Harkov Mucizesi: Ruslar kalelerinden nasıl çekildi?

Ukraynalı askerler Harkov bölgesindeki bir köyün kurtarılmasını kutluyor (Reuters)
Ukraynalı askerler Harkov bölgesindeki bir köyün kurtarılmasını kutluyor (Reuters)
TT

Harkov Mucizesi: Ruslar kalelerinden nasıl çekildi?

Ukraynalı askerler Harkov bölgesindeki bir köyün kurtarılmasını kutluyor (Reuters)
Ukraynalı askerler Harkov bölgesindeki bir köyün kurtarılmasını kutluyor (Reuters)

Ukrayna ordusu ‘Harkov mucizesi’ ile, Rus kuvvetleri tarafından işgal edilen 2 bin kilometrekarelik bir alanı 48 saatten daha kısa bir sürede geri almayı başardı ve çok sayıda kasaba ani bir saldırıyla düştü.
Ülkenin kuzeydoğu ve güneyini birbirine bağlayan İzyum şehri neredeyse Rus direnişi olmadan geri alındı.
Geri çekilen Rus askerlerinin geride bıraktığı teçhizat ve mühimmat hacmi göz önüne alındığında, ‘Rusya, Ukrayna’nın en büyük silah tedarikçilerine katıldı’ diye şaka yapanlar dahi oldu.
Dikkatler, iki hafta önce güneybatıda Ruslar tarafından işgal edilen tek Ukrayna bölgesel başkenti olan Herson’u kurtarmak için başlayan taarruza çevrildi.
Oradaki yavaş ilerleme, bazı gözlemcilerin bunu Ukrayna’nın başarısızlığı olarak görmesine neden oldu.
Şehri çevreleyen üç Rus savunma hattını delme, bazı köprüleri yıkma ve Rus askerlerini aceleyle hazırlanmış köprüler üzerinde harekete geçirme konusunda bazı başarılar elde edilmesine rağmen, askeri operasyonların bıraktığı genel izlenim, Herson’un ‘sonsuza kadar’ Rus yetkililerin elinde kalacağıydı.
Güneybatıdaki durumun belirsizliği, Rus medyacıların söylemlerini tırmandırmasına ve tüm Ukraynalı askerlerin öldürülmesini talep etmelerine neden oldu.
Harkov-İzyum ekseninin, bazı Rus güçlerini çekilmek ve Herson yakınlarındaki büyük Ukrayna saldırısını püskürtmeye konsantre olmalarını engellemek için dikkat dağıtıcı saldırılardan başka bir şey olmayacağına inanılıyordu.
Ancak sürpriz, Ukrayna Genelkurmay Başkanlığı’nın doğuda Harkov civarından güneye doğru önemli bir atılım gerçekleştiğini duyurmasıyla gerçekleşti.
Ardından Ukrayna, bazı kasabaların Rus güçlerinden alındığını duyurdu ve sosyal medyada Rus birliklerinin çekildiği şehirlere giren Ukraynalı askerlerin fotoğrafları ortaya çıktı.
Rus ordusunun işgal ettiği Ukrayna topraklarının yüzde 20’si ile karşılaştırıldığında 2 bin kilometrekare çok büyük bir alan değil.
Ukrayna’nın suskunluğu ve zafer konuşmalarından kaçınması, Kiev’in savaşın bitmediğini ve Kremlin’in bu düelloyu kazanmak için kararlı duruşunu ne pahasına olursa olsun değiştirmeyeceğini anladığını gösteriyor.
Ayrıca elde edilenler, Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir Zelensky’ye göre Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile barış müzakerelerini başlatmak için yeterli değil.
Bununla birlikte, askeri uzmanlara göre, Ukrayna’nın stratejik inisiyatifi ele geçirmesi ve ağır zırhlı bir orduya ve hava üstünlüğüne karşı açık bir savaşta açık bir hezimete uğratma yeteneğini gösterdi.
Bu basit bir detay değil ve düşman saldırılarının etkisiyle geri çekilme fikrini reddeden Rusya’yı geri adım atmaya zorlayabilir.
ABD Genelkurmay Başkanı Orgeneral Mark Milley, “Rusya büyük kaynakları olan büyük bir ülke. Ukrayna konusunda çok ciddi emelleri var. Bu yüzden Ukrayna’nın hayatta kalma mücadelesini sürdürmesi gerekli olacak” dedi.
Ancak Rusya’nın devasa kaynaklarını Ukrayna savaşına dahil etmesi konusunda karşı karşıya olduğu birkaç sorun var.
Bunlardan ilki insan unsurudur.
Kiev’e resmen savaş ilan etmemek ve olup biteni ‘özel askeri operasyon’ olarak değerlendirmek, Rus seferberliğinin ilan edilmesini ve uygun vatandaşların askere alınmasını engelledi.
Bazı bölgelerde yürütülen gönüllülüğü teşvik eden kampanyalar da görünüşe göre yeterli olmadı.
Öte yandan, genel seferberlik ve zorunlu askerliğin, bugüne kadar Rus iç bölgesinin istikrarını, kabul edilebilir bir hizmet düzeyi ve tüketim mallarının akışını korumayı başaran Putin yönetimi için önemli ekonomik, sosyal ve belki de güvenlik ve siyasi sonuçları olacaktır.
Sorunlardan ikincisi, bu yüzyılın ilk on yılında tanık olduğu reformlar sırasında Rus ordusu tarafından benimsenen sistemin doğası ile ilgilidir.
Yani havacılık dışında her türlü silahı içine alan ‘ortak muharebe timi’ tabirini benimsemenin, oldukça merkezileşmiş Sovyet komuta tarzına alışmış ve kalifiye olmayan subaylar tarafından uygulanamayacağı kanıtlandı.
Bu başarısızlığın sonuçları, büyük bir Rus konvoyu Kiev’e giden yollarda durduğunda tanksavar füzeler ve insansız silahlı hava araçları (SİHA) için kolay bir av haline geldiği, Mart ve Nisan ayları arasındaki Kiev Savaşı sırasında verilen ağır kayıplarda belirgindi.
Binlerce asker ve subayın komutansız bırakılıp sahadan kaybolduğu, Harkov yakınlarındaki ‘komuta ve kontrol hiyerarşisinin’ hızla çöküşünde de görüldü.
Üçüncü ve en tehlikeli sonuç ise, Moskova’nın asla tahammül edemeyeceği, Ukrayna’daki yenilgisinden emin olması halinde nükleer silahlara başvurup başvurmayacağıyla ilgili soru.
Rus füzeleri kime karşı ve hangi düzeyde fırlatılacak, taktik, operasyonel veya stratejik bir nükleer saldırı olacak mı, olmayacak mı?



Uzun bir düşmanlık geçmişinden sonra İsrail neden şimdi İran'a saldırmaya karar verdi?

İsrail Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir, Kudüs'teki Hava Kuvvetleri operasyon odasından İran'a yönelik saldırıları denetliyor. (EPA)
İsrail Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir, Kudüs'teki Hava Kuvvetleri operasyon odasından İran'a yönelik saldırıları denetliyor. (EPA)
TT

Uzun bir düşmanlık geçmişinden sonra İsrail neden şimdi İran'a saldırmaya karar verdi?

İsrail Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir, Kudüs'teki Hava Kuvvetleri operasyon odasından İran'a yönelik saldırıları denetliyor. (EPA)
İsrail Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir, Kudüs'teki Hava Kuvvetleri operasyon odasından İran'a yönelik saldırıları denetliyor. (EPA)

İsrail'in İran'a yönelik büyük saldırısı iki ülke arasında on yıllardır süren düşmanlığın ardından geldi.

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, nükleer programı, savaşçı söylemi ve bölgedeki militan örgütlere verdiği desteği gerekçe göstererek İran'ı uzun zamandır en büyük tehdit olarak görüyor. İran ise İsrail'in kendisine karşı defalarca düzenlediği suikast ve sabotajların yanı sıra Gazze Şeridi'nde Hamas'a karşı yürüttüğü yıkıcı savaşı düşmanlığının nedeni olarak gösteriyor.

gthyjuı
İsrail'in Tahran'a düzenlediği saldırıda hasar gören araçlar (Reuters)

Şarku’l Avsat’ın Washington Post'tan aktardığına göre, iki ülke uzun süredir çarpışma rotasında görünse de, İsrail'in İran ve müttefiklerine yönelik saldırıları ve ABD Başkanı Donald Trump'ın yeniden seçilmesi gibi bir dizi yeni gelişme bugünkü saldırıya zemin hazırladı.

İsrail ve İran neden düşman?

1979 İran Devrimi’nden sonra yeni rejim, ABD ve İsrail'i başlıca düşmanları olarak tanımlamakta gecikmedi. Bunun nedeni büyük ölçüde devrimden önce sağlık sorunları nedeniyle İran'dan kaçan son İran Şahı Muhammed Rıza Pehlevi'nin ABD ve İsrail ile olan bağlarıydı.

Geçtiğimiz yirmi yıl boyunca İsrail defalarca İran'ı nükleer silah geliştirmekle suçladı. İran nükleer programını sadece barışçıl amaçlarla sürdürdüğünde ısrar ediyor, ancak Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (UAEA) Genel Direktörü Tahran'ın istediği takdirde ‘birkaç’ nükleer bomba yapmaya yetecek kadar zenginleştirilmiş uranyuma sahip olduğu uyarısında bulundu.

UAEA ve Batılı ülkeler, İran'ın yapılandırılmış bir nükleer silah programına sahip olduğunu tahmin ediyor. İran, programının barışçıl olduğu konusunda ısrar ederken, uranyumu silah yapımına yakın seviyelerde zenginleştirmeye devam ediyor.

İsrail, nükleer silah sahibi İran'ı varoluşsal bir tehdit olarak görüyor. İran'ın vekil güçlerden oluşan bölgesel ağını kırmak, İsrail’in temel hedeflerinden biri. Netanyahu şunları söyledi: “Tahran'ın diktatörleri on yıllardır küstahça ve açıkça İsrail'in yok edilmesi çağrısında bulundular... Bu söylemlerini nükleer silah geliştirmeye yönelik bir programla desteklediler.”

İran geçtiğimiz kırk yıl boyunca ‘direniş ekseni’ adını verdiği silahlı gruplardan oluşan bir ağ kurdu. Lübnan'daki Hizbullah, Yemen'deki Husiler ve Irak ve Suriye'deki daha küçük gruplar son yıllarda bölgede önemli bir etkiye sahip oldu.

Ancak bu eksen, Hamas'ın 7 Ekim 2023'te İsrail'e saldırarak Gazze Şeridi'nde devam eden savaşı başlatması ve bölgedeki çatışmaları yoğunlaştırmasından bu yana zayıfladı.

Hizbullah'ın zayıflığı, İran'ın komşu Suriye'deki müttefiki Beşşar Esed'in geçtiğimiz aralık ayında düşmesine katkıda bulundu.

İran'ın geçen yıl İsrail'e iki füze saldırısı düzenlemesinin ardından İsrail, İran'ın füze mevzilerini imha eden ve hava savunmasını zayıflatan bir hava saldırısı da dahil olmak üzere hava saldırılarıyla karşılık verdi.

Washington Post'un haberine göre, İran'ın vekil ağının çökmesi İsrail'in saldırı düzenlemesi için bir fırsat yarattı.

İsrail neden şimdi saldırmaya karar verdi?

Netanyahu, İran'ı vurmak için zamanın daraldığını belirterek, İran'ın son zamanlarda zenginleştirilmiş uranyumu silah haline getirmek için adımlar attığını iddia etti. Netanyahu, “Eğer durmazlarsa, İran çok kısa bir süre içinde nükleer silah üretebilir” dedi.

Aynı zamanda ABD ile İran arasındaki nükleer görüşmelerin durumu da bir fırsat penceresi sundu. Bu görüşmeler durmuş durumda, ancak pazar günü Umman'da altıncı turun yapılması için çabalar var.

Anlaşma, ABD'nin İran'a uyguladığı sert ekonomik yaptırımların bir kısmını kaldırmasına yol açarak İsrail'in bir saldırı düzenlemesini zorlaştırabilir. İsrailli yetkililer görüşmelerin İran'ın nükleer bombaya doğru gizli adımlar atarken zaman kazanması için bir yol olmasından korkuyor.

fgthyju
Tahran'ın kuzeyindeki bir apartmanda meydana gelen patlamanın olduğu yerde çalışan itfaiyeciler (AP)

UAEA Yönetim Kurulu dün, 20 yıl sonra ilk kez İran'ı denetçileriyle iş birliği yapmadığı için eleştirdi. İran derhal üçüncü bir zenginleştirme tesisi kuracağını ve bazı santrifüjleri daha sofistike olanlarla değiştireceğini açıkladı.

O zamana kadar İsrail kararını çoktan vermiş görünüyordu.

Trump, Netanyahu'dan müzakereler devam ederken İran'a saldırmamasını istediğini söyledi. Ancak İsrail'i destekleme konusunda uzun bir geçmişe sahip olan ABD Başkanı hemen bir tepki vermedi.