Kemik yaralanmalarını ‘Sonik kirpi geni’ iyileştiriyor

Rejeneratif tıpta kök hücreleride yapılan bir araştırma, yetişkinlerde büyük kemik yaralanmalarının tedavisinin sonik kirpi adı verilen bir gen tarafından desteklendiğine dair ilgi çekici kanıtlar sundu.

Şarku’l Avsat’ın Journal of Rejeneratif Tıp'ta yayınlanan çalışmadan aktardığı haberinde, Güney Kaliforniya Üniversitesi'ndeki araştırmacılar farelerin, insanlarla paylaştıkları bir yetenek olan, eksik kaburgaların büyük bölümlerini nasıl yeniden üretebildiklerini yakından inceledi. Bu memelilerde kemik rejenerasyonunun en etkileyici örneklerinden biridir.

Bilim insanları, embriyolarda iskelet oluşumunda önemli bir rol oynayan, ancak daha önce yetişkinlerde yaralanma onarımı ile bağlantılı olmayan Sonik kirpi geni (Shh) aktivitesinde bir artış gözlemlediler.

Küçük değil büyük kemik yaralanmalarından sonra hangi faktörlerin veya koşulların gen aktivitesini tetiklediği şaşırtıcı bir gizem olarak kaldı. Farelerde, Shh aktivitesi, büyük bir kaburga yaralanmasından sonra kısa bir süre arttı ve ardından 5 gün içinde hızla normal seviyelere döndü.

Bu artış geçici olsa da, kırık veya yaralanmayı köprüleyen, ancak daha sonra kemiğe dönüşen ve kaburganın eksik kısmını yeniden oluşturan bir başlangıç ​​iskelesi olan kallusun başarılı bir şekilde inşa edilmesi için bir ön koşuldu.

Bu gene sahip olmayan genetiğiyle değiştirilmiş fareler başarılı bir şekilde kaburgalarını iyileştiremezken, yaralanma anında gene sahip fareler kaburgalarını normal şekilde onarabildi.

Araştırmacılar, genin kaynağının, grubun daha önce büyük yaralanmaları iyileştirmek için gerekli olduğunu gösterdiği ve her bir kaburgayı çevreleyen doku kılıfı olan periosteumda bulunan spesifik progenitör hücrelerden gelmesini bekliyorlardı.

Ancak bunun yerine, genin kaynağının, mezenkimal hücreler olarak bilinen, beklenmedik bir kök hücre benzeri hücre popülasyonu olduğunu keşfettiler. Bu mezenkimal hücreler gen aktivitelerini arttırdığında, bu iyileşme sürecine yardımcı olmak için yaralanma bölgesine kök hücre benzeri kemik iliği hücrelerinin ayrı bir popülasyonunu çağırmak için bir sinyal olarak hizmet ediyordu.