عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
YAŞAM

Muğla'da nesli tükenme tehlikesindeki karakulak ve iki yavrusu fotokapanla görüntülendi

Muğla'da nesli tükenme tehlikesi altındaki karakulak ve iki yavrusu ormanlık alana yerleştirilen fotokopana takıldı.

AA
AA
TT
TT

Muğla'da nesli tükenme tehlikesindeki karakulak ve iki yavrusu fotokapanla görüntülendi

AA
AA

Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi öğretim görevlisi ve yaban hayatı uzmanı Dr. Yasin İlemin tarafından araziye yerleştirilen fotokapan, bir karakulağı ve iki küçük yavrusunu görüntüledi.
İlemin, yabani kedilerin görüntüsünü sosyal medyadan paylaştı. Görüntü çok sayıda kişi tarafından izlendi ve paylaşıldı. Genellikle gece avlanan karakulağın ağır adımlarla, yavrularının ise arkasından koşarak ilerlediği gözlendi.
Yasin İlemin, AA muhabirine, karakulak ailesine henüz bir isim koymadığını, yakından izlemeye devam edeceğini belirterek, "Türkiye'de bir anne karakulak (Caracal caracal) ve iki küçük yavrusunu araştırmalarımız kapsamında kayıt altına aldık. Bu nadir yabani kedi türü ülkemizin güneybatısına (Muğla-Antalya) sıkışmış ve dünyadaki diğer karakulak popülasyonlarından izole bir şekilde tüm olumsuzluklara rağmen hayatta kalmaya çalışıyor." dedi.
Tür üzerindeki başlıca tehditlerin iklim değişikliğine bağlı orman yangınları, kaçak av, habitat tahribi ve doğadaki başıboş köpekler olduğunu vurgulayan İlemin, şunları kaydetti:
"Bu tehditleri bertaraf edebilmek adına çeşitli kamu kurumu ve STK'ler ile ortak çalışmalar yürütüyoruz. Öte yandan yeni projemiz olan 'Akdeniz Kıyılarında Mega Yangınların Ardından Yaban Hayatına Ekolojik Restorasyon Desteği' projesi kapsamında, ülkemiz karakulakları adına önemli bulgular elde etmeyi, özellikle yangınlar ile tahrip olan habitatlarının restorasyonunda Orman Genel Müdürlüğü ile uzun süreli ortak faaliyetler planlıyoruz. Bunların haricinde karakulaklar üzerindeki araştırmalarda orta ve uzun vade hedeflerimiz var. Bunlar, türün zaman/mekansal dağılımını ortaya çıkarmak, dünyadaki karakulak popülasyonları ile ülkemiz karakulaklarının genetik farkını bulmak, insan ve yaban hayatı etkileşimi kapsamında mikrobiyota analizleri ve popülasyonun yok olması muhtemel yerlere yeni bireylerin aşılanması/taşınması. Sizler de eğer yaralı, bitkin veya ölmüş bir karakulak gördüğünüzde bizlerle ve Milli Parklar ile iletişime geçerek türün koruması adına bilimsel çalışmalara destek olabilirsiniz."

Daha fazlasını oku

 
 
YAŞAM

Dikkat çeken araştırma: Evlilik fetüs algısını etkiliyor

Anne adaylarının, ten rengi veya yüz hatları gibi özellikler olmadan da fetüsü babaya benzettiği görüldü (Unsplash)
Anne adaylarının, ten rengi veya yüz hatları gibi özellikler olmadan da fetüsü babaya benzettiği görüldü (Unsplash)
TT
TT

Dikkat çeken araştırma: Evlilik fetüs algısını etkiliyor

Anne adaylarının, ten rengi veya yüz hatları gibi özellikler olmadan da fetüsü babaya benzettiği görüldü (Unsplash)
Anne adaylarının, ten rengi veya yüz hatları gibi özellikler olmadan da fetüsü babaya benzettiği görüldü (Unsplash)

Evli olmayan hamile kadınların büyük bir kısmının, fetüsü babaya benzettiği tespit edildi. Evli anne adaylarındaysa bu oran kayda değer derecede düşük. 

Daha önce yapılan çalışmalarda annelerin, yeni doğan bebeklerini babasına benzetmeye daha yatkın olduğu gözlemlenmişti. 

Araştırmalarda ayrıca çocuklarının kendisine benzediğini düşünen babaların, onlara daha fazla ilgi gösterdiği öne sürülüyor.

Bazı uzmanlar bu durumu babalık belirsizliği (paternity uncertainty) denen bir olguyla açıklıyor. Bu terim, özel testler yapılmadan bir erkeğin, partnerinin çocuğunun biyolojik babası olduğundan kesin bir şekilde emin olamayacağını ifade ediyor.

Bu belirsizliğin, erkeklerin bazı üreme stratejilerini ve davranışlarını şekillendirmiş olabileceği düşünülüyor. Erkeklerin, başkasının çocuklarına kaynak yatırımı yapma riskini azaltmak için kıskançlık ve sahiplenme gibi mekanizmalar geliştirmiş olabileceği iddia ediliyor. 

Erkekler, bebeğin babası olduklarına dair güven duyduklarında çocuklarına destek, koruma ve kaynak sağlama olasılıkları da artıyor.

Bu nedenle annelerin, çocuklarının babalarına benzediğini düşünmeye daha yatkın olabileceği tahmin ediliyor.

Bulguları hakemli dergi Evolution and Human Behavior'da yayımlanan bir çalışmada, bu eğilimin bebek doğmadan da görülüp görülmediği araştırıldı. 

Çalışmaya, hamilelik döneminde düzenli olarak bir doğum kliniğine kontrole giden ve ortalama yaşı 31 olan 190 ebeveyn katıldı. Çiftlerin yüzde 80'i evliyken, yüzde 20'sinin ilişkisi vardı.

Katılımcılara ultrason görüntülerindeki fetüsün kime benzediği soruldu. Seçenekler arasında "Anne", "Baba", "Annenin bir akrabası", "Babanın bir akrabası" ve "Kimseye benzemiyor" vardı.

Babaların yüzde 49'u fetüsün kendisine benzediğini söylerken, annelerin yüzde 74'ü babaya benzediğini belirtti.

Ekip daha sonra yanıtları katılımcıların ilişki durumuna göre analiz etti. Evli erkeklerin yüzde 47'si fetüsün kendilerine benzediğini söylerken, bu oran evli olmayan erkeklerde yüzde 58'di. 

Diğer yandan evli kadınların yüzde 69'u ve evli olmayan kadınların yüzde 93'ü fetüsün babaya benzediği görüşündeydi.

Araştırmacılar makalede şu ifadeleri kullanıyor:

Anneler, babayla fenotipik benzerlik kurarak babalık belirsizliğini azaltıyor ve böylece çocukları daha rahimdeyken yatırımı güvence altına alıyor.

Bulgular, evrimsel kökeni olabilecek ilginç bir duruma işaret ediyor. Öte yandan bulguların küçük bir gruptan ve tek bir soru üzerinden elde edildiğini belirtmekte fayda var. 

Çeşitliliği daha yüksek geniş gruplarla yapılacak kapsamlı çalışmalar, yeni araştırmanın bulgularını desteklemeye yardımcı olabilir.

Independent Türkçe, PsyPost, Evolution and Human Behavior