Ben Affleck, Netflix'in 'üretim hattı' yöntemine isyan etti

Oyuncu, "(Netflix'e) '50 harika filmi nasıl yapacağız? Bu nasıl mümkün olabilir?' derdim" dedi

Ben Affleck 2019'da çıkan Netflix filmi Triple Frontier'da Tom Davis karakterini canlandırdı (Netflix)
Ben Affleck 2019'da çıkan Netflix filmi Triple Frontier'da Tom Davis karakterini canlandırdı (Netflix)
TT

Ben Affleck, Netflix'in 'üretim hattı' yöntemine isyan etti

Ben Affleck 2019'da çıkan Netflix filmi Triple Frontier'da Tom Davis karakterini canlandırdı (Netflix)
Ben Affleck 2019'da çıkan Netflix filmi Triple Frontier'da Tom Davis karakterini canlandırdı (Netflix)

Ben Affleck, Netflix'i film yapımındaki "üretim hattı" yöntemini değiştirmeye ve "biraz daha yükseği hedeflemeye" çağırdı.
The Independent'ta yer alan habere göre oyuncu, çarşamba günü (30 Kasım) The New York Times'ın DealBook Zirvesi'nde Matt Damon'la kurduğu yeni film stüdyosu Artist Equity hakkında konuştu.
Konuşma sırasında Affleck, stüdyosunun "ticari" filmlerin hâlâ iyi yapılabileceğini ve yapım ekiplerine adil ödeme sunulabileceğini göstermesini istediğini söyledi.
Konuşmanın moderatörü, o günün ilerleyen saatlerinde Netflix'in eş CEO'su ve başkanı Reed Hastings'lle röportaj yapacağını söyleyince, 2019'da yayın platformunun aksiyon filmi Triple Frontier'da rol alan Affleck, Artist Equity'nin onlardan nasıl farklılaşacağını açıkladı.
Affleck, "Ticarilik ve kalite arasında bir ayrım görmüyorum" dedi:
"Reed Hastings'e sorarsanız, 'Biz bir iz bırakmak için niceliğe yöneldik' diyecektir. Eminim bunda bir bildiği vardır ve eminim harika bir strateji yürütüyorlardır ama ben olsam '50 harika filmi nasıl yapacağız? Bu nasıl mümkün olabilir?' derdim. Yeterince büyük bir komite yok... Bunu yapamazsınız."
Ünlü oyuncu, "Bu dikkat, özveri ve çalışma gerektiren bir şey ve bir tür üretim hattı sürecine direniyor. [Netflix'in orijinal filmlerden sorumlu başkanı] Scott Stuber gerçekten yetenekli, zeki bir adam [ve] onu gerçekten seviyorum... [Ama] bu imkansız bir iş" diye devam etti.
Affleck, film patronlarının kısa vadeye baktıklarını ancak uzun vadede yapımlara daha fazla zaman ve para ayırmanın "daha çok kişinin bir şeyler izlemesini, daha çok kişinin içerik için para ödemesini, daha çok kişinin para harcamasını" sağlayacağını söyledi.
Ünlü oyuncu, "Bu, aksiyon filmlerinin izleyici kitlesinin küçük dramlardan daha geniş olması fikrine kapıldığım anlamına gelmiyor" ifadelerini kullandı:
"Armageddon için 120 milyon dolar, Can Dostum (Good Will Hunting) için 18 milyon dolar, bunu anlıyorum. Bazı türler daha geniş kitlelere hitap ediyor, bunu göz ardı edemezsiniz. Ama aynı zamanda, bu tür filmlerden herhangi biri daha iyi olabilir. Hadi iyi bir tane yapalım. Akıllıca yapalım, ilginç olsun, seyirciyi şaşırtalım, umursamalarını sağlayalım. İnsanlara birbirlerini vurmalarını ve bir şeylerin havaya uçmasını izletebileceğinizi biliyorum çünkü kafaları güzel, saat gecenin ikisi ve Netflix'te geziniyorlar ama bundan biraz daha fazlasını hedefleyelim. İnsanların 20 yıl sonra hatırlayacağı bir şey bulmaya çalışalım."
 



Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
TT

Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)

Ölümle burun buruna gelen kişiler, yaşadıkları deneyim sırasında zamanın durmuş veya yavaşlamış gibi geldiğini sıkça bildiriyor. 

Başından böyle bir olay geçmeyen kişilerin aklına film sahneleri gelecektir. Örneğin bir trafik kazasında hayatını kaybetmekten kıl payı kurtulan bir karakter etrafına bakarken, sahne daha yavaş akıyor. 

Ölüme yakın deneyimler üzerine çalışan psikiyatr Bruce Greyson'ın 1980-1990'larda yaptığı çalışmalarda, bu türden deneyimler yaşayan kişilerin yaklaşık yüzde 70'i "zamanın durduğunu veya anlamını yitirdiğini" bildirmişti. 

Peki bu travmatik olaylar neden böyle bir etki yaratıyor ve zamanın nasıl algılandığı hakkında neler söylüyor? 

İnsanlar zamanı nasıl algılıyor?

Liverpool John Moores Üniversitesi'nde zaman psikolojisi üzerine çalışan Dr. Ruth Ogden, yıllar önce geçirdiği bir trafik kazasından sonra bu alana ilgi duymaya başlamış. 

Psikoloji hocası, Conversation için kaleme aldığı yazıda, başka bir araçla çarpıştıktan sonra adeta zaman durmuş gibi hissettiğini anlatıyor.  

15 yıl boyunca ölüme yakın deneyimlerde neden zamanın yavaşladığı ve zamanın nasıl algılandığı üzerine araştırmalar yürüten Dr. Ruth Ogden ulaştığı sonuçları şöyle açıklıyor:

Biz saniyeleri ve dakikaları mükemmel bir doğrulukla kaydeden saatler gibi değiliz. Bundan ziyade beynimiz, zamanı çevremizdeki dünyaya duyarlı bir şekilde algılamaya ayarlanmış gibi görünüyor.

Dr. Ogden, beynin duygusal ve fizyolojik uyarılmayı düzenleyen bazı bölgelerinin, aynı zamanda zamanın işlenmesinde de rol oynadığını ekliyor. 

Bu nedenle duygular yoğunlaştığı sırada beynin zaman algısı da etkileniyor. Örneğin keyifli vakit geçirirken zaman uçup gidiyor ve sıkıcı ortamlarda geçmek bilmiyor. 

Ölüme yaklaşınca zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyimlerde zamanın neden yavaşladığı kesin olarak bilinmiyor. Bilim insanları bunun altında savaş ya da kaç tepkisinin yattığını düşünüyor. Evrimsel süreçte hayatta kalma içgüdüsü olarak gelişen bu tepki, tehdit anında ortaya çıkıyor.

Tehlike karşısında beyin daha hızlı çalıştığı için ölüme yakın deneyim yaşayan kişiler çevrelerinin daha yavaş hareket ettiğini görüyor. 

Psikoloji ve Ruh Sağlığı Sınır Alanları Enstitüsü'nden araştırmacı Marc Wittmann bu durumu şöyle açıklıyor:

Organizma çevresel uyaranları normalden daha hızlı işleyerek kişinin daha kolay tepki vermesini sağlıyor. Daha hızlı algılamak, düşünmek ve hareket etmek hayatta kalmak için avantaj demek.

Yaşlandıkça zaman daha mı hızlı akıyor?

Herkes ölüme yakın bir deneyim yaşamayabilir fakat birçok kişi yaşı ilerledikçe zamanın akıp gittiğinden yakınıyor. 

Geçmişe bakınca çocukken vakit daha yavaş akıyormuş gibi gelirken, yetişkinlikle beraber sanki göz açıp kapayıncaya kadar yıllar geçiyor.

Bilim insanları bu durumun birkaç nedeni olduğunu söylüyor. Örneğin çocukken bir yıl, yaşanan sürenin daha büyük bir kısmına tekabül ediyor. Nörolog Santosh Kesari "10 yaşındaki bir çocuk için bir yıl, hayatının yüzde 10'u. 60 yaşındaki biri için ise hayatının yüzde ikisinden daha azı" diyor. 

Ayrıca çocukken sürekli yeni şeylerle karşılaşmak, hafızada daha kalıcı etkiler bırakıyor. Kesari şu ifadeleri kullanıyor:

Zamanı unutulmaz olaylarla ölçüyoruz ve yaşlandıkça hatırlanmaya değecek daha az yeni şey yaşanıyor. Bu da çocukluğun daha uzun sürmüş gibi görünmesine yol açıyor.

Bilim insanın burada bahsettiği, zamanın o an içinde nasıl algılandığından ziyade, nasıl hatırlandığı. 

Yine de bazı çalışmalarda çocukken zamanın akışının daha yavaş algılandığı bulunmuştu. Nörobilimci Patricia Costello, çocukların gelişim aşamasında olduğunu belirterek "Sinirsel iletimleri yetişkinlere kıyasla fiziksel olarak daha yavaş. Bu da zamanın geçişini algılama biçimlerini etkiliyor" diyor:

Yetişkinliğe ulaşınca zaman devrelerimiz kablolamayı tamamlıyor ve zamanın geçişini doğru bir şekilde nasıl kodlayacağımızı deneyimlerimizle öğreniyoruz.

Yaşlanınca zamanın daha hızlı akıyormuş gibi gelmesi, büyük ölçüde yeni deneyimlerin azlığıyla ilişkilendiriliyor. Costello bu histen kurtulmak isteyenlere hayatlarına yenilik katmasını öneriyor.

Bilim insanı "Her şeyin çok hızlı geçip gittiği, kendi hayatımızı kaçırdığımız hissini nasıl durdurabiliriz? İş dönüp dolaşıp yeni şeyler öğrenmeye geliyor" diyerek ekliyor: 

Yeni bir beceri öğreniyor musunuz? Farklı bir şeyler pişiriyor musunuz? Mümkün olduğunca hayatınıza yenilik katmak, anıların öne çıkmasını sağlayacak ve bir bakıma zamanı uzatacaktır.

Independent Türkçe, Conversation, Psychology Today, NBC News