ABD, İran ‘nükleer’ müzakerelerinin ‘çıkmaza’ girdiğini açıkladı

Başkent Tahran’ın 250 kilometre güneybatısındaki Arak ağır su reaktörünün ikinci devresinde çalışan teknisyenler (AP)
Başkent Tahran’ın 250 kilometre güneybatısındaki Arak ağır su reaktörünün ikinci devresinde çalışan teknisyenler (AP)
TT

ABD, İran ‘nükleer’ müzakerelerinin ‘çıkmaza’ girdiğini açıkladı

Başkent Tahran’ın 250 kilometre güneybatısındaki Arak ağır su reaktörünün ikinci devresinde çalışan teknisyenler (AP)
Başkent Tahran’ın 250 kilometre güneybatısındaki Arak ağır su reaktörünün ikinci devresinde çalışan teknisyenler (AP)

İran ile nükleer anlaşmayı yeniden canlandırma müzakerelerinin çıkmaza girdiği bildirildi. Üst düzey bir ABD’li yetkili yaptığı açıklamada, İran Cumhurbaşkanı’nın ‘Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı’nın (UAEA) ülkesinin nükleer faaliyetlerine ilişkin soruşturmalarını durdurma’ ve ‘ilerleyen dönemlerde anlaşmadan geri çekilmeme garantisi verme’ taleplerini ise ‘mantıksız’ olarak nitelendirerek, İran’ın nükleer anlaşmanın sağladığı ekonomik toparlanma yolunda olduğunu belirtti.
Üst düzey yetkili, geçen perşembe akşamı New York’ta gazetecilere yaptığı açıklamada İran’ın daha önce ilan etmediği bölgelerde uranyum izlerinin tespit edilmesi sonrasında faaliyetleri hakkında tatmin edici cevaplar vermediği takdirde, UAEA’ya soruşturmaları durdurma yönünde baskı yapmayacaklarını vurguladı. “UAEA’nın ‘varlığı ilan edilmeyen uranyum izlerine ilişkin’ soruşturması hususundaki taleplerinin tamamen mantıksız olduğu kanaatindeyim” diyen ABD’li yetkili sözlerini şöyle sürdürdü:
“Bizden ve Avrupa ülkelerinden UAEA ve Genel Direktörü’ne bu soruşturmaları sonlandırması için baskı yapmamızı istiyorlar ama yapmayacağız. UAEA’nın bağımsızlığına ve bütünlüğüne saygı duyuyoruz. Özetle İran’ın tavrı nedeniyle çıkmaza girdik.”
İran ve ABD, Viyana’da aylarca süren dolaylı görüşmelerden sonra mart ayında anlaşmayı yeniden canlandırmaya yakın görünüyordu. Ancak müzakereler, İran’ın ‘ABD’nin anlaşmadan bir daha çekilmeme konusunda garanti vermesi’ ve ‘UAEA’nın soruşturmaları sonlandırma güvencesi vermesi’ gibi talepleri nedeniyle en başa geri döndü ve daha sonra çöktü.
ABD Başkanı Joe Biden’ın bu tür garantiler sunması olası değil. Zira anlaşma, siyasi bir anlayış olarak sayılıyor ve yasal olarak bağlayıcı değil. Ayrıca UAEA Genel Direktörü Rafael Grossi, geçen çarşamba günü yaptığı açıklamada, İranlı yetkililerle soruşturma konusunda görüşmeyi umduğunu söyledi ancak soruşturmanın basitçe kapatılmayacağı vurguladı. Aynı şekilde Avrupalılar da bu konuda geri adım atmayacaklarını ve İran’ın doğru kararı vermesi gerektiğini açıkladı. ABD Senatosu’nun Cumhuriyetçi üyeleri ise UAEA’ya İran’ın nükleer faaliyetlerini soruşturmaya devam etmesi çağrısında bulundu.
ABD’li yetkili konuya ilişkin, “Washington, nükleer anlaşmanın akıbeti ne olursa olsun, İran’da tutuklu bulunan Amerikan vatandaşlarının serbest bırakılmasına ilişkin müzakereleri sonuçlandırmaya kararlıdır” dedi. Beyaz Saray da geçen salı günü ABD’nin bu haftaki Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu’nda ‘nükleer anlaşmayı canlandırma sürecinde bir ilerleme’ beklemediğini dile getirdi.
ABD Ulusal Güvenlik Danışmanı Jake Sullivan bu hafta başlarında gazetecilere yaptığı açıklamada New York’ta bir atılım beklemediğini söylemişti. Sullivan ayrıca Başkan Biden’ın ‘ABD’nin her iki tarafın da anlaşmaya uyması için hazır olduğunu ve İran taahhütlerini yerine getirme ve bu formülü kabul etme konusunda ciddi olmaya istekliyse bir anlaşmaya varabileceğini’ yineleyeceğine dikkat çekmişti.
Diğer yandan ABD’li yetkili, Mahsa Amini adlı genç kadının öldürülmesinin arka planında göstericilere karşı uyguladıkları şiddet eylemleri nedeniyle Washington’ın İran ahlak polisi ve birçok güvenlik görevlisine uyguladığı yaptırımların ardından başka adımlar atılacağını da açıkladı. Yetkili, İran’da patlak veren protestoların, farklı siyasi ve toplumsal yelpazeyi içerdiğini söyledi.



Tom Barrack ve Arabistanlı Lawrence

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

Tom Barrack ve Arabistanlı Lawrence

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

İbrahim Hamidi

ABD Başkanı Donald Trump'ın Türkiye Büyükelçisi ve Suriye- Lübnan Özel Temsilcisi Tom Barrack, her açıklaması veya tweeti ile tartışma yaratıyor. Sözleri, Ortadoğu'ya yabancı bir Amerikan sözlüğünden geliyor. Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra Sykes-Picot Anlaşması ile çizilen sınırları ve Batı'nın “(Ortadoğu'da) haritalar dayatmasını ve sınırları kurşun kalemle çizmesini” sert bir şekilde eleştirdi.

Tom Barrack, “Batı’nın müdahale dönemi sonsuza dek sona erdi. Gelecek, bölgenin kendi üreteceği çözümlerindir” dedi. Ayrıca, “giriştiğimiz beş savaşın” başarısızlıklarının ardından gelen “rejim değişikliği” ve “ulus inşası” politikalarını da tenkit etti.

Barrack, Suriye Emeviliğine ve Cumhurbaşkanı Ahmed eş-Şara'ya olan hayranlığını dile getirerek, onu bağımsızlık için 12 yıl mücadele eden ABD'nin kurucu başkanı George Washington'a benzetti. Ayrıca, ABD'nin terörle mücadeledeki müttefiki olan Suriye Demokratik Güçleri’ni (SDG) hedef aldı. Lübnanlıları, hemen harekete geçmezlerse “varoluşsal bir tehdit” ile karşı karşıya kalacakları, Bilad-ı Şam haritasına geri dönme kaderini yaşayacakları konusunda uyardı. Ayrıca, Lübnan’ın “Büyük Suriye” haritasına dahil olduğuna dolaylı olarak işaret etti.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre Barrack, her açıklamanın ardından ilk açıklamasını düzelten bir açıklama yayınlıyor. Ancak, Trump'ın Temsilcisi’nin Ortadoğu'daki kilit ülkeler hakkındaki bu açıklamalarının önemini küçümsemek hata olur. Bunu vurgulamak için de açıklamalarına eşlik eden gelişmelere ve açıklamalara dikkat çekmek gerekiyor.

Öncelikle, Başkan Trump, 13 Mayıs'ta Riyad'da yaptığı “Başkan Trump'ın Ortadoğu'da Müreffeh Bir Gelecek Vizyonu” başlıklı açılış konuşmasında Ortadoğu vizyonunu bizzat ortaya koydu. “Devlet inşacıları diye adlandırılanlar, inşa ettiklerinden çok daha fazla devleti yok ettiler” dedi. Ardından “Amerikalılar Irak ve Afganistan'da trilyonlarca dolar harcadılar, ancak hiçbir işe yaramadı. ABD, bu iki ülkeden geri çekildi ve başarısız oldu çünkü Amerikalı ‘müdahaleciler’ anlamadıkları toplumlara müdahale ettiler ve nasıl yaşanacağına dair dersler verdiler” diye ekledi.

Öte yandan, bölgenin ve liderlerinin ürettiği çözümleri övdü ve “modern Ortadoğu'nun doğuşunun bölge halklarının kendi elleriyle gerçekleştiğini” ve bunun “büyük bir dönüşüme” yol açtığını söyledi. Trump, “geçmişi” olan Suriye Cumhurbaşkanı Şara'ya da övgüler yağdırdı ve ardından “Suriye'ye bir şans” vermek için ona ve Heyet Tahrir eş-Şam'a yönelik yaptırımları kaldırdı.

Trump'ın Türkiye Büyükelçisi Barrack'ı Suriye ve Lübnan Özel Temsilcisi olarak ataması, Ankara'nın bir zamanlar Amerika'nın "Arabistanlı Lawrence'ı" olarak adlandırdığı Brett McGurk'ün politikalarına karşı büyük bir darbe

İkincisi, Trump'ın İran, Gazze ve Ukrayna Özel Temsilcisi Steve Witkoff gibi Barrack da Dışişleri Bakanlığı bürokrasisinden ve Amerikan kurumlarından çok uzak ve Başkan Trump ile doğrudan dostluğu olan bir iş adamı. Ortadoğu'daki önemli meselelerdeki rolü artarken, Dışişleri Bakanlığı'nda müzakere ve diplomasi deneyimine sahip üst düzey yetkililerin atamaları ya ertelendi (örneğin, Dışişleri Bakan Yardımcısının yardımcısı olarak göreve başlaması planlanan Joel Rayburn) ya da Dışişleri Bakanı Marco Rubio tarafından uygulanan “kapsamlı reform planı” kapsamında Dışişleri Bakanlığı'ndan uzaklaştırıldılar.

Üçüncüsü, Barrack'ın nerede ikamet ettiğinin büyük bir önemi var, çünkü kendisi Trump'ın Türkiye Büyükelçisi. Ankara, eski Beyaz Saray Ortadoğu yetkilisi Brett McGurk ile ciddi bir sorun yaşıyordu. McGurk'ü Amerika’nın “Arabistanlı Lawrence’ı” olarak adlandırıyordu. Bununla, McGurk'ün, geçen yüzyılın başında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı Arap isyanını destekleyen İngiliz Arabistanlı Lawrence’a benzer şekilde, Doğu Suriye'de kendisine karşı bir Kürt oluşumu kurarak Ortadoğu haritasını yeniden çizmek istediğini kastediyordu.

Dolayısıyla, Trump'ın Türkiye'ye elçi olarak Barrack'ı ataması, McGurk'ün politikalarına karşı büyük bir darbe anlamına geliyor. Barrack'ın Suriye, Kürtler, Lübnan, haritalar ve Sykes-Picot Anlaşması hakkındaki açıklamalarında da bu açıkça görülüyor. Barrack'ın sözlerinin önemini pekiştiren, Trump'ın bizzat kendisinin Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın “dostu” olduğunu defalarca açıkça söylemiş olması. Hatta İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'yu, Erdoğan ile askeri çatışma yerine Suriye konusunda bir anlaşmaya varmaya da teşvik etmişti.

Dördüncüsü, ABD'nin son on yıllarda Ortadoğu'daki politikaları, işlevsel olarak muhatap olduğu her rejimin hassasiyetlerini ve değerlendirmelerini dikkate alan birçok örtük, dile getirilmemiş mutabakat içeriyordu. Örneğin, Suriye güçlerinin 1976'da Amerikan onayıyla Lübnan'a girdiği tartışmasızdır. Hafız Esed, Çöl Fırtınası Harekâtı'na katılımı ve İsrail ile müzakereler karşılığında ABD’den yeşil ışık aldıktan sonra, 1990'da Mişel Avn isyanını bastırdı. Aynı durum, Filistin Kurtuluş Örgütü ve lideri Yaser Arafat'ın 1982'de Lübnan'dan sınır dışı edilmesi için de geçerliydi.

Bu mutabakatların sırları çekmecelerde ve söylemsel değerlendirmelerde saklı kaldı. Daha sonra al-Majalla’da, Suriye'nin 2005'te ordusunun çekilmesiyle vesayet döneminin sona ermesinden önce Lübnan'daki birçok eyleminin Amerikan onayıyla desteklendiğine dair bir dizi gizli Suriye belgesi yayınlayacağız.

Barrack'ın sözleri, Lübnan, Suriye ve Sykes-Picot Anlaşması doğmadan önce Osmanlı, Bilad-ı Şam ve Büyük Suriye’nin eyaletlerinden biri olan Zahle’den göç etmeden önce atalarının anlattığı hikâyelere duyulan bir özlem değil. Trump'ın ikinci döneminde söylenmiş olmaları, onlara daha fazla ağırlık kazandırıyor. Bunlar en azından boş veya tesadüfü sözler değil, aksine Beyaz Saray koridorlarındaki ciddi düşünceleri yansıtıyor. Çoğu, üst düzey liderler arasında kapalı kapılar ardında da söylenmiş olabilir. Ancak, gerçekleşmesi dengelere bağlı ve başarılı olması başka bir konu, çünkü birçok Amerikan macerası amaçlanandan farklı bir şekilde sona erdi. Trump yönetiminin hızlı sonuç almak istemesi ve görüşlerini desteklemek için uzun süreli bir askeri müdahaleye yanaşmaması, Barrack'ın tweetlerini tehlikeli ve rahatsız edici kılıyor ve etkileri sosyal medya platformlarının ötesine uzanıyor.