Rusya'nın Suriye'nin güneyinde bıraktığı boşluk, bölgeyi yeniden İran için bir rekabet alanına dönüştürdü

Rus güçlerinin 2021'de Dera el-Beled’de bulundukları bir sırada (Şarku’l Avsat)
Rus güçlerinin 2021'de Dera el-Beled’de bulundukları bir sırada (Şarku’l Avsat)
TT

Rusya'nın Suriye'nin güneyinde bıraktığı boşluk, bölgeyi yeniden İran için bir rekabet alanına dönüştürdü

Rus güçlerinin 2021'de Dera el-Beled’de bulundukları bir sırada (Şarku’l Avsat)
Rus güçlerinin 2021'de Dera el-Beled’de bulundukları bir sırada (Şarku’l Avsat)

Suriye'nin güneyinde yer alan Dera, Kuneytire ve es-Suveyda’da kötüleşen güvenlik ve ekonomik durum, yapılan uzlaşı anlaşmalarına ve silahların toplandığı iddialarına rağmen bölgede istikrarsızlığı artırmaya elverişli bir ortam oluşturuyor. Bölge, ülkeler arasında bir rekabet alanı ve Suriye dışındaki konularda dahi bir uzlaşı konusu haline geldi.
Suriye'nin güneyinde 2018 yılında Rusya, ABD ve İsrail arasında yapılan mutabakatlar sonucunda, Suriye rejiminin Rusya’nın himayesinde güney bölgesi üzerindeki kontrolünü yeniden kazanması karşılığında İran ve Hizbullah’a bağlı askeri oluşumların bölgeden çıkarılmasına ilkesine dayanan uzlaşı anlaşmaları yapıldı. Tahran, o dönem nükleer programı nedeniyle Rusya'nın Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde (BMGK) İran’a uygulanan yaptırımların kaldırılması yönünde oy kullanmasına ihtiyaç duyduğu için bu ilkeyi kabul etmek zorunda kaldı.
Dera'daki müzakere komitelerinin bir üyesi, güvenlik nedeniyle kimliğinin açıklanmaması şartıyla Şarku’l Avsat’a yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Savaşta hem insan gücü hem de mali açıdan Suriye rejimini destekleyen İran'ın, Suriye'de savaşa devam ettiğini düşünmek gayet doğal. Rusya'nın güney illerinde öncülük ettiği uzlaşı anlaşmalarından tatmin olmasa da bunu dışarıya yansıtmadı. Bölgeyi Rusya'ya terk etti. Bu da Rusya'nın çıkarınaydı. Bu süre zarfında güney bölgesindeki askeri kararlara müdahale etmek için askeri kollarını Suriye rejimi güçleri arasına yerleştirmek ya da Suriye rejiminin askeri çatısı altında konuşlandırmak gibi Rusya'yı kızdırmayacak yumuşak yöntemlerin benimsedi ve stratejisinde ayarlamalar yaparak daha sonra geri dönmek için bölgeden çekiliyormuş ya da fiilen çekilmiş gibi davrandı. Bu da Rusya’nın bölgedeki uzlaşı anlaşmalarının yenilemesinin nedenini açıklıyor. Rusya’ya göre böylece bölge sakinlerinin, haklarında soruşturma açılması korkusuyla İran yanlısı gruplara katılmak ya da bu tür gruplar kurmak için bahaneleri olmayacaktı.”
İran, bu yaklaşımı sürdürdü ve Suriye toplumunun yaşadığı yoksulluk çerçevesinde Suriye'nin güneyinde ve tamamında kötüleşen ekonomik durum üzerinden ilerlemeye başladı. Özellikle İran ve Hizbullah gruplarının Suriye'de etkili olduklarının ve kötüleşen ekonomik durumun mali getirisinden dolayı uyuşturucu kaçakçılığı ve kullanımının artmasında etken olduğunun ortaya çıkması nedeniyle bu durumu kendisine yakın gruplar oluşturmak ve otoriter avantajlara, kontrole ve silahlara sahip bölge sakinlerini bu gruplara dahil etmek için mevcut durumu kötüye kullanmasından korkuluyor.
İran ve bölgedeki vekilleri, şuan Ukrayna savaşıyla meşgul olan ve askerlerini Suriye’den Ukrayna’ya nakleden Rusya'dan uzakta, Suriye'nin güneyinde mevzilenmesini kolaylaştıracak her türlü gelişmeyi istismar etmeye çalışıyor. Dördüncü Zırhlı Tümeni, son günlerde Suriye'nin güneyinde arananlar ya da askeri güce talip olanlardan gruplar veya gönüllüler oluşturmaya çalıştı. Muhalif Havran Ahrar Topluluğu tarafından yayınlanan bir rapora göre İran destekli Dördüncü Zırhlı Tümeni, silah altına alabileceği adamlar bulmak amacıyla sakinlerinden bölgeye daha fazla geri dönüş sağlamak için çalışıyor. Bu doğrultuda, bölgedeki silahlı grupların liderlerine zorunlu askerlik hizmeti için arananlara ve güvenlik servislerinin arananlar listesindeki isimlere kapılarını açmaları talimatını verdi.
Havran Ahrar Topluluğu’na göre silah altına alma sürecinin amacı, Dördüncü Zırhlı Tümen'in yeniden bölgede faaliyetlerine başlaması ve orada eğitim merkezleri kurmasına yönelik ve bu da Dördüncü Zırhlı Tümen'e bağlı güvenlik şubesinin bölgede yeniden çalışmalarına başlayacağı anlamına geliyor.
İran’ın bölgedeki eğilimi karşısında Rusya'nın tepkilerine gelince Rus askeri polisi, son zamanlarda Yermuk Havzası ve Ürdün sınır şeridinde, Askeri Güvenlik Şubesi ve Beşinci Kolordu'ya bağlı Sekizinci Tugay ile yerel gönüllüler eşliğinde devriyelere başladı. Rusya, bu devriyelerle halka bölgede kalmaya devam edeceğine dair güvence verdi ve sınır muhafızlarına kaçakçılık ve kaçakçılarla mücadele talimatı verdi. Rusya, halen aranan kişilerin toplanarak yeni uzlaşı anlaşmaları yapılması için de uzlaştı.
Rus devrileri ayrıca Busra eş-Şam'daki bazı bölgelere ve es-Suveyda'nın güneyindeki Zibin beldesinde insani yardımlar dağıtarak Ürdün ile Suriye arasındaki Nasib (Cabir) Sınır Kapısı yakınlarında devriye gezdiler.
Rus askeri polisi, Suriye’nin güneyinde 2018 yılında uzlaşı anlaşmalarının başladığı sırada Rus güçleri tarafından bazıları muhalif olan ve Rusya’nın kontrolündeki bir oluşuma katılmak karşılığında silahlarına ve adamlarına dokunulmayan gruplardan oluşturulan Sekizinci Tugay’ın komutanlarıyla Busra eş-Şam’da bir toplantı gerçekleştirdi.
Dera'daki aktivistler, bölgede muhalif gruplar olduğunu ve şuan Rusya’nın uzlaşı projesiadına çalıştıklarını söylediler. Rusya tarafından İran tekliflerine karşı bölgenin gençlerini kazanmak için bir takım alternatifler öne sürüldüğünü söyleyen aktivistlere göre söz konusu muhalif grupların bazıları ya Busra eş-Şam'daki Sekizinci Tugay’a katıldılar ya da Dera'nın doğu ve batı kırsalındaki bazı köylerde konuşlu Suriye rejiminin askeri güvenlik birimiyle çalışmaya başladılar. Ancak Suriye rejiminin Haziran 2021'de Dera el-Beled’i işgal etmeye kalkışması ve 2018 yılında yapılan uzlaşı anlaşmasının uygulandığı bölgelerde yeni uzlaşılar yapmaya başlamasıyla Rusya’nın güneyde olmayacağının sinyalleri bir yıl önceden alınmaya başlamıştı. İkinci uzlaşı anlaşmalarının yapılmasının ardından Rusya’nın Suriye'nin güneyindeki rolü eskisi gibi olmadı. Hatta bu durum, Rusya'nın oluşturduğu grupların yetkilerini azalttı ve ikinci uzlaşı anlaşmaları yapılır yapılmaz Suriye rejimi güçlerinin iradesine karşı bölgede patlak veren olaylardan uzaklaşmasına neden oldu. Rusya'nın bu yokluğu, İran ve vekillerinin bölgede yeni bir pozisyon araması için bir fırsat tanıdı.



PKK, Hamas, Hizbullah: Yarım asırlık silahlı örgütlerin Ortadoğu’daki etkisi

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

PKK, Hamas, Hizbullah: Yarım asırlık silahlı örgütlerin Ortadoğu’daki etkisi

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

Rüstem Mahmud

Bir gün içinde PKK militanları Türkiye topraklarından çekiliyor veya Güvenlik Konseyi Hamas'ı silahsızlandırma kararı aldı ya da Lübnan hükümeti ordunun Hizbullah'ı silahsızlandırma planını bekliyor yahut Irak'taki Haşdi Şabi ile Suriye, Yemen ve Libya’daki diğer örgütler hakkında benzer haberler ve raporlar duyabiliyoruz. Yıllardır, bu savaşçı örgütler, üyeleri ve davranışları bölgemizdeki en önemli ve çoğu zaman tek haber oldular. Dış gözlemciler artık siyasi, sosyal ve kültürel sahnemizi çok çeşitli örgütlerin ve savaşçılarının yuvasından ibaret sanmaya başladılar.

Bu örgütler yalnızca silahlı eylem konumunu işgal etmiyorlar, aynı zamanda siyasi rollere, etkinliğe ve üretkenliğe de sahipler. Yaşadıkları toplumların geniş kesimleri için prestijli ve sembolik değere sahip bir konuma sahipler. Savaşçıları, en azından toplumun belirli bir kesimi için, bir kutsallık halesiyle çevrililer.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre 1970'lerin başından itibaren, bu örgütler bölgemizdeki olağanüstü siyasi gerçeklikler ve bağlamların bir sonucu olarak ortaya çıktılar. Filistin ve Kürt meselelerine, birçok devletin, kendilerini baskı altında hisseden, yalnızca siyasi eylem ve mücadeleyle asgari düzeyde bile uzlaşıya varamayan milyonlarca insandan oluşan topluluklara yönelik bir tür “sıfır toplamlı” yaklaşımı damga vurmuştu. Nasırcılığın 1967’deki savaşta uğradığı yenilgi, devletin ve düzenli orduların sahip oldukları güç ve nüfuzu kaybetmelerine neden oldu. İran rejimi, dış politikasının bir dayanağı olarak hizipçiliğe dayanan uzun vadeli bir strateji uygulayarak, bu iki temele mezhepsel bir boyut ve yük ekledi. Ancak, bu örgütlerin türediği ülkelerde ekonomik, siyasi, güvenlik, anayasal, eğitim ve sağlık yapıları tamamen başarısız olmasaydı, bu çeşitli koşullar ve araçlar etkili olmazdı. Söz konusu örgütler bu başarısızlık sayesinde kendilerini kurtarıcılar ve devlet adına hareket ederek tüm ulusu koruyan araçlar olarak sundular.

Yarım asırdan fazla bir süre boyunca, bu örgütlerin üyeleri ve liderleri, toplumlarımızın geniş kesimleri arasında sahip oldukları “sembolik hegemonya” sayesinde, kamusal alana bir değerler, söylemler ve normatif araçlar cephanesi dayatmayı başardılar. Bunlar arasında şunlar sayılabilir: “Şiddet, değişimin özü ve tek aracıdır”, “sembolik lider tarihsel bir zorunluluktur”, “mevcut koşullar ucu açık bir olağanüstü hal gerektirmektedir”, “toplumsal ilerleme ve statü, bu örgütlere sadakat ve bağlılıkla bağlantılıdır”, “bu sınıfın üyeleri eleştirinin ötesindedir ve şehitler aziz statüsüne sahiptir”, “servet, eğitim, incelikli eylemler, entelektüel üretim ve sanatsal çalışma gibi şeyler, bu örgütlerle bağlantılı olmadıkları sürece anlamsızdır”. Bunlar ve benzeri birçok söylem kamusal alanda sürekli bir korku duygusu yaratıyor ve mevcut koşullarımızın “istisnai” olduğu yönünde derin bir hissi besliyordu. Tüm bunlar, toplumların geleceği ve güvenliği ve bu “savaşçı sınıf” örgütlerinin varlığını sürdürmesiyle sıkı sıkıya bağlantılıydı.

Samurayların ortadan kaldırılması, eski Japonya'nın sonunu ve hümanist modernitenin ilke ve değerlerine bağlı modern, medeni ve demokratik bir devletin yükselişini işaret ediyordu

Bir bakıma, bu sınıfın üyeleri, başlangıçta üyeleri İmparatorluk Muhafızları'nda asker olan, daha sonra zamanla, toplumsal güvenliği ve kaos dönemlerinde imparatorluk gücünün bütünlüğünü korumada oynadıklarını söyledikleri olağanüstü roller sayesinde kamusal bir rol, bir tür kontrol, otoriter konum ve sembolik statü üstlenen geleneksel Japon samuraylarına benzer hale geldiler. Davanın koruyucularından “davanın kendisine” dönüştüler. Kamu düzenini korumaya adanmış savaşçılar konumundan, her türlü kamusal erdemin sembolü haline geldikleri için, yerel topluluklara kendilerine ayrıcalıklı bir şekilde davranmayı dayatan, mali, idari, ticari, sembolik ve kültürel derebeyliklerin liderleri ve sahipleri konumuna geçiş yaptılar.

Tıpkı Japon samuraylarının tarihsel anlatısında olduğu gibi, bölgemizdeki bu savaşçılar ve örgütleri de, farklı derecelerde de olsa oldukça karmaşık ve istisnai tarihsel koşullardan sonra ortaya çıktılar. Ancak kendilerini “davanın kendisine” dönüştürmekten çekinmediler. Bu çeşitli örgütler, varoluşlarının asıl nedeni ortadan kalkmış olsa bile, askeri ve sembolik genel egemen statülerini her zaman farklı derecelerde de olsa korumaya gayret ettiler. Nitekim Lübnan Hizbullahı, İsrail'in bir kısmını yeniden işgal etmesinden önce tüm Lübnan topraklarından çekilmesinden çeyrek asır sonra bile silahlarını elinde tutmaya kararlı. Filistinli Hamas hareketi, silahını, Filistin'in tek kurtarılmış bölgesi olan Gazze Şeridi'ndeki tüm yaşam biçimlerinin sürekliliğinden ve devamından daha kutsal, gerekli ve kaçınılmaz görüyor.

Ancak, savaşçı sınıf ve silahlı örgütleri içindeki tüm bu otoriter özelliklerin bölgemizde yerleşik olmasına, toplumlarımızdaki genel modernleşme süreçleri bağlamında oynayabilecekleri gerici rollerin açıkça kabul edilmesine rağmen, temel soru hâlâ ortada duruyor: Bu örgütleri, bu istisnai sınıfı, ortaya çıktıkları koşulların, iklimlerin ve şartların yapısında köklü dönüşümler yaratmadan rollerini ve egemenliklerini ortadan kaldırmak mümkün müdür? Mevcut Hamas dağılsa bile, milyonlarca Filistinli, nesnel bir barışı asgari koşullarda da olsa karşılayan bağımsız bir devlete sahip olmadığı sürece, farklı isimler, sloganlar ve mekanizmalarla yeni bir Hamas'ın ortaya çıkmayacağının garantisi var mı? Türkiye'deki Kürt sorunu, Kürdistan İşçi Partisi'nin (PKK) ve 40 yıllık silahlı mücadelesinin doğuşuna mı sebep oldu, yoksa PKK mı Kürt sorununu doğurdu? Dolayısıyla “Kürt mazlumiyeti gölü” varlığını ve etkinliğini koruduğu sürece, oradaki “Kürt mücadelesi balığı”nın yok olacağının bir garantisi var mı?

Samurayların ortadan kaldırılması, eski Japonya'nın sonunu ve hümanist modernitenin ilke ve değerlerine bağlı modern, medeni ve demokratik bir devletin yükselişini işaret ediyordu. Ama öncelikle Japonya, “hakkı” olduğuna inandığı şey uğruna komşu ülkeleri işgal edip milyonlarca masum insanı tekrar öldüremeyecek üretken bir ülke. Japonya artık birçok şeyi başarabilen bir ülke, bunların başında da geçmişte yaptıklarından dolayı özür dileyebilmesi geliyor.


Suriye Savunma Bakanlığı: SDG ile çıkan çatışmada iki asker hayatını kaybetti

Deyrizor'daki SDG milisleri (Arşiv – Reuters)
Deyrizor'daki SDG milisleri (Arşiv – Reuters)
TT

Suriye Savunma Bakanlığı: SDG ile çıkan çatışmada iki asker hayatını kaybetti

Deyrizor'daki SDG milisleri (Arşiv – Reuters)
Deyrizor'daki SDG milisleri (Arşiv – Reuters)

Suriye Savunma Bakanlığı bugün yaptığı açıklamada, dün akşam Rakka kırsalında Suriye Demokratik Güçleri (SDG) ile çıkan çatışmalarda iki askerin öldürüldüğünü duyurdu.

Suriye devlet televizyonu dün akşam, SDG'nin bölgedeki Suriye ordusu mevzilerine sürpriz bir saldırı düzenlemesinin ardından Rakka'nın doğusundaki Ma'adan şehri civarında şiddetli çatışmaların çıktığını bildirdi. Kanal, SDG'nin bölgedeki ordu mevzilerini hedef almasının ardından ordu topçularının SDG'nin ateşine karşılık verdiğini de ekledi. SDG ise güçlerinin DEAŞ unsurlarının Rakka'nın doğusundaki Ganem el-Ali çölünde bulunan mevzilerine insansız hava araçları (İHA) fırlatmak için kullandıkları bir dizi mevziyle mücadele ettiğini söyledi. SDG tarafından yapılan açıklamada, “Bölge, bu hafta Şam hükümetine bağlı gruplar tarafından bir dizi saldırıya maruz kaldı. Bu saldırılar, terörist saldırılarını gerçekleştirmek için bu bölgeleri kullanan DEAŞ unsurlarının faaliyetleriyle paralel olarak gerçekleşti” denildi. SDG, ‘Suriye'nin kuzey ve doğusunu meşru bir şekilde savunmaya ve sivilleri hedef alan her türlü terörist tehdidi önlemeye’ kararlı olduğunu vurguladı.

Bu hafta başında SDG, doğu Rakka'da Suriye hükümeti gruplarının saldırısını engellediğini duyurmuş ve çatışmanın tırmanmasını önlemek için orantılı bir yanıt verildiğini belirtmişti.

SDG, Suriye'nin kuzey ve doğusunun büyük bir bölümünü kontrol ediyor.

Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra geçen ay, başkent Şam'da SDG lideri Mazlum Abdi ile görüştüğünü ve ülkenin kuzey ve kuzeydoğusundaki tüm cephelerde ve askeri konuşlanma noktalarında derhal kapsamlı bir ateşkes üzerinde anlaştıklarını söyledi.


İsrail'in Gazze'nin güneyine düzenlediği hava saldırısı sonucu 3 kişi hayatını kaybetti, 15 kişi yaralandı

Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus'ta bulunan Nasır Hastanesi'nde İsrail saldırısı sonucu hayatını kaybedenlerin cenaze namazını kılan Filistinliler (Reuters)
Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus'ta bulunan Nasır Hastanesi'nde İsrail saldırısı sonucu hayatını kaybedenlerin cenaze namazını kılan Filistinliler (Reuters)
TT

İsrail'in Gazze'nin güneyine düzenlediği hava saldırısı sonucu 3 kişi hayatını kaybetti, 15 kişi yaralandı

Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus'ta bulunan Nasır Hastanesi'nde İsrail saldırısı sonucu hayatını kaybedenlerin cenaze namazını kılan Filistinliler (Reuters)
Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus'ta bulunan Nasır Hastanesi'nde İsrail saldırısı sonucu hayatını kaybedenlerin cenaze namazını kılan Filistinliler (Reuters)

İsrail savaş uçakları, Gazze Şeridi'nin güneyindeki Han Yunus'un doğusuna hava saldırısı düzenlerken, sivil savunma ekipleri kanlı bir günün ardından bölgeden üç ceset çıkardı ve 15 yaralıyı tahliye etti.

Filistin Enformasyon Merkezi, ‘işgal uçaklarının bu sabah erken saatlerde Han Yunus'un doğusunda, ağır topçu bombardımanı ile eşzamanlı olarak birkaç hava saldırısı düzenlediğini’ bildirdi.

Gazze Şeridi'ndeki Sivil Savunma Müdürlüğü, ‘işgal güçlerinin Han Yunus'un doğusundaki Beni Suheyla bölgesinde bir evi bombalamasının ardından üç şehit çıkarıldığını ve 15 yaralı tahliye edildiğini’ duyurdu.

Gazze Şeridi'ndeki hastanelerin sağlık kaynakları dün, ‘İsrail ordusunun 10 Ekim'de yürürlüğe giren ateşkes anlaşmasını açıkça ihlal ederek, Gazze ve Han Yunus şehirlerinde 17'si çocuk ve kadın olmak üzere 28 kişiyi öldürdüğünü’ bildirdi.

Hamas Sözcüsü Hazım Kasım bugün yaptığı açıklamada, İsrail’i Gazze anlaşmasını ihlal etmekle suçladı. Kasım, İsrail’in aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu çok sayıda kişiyi öldürdüğünü ve yaraladığını belirterek, Mısır, Katar, Türkiye ve ABD’yi bu ‘ihlalleri’ derhal durdurmak için harekete geçmeye çağırdı.

Kasım, İsrail ordusunun ‘anlaşmanın varlığına rağmen Gazze’de büyük bir katliam gerçekleştirdiğini’ ve bu tutumun, İsrail hükümetinin arabulucular ve garantör ülkeler nezdindeki açık saygısızlığını yansıttığını söyledi. Kasım ayrıca, bu ülkelerin işgalci güçlerin Gazze’ye yönelik saldırılarını durdurmakta yetersiz kaldığını ifade etti.

dwef
İsrail'in düzenlediği hava saldırısının gerçekleştiği bölgeyi inceleyen Filistinliler (Reuters)

Kasım, “Şarm eş-Şeyh'te anlaşmayı imzalayan tüm tarafları, özellikle Mısır, Katar, Türkiye ve ABD'yi, sorumluluklarını yerine getirmeye ve işgalin saldırganlığını ve Gazze'deki savaşı sona erdirmek için yapılan anlaşmanın ihlallerini durdurmak için acil önlemler almaya çağırıyoruz” dedi.