısında ‘imzalanması yakın olan nükleer anlaşmaya yönelik artan endişeleri’ paulaşıldı. İran rejimine uygulanan yaptırımların kaldırılmasının ‘Tahran'ın terör faaliyetleri için tahsis edeceği fonların serbest bırakılmasına’ yol açacağı konusunda uyarıda bulunuldu.
Basın toplantısını yöneten Demokrat Kongre üyesi Josh Gottheimer “İran kendisine güvenilmeyeceğini kanıtladı” ifadelerini kullanarak Tahran’ın nükleer programının ve terör faaliyetlerinin ‘sadece Hizbullah, Hamas ve İslami Cihad'ın bulunduğu bölgeyle sınırlı kalmayıp dünyanın geri kalanını da etkilediğini ve ABD’nin müttefiklerinin yanı sıra tüm bölgeyi tehdit etmeye devam ettiğini’ vurguladı.
Basın toplantısında yer alan Demokrat Kongre üyesi Elaine Luria da bu sözlere destek verdiği açıklamasında “Bir başarısız anlaşmayı daha kaldıramayız” dedi. Luria sözlerini şöyle sürdürdü:
“İran'ın nükleer silah edinmesini tamamen engellemeyen ve Ortadoğu bölgesini ve dünyayı korumayan herhangi bir anlaşmaya şiddetle karşıyım. Biden yönetimi tarafından müzakere edilen başarısız nükleer anlaşmanın tekrarının İran'ı güçlendireceği, İsrail'in güvenliğini tehlikeye atacağı ve küresel güvenliği tehdit etmeye devam edeceğinden derin endişe duyuyorum. Tahran’ın nükleer silah elde etmesine zemin hazırlayacak veya terörist vekillerine yatırım yapmasına olanak sağlayacak herhangi bir anlaşma kabul edilemez.”
Söz konusu basın toplantısı, özellikle çekimser kalan Demokratların saflarında anlaşmaya karşı olan daha fazla sesin, birden fazla etkinlikte nükleer anlaşmaya dönülmesine şiddetle karşı olduklarını beyan eden Cumhuriyetçilerin safına katılmasına zemin hazırlıyor. Cumhuriyetçi Kongre üyeleri dün, anlaşmaya karşı çıkan diğer Demokratlara destek çıkarak Tahran ile herhangi bir anlaşmanın imzalanmasına karşı olduklarını ifade etmek için ayrı bir basın toplantısı düzenlediler.
ABD Temsilciler Meclisi Dış İlişkiler Komitesi’ndeki Cumhuriyetçiler Michael McCaul liderliğinde yaptıkları basın açıklamasında şu ifadeleri kullandılar:
“Biden yönetiminin İran'la zayıf bir nükleer anlaşmaya varmanın ve anlaşmayı oylamak üzere Kongre'ye göndermeyeceği için ABD yasalarını ihlal etmenin eşiğinde olduğu görülüyor.”

Kongre anlaşmayı engelleyebilir mi?
Şarku’l Avsat’a açıklamalarda bulunan Kongre kaynaklarına göre bunun cevabı kısaca hayır. Kaynaklara göre Kongre, Obama yönetiminin anlaşmayı onaylamasının ardından, Mayıs 2015’te ‘İran ile İmzalanan Nükleer Anlaşmanın Gözden Geçirilmesi Yasası’nı (INARA)’ kabul etmesine rağmen Biden yönetimi Tahran'la imzalanacak herhangi bir yeni anlaşmanın Kongre'de oylamaya sunulmaması için ilk anlaşmanın devamı gibi görünmesi için oldukça çaba sarfetti.
Kongre 14 Mayıs 2015'te her iki mecliste de ezici bir çoğunluk ile INARA’yı kabul etmişti. Yasa Senato'daki 100 senatörden 98'i ve Temsilciler Meclisi'ndeki 435 üyeden 400'ü tarafından olumlu oy almıştı. Bu yasa, ABD yönetiminin İran ile imzalanacak herhangi bir yeni nükleer anlaşmayı Kongre'de oylamaya sunmasını şart koşuyor. Bu yüzden kaynaklara göre Kongre üyeleri, Biden yönetiminin  anlaşmayı oylamaya sunmamak için bu anlaşmanın yeni olmadığı argümanını kullanmasından endişeliler.
Anlaşmaya karşı olan Kongre üyeleri, uzlaşıyı engellemek için başka bir hamle yapabilir, 2015'te olduğu gibi anlaşmayı veto etmek için bir yasa tasarısı sunabilirler. 2015 yılında Temsilciler Meclisi'nin 269 üyesi, Senato'nun da 56 üyesi anlaşmayı veto etmek yönünde oy kullanmıştı. Ancak anlaşmanın onaylanmasını engellemeyi başaramamışlardı. Zira Senato ve Temsilciler Meclisi'nde vetonun onaylanması için üçte iki çoğunluk oyu gerekiyor. Şu ana kadar kadar, bu yüzdeyi elde edecek kadar anlaşma karşıtı Demokrat çıkmadı. Örneğin Senato'nun bu tür bir anlaşmayı resmi olarak veto etmesi için 60 oya ihtiyacı var. Bu da tüm Cumhuriyetçilerle birlikte 10 Demokratın anlaşmaya karşı oy kullanması gerektiği anlamına geliyor. Mevcut verilere göre bu sayı mevcut değil.
Ancak bu bağlamda Kongre üyelerinin eli kolu bağlı olsa da Cumhuriyetçiler eski Başkan Donald Trump'ın yaptığı gibi bir sonraki Cumhuriyetçi başkanın anlaşmadan çekileceği konusunda uyarıda bulunuyorlar. 200'den fazla Cumhuriyetçi geçen ay Biden'a yazdıkları mektupla "Kongre'nin onayı olmadan Viyana'da imzalanacak herhangi bir anlaşma, 2015 anlaşmasıyla aynı kaderi paylaşacak" mesajını ilettiler.
Cumhuriyetçi Senatör Ted Cruz bir süre önce Şarku'l Avsat'a verdiği demeçte Biden'in nükleer anlaşmadaki yaklaşımına karşı çıkanların yönetimin planlarını engellemek için ellerindeki tüm araçları kullanacaklarını söylemişti.
Demokratlar, bu tür bir senaryonun tekrar etmesi ve bunun ABD'nin güvenilirliği üzerindeki etkisine ilişkin endişelerini dile getirdiler. Demokrat Ritchie Torres şu açıklamada bulundu:
“Demokrat bir başkanın anlaşmaya geri dönmek için her müzakere masasına oturduğunda yaşayacağımız kısır döngü konusunda endişeliyim. Zamana meydan okuyan bir anlaşma olması lazım.”
Kongre üyeleri, bir sonraki başkanın anlaşmadan vazgeçmesini engellemenin tek yolunun bunu Senato'ya bir ‘anlaşma’ olarak sunup resmi olarak oylama yapmak olduğunu savunuyorlar.



Çin, Trump ve Ortadoğu

Trump, Beyaz Saray'ın Devlet Yemek Salonu'nda Cumhuriyetçi senatörler için düzenlenen bir akşam yemeğinde konuşuyor, 18 Temmuz 2025 (AFP)
Trump, Beyaz Saray'ın Devlet Yemek Salonu'nda Cumhuriyetçi senatörler için düzenlenen bir akşam yemeğinde konuşuyor, 18 Temmuz 2025 (AFP)
TT

Çin, Trump ve Ortadoğu

Trump, Beyaz Saray'ın Devlet Yemek Salonu'nda Cumhuriyetçi senatörler için düzenlenen bir akşam yemeğinde konuşuyor, 18 Temmuz 2025 (AFP)
Trump, Beyaz Saray'ın Devlet Yemek Salonu'nda Cumhuriyetçi senatörler için düzenlenen bir akşam yemeğinde konuşuyor, 18 Temmuz 2025 (AFP)

Nebil Fehmi

Bir hafta önce, Changhua Üniversitesi ve Çin Halk Cumhuriyeti Dışişleri Merkezi tarafından düzenlenen, Kral Faysal İslam Araştırmaları Merkezi’nin şekillendirilmesine ortak olduğu uluslararası bir konferansa katıldım. Konferansa, Çin Komünist Partisi Başkan Yardımcısı başta olmak üzere üst düzey Çin katılımının yanı sıra, eski başbakanlar ve dışişleri bakanları da dahil olmak üzere 15'ten fazla uluslararası yetkili katıldı. Konferans, birçok uluslararası siyasi, ekonomik, sosyal, güvenlik ve teknolojik konuyu sistematik ve ilgi çekici bir şekilde ele aldı.

Çin'i anlamak, başkalarının seslerine kulak vermek ve bazı oturumlarda tartışmalara Arap sesini  ve anlatısını katmak açısından zengin ve faydalı bir deneyimdi. Konferanstan daha fazla ayrıntı ve müzakere gerektiren birkaç gözlemle ayrıldım. Bunların başında, daha sofistike bir sunum ve bağımsız bir yazı gerektiren ayrıntılara girmeden, kaydedilmesinin ve vurgulanmasının önemli olduğuna inandığım bir dizi gözlem geliyor.

İlk gözlemim, Donald Trump'ın şahsen var olmasa da çoğu oturum ve sunumlarda var olduğuydu. İkisi birbirinden ayrılamaz olsa da Amerikan politikalarından önceki kişiliğine bile güçlü bir vurgu vardı. Amerika Birleşik Devletleri'nin ağırlığı ve etkisi, Trump'a yönelik uluslararası ilginin başlıca caydırıcısı ve teşvik edicisidir. Amerikan Başkanının, daha önce müzakere tarzıyla ilgili kitabında övündüğü bir metodolojiye dayanarak, kişiliğini ve bununla ilişkili soruları ve dalgalanmaları uluslararası hesaplara dayatmayı başardığına inanıyorum. Böylelikle temel özellikleri kendisine olan benzersiz kişisel sadakatleri olan yetkililer atamadan önce, genellikle bağımsız ve nesnel pozisyonlara sahip olduğu varsayılan Amerikan kurumlarının pozisyonlarının ötesinde, ülkelerin hesaplarına önemli bir kişisel unsur kattı. Konferansta Amerikalı katılımcıların sayısının dikkat çekici biçimde çok sınırlı olmasına rağmen, Trumpizm'e yönelik hem olumlu hem de olumsuz ilgi oldukça dikkat çekiciydi.

Konferansa dair ikinci önemli gözlem, Çin'in Trump, ABD ve dünyayla ilişkilerinde artan kendine güvenidir. Çinlilerin en önemli gözlemleri, Trump'ın ilk döneminde ve Biden’ın başkanlığı sırasında iki Amerikan partisinin Çin'e yönelik tutumunun olumsuz bir yönelime sahip olduğuydu. Çin, Amerikan çıkarları için en önemli stratejik meydan okuma ve ulusal güvenliği için bir tehdit olarak görülüyordu. Bunlar, uzlaşmaya varılması zor alanlardır. Ancak Trump'ın yeni döneminde, Başkan, daha geniş anlaşma fırsatı sunan ticaret ve ekonomi konularına odaklanıyor. Çinli yetkililer, bu denkleme iyi hazırlandıklarını, bu nedenle gümrük ve vergi savaşından önemli ölçüde zarar görmeyeceklerini vurguladılar.

Çinli yetkililer, ikinci Trump yönetiminin uygulamalarının siyasi çekişmeler, ticari tehditler ve gümrük tarifeleri ile başladığını, ardından Cenevre ve Londra'da Amerikalı ve Çinli yetkililer arasında yapılan görüşmelerde ekonomik ve ticari konularda diyalog aşamasına geçtiğini de belirttiler. Şimdi Trump'ın Çin Devlet Başkanı Şi Cinping'in daveti üzerine Pekin'de gerçekleştirmeyi arzuladığı zirve için hazırlıklar sürüyor.

Genel olarak Çin'de ekonomik görüşmelerin zorlu olduğu hissi var, ancak yine de görüşmeler olumlu bir şekilde gelişiyor. Çinliler iki ülkenin ulusal güvenlik uzmanlarının yeni dönemde henüz bir araya gelmediklerine ve bunun ilişkilerde önemli bir boşluk bıraktığına dikkat çekiyorlar. Trump'tan ziyareti sırasında “Tek Çin” politikasına desteğini vurgulaması, Çin'in toprak birliğinin barışçıl yollarla tamamlanmasını kabul etmesini istiyorlar. Ayrıca Çin'in ABD’nin en büyük ticaret ortağı ilan edilmesini talep ediyorlar. Bunlar, Çin'in ABD ile ilişkilerinde kendisine ne kadar güvendiğini yansıtan iddialı talepler. Bunu başarmak için de Çin'in önerileri arasında iki ülkenin ulusal güvenlik kurumları arasındaki iletişimin etkinleştirilmesinin yanı sıra araştırma merkezleri, STK'lar, üniversiteler ve öğrenciler de dahil olmak üzere kültürel temasların ve ilişkilerin genişletilmesi de yer alıyor.

Arap dünyasının özel ilgi göstermesi gereken üçüncü önemli gözleme gelince, Çinli katılımcılar ve resmi olarak Arap-İsrail barışını destekleyenler, Filistin-İsrail anlaşmazlığının derinliğinin ve genel olarak İsrail'in, özellikle de mevcut hükümetinin yaklaşımlarının tehlikesinin yeterince farkında değiller. Hem de Çin'in kapsamlı Arap-İsrail barışını, yani işgalin sona erdirilmesini ve Filistinlilerin bağımsız bir devlet ile kaderlerini tayin etmelerine izin verilmesini destekleyen tutumuna rağmen.

Bazı Çinli akademisyenlerin ASEAN grubunun ve üye devletlerinin çatışmaları barışçıl yöntemler ve diyalog yoluyla çözme konusundaki deneyimlerine ve diyaloglarına defalarca atıfta bulunmaları dikkatimi çekti. Bu durum beni, Arap dünyasının yıllar içinde, çoğu Mısır ve Suudi Arabistan'ın başını çektiği, birçok barış girişimi sunduğunu belirtmeye yöneltti. Buna karşılık İsrail'in tek bir girişimde bile bulunmadığını ve hatta ilk barış anlaşmasından veya 2002 Beyrut Arap Zirvesi kararlarından bu yana hiçbir Arap girişimine olumlu yanıt vermediğini açık ve net bir şekilde ifade ettim.

Arap dünyasının, 1990'ların başında Madrid Barış Konferansı'nın sonuçlarından biri olan çok taraflı müzakerelerden bu yana bölgesel güvenlik konusundaki birçok görüşmeye olumlu yanıt verdiğini belirttim. Yıllar içinde Ortadoğu'da bölgesel bir güvenlik örgütü kurmanın kavramları ve gereklilikleri üzerine çok sayıda yazı ve öneriye kişisel olarak katkıda bulunduğumu, dolayısıyla, bu konuda çok sayıda ve çeşitli Arap deneyimleri ve fikirleri bulunduğunu anlattım.

Aynı zamanda Ortadoğu'da İsrailliler ve Filistinliler arasında ASEAN deneyiminin uygulanmasını talep edenlerin hayalperest olduklarını ve İsrail'in tutumunun ciddiyetini kavrayamadıklarını da son derece açık bir şekilde belirttim. Bunun nedeni, ASEAN ülkelerinin bir arada yaşamanın gerekliliğini ve önemini kabul etmesi, mevcut sağcı İsrail hükümetinin ise Filistin kimliğini tamamen reddetmesidir. İsrailli yetkililer, Filistinlilerin önündeki seçeneklerin, Gazze'de tanık olduğumuz gibi zorla göç ettirilmek ve bir kasırgayla yüzleşmek veya siyasi hakları olmayan vatandaşlar olarak İsrail egemenliği altında yaşamaya devam etmek olduğunu açıkça belirttiler. Bu tutumlar, İsrail-Filistin çatışmasının bölgesel bir güvenlik sistemi tartışmasını anlamsız ve son derece tehlikeli kılan, varoluşsal ve sıfır toplamlı bir çatışma olduğu anlamına geliyor

Bunu teyit eden ve yinelenen göstergeler arasında, Batı Şeria'nın Ürdün Nehri'ne ilhak edilmesi yönündeki bazı çağrılar, Batı Şeria ve Gazze Şeridi'nin büyük bir kısmına İsrail egemenliğini dayatma planları geliştirildiğine dair söylentiler ve Filistinlilerin çıkarları ile Arap ulusal güvenliği pahasına İsrail perspektifinde bir Ortadoğu güvenlik sisteminin formüle edilmesi yer alıyor. Bütün bunlar, güçlü bir Arap duruşu, açık ve kesin bir itiraz gerektiriyor.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independet Arabia’dan çevrilmiştir.