Nasrallah ‘direniş eksenini birleştirme’ görevine liderlik ediyor

Bölgesel değişikliklerden dolayı Şam ile ‘Hamas’ arasındaki ilişkilerin yeniden düzenlenmesi gerekti

Arşivden Nasrallah ve Heniyye’nin Beyrut'taki buluşmasından bir kare
Arşivden Nasrallah ve Heniyye’nin Beyrut'taki buluşmasından bir kare
TT

Nasrallah ‘direniş eksenini birleştirme’ görevine liderlik ediyor

Arşivden Nasrallah ve Heniyye’nin Beyrut'taki buluşmasından bir kare
Arşivden Nasrallah ve Heniyye’nin Beyrut'taki buluşmasından bir kare

Özellikle ABD ve Batı ülkeleri ile Tahran arasındaki nükleer anlaşmanın yeniden canlandırılacağına dair umutların azalması ve İsrail tarafından gelen tehdit seviyesinin tekrar yükselmesi ışığında, bölgesel ve uluslararası gelişmelerin başta İran’ın bölgedeki askeri vekilleri olmak üzere müttefikleri arasındaki ilişkilerin yeniden düzenlenmesine sebep olmasıyla 2012 yılının başından beri tamamen kesilmiş olan Suriye rejimi ve Hamas Hareketi arasındaki ilişkiyi tekrar kurma görevini Hizbullah üstleniyor.
Analistler, Hamas ve Suriye rejimi arasındaki 10 yıllık kopukluğun ardından daha önce Beyrut’ta Hamas liderliği ile Hizbullah Genel Sekreteri Hasan Nasrallah’ı bir araya getiren görüşmeye atıfta bulunarak, Nasrallah’ın Hamas liderliği ile Suriye liderliğini yakınlaştırma çabalarını üstlendiğini öne sürüyor.
2011 baharında Suriye devriminin başlamasıyla kötüleşen Hamas ile Suriye rejimi arasındaki ilişki, Suriye istihbarat birimlerinin Hamas Siyasi Büro Başkanı Halid Meşal’ın Şam’daki evini ve ofisini basıp içlerini boşaltması ve hareketin Şam’daki ofislerini ve liderlerinin evlerini kapatmasının ardından Temmuz 2012'de tamamen kesilmişti.
Hizbullah’a yakınlığı ile bilinen siyaset uzmanı, yazar Kasım Kasir konuya ilişkin yaptığı açıklamada “Geçmiş dönemin gözden geçirilmesi ve yeni bir sayfanın açılması amacıyla Hamas ve Suriyeli yetkililer arasında yıllar önce Hizbullah ve İran aracılığıyla temaslar başlamıştı” ifadelerini kullandı.
Şarku’l Avsat’a konuşan Kasir şu açıklamalarda bulundu:
“Hamas geçmiş yıllarda farklı olduğunu göstermek için, yaklaşık bir yıl önce değişime hazır yeni bir liderliğin gelmesini sağlayan Hamas içindeki seçimlere ek olarak çeşitli pozisyonlar aldı. Aynı şekilde Hamas liderliği ile Türkiye'deki bazı akademisyenler arasında Hamas’ın kararına hazırlık için bir toplantı da yapıldı. Hizbullah bunda önemli bir rol oynadı. Aynı şekilde bölgesel ve uluslararası değişiklikler yeni bir sayfanın açılmasına yardımcı oldu. Bir Hamas heyetinin Rusya ziyareti ve Türkiye-Suriye diyaloğu sayesinde yeni bir sayfa açılmasından söz edildi. Tüm bunlar bu kararın alınmasına katkı sağladı.”
Gözlemciler, Hamas ile Suriye rejimi arasındaki anlaşmazlığı yapısal bir anlaşmazlık olarak görmüyor.
Kamu Siyaseti Uzmanı Ziyad es-Saig, ‘Hamas ile Suriye rejimi arasındaki anlaşmazlığın stratejik olmaktan çok taktiksel olduğuna’ inanıyor. Şarku'l Avsat'a yaptığı açıklamada Said “Hamas, Hizbullah ile uzlaşarak nüfuzunu yeniden oluşturmak için sahnede kendisine bir rol arayışı içerisinde. Özellikle Hamas'a yakın ekibin seçimlerde zafer kazanması Hamas’ın rolünün marjını genişletiyor. Hizbullah, İran liderliğindeki direniş cephesi çatısı altında Hamas ile Esed rejimi arasındaki ilişkilerin düzeltilmesi sürecine liderlik ediyor. Bu, direniş ekseninin korkunç bir gerileme durumu ile karşı karşıya olduğu düşüncesini güçlendiriyor. Zira bu eksen, insanları öldüren askeri operasyonlardan tutun Captagon ticaretine kadar organize suçlara öncülük ettikten sonra bölge halklarının çıkarları ve tarihsel tercihleri ile çatışmaya başladı” dedi.
Geçtiğimiz haftalarda Hamas liderlerinin Lübnan’a ziyaretler gerçekleştirdiği kaydedildi. En önemlisi Nasrallah ile yapılan görüşmeler oldu. Bu gelişmeler özellikle Hizbullah’ın başta Körfez ülkeleri olmak üzere Arap ülkelerine yönelik yoğun bir saldırı gerçekleştirmesiyle aynı zamana denk geldi.
Saig “Hamas, İran'ın nüfuz alanlarında, yani Lübnan, Suriye, Filistin, Yemen ve Irak'ın bazı bölgelerindeki kazanımlarla ilgilendiği kadar, Sünni karar başkentleriyle olan ilişkileri düzeltmekle ilgilenmiyor. Bu nedenle, durumu düzeltme çabası, kazanç ve nüfuz elde etme ve İran'ın bölge halklarının vücuduna soktuğu kurumaya başlayan yabancı yapay arterlere kan pompalama girişiminden başka bir şey değildir. Dolayısıyla bu eksenin hegemonyasından bahseden propagandanın aksine aslında eksen, bir endişe ve kafa karışıklığı içerisindedir” şeklinde açıklamasını sürdürdü.
Nasrallah sürekli direniş ekseninin savaşa ve İsrail ve müttefikleriyle olası herhangi bir çatışmada bölgenin çehresini değiştirmeye hazır olduğunu vurguluyor. Gözlemciler ise bu iddiaların İran'ın bölgedeki etkisinin yayılmasını haklılaştırmaya çalışan medya propagandasından başka bir şey olmadığını savunuyor.
Saig sözlerini şöyle sonlandırdı:
“Bölge halkları toplumsal adalet ve uyumun yanı sıra hukukun ve vatandaşın üstünlüğü altında yaşamak istiyor. Bu, İran ve askeri vekillerinin etkisi altındaki ülkelerde görülmeyen bir şey. Dolayısıyla tanık olduğumuz şey, hastalığın nedenlerinden ziyade İran ekseninin muzdarip olduğu hastalığın semptomlarına yönelik bir yaklaşımdan başka bir şey değil. İran'ın destekleyip beslediği ve bölgeyi parçalanmaya iten azınlıklar ittifakı ile toplumsal adalet devleti ve anayasal, kültürel ve medeni bir ulusal kimlik devleti isteyen milliyet ittifakı arasındaki uygarlık çatışması görünür hale geldi. Bu çatışma, İran ve vekillerinin kafasını karıştırmaya ve endişelenmesine yol açmaya başladı. En nihayetinde Tahran geri çekilecek. Direniş ekseninin yeniden düzenlenmesinin imkanı yok. Gördüğüm şey sadece bir karışıklık ve endişe düzenlenmesi.”



Hizbullah savaşçılarını Lübnan ordusuna entegre etme fikri gerçeklerle çarpışıyor

21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
TT

Hizbullah savaşçılarını Lübnan ordusuna entegre etme fikri gerçeklerle çarpışıyor

21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)
21 Mayıs 2023 tarihinde Lübnan'ın Aramta kasabasında bir askeri tatbikata katılan Hizbullah savaşçıları (Reuters)

Lübnan Cumhurbaşkanı Joseph Avn'ın Hizbullah savaşçılarının, 1990 iç savaşından sonra olduğu gibi Lübnan ordusuna entegre edilmesi önerisi siyasi çevrelerde ve uzmanlar arasında tartışma konusu oldu.

Ordunun çeşitli sebeplerle bu savaşçıları bünyesine katamaması nedeniyle öneri henüz yaygın kabul görmezken, uzmanlar bu meselenin doğuracağı sonuçlar konusunda uyarıda bulundu. Bunun ‘silahlarını devlete teslim etmesi karşılığında Hizbullah için bir teselli ödülü’ olduğunu belirten uzmanlar, ‘dini emir alan ve ideolojik inanca sahip olan unsurların orduda yer alamayacağını’ vurguladı.

Cumhurbaşkanı Avn basına verdiği demeçte, “Ordu içinde Hizbullah savaşçılarından oluşan bağımsız bir birim oluşturmak mümkün değil. Ancak 1990'ların başında Lübnan'daki iç savaşın sonunda çeşitli taraflarla olduğu gibi üyeleri orduya katılabilir ve kurslara tabi tutulabilir” ifadelerini kullandı.

Bu öneriyi yorumlayan Güçlü Cumhuriyet Bloğu Milletvekili Giyas Yazbek, ordunun ‘Hizbullah'ın dış uzantılarla ordusunu oluşturduğunu iddia ettiği 100 bin savaşçıyı absorbe edemeyeceğini’ söyledi. Şarku’l Avsat'a konuşan Yazbek, “Hizbullah'ın 25 bin savaşçısı olsa bile, şu anda subaylarının ve üyelerinin maaşlarını dış yardımlarla güvence altına almaya çalışan askeri kuruma bunları dahil etmek imkânsız” dedi.

Yazbek, ‘ordunun cumhurbaşkanı ve hükümetle birlikte geliştirdiği ulusal güvenlik stratejisinin henüz Lübnan'ın ordu ve güvenlik güçlerinin sayısına olan ihtiyacını belirlemediğini’ vurguladı. Yazbek, “Sınırlarımızı çizdiğimizde, savaşın nedenlerini ortadan kaldırdığımızda ve Lübnan'da siyasi bir çözüme doğru ilerlediğimizde, ordunun mevcut subay ve personel sayısı yeterli olacak ve artacaktır” şeklinde konuştu.

Hizbullah savaşçılarının durumu

Askeri uzman Halid Hamade'ye göre, ‘Taif Anlaşması'ndan sonra silahlı milislerin dağıtılmasında olduğu gibi bugün de Hizbullah savaşçılarının orduya alınması önerisi, Cumhurbaşkanı'nın Hizbullah'ı silahlarını devlete teslim etmeye ikna etme çabaları bağlamında Hizbullah için bir teselli ödülüdür.’

Hamade, ‘Hizbullah savaşçılarının orduya entegre edilmesinin, özellikle ateşkes anlaşmasının imzalanmasının ardından yaşanan gelişmelerden sonra, birçok engelle karşı karşıya olduğunu’ savundu.

fvdgh
Hizbullah Genel Sekreteri Haşim Safiyuddin'in 24 Şubat 2025 tarihinde Lübnan'ın güneyindeki Deyr Kanun en-Nahr kasabasında düzenlenen cenaze töreni sırasında Hizbullah üyeleri (Reuters)

“İç savaşın sona ermesinin ardından Lübnan devletinin yüzlerce milisi orduya ve güvenlik güçlerine katmayı başardığı doğrudur, ancak Hizbullah'ın durumuyla karşılaştırma yapmak artık mümkün değildir” diyen Hamade, Şarku’l Avsat'a yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Ulusal Mutabakat Belgesi imzalandığında milis liderleri belgeyi tanıdı, milislerin feshedildiğini duyurdu, silahlarını gönüllü olarak devlete teslim etti ve siyasi sürecin bir parçası oldu. Hizbullah ise ateşkes anlaşmasını tanımıyor ve silahlarını teslim etmeyi kabul etmiyor. Dolayısıyla siyasi sürecin bir parçası haline geldiğini ve artık askeri bir kanadı olmadığını kabul etmeden milislerini orduya dahil etmekten bahsetmek bağlamdan kopuktur.”

Hizbullah'ın ideolojisi

Yazbek'e göre Hizbullah'ın ideolojisi, savaşçılarının orduya entegrasyonunun önündeki en büyük engel. Yazbek, “Hizbullah, Lübnan'ı İran'ın uzantısı olan coğrafi bir nokta olarak görüyor. Hizbullah Genel Sekreteri Naim Kasım'ın silahları teslim etmeyeceğini ve silahların devletin elinde olmasıyla ilgili konuşmalarla ilgilenmediğini açıklamasının da gösterdiği gibi bu doktrin halen varlığını sürdürüyor” ifadelerini kullandı.

ukıo
24 Şubat 2025 tarihinde düzenlenen cenaze töreninde eski Hizbullah Genel Sekreteri Haşim Safiyuddin'in tabutunu taşıyan Hizbullah savaşçıları (AP)

‘Lübnan iç savaşı sırasında milisleri olan ve devlet şemsiyesi altına giren liderlerin Lübnanlı liderler olduğunu, kararlarının Lübnanlıların kararı olduğunu’ hatırlatan Hamade, “Hizbullah ise organik olarak bölgesel bir otoriteye bağlıdır ve hem Lübnan içinde hem de dışında tehlikeli askeri ve güvenlik rolleri oynamıştır” dedi. Hizbullah'ın ‘Tahran'dan ayrıldığını, yerel bir siyasi bileşen olmayı kabul ettiğini ve askeri kolunu feshettiğini açıklamadığına, böylece savaşçılarının ordu içinde absorbe edilmesi konusunun tartışılabileceğine’ dikkat çeken Hamade sözlerini şöyle sürdürdü: “Veliyyül Fakih tarafından verilen ve uygulanması gereken meşru yetki çerçevesinde faaliyet gösteren askeri bir grup ile anayasal makamlar tarafından demokratik mekanizmalar çerçevesinde alınan siyasi bir karar çerçevesinde faaliyet gösteren başka bir grubu uzlaştırmak nasıl mümkün olabilir? İster sivil idarelerde ister güvenlik kurumlarında milislerin devlete entegre edilmesi deneyimi tekrarlanabilecek kadar başarılı oldu mu?”

Ordu disiplini

Bazılarının iddia ettiği gibi iç savaş sürecindeki milislerin orduya alınmadığını belirten Yazbek, ‘güvenlik ve askeri kurumlara alınanların Lübnan'ı yöneten Suriye rejimine yakın olduğunu, ülkenin egemenliği için savaşan ve Suriye işgaline karşı çıkanların ise kovalandığını, hapsedildiğini ve birçoğunun Lübnan'ı terk etmek zorunda kaldığını’ vurguladı. Yazbek ayrıca, ‘ordu personeli tarafından uygulanan disiplinin Hizbullah savaşçıları için geçerli olmadığını, çünkü milislerin orduyla, ordunun da onlarla uyumlu olmadığını’ belirtti.

Hamade, “Hizbullah savaşçılarının Lübnan ordusuna ve diğer devlet kurumlarına dahil edilmesinin artıları ve eksileri ne olursa olsun, doğru yol Hizbullah'ın silahlarını devlete teslim etmesiyle başlamalı. Hizbullah üyeleri Lübnan toplumundan izole edilmiş bir grup değildir ve topluma entegre edilmelidir. Ancak Hizbullah’ın silahlarını teslim etmesi için bir tür ayartma olarak özümsenmeleri konusunu gündeme getirmekte acele etmek hedefe ulaşılmasını sağlamayacaktır. Gerekli olan, Hizbullah’ın öncelikle devleti, silahların yalnızca devletin elinde olmasını, savaş ve barış kararının devletin elinde olduğunu ve bu konuda meydana gelebilecek herhangi bir düzenlemenin başlangıcı olarak uluslararası kararları uygulama ihtiyacını tanımasıdır” dedi.