Lübnan Ketaib Partisi Olağan Genel Kongre’ye hazırlanıyor

Lübnan Ketaib Partisi hafta sonunda genel kurultayını yapacak. Parti Başkanı Sami Cemayel, üçüncü dönemde yenilenecek

Lübnan Ketaib Partisi Olağan Kongresi’ne hazırlanıyor (Ketaib Partisi)
Lübnan Ketaib Partisi Olağan Kongresi’ne hazırlanıyor (Ketaib Partisi)
TT

Lübnan Ketaib Partisi Olağan Genel Kongre’ye hazırlanıyor

Lübnan Ketaib Partisi Olağan Kongresi’ne hazırlanıyor (Ketaib Partisi)
Lübnan Ketaib Partisi Olağan Kongresi’ne hazırlanıyor (Ketaib Partisi)

Milletvekili Sami Cemayel Genel Başkanlığındaki (Maruni Hristiyan) Lübnan Ketaib Partisi, ‘Demokrasi, Sağlamlık, Modernite’ başlığı altında 2019’daki son genel kongresinden dört yıl sonra bu hafta sonunda 32. genel kongresini gerçekleştirecek.
Ketaib Partisi’nde Medya Birimi Başkanı Patrick Richa’nın Şarku’l Avsat’a belirttiğine göre üç gün boyunca partinin iç sistemiyle ilgili iç meseleler, ulusal durum ve kazanımlara yönelik parti politikası ve yaklaşımıyla ilgili dış meseleler, cuma ve cumartesi günleri yapılacak oturumlarda ana odak noktası olacak.
Ayrıca ilk gün, Cemayel’in açılış oturumunda yapacağı konuşma ile partinin gelecek dört yıllık genel yöneliminin ortaya koyulması bekleniyor. Aynı şekilde partinin bir önceki dönemdeki siyaset ve performansının ve gelecek aşamada idari ve siyasi açıdan stratejisinin değerlendirileceği kapalı oturumlar düzenlenecek. Tüzük değişikliği önerileri de masaya yatırılacak. Üçüncü ve son gün ise onur divanı ve en yüksek mali denetim merciinin yanı sıra başkan, iki genel başkan yardımcısı ve 16 başkanlık üyesinden oluşan parti liderliği seçilecek.
Cemayel’in parti genel başkanlığında kalması kararlaştırılırken, Richa’ya göre bu pozisyon için aday gösterme kapısı da henüz kapanmadı. Aynı şekilde diğer merkezlerin daha önceki seçimlerde şiddetli çatışmalara tanık olduğuna dikkati çeken Richa, bu durumun yeni seçimler için de geçerli olabileceğini söyledi. Ayrıca Patrick Richa, kuruluşundan bu yana partinin başına üçü Cemayel ailesinden ve dördü dışarıdan olmak üzere yedi başkanın geldiğini ve Sami Cemayel’in girdiği ilk seçimlerde kendisine karşı bir adayla yarıştığını hatırlattı. Medya yetkilisi, “Ketaib mensupları, her an başkanın performansından memnun olmadıklarını, onu seçmeyeceklerini hissettiriyor. Ama bugün herkes, hala onun partiye liderlik etmeye devam eden genç bir başkan olduğuna inanıyor” dedi.
2009 yılından beri milletvekili olan Sami Cemayel, eski bakan olan kardeşi Piyer Cemayel’in suikasta uğramasından yaklaşık 10 yıl sonra eski Cumhurbaşkanı olan babası Emin Cemayel’in yerine 2015 yılında ilk kez parti başkanlığına geçti.
Konferans oturumları ve tavsiyelerle ilgili olarak ise Richa, “Şubat 2019’da bugüne kadar düzenlenen son konferanstan bu yana, konferansın düzenlenmesinden birkaç ay sonra patlak veren halk ayaklanmasından Beyrut limanındaki patlamaya ve Lübnan’ı ve Lübnanlıları vuran birikmiş ve birbirini izleyen krizlere kadar ve ayrıca geçen yıl tamamlanan seçimlerden cumhurbaşkanlığı seçimlerindeki sürekli tıkanıklığa kadar ülkede çok şeyin değiştiği üç yıl geçti. Tüm bunların karşısında konferansın sonunda bir sonraki aşama için stratejiyi tanımlayan tavsiyelerin yayınlanması şartıyla, partinin pozisyonunun bir okuması yapılacak” dedi. Cemayel’in açılışta yaptığı konuşmanın bu tavsiyelerin ve partinin gelecek 4 yıllık politikasının bir göstergesi olacağına dikkati çeken Richa, hiçbir reform yapamayan tek renkli hükümetin yanı sıra Lübnan’da tıpkı cumhurbaşkanlığı seçimlerinde olduğu gibi (Şii) Hizbullah ve müttefiklerinin politikasının reddi ve Lübnan’da seçimleri kısıtlayan felç etrafında dönen bazı ana başlıklara değindi. Patrick Richa ayrıca, “Bu durum, Ketaib ve genel olarak muhalefetin cesur bir duruş sergilemesini gerektiriyor. Ayrıca bugünün Lübnan’ı ile geleceğin Lübnan’ı arasında da bir ayrım çizgisi olmalı” dedi.
‘Ketaib’in son dönemde yürüttüğü hareketliliğe dayanarak bir sonraki aşamada muhalefete liderlik etme çabaları var mı’ yönündeki bir soruya ise Richa, “Onu birleştirmekten başka muhalefete önderlik etme hırsımız yok. Son aşamada üzerinde çalıştığımız şey bu. Parti genel merkezinde ve parlamentoda yapılan toplantılarda bu açıkça görülüyordu ve bunları gerçekleştirmek için inisiyatif alıyorduk” şeklinde yanıt verdi.
Partinin bugün ne yaptığına bağlı olarak Richa, bir sonraki aşamanın çatışmada bir artışa ve özellikle muhalefet saflarında ittifak yelpazesini genişletmek için daha fazla açıklığa tanık olacağını dile getirdi. Yetkili, “Milletvekilliği seçimlerinden önce doğru olmayan şey, özellikle başlattığımız ve (Dürzi) İlerici Sosyalist Parti (İSP) ve (Maruni Hristiyan) Lübnan Kuvvetleri Partisi gibi bazı konularda anlaşamadığımız muhalefet partileriyle gerçekleşecek toplantılar ve temaslarla ilgili olarak şu an doğru olabilir” dedi.
Ketaib’in Hristiyanların tavırları ve onların yetkileri ile ilgili bazı hak ve anlaşmazlıklara yaklaşımları hakkında bir soruya cevaben Richa, “Bu tartışma yersiz, bazıları ne zaman bir ikilemde kalsa sloganlara, mezhepçi pozisyonlara başvuruyor” dedi. Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgiye göre Patrick Richa ayrıca, “Kriz şu ya da bu toplumun tavırlarından kaynaklanmıyor. Kriz veya korku, parlamentodan hükümete ve yalnızca belirli bir yere bağlı olmayan diğerlerine kadar tüm ulusal kurumlar için var. Ketaib, bu söylemden tamamen farklı bir konumda. Çünkü sorunun ulusal olduğuna ikna olduk ve geri kalan her şey, konumları geliştirmek için konuşuluyor” ifadelerini kullandı.



İsrail, Filistin'i nasıl bir işgal laboratuvarına dönüştürdü?

İsrail ordusu, Gazze işgaline Necef Çölü'nde inşa ettiği "maket Gazze şehrinde" tatbikatlar düzenleyerek hazırlandı (AP)
İsrail ordusu, Gazze işgaline Necef Çölü'nde inşa ettiği "maket Gazze şehrinde" tatbikatlar düzenleyerek hazırlandı (AP)
TT

İsrail, Filistin'i nasıl bir işgal laboratuvarına dönüştürdü?

İsrail ordusu, Gazze işgaline Necef Çölü'nde inşa ettiği "maket Gazze şehrinde" tatbikatlar düzenleyerek hazırlandı (AP)
İsrail ordusu, Gazze işgaline Necef Çölü'nde inşa ettiği "maket Gazze şehrinde" tatbikatlar düzenleyerek hazırlandı (AP)

Minerva'nın Baykuşu bu hafta zulmün hiç bitmediği Ortadoğu semalarında kanat çırpıyor. Bu yolculukta, Yahudi gazeteci Antony Loewenstein'ın Filistin Laboratuvarı: İsrail İşgal Teknolojilerini Dünyaya Nasıl İhraç Ediyor? başlıklı çarpıcı eseri bize rehberlik edecek. 

Loewenstein'ın 2023'te yayımlandığında dünyada ses getiren kitabı, Metis Yayınları etiketiyle Türkiye'de de kitapçı raflarına ulaştı. 

Dünyanın en büyük işgal devleti İsrail'in Filistin topraklarında test ettiği baskı ve kontrol mekanizmalarını, bu acımasız teknolojileri nasıl bir küresel ihracat ürününe dönüştürdüğünü gözler önüne seren çalışma, yalnızca Filistinlilere uygulanan zulmü değil, İsrail'in işgal politikalarının dünyanın dört bir yanındaki otoriter rejimlere ilham kaynağı olma sürecini de deşifre ediyor.

Hamas'ın 7 Ekim 2023'te düzenlediği Aksa Tufanı operasyonunun İsrail'de şok dalgası yarattığına işaret eden Avustralyalı-Alman gazeteci, "Yahudi devleti, geçtiğimiz elli yıl içinde eşi benzeri görülmemiş bir basiretsizliğe, korkuya ve öfkeye kapıldı" diye yazıyor. İsrail'in "teknolojik üstünlüğünün kibri ve gözetim araçlarının nüfuz edilemez olduğuna duyduğu inançla" hareket ettiğini belirten Loewenstein, şöyle devam ediyor: 

İsrail'in Gazze'yi tel örgüler, İHA'lar ve dinleme cihazlarından oluşan bir sistemle kuşatması Filistinlilerin bu hapis haline boyun eğeceği yanılgısına dayanıyordu hep.

Batı Şeria, Doğu Kudüs ve Gazze'de neredeyse 20 yıl muhabirlik yapan, 2016-2020'de de Şeyh Cerrah mahallesinde yaşayan deneyimli gazeteci, İsrail işgalinin Filistinliler üzerindeki etkisini içeriden bir gözle yazıyor:

Bu süreçte İsrail polisinin Filistinlileri nasıl sürekli taciz ettiğine ve aşağıladığına tanık oldum. Yahudi olmayanlar için işgalin günlük rutini baskıdan ibaretti. Bir Yahudi olarak benim adıma yapılanlardan utanç duydum.

Filistin Laboratuvarı, İsrail Savunma Kuvvetleri'nin (IDF) tüm medya organlarını ve yazarları sansüre tabi tuttuğunu, bu denetimden sorumlu Tuğgeneral Ariella Ben Avraham'ın 2020'de görevinden ayrılıp casus yazılım Pegasus'u üreten NSO Group'ta çalışmaya başladığını hatırlatarak, İsrail'in dünyaya sattığı "Ortadoğu'nun göbeğinde başarılı bir demokrasi" imajının gerçeği yansıtmadığını vurguluyor. 

İsrail tarihi: 1967 öncesi ve sonrası

Loewenstein, İsrail tarihini 1967 öncesi ve sonrası olarak iki döneme ayırıyor. 1967'deki Altı Gün Savaşı'ndan önce, en azından retorikte İsrail'in baskıya karşı tavır takındığını belirten gazeteci, 1963'teki Birleşmiş Milletler Genel Kurulu (BMGK) oturumunda dönemin İsrail Dışişleri Bakanı Golda Meir'in Güney Afrika'daki apartheid uygulamasına karşı açıklamalarını hatırlatıyor. 

Peki Arap-İsrail savaşı sonrasında ne değişti? Loewenstein, Soğuk Savaş ve sonrasındaki siyasi dönüşümle birlikte İsrail'in Gazze, Doğu Kudüs, Batı Şeria ve Golan Tepeleri'ndeki işgalini hızlandırarak hem muharebe deneyimi kazandığına hem de askeri teknoloji sanayisini geliştirmeye başladığına dikkat çekiyor. Özellikle İsrail'in Sovyetler Birliği ve müttefiklerine karşı ABD liderliğindeki Batı ülkeleriyle işbirliği yapmasının, Washington-Tel Aviv hattındaki dayanışmayı daha da güçlendirdiği belirtiliyor. 

gbrhtyju
İsrail ordusunun tatbikatlarını düzenlediği "maket Gazze" 45 milyon dolara mal oldu (AP)

Bunun en çarpıcı örneklerinden biri, İsrail'in 1936-1979'da Nikaragua'yı yöneten Somoza ailesine son ana kadar silah desteği sağlaması. 1980'lerde Sandinistalar yönetimi ele geçirdiğinde ve dönemin ABD Başkanı Ronald Reagan, Orta Amerika'da komünizmle savaşı başlattığında, Tel Aviv de Washington destekli kontralara silah tedariki yaptı. 

Loewenstein, kontralara gönderilen AK-47'lerin bir kısmının 1982'deki Lübnan Savaşı'nın ardından İsrail'in el koyduğu Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) silahları olduğuna işaret ediyor. Kitapta, Tel Aviv ve Washington arasındaki işbirliğinin Orta Amerika'dan Lübnan, Afganistan ve Afrika'ya kadar nasıl kademeli şekilde genişlediği tüm detaylarıyla paylaşılıyor. 

"Tel Aviv yönetimi, 11 Eylül sonrasında işgali paraya çevirdi"

Soğuk Savaş döneminin ardından 1990'larda dış savunma alanındaki pozisyonunu koruyan İsrail, 11 Eylül 2001'deki saldırılarla "işgali paraya çevirmek" için daha fazla imkan buldu:

11 Eylül 2001'de New York ve Washington'da gerçekleşen terör saldırıları, İsrail'in savunma sanayisinin gücüne güç katmış, Yahudi devletinin onlarca yıldır sürdürdüğü terörle mücadeleyi de uluslararası bir boyuta taşımıştı.

Loewenstein, Tel Aviv yönetiminin "ticari kurnazlığını tüm dünyaya satmayı başardığını" belirterek, hem 2004 Atina Olimpiyatları hem de 2008 Pekin Olimpiyatları'nda güvenlik için İsrailli şirketlerle anlaşıldığına dikkat çekiyor. ABD'nin "terörle savaş" politikasıyla birlikte İsrail'in güvenlik ve askeri teknoloji alanındaki "uzmanlığı ve ekipmanları, hemen her türden güvenlik sorununa standart bir yanıt niteliği" kazandı. 

İsrail üretimi silahlar her yerde

Loewenstein, 1986 tarihli bir CIA raporuna atıfta bulunarak, Amerikan istihbaratının İsrail'in insansız hava aracı (İHA) ve diğer hava saldırı araçlarındaki teknolojik atılımlarını yakından takip ettiğini; Pakistan, Hindistan, Afganistan, Suriye ve Güney Kore gibi ülkelerin bu silahları satın almayı planladığını yazıyor. Ayrıca BM'nin 2015'te yayımladığı raporda, İsrail silahlarının Güney Sudan'daki iç savaşta nasıl kullanıldığı da ortaya konuyor. 

xz uk
Loewenstein, İsrail'in Filistin'i laboratuvar haline getirip, işgali bir küresel devlet modeli olarak dünyaya nasıl sattığını kapsamlı bir araştırmayla ortaya koyuyor (@antloewenstein/Instagram)

Bunlara ek olarak İsrail'in, Sri Lanka'nın kuzeyi ve doğusunda Tamillerin çoğunlukta olduğu bölgelerde Sinhali anklavları kurulmasını desteklediği gibi, Myanmar'da Rohingyalara karşı etnik temizlik yürüten rejime destek olduğu ifade ediliyor.

Tahmin edilebileceği gibi ABD-Meksika sınırındaki gözetleme ve kamera sistemleri de İsrail üretimi. 

Savaşta kullanılan İHA'lar mültecileri gözetliyor 

Kitapta, İsrail menşeli İHA'ların Akdeniz'de mültecileri gözetlemek amacıyla kullanıldığına da dikkat çekiliyor. Bunlardan biri de kurucuları arasında eski İsrail Başbakanı Şimon Perez'in de yer aldığı Israel Aerospace Industries üretimi Heron İHA'lar. Avrupa Birliği Sınır Güvenliği Birimi'nin (Frontex) mülteci trafiğini denetlemek amacıyla uçurduğu bu drone'lar, Almanya tarafından Afganistan'da Taliban militanlarına karşı da kullanılmıştı.

Loewenstein, İsrail'in ABD'deki ekonomik ve askeri faaliyetlerini inceleyen araştırmacı Şin Hever'in kendisiyle paylaştıklarını şöyle aktarıyor:

İHA'lar kimseyi kurtaramaz sadece fotoğraf çekebilir. (...) İHA operatörü delik bir mülteci botu gördüyse devriye gemisine haber vermekte acele etmeyebilir, gemi de bölgeye o kadar geç gelir ki kurtaracak kimse kalmaz. İHA'ların sahil güvenlik için teknolojik anlamda bir gelişme olmasının asıl sebebi ve diğer yöntemlerden başlıca farkı, onlara mültecilerin boğulmasına izin verme seçeneğini sunması.

"Otomatikleştirilmiş Apartheid"

İsrail silah sanayisinin kolları Çin'e kadar uzanıyor. Birleşik Krallık merkezli Af Örgütü'nün geçen yıl yayımladığı "Otomatikleştirilmiş Apartheid" adlı raporda, İsrail'in işgal altında tuttuğu Batı Şeria ve Doğu Kudüs'e kurduğu kamera sistemlerinin, Çin'in Uygur azınlığa yönelik kullandığı gözetleme teknolojilerini üreten Hikvision tarafından tasarlandığı ortaya konmuştu. 

Ayrıca İsrail'le Batı Şeria'yı ayıran uzun duvarı inşa eden İsrailli Magal Security Systems firması, Çin'deki birçok havalimanındaki kamera sistemlerini de kurmuştu. Kitapta, iki ülke arasındaki işbirliğinin Soğuk Savaş sonunda yeşermeye başladığı hatırlatılıyor. 1989 Tiananmen Meydanı olaylarının ardından pek çok ülke Pekin'e silah ambargosu uygularken, Tel Aviv satışları sürdürmüştü.

Filistinliler sosyal medyadan siliniyor

Loewenstein, Tel Aviv yönetiminin baskısı ve firmaların İsrail yanlısı tutumu nedenyile son 10 yıldır Facebook, Twitter, Instagram, YouTube ve TikTok gibi platformlarda Filistinlilerin bakış açısını ön plana çıkaran ve Yahudi devletini eleştiren paylaşımların sistematik şekilde engellendiğini gösteriyor. 2021'de Doğu Kudüs'teki Şeyh Cerrah mahallesinde yaşayan Filistinlilerin evlerinin İsrail tarafından yıkıldığı görüntülerden, Filistinli aktivistlerin paylaşımlarına kadar birçok gönderi sansürleniyor. Sosyal medya devleriyse her seferinde bunu reddediyor. 

zxcdfvg
İsrail askerlerinin "mini Gazze" adını verdiği maket şehirde 500'e yakın bina var (AP)

"Bu meselelerin hiçbiri büyük teknoloji firmalarının canını sıkmışa benzemiyordu" diyen Loewenstein, Google ve Amazon'un her şeye rağmen İsrail'deki projelere yatırımlarını artırdığına dikkat çekiyor ve ekliyor: 

Farklı farklı platformlarda iletişim kurmanın alternatif yolları bulunmadan ve Facebook, Google ve diğer büyük teknoloji firmalarının gizlice belirlediği taraflı kurallar reddedilmeden, Filistinlilerin ve diğer dışlanmış grupların adalete veya adil erişim hakkına kavuşması mümkün olmayacak.

Filistin: Milyonlarca insanla dolu bir laboratuvar

İsrail, dünyanın ilk 10 silah tüccarından biri konumunda. Loewenstein, İsrail silah sektörünün son ürünlerini işgal altındaki Batı Şeria, Doğu Kudüs ve Gazze Şeridi'nde deneyerek nasıl bu sanayinin geliştirildiğini birçok çarpıcı detayla ve kapsamlı bir araştırmayla ortaya koyuyor. 

Etnik milliyetçi bir devlet modeliyle İsrail, kendi askeri sanayisini geliştirirken, Gazze işgailini ticarileştirerek hem ideolojik bir model hem de bir gelir kapısı haline getiriyor:

Filistin, İsrail'in imalathanesi: hemen yanı başında işgal altında bir ulus İsrail'e en isabetli ve başarılı hakimiyet yöntemlerini geliştirmesi için milyonlarca zapt edilmiş insanla dolu bir laboratuvar sunuyor adeta.

Antony Loewenstein - Filistin Laboratuvarı: İsrail İşgal Teknolojilerini Dünyaya Nasıl İhraç Ediyor?
İngilizceden çeviren: Özlem Özarpacı, 297 s., 2024, Metis Yayınları