Dünya'nın en soğuk yerlerinden birinde Mars'taki uzaylı yaşamının "detaylı şablonu" bulundu

Kuzey Kutbu'ndaki mikroplar, yaşamın Mars'ta maruz kalabileceği aynı koşullar altında varlığını sürdürüyor

NASA'nın uzay araçlarıyla Kızıl Gezegen'de olası mikrobiyal yaşam formlarını arıyor (NASA)
NASA'nın uzay araçlarıyla Kızıl Gezegen'de olası mikrobiyal yaşam formlarını arıyor (NASA)
TT

Dünya'nın en soğuk yerlerinden birinde Mars'taki uzaylı yaşamının "detaylı şablonu" bulundu

NASA'nın uzay araçlarıyla Kızıl Gezegen'de olası mikrobiyal yaşam formlarını arıyor (NASA)
NASA'nın uzay araçlarıyla Kızıl Gezegen'de olası mikrobiyal yaşam formlarını arıyor (NASA)

Bilim insanları, Mars'taki uzaylı yaşamına dair "detaylı şablonun" Dünya'nın en soğuk bölgelerinden birinde bulunabileceğine inanıyor.
The Independent'ın haberine göre, Kanada'da Yüksek Arktik Bölgesi'ndeki oksijensiz ortam, Kızıl Gezegen'le yaygın tuz birikintileri ve olası soğuk su kaynakları gibi bazı temel özellikleri paylaşıyor. Bu da araştırmacılara hangi Dünya dışı varlıkları bulabileceklerini göstermede etkili olabilir.
McGill Üniversitesi'nden araştırmacılar, permafrostun (Dünya'nın yüzeyinin altında buzla birbirine bağlanmış toprak, çakıl ve kumdan oluşan kalıcı donmuş katman) altında daha önce hiç tanımlanmamış mikroplar buldu.
Dahası, bu organizmalar Mars'ta tespit edilenler gibi (metan, sülfit, sülfat, karbon monoksit ve karbondioksit) basit inorganik bileşikleri yiyip soluyarak hayatta kalabiliyor.
ISME J'de yayımlanan araştırmanın başyazarı Elisse Magnuson, "Aktif mikrobiyal toplulukları başarıyla tespit edebilmemiz için tortu üzerinde birkaç yıl çalışmamız gerekti" diyor.

"Çevrenin tuzluluğu mikropların hem çıkarılmasına hem de dizilenmesine müdahale ediyor, bu nedenle aktif mikrobiyal toplulukların kanıtını bulabilmemiz çok tatmin edici bir deneyim oldu."
Araştırmacılar, Kuzey Kutbu'ndaki Lost Hammer Spring'de bulunan bir mikrobiyal topluluğun DNA'sını izole ederek, birçoğu daha önce hiç görülmemiş 110 mikroorganizmanın genomlarını yeniden oluşturmayı başardı.
Bu da bilim insanlarına söz konusu organizmaların bu aşırı ortamda nasıl hayatta kalabileceğini belirlemeleri için bir temel sağladı. McGill Doğal Kaynak Bilimleri Fakültesi'nden Lyle Whyte, "Lost Hammer Spring'de bulduğumuz ve tanımladığımız mikroplar şaşırtıcı çünkü diğer mikroorganizmaların aksine, yaşamak için organik maddeye veya oksijene bağlı değiller" dedi.

"Bunun yerine, hepsi Mars'ta da mevcut olan metan, sülfürler, sülfat, karbon monoksit ve karbondioksit gibi basit inorganik bileşikleri yiyip soluyarak hayatta kalıyorlar. Ayrıca atmosferdeki karbondioksit ve nitrojen gazlarını da tutabiliyorlar. Bunların hepsi mikropların Dünya ve ötesindeki çok aşırı ortamlarda hayatta kalmaya ve gelişmeye son derece iyi adapte olmasını sağlıyor."



Nadir balina dişi fosili, İberlerin sırlarını açığa çıkarıyor

Bakır Çağı İberyası'nda bulunan ispermeçet balinası dişi, türünün ilk örneği (PLOS One)
Bakır Çağı İberyası'nda bulunan ispermeçet balinası dişi, türünün ilk örneği (PLOS One)
TT

Nadir balina dişi fosili, İberlerin sırlarını açığa çıkarıyor

Bakır Çağı İberyası'nda bulunan ispermeçet balinası dişi, türünün ilk örneği (PLOS One)
Bakır Çağı İberyası'nda bulunan ispermeçet balinası dişi, türünün ilk örneği (PLOS One)

Vishwam Sankaran Bilim ve Teknoloji Muhabiri 

İspanya'da Bakır Çağı'na ait bir "mega köy"de ortaya çıkarılan nadir bir balina dişi, 4 bin yıl önce Akdeniz bölgesinde yaşayan İber halkının sanatsal yeteneklerine ışık tuttu.

2018'de İspanya'nın güneybatısındaki Valencina arkeolojik kazı alanında bulunan diş, kendi türü içinde geçmişi o döneme dayanıp İberya'da rastlanan ilk fosil oldu.

PLOS One'da yayımlanan araştırmaya göre diş muhtemelen antik bir kıyı şeridinden toplanarak Bakır Çağı zanaatkarları tarafından özenle işlendi.

4 bin 150 ila 5 bin 300 yıl önce bir sahil köyünde yaşayan zanaatkarlar, dişi muhtemelen kişisel süs eşyaları veya sembolik anlam taşıyan eserler yaparken kullanmıştı.

Çalışmanın belirttiğine göre fosil işlendikten sonra, üzerindeki aşınma ve yıpranma izleri ve yüzeyini kaplayan sert kabuktan anlaşıldığı üzere kasten gömüldü.

Bulgular, yaklaşık 40 bin yıl önce başlayan Eski Taş Çağı'ndan beri fildişinin süs eşyaları, müzik aletleri ve heykellerin yapımında kullanımı hakkındaki anlayışımızı derinleştiriyor.

Fildişi çarpıcı görünümü, dayanıklılığı ve sağlamlığıyla antik toplumların ticaret ve sosyokültürel faaliyetlerinin ayrılmaz bir parçası haline gelmişti.

Ancak tarih öncesi çağlarda fildişinin kullanımı hakkında bildiklerimizin çoğu, fil, suaygırı, geyik ve ayılar gibi kara hayvanlarından elde edilen fildişinin incelenmesiyle elde edildi.

Daha önceki araştırmalar, İspanya'nın güneyindeki Eski Taş Çağı ve Bakır Çağı toplumlarında fillerden gelen fildişinin kullanıldığını vurgulasa da deniz memelilerinden elde edilen bu malzemenin önemi hakkında pek bir şey bilinmiyor.

Valencina'da bulunan 17 santimetre uzunluğuna, 7 santimetre genişliğine ve 0,5 kilogram ağırlığa sahip balina dişi, geçmişe eşsiz bir bakış sunuyor.

Fosilin analizi, yetişkin bir ispermeçet balinasından geldiğini ortaya çıkarırken, solucanlar ve sülükayaklılardan kaynaklanan aşınma belirtilerinin yanı sıra köpekbalığı ısırığı şüphesi doğuran izler bulundu. Bu izler, fosilin deniz tabanında bir süre kaldığını gösteriyor.

Araştırmacılar ayrıca dişte doğal yollarla oluşamayacak delikler ve belirgin kesik izleri gibi insan faaliyetine dair belirtiler tespit etti.

Araştırmacılar bu gözlemlere dayanarak balinanın muhtemelen doğal nedenlerle öldüğü, ardından cesedinin deniz tabanına battığı ve dişlerinden birinin kıyıya vurmasıyla antik İberler tarafından bulunup kullanıldığı sonucuna vardı.

Makalede şu ifadelere yer veriliyor:

Henüz bir ispermeçet balinası dişinden geldiği tespit edilen fildişi eser bulunmamasına rağmen son zamanlarda Avrupa'daki arkeolojik bağlamlarda deniz kaynaklı fildişi bulgularının ortaya çıkması, tarih öncesi toplumların deniz kaynaklarını kullanımına yönelik araştırmalara yeni bir odak noktası kazandırıyor.

 Independent Türkçe, independent.co.uk/news