Müslüman Kardeşler’in ‘uzlaşı çağrıları’ Mısır kamuoyunda karşılık bulmadı

Uzlaşı çağrılarının ‘Londra Cephesi’ tarafından bölünmeleri önlemek için yapıldığı düşünülüyor.

Eski Mısır Cumhurbaşkanı Mursi’nin devrilmesinin ardından Kahire’deki Rabia Meydanı’nı eylemlere sahne oldu. (Şarku’l Avsat)
Eski Mısır Cumhurbaşkanı Mursi’nin devrilmesinin ardından Kahire’deki Rabia Meydanı’nı eylemlere sahne oldu. (Şarku’l Avsat)
TT

Müslüman Kardeşler’in ‘uzlaşı çağrıları’ Mısır kamuoyunda karşılık bulmadı

Eski Mısır Cumhurbaşkanı Mursi’nin devrilmesinin ardından Kahire’deki Rabia Meydanı’nı eylemlere sahne oldu. (Şarku’l Avsat)
Eski Mısır Cumhurbaşkanı Mursi’nin devrilmesinin ardından Kahire’deki Rabia Meydanı’nı eylemlere sahne oldu. (Şarku’l Avsat)

Mısırlı uzmanlara göre, son zamanlarda Müslüman Kardeşler Teşkilatı (İhvan) tarafından ‘barış ve uzlaşı’ yönünde çağrılar yapılıyor. Ancak bu çağrılar, Mısır devleti ya da halkı nezdinde kayda değer bir karşılık bulmuyor. Mısırlı uzmanlar, söz konusu ‘barış çağrılarını’, İhvan Teşkilatı’nın yurt dışı kadrolarındaki bölünmüşlük halini sonlandırma çabalarıyla ilişkilendiriyor. 
Mısırlı yetkililerin ‘terörist örgüt’ olarak sınıflandırdığı Müslüman Kardeşler Rehber Vekili İbrahim Munir liderliğindeki ‘Londra Cephesi’, ‘barış ve uzlaşı’ çağrılarının arkasında yer alıyor. Konu hakkında bilgi sahibi kaynaklar Sky News Arabia'ya şunları aktardı:
“Londra’daki Şura Konseyi yakın zamanda bir toplantı gerçekleştirerek, Mısır makamlarıyla, ‘uzlaşı şartlarını’ görüşmek için Müslüman Kardeşler üyesi ve sempatizanlarından oluşan bir heyet oluşturmayı kararlaştırıldı. Şura Konseyi uzlaşı ve tutuklu bazı üyelerinin serbest bırakılması karşılığında Mısır’daki siyasi faaliyetlerini tamamıyla sonlandırmayı teklif ediyor.”  
Mısır'daki siyasal İslamcı örgütler konusunda uzman olan Ahmed Ban’ın değerlendirmesi ise şöyle oldu:
“İbrahim Munir liderliğindeki grupta, Mısır devleti ile bir uzlaşı sağlanması yönünde bir eğilim var. Bu girişimler bir nabız yoklama olarak değerlendirilebilir. İhvana yakın tarafsız önemli bir şahsiyet geçtiğimiz haftalarda uzlaşı için aracı oldu ve İbrahim Munir ile görüştü. Bu girişimin en önemli sonucu; Müslüman Kardeşler’in siyasi faaliyetinin dondurulması, İslami davetle yetinilmesi ve şiddet fikrine bir mesafe konulduğunun duyurulmasıdır. Ayrıca Londra Cephesi, resmi izinler alınana kadar Mısır’da iki yıldan önce bir davet faaliyetinin de yapılmamasına sıcak bakıyor.”
İbrahim Munir temmuz ayının sonunda yaptığı açıklamada şunları "Mısır'da yeni bir güç mücadelesine girmeyeceğiz" demişti. Munir El Cezire televizyon kanalına mart 2021'de verdiği röportajda da "Mısır’da muhalefete mahkumları da içerecek bir şekilde diyalog teklifi gelirse bunu reddetmeyiz” ifadesini kullanmıştı. 2019 yılında Müslüman Kardeşler üyesi olmaktan tutuklu bulunan gençler, ‘serbest bırakılmak istediklerini’ belirten ve İhvan yöneticilerinin aileleri ile ilgilenmediğini savundukları bir ses kaydı sızdırmıştı. Teşkilat üyesi gençler, İhvan yönetiminden kendi aralarındaki çekişmeleri bir kenara bırakıp, serbest bırakılmalarının sağlanması için kapsamlı müzakere yürütmelerini talep ediyordu. Ancak o dönem üst düzey Mısırlı bir güvenlik kaynağı, mahkumların böylesi bir ses kaydını sızdırmış olduklarını yalanladı.
Mısırlı uzman Ahmed Ban, Şarku’l Avsat’a şu değerlendirmede bulundu:
"İhvan örgütü, beş cepheye (Londra ve İstanbul cepheleri, Muhammed Kemal cephesi, hapishane liderleri ve sessiz çoğunluk) bölündükten sonra ciddi bir çıkmaza girdi. Her cephe en geniş kitle olan ‘sessiz çoğunluğa’ ulaşabilmek için bir diğeri ile rekabet halindedir. Çünkü teşkilatın tabanı, yönetici kadrolardan memnun değil. Mısır devletinin İhvan Teşkilatı’na yanıtı olumlu değildi. İhvan kendi düşüncelerini köklü bir şekilde ele almadan ve şiddet bulaştığını itiraf etmeden, devletin olumlu bir yaklaşım sergileyeceğini düşünmüyorum. Mısır kamuoyu seçim süreçlerinde İhvanı yakından tanıdı ve karşısında kitlesel gösteriler düzenleyerek yönetimi terk etmesini talep etti.”
Eski İçişleri Bakanı Yardımcısı Faruk el-Makrahi’nin açıklaması ise şöyle oldu:
“Müslüman Krdeşler ile uzlaşı fikrine Mısır toplumu tarafından sıcak bakılmıyor. Dolayısıyla İhvan’ın uzlaşı çağrılarının kamuoyunda bir karşılığı yok. Devlet de Müslüman Kardeşler’in uzlaşı çağrısını dikkate almıyor. Zaman zaman bu tür çağrılar yapılıyor. Bu çağrıların artması örgüt içindeki muhtemel bölünmelerden kaçınma girişimidir.”
Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah Sisi Ocak 2015'te yaptığı açıklamada “Şiddet uygulayanlarla uzlaşılması (İhvan'a dolaylı bir gönderme yaparak) Mısır halkının karara verebileceği bir şeydir. Benim kişisel kararımla bu olmaz” demişti. Sisi’nin aylar önce başlattığı ‘ulusal diyalog’ toplantılarına Müslüman Kardeşler davet edilmedi. Sisi o dönem yaptığı açıklamada “Ulusal diyalog bir grup dışında herkes içindir” demişti. Müslüman Kardeşler teşkilatının lider kadrosunun çoğu, 3 Temmuz 2013'te eski Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi'nin iktidardan indirilmesinin ardından patlak veren ‘şiddet olaylarına’ karıştıkları suçlamasıyla tutuklu olarak yargılanıyor. Müslüman Kardeşler Teşkilatı Rehberlik Konseyi Başkanı Muhammed Bedi ve bir dizi üst yönetici hakkında idam ve müebbet hapis cezaları verildi.
Müslüman Kardeşler Teşkilatı’nın yurt dışındaki lider kadroları arasında ciddi bölünmeler söz konusu. İbrahim Munir liderliğindeki ‘Londra Cephesi’ ile örgütün eski Genel Sekreteri Mahmud Hüseyin liderliğindeki ‘İstanbul Cephesi’ arasında keskin bir rekabet var. Londra’da yeni bir Şura Konseyi oluşturulması ve İstanbul Şura Konseyi’nin 6 üyesinin görevine son verilmesi bölünmeyi daha da derinleştirdi.



Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
TT

Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)

Refik Huri

Ukrayna savaşı, bazen unutulmuş bir savaş gibi görünse de Gazze ve Lübnan’daki savaştan ve İran'ın başını çektiği tüm “direniş ekseninden” çok daha tehlikelidir. Burada Ortadoğu için yeni bir sahne ya da büyüklerin onayladığı bir bölgesel güvenlik sistemine götürecek beklentiler olmaksızın çok fazla gürültü, slogan ve yıkım var. Gazze, savaş bitmeden sona erdi ve kimse onu yönetmeye hazır değil. Önceki “statüko”nun geri gelmesi yönündeki bahisler arasında, herhangi bir siyasi sempati olmaksızın ya da herhangi bir ülke İsrail ile ilişkilerinin gidişatında herhangi bir değişikliğe gitmeden Lübnan neredeyse tamamen yerle bir oldu. Ama Ukrayna'da oyun daha büyük.

Bu, kıtalararası balistik füzelerle ve Rusya'nın nükleer tehdidinin eşiğinde yürütülen bir savaş. Avrupa'yı kontrol etme ve yeni bir çok taraflı dünya düzeni kurma konusunda belirleyici bir savaş. Hayati bir jeopolitik ve stratejik konum ile bağlantıyı sağlama veya koparma savaşı. Zira Başkan Carter döneminde Ulusal Güvenlik Danışmanı olan Profesör Zbigniew Brzezinski'nin tekrarladığı gibi, “Ukrayna olmadan Rusya'nın imparatorluk olmaktan çıktığı” tarihsel bir gerçektir. Tıpkı Batı'nın, Moskova'nın bir imparatorluk olmasını engellemek için Ukrayna'yı Rusya'dan uzaklaştırmakta ısrar etmesi gibi, Başkan Putin de imparatorluğu kurmak için Ukrayna'yı geri almakta ısrar etti. Eski Almanya Şansölyesi Angela Merkel, başından beri bunu fark etmişti ve bunun nedenle anılarında Putin'i kızdırmamak için Ukrayna'nın NATO'ya katılımını ertelemeye çalıştığını söylüyor. Sovyetler Birliği ile Batı arasındaki Soğuk Savaş'ın sona ermesinden yıllar sonra, Rusya ile Batı arasında sıcak bir vekâlet savaşının yaşanması da bu nedenle kaçınılmaz.

ABD ile Çin arasında, Çin'in Tayvan'ı zorla ilhak etmeye karar vermesi durumunda daha da kızışabilecek soğuk savaşın kaçınılmazlığı da buradan kaynaklanıyor. Sahne her şeyi anlatıyor; ABD dünyanın zirvesinde endişeli ve gergin iken, Çin zirveye ulaştıktan sonra kendinden emin ve sakin. Rusya, korkutan ve korkan rolünde seferberlik halinde. NATO'nun kapısına kadar genişlemesinden korkuyor ve NATO'nun Ukrayna'yı kabul etmeyi düşünmesini engellemek için aceleyle savaşa girerek korkutuyor.

ABD, tüm uyarılara rağmen güçlünün yükselen güçten korkmasını simgeleyen “Thucydides” tuzağına düştü. Tarihçilere göre bu, Atina ile Sparta arasında yaşananların bir örneğidir. Güçlü Atina Sparta'nın artan gücünden korktuğu için kendisine savaş açmıştı. Ancak Çin, her ne kadar daha büyük, daha geniş bir tuzağa hazırlanıyor olsa da bu tuzağa düşmemeye çalışıyor.

Biden yönetimi Çin ile ilişkileri üç şekilde özetliyor: rekabet, husumet ve iş birliği. Trump yönetimi ise daha büyük bir şeyden söz ediyor. Başkan Şi Cinping iş birliği arzusunu kullanıyor ancak pratikte “dünyayı yeniden oluşturmak, Batı değerlerini uluslararası kurumlardan kovmak ve doları tahtından indirmek” istiyor. Stanford Üniversitesi'nden ve “Çin'e Göre Dünya” kitabı yazarının Elizabeth Economy’nin söylediğine göre, Şi ayrıca, “Kuşak ve Yol, küresel büyüme, küresel güvenlik ve küresel medeniyet” programlarını gerçekleştirmek için uluslararası uzlaşma çağrısında bulunuyor. Bu ise kısaca, sadece çok kutuplu bir sistemden ibaret olmayan yeni bir dünya düzenidir.

Ancak ABD'de ve tabii ki Avrupa'da, Çin ile anlaşmayı savunanlar da az değil. G7 ve G20 arasında ABD ve Çin’den oluşan “G2” fikrini öne sürenler var. Nitekim tarihçi Adam Tur, “Çin'in tarihsel yükselişine uyum” çağrısında bulundu. Siyaset bilimci Graham Allison, “Asya'daki Çin etkisinin” kabul edilmesi çağrısında bulundu. Ancak olumsuz dalga da artıyor. Tufts Üniversitesi'nde siyaset bilimi profesörü Michael Buckley, “hayati çıkarların çatıştığına ve iki ülkenin sistemlerinde bunun güçlü köklere sahip olduğuna, güç dengesinde büyük bir değişiklik olmadan düşmanlığın azaltılamayacağına, düşmanlığın iki tarafın birbirini yanlış anlamasından değil, birbirini iyi tanımasından kaynaklandığına” inanıyor. Dahası eski ulusal güvenlik danışman yardımcısı Matt Pottinger ve eski kongre üyesi Mike Gallagher Çin ile rekabeti yönetmeyi reddedip, Pekin ile çatışmacı bir söylem ve böylece “rekabeti kazanmayı” talep ediyorlar.

Şi’ye gelince Çin'in yükselişte, ABD'nin ise düşüşte olduğuna inanıyor. Çin Komünist Partisi'nin 2021 yılında yayınlanan “100 Yıllık Resmi Tarihçe”sinde şu ifadelere yer verildi: “Çin, dünya sahnesinde merkeze eskisinden daha yakın. Kendi doğuşuna hiçbir zaman bugün olduğundan daha yakın olmamıştı.”  Şi'nin istediği, Çin ile savaşın üzerinde çok fazla duman görmek isteyen ABD ile “dumansız bir savaş” kazanmaktır. Gerçek şu ki her zaman soğuk savaş zihniyetinden uzaklaşma çağrısında bulunan Çin, ABD’ye karşı bir soğuk savaş başlattı. Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia'dan aktardığı analize göre ABD'ye karşı koymak ve dünyadaki Amerikan hegemonyasını zayıflatmak için Rusya ile “sınırsız ortaklık” kurmayı tercih etti. Her ne kadar Çin, Kuşak ve Yol çerçevesinde yüzden fazla ülke ile anlaşmalar imzalamış olsa da Pew Vakfı'nın 2023 yılında tüm kıtalardan 24 ülkede yaptığı kamuoyu yoklaması, katılımcıların yüzde 22'sinin Çin'i tercih ettiğini, yüzde 60'ının ise ABD'ye olumlu baktığını ortaya koydu.

Oyun ikili bir oyun değil, üçlü bir oyun; Çin ve Rusya, ABD'ye karşı. Sıcak arena Ukrayna savaşı nedeniyle Avrupa, Gazze ve Lübnan savaşları nedeniyle de Ortadoğu ise ekonomik ve jeopolitik rekabetin soğuk arenası, Küresel Güney olarak adlandırılan bölgedir. Ama bu, Hindistan, Güney Afrika, Brezilya ve Endonezya gibi rolleri olan büyük ülkeleri içerdiğinden coğrafi olarak tamamen güneyli değil. Aynı zamanda İran, Türkiye ve İsrail gibi rolleri olan bölge ülkelerini de içeriyor.

Hiç kimse bir soğuk savaşı tamamen kazanamaz. İlk soğuk savaş bile bir ölü ve bir yaralı ile sona erdi. Zafer coşkusu ve “tarihin sonu” konuşmalarının ardından yaşanan olayların da doğruladığı gibi, ölen Sovyetler Birliği, yaralı ise ABD’deydi.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia'dan çevrilmiştir.