Pakistan: Şerif hükümetinden eski müttefiklerine zeytin dalı

Şahbaz Şerif hükümeti, ‘eski müttefikler’ ile sıcak ilişkileri yeniden kurmak istiyor

Pakistan Başbakanı Şahbaz Şerif, Ulusal Güvenlik Komisyonu toplantısına başkanlık etti (AP)
Pakistan Başbakanı Şahbaz Şerif, Ulusal Güvenlik Komisyonu toplantısına başkanlık etti (AP)
TT

Pakistan: Şerif hükümetinden eski müttefiklerine zeytin dalı

Pakistan Başbakanı Şahbaz Şerif, Ulusal Güvenlik Komisyonu toplantısına başkanlık etti (AP)
Pakistan Başbakanı Şahbaz Şerif, Ulusal Güvenlik Komisyonu toplantısına başkanlık etti (AP)

Pakistan’ın İmran Han’ın düşüşü ile Şahbaz Şerif’in başbakanlığa gelişi üzerine hem yurt içi, hem de yurtdışında yeni bir yola girmesi, zor günlerinde her zaman bu ülkenin yanında olan ülkelerle ilişkilerdeki köklü geçmişi hatırlattı. Zirâ bu yönde değişim çabasına giren İmran Han, Pakistan'ınkilere benzemeyen ittifaklar ve ilişkiler kurmak istemişti.
Pakistan'da başta Suudi Arabistan ve Çin olmak üzere çeşitli ülkelerdeki siyasi seçkinler ve devlet kurumları arasındaki yakın ve sıcak ilişkilerin sürdürülmesi yönünde kapsamlı bir fikir birliği vardı. 1979 yılına kadar bu yönde üçüncü sırada yer alan İran, ülkenin siyasi seçkinleri arasında bu fikir birliğinin parçası konumundaydı. Ancak Şii din adamlarının liderliğindeki İran devrimi ardından İran ile ilişkilerin sürdürülmesi konusundaki fikir birliği çökmüştü.
Çin ile ilişkilerin İslamabad'daki iktidar koridorlarında genellikle bir reel politik meselesi olarak tartılması, Pakistan dış politika kurumunun Çin ile ilişkileri genellikle bir çıkar ve iktidar meselesi olarak gördüğü anlamına geliyor.
Suudi Arabistan ise Pakistan ulusu ve dış ilişkileri için gerçek bir istisna konumunda. Zirâ Pakistan halkı ve seçkinlerinin Suudi Arabistan’a duyduğu sevgi ve saygı, bu toprakların dini değerinden kaynaklanıyor. Bazı önemsiz istisnalar dışındaki tüm siyasi seçkinler Suudi Arabistan Krallığı ile ilişkileri önemserken Pakistan halkı ise bu iki ülke arasındaki ilişkilerin sevgi ve saygıdan çok daha fazlasına dayandığı kanaatinde.
Nitekim Suudi Kraliyet Ailesi’nin, 1970'lerden beri başı ne zaman bir derde girse Pakistan'ı kurtarmaya hazır olduğu biliniyor. Tekrarlanan finansal krizler, yıkıcı depremler veya seller gibi siyasi, diplomatik ve toplumsal desteğe ihtiyaç duyulan anlarda yöneticiler Suudi Krallığı’na sırtını dayıyordu.
Suudi Arabistan'a yönelik bu özel sevgiyi somutlaştıran siyasi güç, yakın zamanda başbakan seçilen Şahbaz'ın mensubu olduğu Şerif ailesinde vücut buluyor.
Eski Başbakan Navaz Şerif ve kardeşi Şahbaz Şerif, Suudi kraliyet ailesinin kendilerinin en büyük dayanağı olduğunu defalarca kez alenen ifade etmişti. İki kardeş, Pakistan eski Cumhurbaşkanı Pervez Müşerref döneminde Suudi Arabistan’da sürgünde bulunmuş, zirâ askeri hükümet, iki kardeşin ülkeye geri dönerek tekrar siyasete atılmasına izin vermemişti. Ancak Suudi Kraliyet ailesi bu duruma müdahalede bulunmuştu.
Şahbaz, seçilmesi ardından gerçekleştirdiği ilk konuşmasında, yıllardır Pakistan’a verdikleri destek dolayısıyla Suudi Arabistan liderliği ve halkına tanıdığı ayrıcalığı dile getirdi.
Şahbaz hükümetinden Şarku’l Avsat’a konuşan üst düzey bir yetkili, Başbakan’ın Suudi Arabistan, liderliği ve halkı ile ilişkilerdeki eski sıcaklığı geri getirmeye kararlı olduğunu aktardı. Çin ile ilişkilerin ise Şahbaz Şerif için diğer bir önceliği teşkil ettiğini belirtti.
İmran Han hükümetini acemilerden oluşan bir hükümet olarak değerlendiren söz konusu yetkili, zirâ bu hükümetin Çin ve Suudi Arabistan gibi kadim dostlarla ilişkilere verilmesi gereken önemin farkında olmadığını vurguladı. Aynı zamanda “Biz ise bu ilişkilerin sağlam temelinin ne derece önemli olduğunun farkındayız. Bu iki ülke ile ilişkilerimizde sıcaklığa merhaba dememiz gerekiyor. Şuan buna odaklanmış durumdayız” ifadelerine başvurdu.
İmran Han hükümetinin eylemsizliği nedeniyle Çin'in Pakistan ile ekonomik koridor projelerinin uygulanmasındaki yavaşlıktan şikayet ettiğini hatırlatan yetkili, “Durumu en kısa sürede düzeltmeye hazırız” vurgusunda bulundu.
Yeni Pakistan hükümetinin, Ordu Komutanı General Kamer Cavid Bacva tarafından formüle edilen dış ilişkiler ajandası mevcut. Bacva, 1 Nisan 2022'de İslamabad'da hükümet tarafından düzenlenen forumda yaptığı halka açık açıklamada bu ajandadan bahsetmişti.
Dönemin Başbakanı İmran Han, bir gün önce Washington'u gensoru önerisiyle kendisini görevinden almak için komplo kurmakla suçlamıştı. Ancak bu gelişme, Bacva’nın ABD’yi ‘uzun vadeli stratejik ortak’ olarak nitelendirdiği açıklamasına tesir etmedi.
Nitekim Bacva’nın açıklamaları ardından İslamabad’daki herkes İmran Han’ın Milli Meclis'te çoğunluğu kaybettiğini, birkaç gün içerisinde görevden alınacağını ve yerine Pakistan Müslüman Ligi-Navaz lideri Şahbaz Şerif’in geçeceğini anlamış oldu. 
Söz konusu konuşmasında aynı zamanda Hindistan ile normalleşmenin önemine ilişkin görüşlerinden bahseden Bacva, Pakistan'ın Hindistan ile sürekli çatışmasının, ülkenin coğrafi (Güney ve Orta Asya’nın kesiştiği nokta) ve ekonomik potansiyelini idrak edişiyle aynı zamana denk geldiğini kaydetti.
Şahbaz Şerif ise seçilmesi ardından bulunduğu açıklamada, Hindistan ile ilişkilerini geliştirme arzusundan bahsetmişti. Yeni Delhi'de Yüksek Komiser olarak görev yapan eski Büyükelçi Muhammed Abdulbasit, “Pekala, konuşmasının yeni hükümetin dış politikasına dair çerçeveyi içerdiğini söyleyebiliriz. Bence yeni hükümet, Bacva'nın açıklamalarında ifade ettiğinden farklı bir yönde ilerlemeyecek” ifadelerine başvurdu.
Şerif dönemi sonrası günlerdeki hiçbir sivil hükümetin ordunun dış politika diktelerine karşı çıktığı kaydedilmedi.



Suveyda’da ateşkes bir ihtiyaç olsa da gerçek bir çözümün yerini tutamaz

Bedevi aşiretlerinden kişiler, Suriye’nin güneyindeki Suveyda ilinin et-Tera beldesinde bir kamyonun üzerinde Dera'ya doğru yol alırken, 21 Temmuz 2025 (AFP)
Bedevi aşiretlerinden kişiler, Suriye’nin güneyindeki Suveyda ilinin et-Tera beldesinde bir kamyonun üzerinde Dera'ya doğru yol alırken, 21 Temmuz 2025 (AFP)
TT

Suveyda’da ateşkes bir ihtiyaç olsa da gerçek bir çözümün yerini tutamaz

Bedevi aşiretlerinden kişiler, Suriye’nin güneyindeki Suveyda ilinin et-Tera beldesinde bir kamyonun üzerinde Dera'ya doğru yol alırken, 21 Temmuz 2025 (AFP)
Bedevi aşiretlerinden kişiler, Suriye’nin güneyindeki Suveyda ilinin et-Tera beldesinde bir kamyonun üzerinde Dera'ya doğru yol alırken, 21 Temmuz 2025 (AFP)

Hayed Hayed

ABD’nin arabuluculuğunda sağlanan ateşkes, Suveyda'da on yıllardır görülen en şiddetli çatışmalar geçici olarak sona erdirdi. Olaylar 13 Temmuz'da Dürzi silahlı gruplar ile Bedevi aşiretlerinden silahlı gruplar arasında yerel bir çatışma olarak başladı. Ancak kısa sürede tırmandı ve Dürzi silahlı gruplarla Şam’daki geçici hükümete bağlı güçler arasında geniş çaplı bir askeri çatışmaya dönüştü.

Şiddet şu anda azalmış olsa da bu durgunluğu istikrarın geri dönüşü olarak yorumlamak yanlış olur. Tüm ilk göstergeler, ateşkesin çatışmanın patlak vermesinden önceki durumu yeniden üretmekten öteye gitmediğini ve bölgedeki Dürzilerin Suveyda’nın fiili olarak kontrolünü geri aldığını gösteriyor. Şiddetin durdurulması gerekli bir ilk adım olsa da bu sağlam bir siyasi çözüme ulaşmak için yeterli değil. Gerginliği tırmandıran temel sorunlar, yani siyasi olarak ötekileştirme ve iktidar mücadelesi, gerçek anlamda köklü bir şekilde çözülmedikçe, bu sükunetin uzun süre devam edemez.

Krizin fitili

Krizin fitilini ateşleyen kıvılcım, bir Dürzi tüccarın Bedevi aşiretleriyle bağlantılı kişiler tarafından kaçırılması olayıydı. Buna misilleme olarak bir dizi kaçırma olayı yaşandı ve bu olaylar daha geniş çaplı bir mezhep çatışmasına dönüştü. Bu olayların Suriye'nin güneyinde sıkça yaşandığını belirtmek gerekiyor. Bu bölgede, karşılıklı güvensizlik ortamında yerel topluluklar arasında gerginlikler halen devam ediyor. Bu olayı diğerlerinden ayıran noktaysa geçici hükümet yetkililerinin askeri müdahale kararı alması oldu.

Şam, güvenlik güçlerini konuşlandırmayı düzeni yeniden sağlamak ve güvenliği sağlamak için gerekli bir görev olarak nitelendirdi. Ancak Suveyda'nın vatandaşları, en azından şiddetle direnenler, bunu bölgedeki iktidarı ele geçirme girişimi olarak gördü. Bu algı, Suveyda'nın önde gelenleri ile geçiş dönemi yetkilileri arasında, özellikle yönetim, güvenlik düzenlemeleri ve Suriye'nin gelecekteki kimliği konusunda süregelen anlaşmazlıklardan kaynaklanıyor.

Tartışmalı yetki

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre Suveyda'nın önde gelenleri, merkezi olmayan bir yönetim modelinin (adem-i merkeziyet) ve toplumun ihtiyaçlarına uygun olarak yerel olarak yönetilen güvenlik yapılarının kurulmasını talebini her zaman dile getirdiler. Ancak Şam, kararların en üst düzeyde alındığı ve daha sonra aşağıya doğru uygulandığı hiyerarşik bir yapıya dayanan katı bir merkezi yaklaşımı sürdürdü. Tekrarlanan müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasıyla daha da tırmanan bu gerilimler, birçok kişinin devletin müdahalesinin barışı korumak için değil, merkezi otoritesini zorla yeniden dayatmak için yapıldığına dair inancını pekiştirdi.

Bu gerginlikler, hükümet güçleri ile Dürzi mezhebinin önde gelen ruhani liderlerinden Şeyh Hikmet el-Hicri'ye bağlı silahlı gruplar arasında çatışmaların patlak vermesiyle doruğa ulaştı. Taraflar birbirlerini suçladı. Şam, Hicri'ye bağlı silahlı grup üyelerini önceki anlaşmaları ihlal ederek güvenlik güçlerine saldırmakla suçlarken, Hicri'nin destekçileri hükümetin sözlerini tutmadığını ve sahada ciddi ihlallerde bulunduğunu iddia etti.

Dürzi karşıtı kışkırtıcı söylemler, İsrail'in saldırılarını, bu mezhebi İsrail ile iş birliği içinde veya ayrılıkçı olarak gösterme amacıyla kullandı.

Ateşkes var barış yok

Olaylar, İsrail'in çatışmalara yanıt olarak Suriye hükümet güçlerini ve ülkenin bir dizi hayati tesisini, başta Savunma Bakanlığı binası olmak üzere, hava saldırılarıyla hedef almasıyla tehlikeli bir dönemece girdi. Gerginliğin tırmanmasından endişe eden ABD, Türkiye'nin yardımıyla ateşkes anlaşması sağlanması için arabuluculuk yaptı. Geçici Cumhurbaşkanı Ahmed Şara, devlet televizyon ekranlarından yaptığı konuşmada ateşkes anlaşmasına varıldığını duyurdu ve ‘bu anlaşmayı durumun daha fazla kötüleşmesini önlemek için atılan gerekli bir adım’ olarak nitelendirdi.

dfrgthyu
Suriye'nin güneyindeki Suveyda ili yakınlarındaki Dera ilinin Busra el-Harir beldesinde konuşlanan Suriye hükümetine bağlı güvenlik güçleri, tampon bölge olarak kurdukları toprak setin yanında duruyorlar, 21 Temmuz 2025 (AFP)

Ateşkes, şiddeti kontrol altına almak için gerekli ve memnuniyetle karşılanan bir adımdır, ancak krizin temel nedenlerine müdahale etmezken çatışmaların patlak vermesinden önceki duruma geri dönülmesini sağladı, ancak uzun vadeli bir siyasi çözüme yönelik ciddi ve somut adımlar atılmadı. Fakat bu adımların atılmaması, gerçekleri ciddi şekilde göz ardı etmek anlamına geliyor. Geçtiğimiz haftaki olayların Suriye'deki siyasi ortamı derinden değiştirdiği şüphe götürmez bir gerçekti. Bu olaylar, toplumda var olan bölünmeleri ortaya çıkarmış ve aynı zamanda yeni bölünmelere yol açtı.

Dürzi karşıtı kışkırtıcı söylemler, İsrail'in saldırılarını, bu mezhebi İsrail ile iş birliği içinde veya ayrılıkçı olarak gösterme amacıyla kullandı. Bu da mezhepçi söylemleri güçlendirirken toplu cezalandırma çağrılarını alevlendirdi ve nihayetinde Dürzi azınlığa karşı kışkırtma endişe verici bir boyuta ulaştı. Öyle ki Dürzi tüccar ve iş adamlarını boykot etme çağrıları yapıldı, birçok ilde Dürzi öğrenciler üniversite yurtlarından atıldı. Buna karşın, mezhebin geniş bir kesiminin, özellikle de Şeyh el-Hicri'ye bağlı olanların, devlete ve devlet kurumlarına olan güvensizlikleri arttı. Bu durum, geçiş hükümetinin meşruiyetini daha da zayıflattı.

Ateşkes silah seslerini susturmuş olabilir, ancak Suriye'nin kanayan yaralarını sadece gerçek ve kapsamlı bir siyasi geçiş süreci sarabilir.

Yıllardır kabuğun altında kaynayan mezhepçilik patlak verdi ve açık bir düşmanlığa dönüştü. Marjinal bir konuma hapsolmuş olan nefret söylemi, kuru otların ateşe verilmesi gibi yayıldı, sesini yükselterek diğer sesleri bastırdı ve her yönde yankılandı. Mevcut ateşkes anlaşmasını kırılgan ve riskli hale getiren de işte bu. Çünkü siyasi ve toplumsal alanda meydana gelen derin dönüşümü hesaba katmıyor. Kriz öncesi duruma geri dönmek, barışın sağlandığı anlamına gelmiyor, aksine galip ve mağlup olmayan, değişken bir çatışmada yeni bir tıkanıklık anlamına geliyor.

Ateşkes silah seslerini susturmuş olabilir, ancak Suriye'nin kanayan yaralarını sadece gerçek ve kapsamlı bir siyasi geçiş süreci sarabilir. Suveyda'daki şiddetin temelindeki nedenleri ele almak için acil adımlar atılmazsa, bu kırılgan ateşkes uzun sürmez. Suriye'nin daha fazla bölünme ve parçalanmaya doğru sürüklenmesini önlemek için bir umut ışığı olsa da kapsamlı ve sürdürülebilir bir çözüm arayışı için alan hızla daralıyor.