Nadir görülen melez kuşun gizemli kökeni

Nadir görülen melez kuş (Kaynak: Stephen Goeser)
Nadir görülen melez kuş (Kaynak: Stephen Goeser)
TT

Nadir görülen melez kuşun gizemli kökeni

Nadir görülen melez kuş (Kaynak: Stephen Goeser)
Nadir görülen melez kuş (Kaynak: Stephen Goeser)

Kara-kanatlı Tangara’nın ötüşü, ABD’nin kuş meraklılarından birini, bir araştırma ekibine, Tangara ve Pembe Grosbeck kuşları arasındaki ilk melezi keşfetmek için yardım etmeye sevk etti.
Kuş ötüşlerini ayırt etmede yetenekli olan Stephen Gooser, haziran ayında batı Pennsylvania ormanlarındayken Kara-kanatlı Tangara’nın ötüşünü duydu. Gooser, ötüşün, gagası “Pembe Grosbeck”e benzeyen bir kuştan geldiğini, kuşun diğer şekli özelliklerinin ise “Kara-kanatlı Tangara”a benzediğini fark etti.
Gooser bazı fotoğraflar çekti ve Pittsburgh, Pensilvanya'daki National Aviary'den destek istedi. Bunun üzerine bir ekip geldi, kuşu yakalamasına ve kan örneği almasına yardım etti.
Pennsylvania Üniversitesi'nden bir araştırma ekibi, kan örneği ve ötüş analizinden elde edilen genetik dizilerin bir kombinasyonunu kullanarak, söz konusu kuşu, ataları 10 milyon yıldır aynı üreme bölgesini veya soyunu paylaşmayan, örneği nadir bulunan melez bir kuş olarak tanımlamayı başardı. Çalışmaların sonuçları çarşamba günü Ekoloji ve Evrim dergisinde yayınlandı.
Çalışmanın baş yazarı ve Penn State Üniversitesi'nde biyoloji profesörü olan David Crimson, üniversitenin web sitesinde çalışmanın yayınlanmasıyla birlikte yayınlanan raporda şu ifadeleri kullandı: “Bu hikayeyi seviyorum çünkü küçük bir gizemle başlıyor ve şaşırtıcı bir keşifle bitiyor.”
Hikaye, bir dişi Pembe Grosbeck' ve bir erkek “Kara-kanatlı Tangara” arasında beklenmedik bir karşılaşma ile başlıyor. Ancak iki tür farklı habitatları tercih ediyor. Kara-kanatlı Tangara genellikle olgun ormanların gölgelik örtüsünü tercih ederken, Pembe Grosbeck orman kenarları boyunca açıkta mutlu bir şekilde büyüyor. Bu nedenle araştırmacılar için nasıl ve nerede tanıştıkları bir gizem olmaya devam ediyor.
Crimson, konuyla ilgili açıklamalarına şöyle devam etti: "İki türün o kadar farklı yuvalama tercihleri ​​var ki, şimdiye kadar en az 10 milyon yıldır bağımsız evrim yollarında bulunuyorlar."
Araştırmacılar, Gooser'ın tespit ettiği kuşun türünün, söz konu iki türün ilk belgelenmiş melezi olan bir yaşında sağlıklı bir erkek yavru olduğu ve kökeni hikayesinin hala büyük ölçüde bir gizem olduğu sonucuna vardı.



Bazı balıklar yakalandıktan sonra 20 dakika dayanılmaz bir acı çekiyor

Gökkuşağı alabalığı (AFP)
Gökkuşağı alabalığı (AFP)
TT

Bazı balıklar yakalandıktan sonra 20 dakika dayanılmaz bir acı çekiyor

Gökkuşağı alabalığı (AFP)
Gökkuşağı alabalığı (AFP)

Yeni bir araştırmaya göre gökkuşağı alabalığı gibi balıklar, gıda için avlanıp öldürülürken 2 ila 20 dakika dayanılmaz bir acı çekiyor.

Scientific Reports adlı akademik dergide yayımlanan araştırma, balıkların kesim sırasında yaşadığı gizli acıyı ortaya koyuyor ve onların refahını iyileştirmek için çözümler sunuyor.

Araştırmacılar, bu bulguların her yıl insan tüketimi için öldürülen 2,2 trilyon vahşi ve 171 milyar çiftlik balığının refahını iyileştirmeye yardımcı olacağını umuyor.

Çalışmada bilim insanları, balıkların havayla boğulması diye adlandırılan yaygın bir kesim yöntemine odaklandı. Hayvan refahı grupları, bu süreçte balıkların bilincini kaybetmesi için önemli miktarda zaman geçmesi nedeniyle, balıkları oksijensiz bırakmayı içeren bu yöntemi insanlık dışı diye niteledi.

Araştırmacılar, gökkuşağı alabalığının bu süreçte ortalama 10 dakika boyunca şiddetli acı çektiğini ve balıkların boyutu ve su sıcaklığı gibi faktörlere göre bu sürenin 2 ila 22 dakika olduğunu tespit etti.

"Boğulma sırasında ortaya çıkan stres tepkilerini inceleyen araştırmalar doğrultusunda, her alabalığın 10 dakika orta ila şiddetli acı çektiğini tahmin ediyoruz" diye yazdılar.

Çalışma, balıkların yakalandıktan sonra buzlu suda soğutulmasının daha da büyük bir acı yüküne neden olabileceği uyarısında bulundu. "Metabolik süreçleri yavaşlatarak, düşük sıcaklıklar bilinç kaybına kadar geçen süreyi uzatabilir" diye belirtildi.

Diğer müdahalelere bakıldığında araştırmacılar, doğru uygulandığında elektrikle bayıltmanın, balıkların kesilmesi için harcanan her ABD doları başına balıkların yaşadığı orta ila aşırı ağrıyı 1 ila 20 saat önleyebileceğini buldu.

Araştırmacılar, özel cihazlarla hayvanın kafasına darbeyi içeren vurarak bayıltma adlı başka bir yöntemin balıkları fazla acı çekmeden hızlıca öldürebildiğini ancak "uygulama zorluklarının" bulunduğunu belirtti. Nakliye sırasında balıkların sıkışık tutulması gibi diğer kesim öncesi uygulamaların balıkların daha da fazla acı çekmesine neden olabileceğini eklediler.

Çalışma ayrıca, hayvanların çeşitli acı veya refah durumlarında geçirdiği toplam süreyi tahmin ederek hayvan refahını ölçen yöntem Refah Ayak İzi Çerçevesi'nin kullanımını da vurguladı.

Bu yöntem, farklı hayvan refahı müdahaleleri arasında doğrudan karşılaştırma yapmak için zaman bazlı değerleri öznel deneyimlere uyguluyor.

Çalışmanın yazarlarından Wladimir Alonso, "Refah Ayak İzi Çerçevesi, hayvan refahını değerlendirmek için titiz ve şeffaf, kanıta dayalı bir yaklaşım sunuyor ve en büyük etkiyi elde etmek adına kaynakların nereye tahsis edileceğine dair bilinçli kararlar alınmasını sağlıyor" dedi.

Bu bulgular, maliyet-fayda kararlarına rehberlik etmek ve alabalık kesim düzenlemeleri ve uygulamaları hakkında bilgi vermek için şeffaf, kanıta dayalı ve karşılaştırılabilir ölçütler sağlıyor.

Independent Türkçe